Η... δημοκρατία ως άλλοθι της ασυδοσίας...

1) Η δημοκρατία ως άλλοθι της ασυδοσίας...

Το μέλλον αυτής της χώρας έχει φαλκιδευτεί εδώ και πολλά χρόνια στις σχολικές αίθουσες και τα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα που όζουν αποπνικτική "αριστερίλα" της δεκαετίας του ’50, νεοελληνικό δημοσιοϋπαλληλικό παρασιτισμό και μηδενισμό των αρχών του περασμένου αιώνα.

Καμία δημοσιονομική προσαρμογή και οικονομική ανάκαμψη δεν πρόκειται να καταστεί βιώσιμη και μακροπρόθεσμη αν δεν αναδομηθούν εκ του μηδενός το ελληνικό δημόσιο και κυρίως η δημόσια παιδεία...

Η ιδεολογική και πολιτική ηγεμονία της ελληνικής δημοσιοϋπαλληλικής, παρασιτικής αριστεράς στις δομές της παιδείας και του δημοσίου που υποκατέστησε το κομματικό παρακράτος της μεταπολεμικής δεξιάς, αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για την επιβίωση του έθνους μας ως κοινωνικής και πολιτισμικής οντότητας.

Νομίζω πως σχεδόν 50 χρόνια μετά τη μεταπολίτευση και πάνω από μια δεκαετία από την αποτυχία της τελευταίας προσπάθειας αναμόρφωσης της παιδείας με το νόμο Διαμαντοπούλου που ψηφίστηκε από τα 2/3 της τότε Βουλής κάθε ελπίδα ανάταξης πλέον έχει εκλείψει...

Η ηγεμονία αυτή της ιδεολογικά "λοβοτομημένης" αριστεράς οφείλεται περισσότερο στην αδυναμία των αστικών εκσυγχρονιστικών δυνάμεων να συνθέσουν ένα πολιτικό και κοινωνικό αφήγημα που θα είναι αποδεκτό από την πλειοψηφία της κοινωνίας, με τρόπο που θα εξασφαλίσει την ευρεία αποδοχή των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων.

Κάποιοι πιστεύουν αφελώς πως το μόνο που χρειάζεται να αποκατασταθεί ο ρόλος της παιδείας είναι η δέουσα κατασταλτική βούληση για την επιβολή του νόμου και της τάξης. Η επιβολή της τάξης όμως εκτός της αστυνόμευσης για να είναι βιώσιμη απαιτεί και την ευρεία αποδοχή της. Για να συμβεί τούτο όλοι θα πρέπει να καταλάβουν πως η προσωπική πνευματική και οικονομική τους ευημερία εξαρτάται από τη στάθμη της παιδείας.

Χωρίς αξιοκρατία και ανταμοιβή του καθενός ανάλογα με τις προσπάθειες και το ταλέντο του στην οικονομία και την κοινωνία, κανένας δεν έχει κίνητρο να υποστηρίξει την αξιοκρατία στην παιδεία τόσο για τους εκπαιδευτές όσο και για τους εκπαιδευόμενους.

Η απουσία ιδιωτικής οικονομίας η οποία θα είναι επαρκής να απορροφά ικανό αριθμό αποφοίτων, τους οποίους θα ανταμείβει ανάλογα, εκμηδενίζει τα κίνητρα αποδοχής των μεταρρυθμίσεων για τη βελτίωση της παιδείας. Το αποτέλεσμα είναι, η ελληνική παιδεία να έχει περιέλθει στην κατάσταση ενός μηχανισμού έκδοσης βεβαιώσεων τυπικών προσόντων για τον μεγαλύτερο εργοδότη της χώρας που είναι η "χωματερή" του ελληνικού δημοσίου.

Οι ταραξίες που γκρεμίζουν βιβλιοθήκες, χτίζουν καθηγητές και επιβάλλουν το φασιστικό "Θέλω" τους με προκάλυμμα το άσυλο, θα μπορούσαν να είχαν εξουδετερωθεί σε μερικές εβδομάδες αν δεν υπήρχε ένα συνονθύλευμα των κατακερματισμένων συμφερόντων που παρασιτούν γύρω από την ελληνική παιδεία, το οποίο τους υποθάλπει.

Το πολιτικό σύστημα είναι αιχμάλωτο αυτών των συμφερόντων με την αριστερά να αποτελεί τον σκληρό πυρήνα της πολιτικής έκφρασης του παρασιτισμού. Κοπτόμενοι δήθεν για τη δημοκρατία, την ελευθερία της έκφρασης και της έρευνας επωάζουν την ασυδοσία και το "αυγό του τέρατος" που στο τέλος θα κατασπαράξει και τους ίδιους.

Το τραγικό δεν είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ ή ο κ. Λιάκος δεν θέλουν την πανεπιστημιακή αστυνομία αλλά το γεγονός πως ο ΣΥΡΙΖΑ με τέτοιες αντιλήψεις είναι κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης και ο κύριος αυτός δάσκαλος...

Το τραγικό για τη μοίρα της χώρας είναι πως το ΠΑΣΟΚ που φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη για τη μεταπολιτευτική πολιτική "απορρύθμιση" μόλις αντελήφθη την καταστροφή που είχε επιφέρει και προσπάθησε να αναστρέψει την πορεία, εξέπεσε από κόμμα εξουσίας και υποκαταστάθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι φανερό πως υπάρχουν επιμέρους συμφέροντα που αθροίζουν κρίσιμες και αποφασιστικές μειοψηφίες οι οποίες επιβάλουν το συνονθύλευμα των κατακερματισμένων συμφερόντων τους μετακινούμενες και αναδεικνύοντας κόμματα εξουσίας.

Τα επιμέρους παρασιτικά συμφέροντα χρησιμοποιούν ως προκάλυμμα παρωχημένα αριστερά φληναφήματα όπως οι "Αλτουσεριανές" θεωρίες του ’50 και ’60 πως τα σχολεία και τα πανεπιστήμια αποτελούν τους ιδεολογικούς μηχανισμούς αναπαραγωγής της αστικής ιδεολογίας και πως η κατάλυσή τους, αποτελεί το πρώτο βήμα για την κατάλυση του αστικού κράτους και του καπιταλισμού.

Οι "παπαγάλοι" της αριστεράς παραβλέπουν πως μετά την κατάρρευση της "σοβιετίας" η διάβρωση του καπιταλισμού και της δημοκρατίας του, δεν οδηγεί στην έλευση του σοσιαλισμού που μετά την ήττα έχει αποσυρθεί, αλλά στην έλευση του χάους που μοιραία αυξάνει τη ζήτηση του ολοκληρωτισμού ως λυτρωτικής διεξόδου...

2) Δάσκαλοι της παρακμής...

Αντώνης Λιάκος: Η κυβέρνηση καταλύει τη δημοκρατία στα πανεπιστήμια

Ανάρτηση του ομότιμου καθηγητή Νεότερης Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών

—

Με θλίψη μεγάλη παρακολουθώ όσα συμβαίνουν αυτές τις μέρες στο ΑΠΘ. Είχαμε προειδοποιήσει αλλά ο καθένας καταλάβαινε, από την στιγμή που αναγγέλθηκε η πανεπιστημιακή αστυνομία, τι θα συμβεί στα πανεπιστήμια – και να που συμβαίνει. Στήθηκε ένα φτηνό και άθλιο σκηνικό: αναρχικοί εναντίον βιβλιοθήκης. Κάθε σοβαρός πανεπιστημιακός γνωρίζει ότι οι βιβλιοθήκες δεν είναι καφενεία και προγραμματίζονται χρόνια. Απαιτούν ειδικές μελέτες που στην περίπτωση αυτή φαίνεται ότι είναι ανύπαρκτες γιατί το ζήτημα είναι επικοινωνιακό. Η βιβλιοθήκη ως φύλλο συκής της πάνοπλης αστυνομίας και ο πρύτανης ως φαναροφόρος των βιαιοπραγιών της.

Το ζήτημα είναι βαθύτερο και γενικότερο. Το ελληνικό πανεπιστήμιο από την πρώτη στιγμή της ύπαρξής του στην Ελλάδα δεν περιορίστηκε στον ρόλο αναμεταδότη της γνώσης. "Εργαστήριο εθνικής ενεργείας" το αποκαλούσαν τον 19ο αιώνα, "σπορείο της Αντίστασης" στον ΒΠΠ, αποτέλεσε σε όλο το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα "εργαστήριο και σπορείο δημοκρατίας". Από τους αγώνες για το κυπριακό, από τις κινητοποιήσεις για το 15% στην Παιδεία και το 1-1-4 πριν από την δικτατορία, από την φοιτητική αντίσταση και το Πολυτεχνείο στα χρόνια της Δικτατορίας, από την πλούσια πολιτική ζωή στην Μεταπολίτευση, το πανεπιστήμιο μαζί με τις νέες εξελίξεις αποτέλεσε έναν από τους πνεύμονες της δημοκρατίας.

Αναμφίβολα κάθε ιστορία έχει τα πάνω και τα κάτω της, ακόμη και τις υπερβολές της. Αλλά συνολικά και στο ιστορικό βάθος ιδωμένα, το πανεπιστήμιο και η φοιτητική νεολαία ανήκαν στους βασικού μοχλούς που μετέτρεψαν την Ελλάδα από μια συντηρητική και καινοφοβική χώρα στην δημοκρατία που βιώσαμε από το 1974. Αυτή η δημοκρατία τώρα, σε αυτό τον χώρο, καταλύεται. Και με την πανεπιστημιακή αστυνομία, με την κατάργηση των εκλογών για τις πρυτανικές αρχές, με την κατάργηση δια νόμου του φοιτητικού κινήματος και την επιβολή ασφυξίας στην πολιτική και ιδεολογική έκφραση των φοιτητών. Με όλα όσα μηχανεύονται στο υπουργείο και στην κυβέρνηση.

Πρόκειται για επέλαση στον θεσμό που καλλιεργεί γνώση και δημοκρατικές αξίες. Η ίδια η καλλιέργεια της γνώσης δεν θα μείνει ανεπηρέαστη από αυτή την τροπή. Συντηρητική γνώση σημαίνει αποστεωμένη γνώση, σημαίνει καθυστέρηση. Θέλω να εκφράσω τη μεγαλύτερη αλληλεγγύη μου στους φοιτητές. Δεν αγωνίζονται μόνο για τον εαυτό τους. Ο αγώνας τους μας αφορά όλους…

3) Βέλτιους και σωφρονέστερους..

Οἱ γὰρ κατ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον τὴν πόλιν διοικοῦντες κατεστήσαντο πολιτείαν οὐκ ὀνόματι μὲν τῷ κοινοτάτῳ καὶ πραοτάτῳ προσαγορευομένην, ἐπὶ δὲ τῶν πράξεων οὐ τοιαύτην τοῖς ἐντυγχάνουσι φαινομένην, οὐδ' ἣ τοῦτον τὸν τρόπον ἐπαίδευε τοὺς πολίτας ὥσθ' ἡγεῖσθαι τὴν μὲν ἀκολασίαν δημοκρατίαν, τὴν δὲ παρανομίαν ἐλευθερίαν, τὴν δὲ παρρησίαν ἰσονομίαν, τὴν δ' ἐξουσίαν τοῦ ταῦτα ποιεῖν εὐδαιμονίαν, ἀλλὰ μισοῦσα καὶ κολάζουσα τοὺς τοιούτους βελτίους καὶ σωφρονεστέρους ἅπαντας τοὺς πολίτας ἐποίησεν.

Η μετάφραση…

Διότι εκείνοι που διοικούσαν την πόλη τότε (ενν. στην εποχή του Σόλωνα και του Κλεισθένη), δεν δημιούργησαν ένα πολίτευμα το οποίο μόνο κατ’ όνομα να θεωρείται το πιο φιλελεύθερο και το πιο πράο από όλα, ενώ στην πράξη να εμφανίζεται διαφορετικό σε όσους το ζουν· ούτε ένα πολίτευμα που να εκπαιδεύει τους πολίτες έτσι ώστε να θεωρούν δημοκρατία την ασυδοσία, ελευθερία την παρανομία, ισονομία την αναίδεια και ευδαιμονία την εξουσία του καθενός να κάνει ό,τι θέλει, αλλά ένα πολίτευμα το οποίο, δείχνοντας την απέχθειά του για όσους τα έκαναν αυτά και τιμωρώντας τους, έκανε όλους τους πολίτες καλύτερους και πιο μυαλωμένους.

Ισοκράτης

Πηγή: Capital.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr