Η έκπληξη των ευρωεκλογών

Έγκριτος συνάδελφος προ ημερών, προσπαθώντας να δικαιολογήσει τη συμπερίληψη του Στέφανου Κασσελάκη αποκλειστικά στην ύλη των μεσημεριάτικων εκπομπών της Τιβί, καθώς ο πρόεδρος δεν πείθει ότι διαθέτει χαρακτηριστικά "κυβερνησιμότητας" όπως λένε οι δημοσκόποι, εξηγούσε ότι δεν φταίει εκείνος. Φταίνε τα κανάλια που μένουν στην light εκδοχή του προέδρου -ξέρετε, ο Τάιλερ, η Φάρλι, το στενό πουκάμισο και τέτοια- και αδιαφορούν για τα άλλα, τα σοβαρά, τα πολιτικά που λέει.

Για τα σημαντικά που είπε για την περιφερειακή ανάπτυξη και την αγροτιά για παράδειγμα, εξανίστατο ο συνάδελφος, "δεν είδαμε εκτενή ρεπορτάζ". Ομολογώ είναι πρωτότυπη διαμαρτυρία για έναν δημοσιογράφο. Αν θεωρεί ότι τα όσα είπε ο Στέφανος Κασσελάκης για την αγροτιά έχουν ενδιαφέρον, δεν έχει παρά να κάνει αναλυτικό ρεπορτάζ και να το δημοσιεύσει. Είμαι βέβαιος ότι θα ενδιαφερθεί και η αγροτιά και το αναγνωστικό κοινό. Αν και δεν βάζω και το χέρι μου στη φωτιά. Τουλάχιστον για την αγροτιά και το αναγνωστικό κοινό.

Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και αν φταίνε τα κανάλια, μέχρι στιγμής ο Στέφανος δεν έχει πείσει ότι διαθέτει απαντήσεις για τα μείζονα και παρά τις διαβεβαιώσεις του ότι θα νικήσει (στο τέλος) τον Μητσοτάκη και θα έρθει σίγουρα δεύτερο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, προς το παρόν μάλλον οδεύει για οδυνηρή ήττα και εδώ θα είμαστε (ελπίζω), να απολαύσουμε και το πανηγύρι που θα ακολουθήσει. Κυρίως την ατάκα της Τζάκρη όταν θα ακούσει το αποτέλεσμα.

Άλλωστε όπως εξηγούσε λίγο πιο σοβαρά, επίσης έγκριτος πολιτικός επιστήμονας, η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ που σίγουρα θα ακολουθήσει μια μεγάλη ήττα του κόμματος και στις ευρωεκλογές -μη δούμε τον ΣΥΡΙΖΑ κάτω και από το ΚΚΕ εκτιμούν ορισμένοι- θα ανοίξει τον δρόμο και για την ανασυγκρότηση της αριστεράς. Καθώς το σημερινό σχήμα εγκλωβίζει ψηφοφόρους και δεν επιτρέπει την ανάδυση νέων σχηματισμών. Προσωπικά δεν βλέπω μεγάλο ενθουσιασμό και πλήθη να περιμένουν με αγωνία την επόμενη κίνηση Χαρίτση - Αχτσιόγλου, αλλά ποτέ δεν ξέρεις.

Αν πάντως στην κυβέρνηση παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στον χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης με θυμηδία, η εικόνα είναι διπλής όψεως. Η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ από τη μία μπορεί να επιτρέψει στο κυβερνητικό κόμμα να εμφανιστεί ξανά ως ο απόλυτος κυρίαρχος του παιχνιδιού, από την άλλη ανοίγει τον ασκό του Αιόλου.

Γιατί ένα από τα χαρακτηριστικά της περιόδου που διανύουμε με την εξαέρωση του ΣΥΡΙΖΑ, είναι η ακύρωση του "μπαμπούλα" που συνιστούσε η παρδαλή αριστερά για τη σταθερότητα του πολιτικού συστήματος, την κανονικότητα και την ανάπτυξη της οικονομίας. Και τώρα που "μπαμπούλας" δεν υπάρχει πια, στις εκλογές για το Ευρωκοινοβούλιο, που δεν κρίνεται το ποιος θα κυβερνήσει τη χώρα και υπάρχει η γνωστή χαλαρότητα... είναι ιδανική ευκαιρία να εκφραστεί χωρίς κίνδυνο για αστάθεια, η δυσαρέσκεια για την κυβέρνηση.

Πολιτικοί αναλυτές διατύπωναν άλλωστε πρόσφατα την έκπληξή τους για ένα παράδοξο που προκύπτει από τις δημοσκοπήσεις. Η Νέα Δημοκρατία είναι πρώτη και με διαφορά, ο Μητσοτάκης κυρίαρχος, ταυτόχρονα όμως η δυσαρέσκεια σπάει ρεκόρ. Και για την ακρίβεια και για την εγκληματικότητα και για τα πανεπιστήμια και για τους αγρότες και για την αλαζονεία ορισμένων και για τη διαφθορά. Πώς εξηγείται;

Υποψιάζομαι ότι είναι το ίδιο φαινόμενο. Τώρα που δεν υπάρχει ο μπαμπούλας, οι ψηφοφόροι εκφράζουν χωρίς φόβο και με πάθος, την απογοήτευσή τους για όλα όσα δεν τους αρέσουν και όσα τους απογοητεύουν. Χωρίς να διακινδυνεύουν τα μείζονα, επιτρέπουν στον εαυτό τους να εκφραστεί ελεύθερα. Η καλή ερμηνεία είναι ότι έχουν απαιτήσεις από μια κυβέρνηση που έχει υποσχεθεί μεγάλες μεταρρυθμίσεις. Η κακή ερμηνεία είναι ότι ψηφίζουν Μητσοτάκη, γιατί δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική.

Σε κάθε περίπτωση, αυτή η ελευθερία έκφρασης μπορεί να φανεί και να εκδηλωθεί και στις ευρωεκλογές. Και το αποτέλεσμα μπορεί να είναι μια έκπληξη για την κυβέρνηση. Κυρίως στα δεξιά της.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr