Η ενοχή του κράτους των πελατών

Ακόμη και αν το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη οφειλόταν στις εγκληματικές παραλήψεις του προσωπικού του ΟΣΕ, ο τρόπος που το διαχειρίστηκε η κυβέρνηση και η ελληνική πολιτεία καταδεικνύει τις χρόνιες παθογένειες του κράτους δικαίου.

Ο χώρος όπου έλαβε χώρα ένα τραγικό δυστύχημα με 57 νεκρούς αντί να αποκλειστεί, έτσι ώστε οι αρμόδιες υπηρεσίες να ερευνήσουν εξονυχιστικά για στοιχεία, όχι μόνο ήταν αφύλακτος αλλά μπαζώθηκε στα γρήγορα και χτίστηκε και ένα εκκλησάκι.

Από την αρχή αυτής της ιστορίας διακινείται το σενάριο πως η εμπορική αμαξοστοιχία που συγκρούστηκε με την επιβατική έφερε παράνομα κάποιο επικίνδυνο εύφλεκτο χημικό φορτίο.

Τα βίντεο από τις κάμερες του σταθμού στο οποίο υποτίθεται πως φορτώθηκε αυτό το φορτίο, δεν υπάρχουν γιατί σβήστηκαν για να εγγραφούν νεότερα (αθάνατο ελληνικό δημόσιο).

Καθώς υπάρχουν βάσιμες υποψίες πως ευθύνες φέρουν και δυο υπουργοί λόγω καθυστερήσεων του εκσυγχρονισμού του σιδηροδρομικού δικτύου, η ευρωπαϊκή εισαγγελία θέλησε να φέρει τους κ. Κ. Καραμανλή και Σπίρτζη ως τους τελευταίους αρμόδιους υπουργούς ενώπιον της δικαιοσύνης. Στην Ελλάδα όμως οι πολιτικοί δια μέσω του νόμου περί ευθύνης υπουργών έχουν ασυλία από τη δικαιοσύνη.

Στην καθ’ ημάς Ανατολή, όπως φαντάζομαι και σε άλλες ολιγαρχίες ή μπανανίες, μόνο η Βουλή μπορεί να διώξει νυν και πρώην μέλη μιας κυβέρνησης. Το γεγονός πως όλες οι εξεταστικές επιτροπές που έχουν συσταθεί μοιάζουν με παρωδία δικαιοσύνης δεν συγκινεί το πολιτικό προσωπικό της χώρας.

Σίγουρα φταίνε οι ανεκδιήγητοι σταθμάρχες που εκτός από τις απαραίτητες ικανότητες δεν είχαν και καμιά αίσθηση των ευθυνών τους. Κάποιοι φταίνε όμως γιατί βρίσκονταν αυτοί σε θέσεις ευθύνης και όχι κάποιοι περισσότερο υπεύθυνοι και με περισσότερες ικανότητες.

Τα αίτια και οι συνέπειες του τραγικού συμβάντος στα Τέμπη δεν διαφέρουν με εκείνα στο Μάτι όπου υπήρξαν διπλάσιοι νεκροί και από το ναυάγιο του "Eξπρές Σάμινα" το 2000 όπου πνίγηκαν 81 άτομα.

Τα δυστυχήματα αυτά κατά ένα μεγάλο μέρος αποτελούν συνέπειες των δομικών προβλημάτων του ελληνικού δημοσίου και του ευρύτερου τομέα του. Η αναξιοκρατία λόγω κομματοκρατίας και πελατοκρατίας σε όλη την ιεραρχία του ελληνικού δημοσίου και τα λάθος κίνητρα αποτελούν την πηγή του προβλήματος.

Επιπλέον, όταν μια κυβέρνηση ή έστω και ένας υπουργός της ίδιας κυβέρνησης αλλάζει, πολλές συμβάσεις ανάθεσης έργων ακυρώνονται και επαναδιατυπώνονται. Σαν αιτιολόγηση συνήθως προβάλλεται κάποια βελτίωση. Πολλοί υποπτεύονται όμως πως το βασικό κίνητρο αφορά την ευκαιρία για διαφθορά.

Με τον τρόπο αυτό κάποια έργα υλοποιούνται με καθυστέρηση δεκαετιών.

Το κράτος και ο ευρύτερος δημόσιος τομέας συχνά, ακόμη και σε θέσεις ευθύνης, προωθεί τους ημετέρους των συνδικαλιστών και των πολιτικών που συνδιοικούν με το αζημίωτο.

Το αποτέλεσμα είναι πως συχνά σε καίριες θέσεις βρίσκονται ακατάλληλα άτομα τα οποία σε κρίσιμες καταστάσεις δεν μπορούν να επιδείξουν αποτελεσματική διαχείριση.

Συχνά για να καταλάβουμε τι συμβαίνει στη χώρα μας πρέπει να ψάξουμε τι λένε οι ξένοι, που μας βλέπουν απ’ έξω χωρίς τα διαθλαστικά της πραγματικότητας γυαλιά που φοράμε εμείς στο εσωτερικό.

Πριν από λίγες μέρες η γερμανική Frankfurter Allgemeine έγραφε πως: "Η γενικότερη εκτίμηση είναι πως το δυστύχημα ήταν αποτέλεσμα μίας σειράς βαθιά ριζωμένων αποτυχιών του συστήματος, από τις οποίες η Ελλάδα υποφέρει εδώ και καιρό, όπως είναι η διαφθορά, ο νεποτισμός, η τσαπατσουλιά, οι πεπαλαιωμένες δομές και η σχετική με τις αρμοδιότητες σύγχυση που επικρατεί στις δημόσιες υπηρεσίες".

Το τραγικότερο όλων είναι η συμπεριφορά ημών των ιδίων ως πολιτών, όπου κάποιοι ενώ κραύγαζαν για το Μάτι, σιωπούν για τα Τέμπη και τούμπαλιν.

Ο Κ. Σημίτης μετά το ναυάγιο του "Εξπρές Σάμινα" είχε αναφέρει τη φράση, "αυτή είναι η Ελλάδα" με λύπη 25 χρόνια μετά δεν φαίνεται να έχουν αλλάξει πολλά πράγματα.

Πηγή: Capital.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr