Το σκάνδαλο Καϊλή κλονίζει το ευρωκοινοβούλιο, εκθέτει τους ευρωσοσιαλιστές, φέρνει σε δύσκολη θέση την Ελλάδα, δίνει φτερά στους αντι-ευρωπαϊστές, δυσκολεύει (επιεικώς) το ΠΑΣΟΚ, πονοκεφαλιάζει (επιεικώς) τον Νίκο Ανδρουλάκη και άλλα πολλά και σοβαρά. Διαβάζω τις εκτιμήσεις, τις αναλύσεις, τα ρεπορτάζ και λέω σωστά είναι όλα αυτά, αλλά εμένα μου έχει κολλήσει η εικόνα του πατέρα, του πατέρα της Καϊλή που προσπαθεί να διαφύγει με τα χρήματα σε βαλίτσα και τον κάνουν τσακωτό στο αεροδρόμιο. Ο πατέρας; Αυτός που είναι πάντα εκεί για να στηρίζει το παιδί του, να το βοηθάει, να το σώζει αν τυχόν βρεθεί σε δύσκολη θέση; Ο πατέρας; Αυτός που θέλει την ασφάλεια του παιδιού του, την ευτυχία του, αυτός που θα είναι πάντα εκεί ακόμα και στις δύσκολες στιγμές να το στηρίξει και να το βοηθήσει; Να του δώσει χείρα βοηθείας; Αυτός, ήταν συνεργός στη βρόμικη δουλειά; Ηξερε για την κομπίνα -όπως αναφέρουν οι ανταποκρίσεις- και άφησε την κόρη του να βυθιστεί; Αντί να την προστατεύσει, άφησε την κόρη του να καταστραφεί; Γιατί και αυτός προσδοκούσε οφέλη;
Το ξέρω, είναι πολύ στενή η οπτική μου ματιά, εδώ μιλάμε για κοτζάμ ευρωκοινοβούλιο που συγκλονίζεται και ποιος ξέρει και τι άλλο θα αποκαλυφθεί -όλοι λένε ότι έρχονται αποκαλύψεις και για το Μαρόκο- και ποιος ξέρει και ποιοι άλλοι θα βρεθούν απολογούμενοι, κι εγώ έχω κολλήσει στον πατέρα. Αλλά δεν μπορώ να το χωνέψω. Αυτός στον οποίο προστρέχεις στη δυσκολία και στην κρίση, να είναι αυτός που σε έχει συμπαρασύρει στην καταστροφή; Δεν μπορώ να βρω καμία δικαιολογία.
Οι ψηφοφόροι της, δεν ξέρω αν έχουν σοκαριστεί και αν έχουν "πέσει από τα σύννεφα". Υποθέτω πως ναι, αλλά ίσως και αδίκως. Γιατί την ψήφισαν; Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, και ας με συγχωρέσουν οι φεμινίστριες και οι οπαδοί της πολιτικής ορθότητας, αλλά την ψήφισαν για το ωραίο της χαμόγελο και τα ωραία της μάτια. Γιατί άλλο δηλαδή; Για τις προωθημένες απόψεις της για την οικονομία και τον εκσυγχρονισμό; Για τις προτάσεις της για τη μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού; Ή για τη μετάβαση στον Σοσιαλισμό; Οχι, μια ψευδαίσθηση ψήφιζαν ο ψηφοφόροι της Εύας Καϊλή. Ψήφιζαν μια γκλαμουριά και νόμιζαν ότι έτσι ανέβαιναν κι εκείνοι πίστα. Ισως ένιωθαν πιο όμορφοι ως ψηφοφόροι της Εύας και εκείνο το φυσικό ξανθό τους έμοιαζε πιο ευρωπαϊκό, τους μετέφερε από τον Βαρδάρη στον Σηκουάνα.
Από αυτήν την άποψη, η Εύα δεν τους απογοήτευσε ποτέ. Δεν εμφανίστηκε πότε άβαφη και ποτέ ατημέλητη. Δεν έχασε ποτέ τη λάμψη της, ήταν πάντα χαμογελαστή. Παντρεύτηκε έναν όμορφο Ιταλό -κι αυτός ξανθός- και μαζί έκαναν ένα παιδάκι. Υποθέτω θα είναι κι αυτό ξανθό και τι φταίει το άμοιρο. Θα πληρώνει τις αμαρτίες τους. Μετά έκαναν το colpo grosso. Ολα τα παραμύθια όμως έχουν ένα τέλος. Και αυτό πρέπει να το ξέρουν πια οι ψηφοφόροι. Τόσοι και τόσοι παραμυθάδες ζήτησαν και πήραν την ψήφο μας. Ακόμα δεν μάθαμε;
Τι άλλο να συγκρατήσουμε από την υπόθεση; Προφανώς ότι δεν πρέπει να εξαιρούνται οι πολιτικοί από τις παρακολουθήσεις, γιατί υποθέτουμε ότι η Καϊλή και οι υπόλοιποι ήταν υπό παρακολούθηση (αν και δεν υπάρχει επιβεβαίωση). Αυτό το εμπεδώσαμε υποθέτω πια. Οχι ότι πήραμε απαντήσεις γιατί παρακολουθούνταν όσοι παρακολουθούνταν στην Ελλάδα, επειδή μας προέκυψε βρόμικη η Καϊλή- εφόσον επιβεβαιωθούν τα καταγγελλόμενα -ούτε υπάρχει απαραίτητα δικαιολογία για τις δικές μας επισυνδέσεις, ακόμα και εκείνων που κάθονταν δίπλα δίπλα στην Καϊλή, αν υποθέσουμε (σσ και αυτό δεν έχει επιβεβαιωθεί) ότι έχει σχέση η ιστορία Ανδρουλάκη με την Καϊλή. Αλλά σε κάθε περίπτωση, η εξαίρεση a priori των πολιτικών, μάλλον δεν στέκει. Για την ακρίβεια δεν στέκει με τίποτα.
Επίσης, είδαμε πώς λειτουργεί η Αστυνομία και η Δικαιοσύνη όταν θέλουν να βγάλουν άκρη σε μια υπόθεση. Χωρίς δεσμεύσεις από την εκτελεστική εξουσία, χωρίς εμπόδια, με εχεμύθεια και αποτελεσματικότητα. Μπουκάρουν σε σπίτια και γραφεία, κάνουν κατασχέσεις στοιχείων, σφραγίζουν γραφεία και ερευνούν τα PC. Εμείς ακόμα ελπίζουμε, ότι κάποια στιγμή θα ξυπνήσει η ελληνική Δικαιοσύνη, αλλά στο μεταξύ οι εγχώριοι μαφιόζοι κρύβουν ή καταστρέφουν τα στοιχεία ή τα πουλάνε προς δημοσίευση.
Στα πιο πρακτικά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα στείλει λουλούδια στην Εύα Καϊλή, αφού η παρακολούθηση του Κωστή Χατζηδάκη από την ΕΥΠ -για τελείως δυσανάγνωστους λόγους- πέρασε τελείως στα ψιλά, το δε ΠΑΣΟΚ μετράει τη ζημιά που θα προκαλέσει το σκάνδαλο στις εκλογικές του επιδόσεις και θυμάται τι συνέβη με τη σύλληψη του Ακη Τσοχατζόπουλου το 2012.
Η αντίδραση του ΠΑΣΟΚ και του Νίκου Ανδρουλάκη στις αποκαλύψεις για την Εύα Καϊλή, είναι από τα παράδοξα της ιστορίας. Πιο ανόητη αντίδραση στις θλιβερές αποκαλύψεις, δεν μπορούσα να φανταστώ. Να θελήσεις να χρεώσεις την "πιο πράσινη δεν γίνεται" Εύα Καϊλή στη Νέα Δημοκρατία, ακούγεται αστείο, ακόμα και αν όντως η εκπεσούσα ευρωβουλευτής ονειρευόταν τη μεταγραφή της, γεγονός πολύ πιθανό. Να τη χαρακτηρίσεις μάλιστα και Δούρειο Ιππο, σαν να την φύτεψαν οι γαλάζιοι στο ΠΑΣΟΚ για να του προκαλέσουν ζημιά, ακούγεται ακόμα πιο γελοίο. Κανείς (λογικός άνθρωπος) δεν πιστεύει ότι στα κόμμα δραστηριοποιούνται άγγελοι ηθικής, κανείς (λογικός άνθρωπος) δεν πιστεύει ότι κάποια κόμματα ή κάποιες ιδεολογίες είναι πιο επιρρεπείς στον χρηματισμό. Αλλά φυσικά όταν κάποιο τόσο προβεβλημένο στέλεχος ενός κόμματα πιαστεί με τη γίδα στην πλάτη, προφανώς το κόμμα πληρώνει τον λογαριασμό. Δικαίως ή αδίκως, έτσι είναι η ζωή και έτσι είναι και η πολιτική.
Θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματικό, θα γινόταν κατανοητό από όλους, αν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ απλώς ομολογούσαν ότι είναι πολύ άδικο και πάλι το κόμμα να πληρώσει τις αμαρτίες μεμονωμένων στελεχών του, τώρα που προσπαθεί μια νέα αρχή. Αντ΄αυτού αρχίσαν τις ανοησίες για τις "μεταγραφές αεροδρομίων" και λοιπές μπούρδες. Να είναι η σύγχυση; Να είναι η τσαντίλα; Να είναι ο πανικός; Μάλλον το τελευταίο, που εξηγεί ίσως και τη νέα πρόταση του ΠΑΣΟΚ για συγκυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Πανικός.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr
