Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου και ο ΣΕΗ του Μπιμπίλα

Η Anne Applebaum είναι αρθρογράφος της Washigton Post για 17 χρόνια και ήταν από τους πρώτους δημοσιογράφους που έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου για την παρέμβαση της Ρωσίας στις αμερικανικές εκλογές και για τις αντιδημοκρατικές τάσεις στην Ευρώπη. Εχει γράψει σημαντικά βιβλία για τη Σοβιετική Ενωση, όπως το Red Famine (Ο Κόκκινος Λιμός, εκδόσεις Αλεξάνδρεια) και το Iron Curtain (Σιδηρούν Παραπέτασμα, εκδόσεις Αλεξάνδρεια) αλλά και το Gulag, που πήρε και το βραβείο Πούλιτζερ.

Το τελευταίο της βιβλίο, το "Λυκόφως της Δημοκρατίας, Η Σαγήνη του Απολυταρχισμού", μόλις δημοσιεύθηκε στα ελληνικά και δεν θα μπορούσε να είναι πιο επίκαιρο. Αν και η έμφαση της Anne Applebaum δίνεται στις 2 χώρες της Ευρώπης -την Πολωνία του Κατσίνσκι και την Ουγγαρία του Ορμπαν- που έχουν μετατραπεί σε αυταρχικές δημοκρατίες και προσπαθεί να εξηγήσει πώς και γιατί οι Eυρωπαίοι ψηφοφόροι επιλέγουν κόμματα και ηγέτες λαϊκιστές και αυταρχικούς, το βιβλίο διαβάζεται και διαφωτίζει και τις πρόσφατες εξελίξεις σε άλλες χώρες. Οπως στη Μεγάλη Βρετανία με το Brexit, στη Γαλλία με την εκρηκτική άνοδο των ποσοστών της Μαριν Λε Πεν μαζί με τον τσαρλατάνο Μελανσόν ή την Ιταλία, όπου η ακροδεξιά/αριστερή συμμαχία των λαϊκιστών της Λέγκας και των 5 Αστέρων, οδήγησε στην πτώση του Μάριo Ντράγκι.

Είναι κοινή η αγωνία σε όλη την Ευρώπη, για τις επιπτώσεις στην πολιτική σταθερότητα αλλά και στους δημοκρατικούς θεσμούς, της μεγάλης ανόδου της ενέργειας και της γενικευμένης ακρίβειας που προκαλεί ο πόλεμος του Πούτιν στην Ουκρανία, εξελίξεις που κάνουν πιθανή τη λαϊκιστική παλινόρθωση, με άμεσες συνέπειες για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και τη φιλελεύθερη Δημοκρατία. Αναζητώντας τους λόγους για τους οποίους οι πολίτες και στην Ευρώπη ελκύονται από αυταρχικά αφηγήματα, η δημοσιογράφος αναφέρεται και στην επιρροή του διαδικτύου και των social media. Και γράφει:

"Η πόλωση μεταφέρθηκε από τον κόσμο του Διαδικτύου στην πραγματικότητα. Το αποτέλεσμα είναι μια υπερβολική και τυφλή προσκόλληση σε μια άποψη, η οποία ενισχύει τη δυσπιστία για τη συνήθη πολιτική, τους πολιτικούς του κατεστημένου, τους άξιους λοιδορίας ειδήμονες και τους κυρίαρχους θεσμούς, στους οποίους περιλαμβάνονται τα δικαστήρια, η αστυνομία, η δημόσια διοίκηση. Δεν πρέπει να απορούμε γι΄ αυτό... Δεν είναι τυχαίο ότι οι δικαστές και τα δικαστήρια αποτελούν αντικείμενο κριτικής, εξονυχιστικού ελέγχου και οργής σε πολλές χώρες. Σε έναν κόσμο στον οποίο κυριαρχεί η πόλωση δεν μπορεί να υπάρχει ουδετερότητα, επειδή δεν μπορούν να υπάρχουν μη κομματικοποιημένοι ή απολίτικοι θεσμοί." Σας θυμίζει κάτι;

Ας έρθουμε στα δικά μας. Στη δεξίωση της Προεδρίας της Δημοκρατίας η Κατερίνα Σακελλαροπούλου αναφέρθηκε σε όλους αυτούς τους κινδύνους που αντιμετωπίζει η φιλελεύθερη δημοκρατία στην Ευρώπη, δίνοντας και την ελληνική διάσταση. Εκ πρώτης όψεως είπε τα αυτονόητα.

"Η οικονομική κρίση και η πανδημία του κορονοϊού επέδρασαν σωρευτικά και δοκίμασαν τα όριά μας, υλικά και ψυχικά, είπε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Οι κρίσεις δημιουργούν νέες κανονικότητες και ευνοούν φυγόκεντρες τάσεις, εντός και εκτός Ευρώπης. Ο λαϊκισμός ριζώνει στις αντιφάσεις και τις ανισότητες, αμφισβητώντας ανοικτά τις βασικές αρχές της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Υπονομεύει τη διάκριση των εξουσιών και την ισορροπία του πολιτεύματος. Τα θεσμικά αντίβαρα, όμως, είναι θεμέλια του Κράτους Δικαίου και δεν υποτάσσονται στις πλειοψηφίες και τους εφήμερους συσχετισμούς. Η δικαιοσύνη δεν απονέμεται με βάση το κοινό περί δικαίου αίσθημα, αλλά σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους νόμους. Οι δικαστές απολαμβάνουν τις εγγυήσεις του λειτουργήματός τους και οφείλουν να είναι ανεξάρτητοι και αμερόληπτοι, διαφυλάσσοντας το κύρος και την αποστολή τους. Κρίνονται για τις αποφάσεις τους, δεν στοχοποιούνται. Ο διχαστικός λόγος αδικεί τη δημόσια σφαίρα και δεν υπηρετεί τη δημοκρατία μας."

Αμέσως δημιουργήθηκε ένα κίνημα στα social media και οι διάφοροι φανατικοί/ες κατηγόρησαν την Πρόεδρο, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι "ξεπλένει τον Λιγνάδη". Κυκλοφόρησαν και φωτογραφίες της με τον καταδικασθέντα ηθοποιό και το #Σακελλαροπούλου έγινε πρώτο trend στο twitter. Από τον κανιβαλικό χορό δεν θα μπορούσε να λείπει φυσικά και ο γνωστός Παύλος Πολάκη, ο οποίος υιοθέτησε την συνωμοσιολογική ερμηνεία για τη δικαστική απόφαση, ότι φυσικά οφείλεται στη σχέση του κατηγορούμενου με "ισχυρούς και διαπλεκόμενους διεφθαρμένους". Ενώ μια πιο ευπρεπή, αλλά εξ ίσου ύπουλη εκδοχή των αντιδράσεων, εξέφρασε με δήλωσή του ο Νίκος Φίλης.

Όπως έγραψε υποτιμητικά ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας επέλεξε να μιλήσει σαν "συνταξιούχος δικαστής"- μια απόμαχος δηλαδή που ενδιαφέρεται να προστατεύσει τους πρώην συναδέλφους της που βρίσκονται υπό κατηγορία- και "προσδίδει και πάλι στον ρόλο της ιδεολογική χροιά" (σσ ό,τι και αν σημαίνει αυτό). "Θα περιμέναμε από την Πρόεδρο και πρώην δικαστικό να αποφύγει το συστημικό διδακτισμό περί λαϊκισμού", συνέχισε ο τομεάρχης και πρώην υπουργός (που προφανώς είδε αιχμές εναντίον του κόμματός του στις αναφορές της Προέδρου), "και να επιμείνει στη δημοκρατική αποστολή της δικαιοσύνης".

Και ποια είναι η "δημοκρατική αποστολή της Δικαιοσύνης"; Να αποφασίζει, γράφει ο Νίκος Φίλης, με βάση τους δίκαιους νόμους, να κρίνει την συνταγματικότητά τους και να εκδίδει αποφάσεις στο όνομα του ελληνικού λαού. Μήπως ο νόμος που προβλέπει την αναστολή της ποινής είναι άδικος και θα έπρεπε να κριθεί αντισυνταγματικός; Οσο και αν μας προκάλεσε η απόφαση για τον Λιγνάδη, όσο και αν ενόχλησε την συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου που αδυνατεί να την κατανοήσει, ο νόμος έχει προφανώς λογική και βασίζεται στο τεκμήριο της αθωώτητας. Τον ακρογωνιαίο λίθο του Κράτους Δικαίου.

Μήπως οι αποφάσεις που εκδίδονται στο όνομα του ελληνικού λαού, σημαίνει ότι πρέπει να ανταποκρίνονται σε αυτό που πιστεύει ο μέσος Ελληνας; Προφανώς και όχι, διαφορετικά θα είχαμε γίνει ζούγκλα. Δεν θα προλαβαίναμε τις θανατικές καταδίκες, ακόμα και για εγκλήματα εξ αμελείας.

Αλλά ο Νίκος Φίλης αυτό θέλει. Αυτό που μια έξαλλη δημοσιογράφος θέλησε να το κάνει "δίφραγκα" στην Κατερίνα Σακελλαροπούλου, αφού εκτιμά ότι η πρώην Πρόεδρος του ΣτΕ, δεν σκαμπάζει από συνταγματικό δίκαιο. (σσ Στο Συνταγματικό Δίκαιο η μόνη έγκριτη φωνή είναι ο ΣΕΗ του Μπιμπίλα υποθέτω.)

Οι αποφάσεις πρέπει να είναι σύμφωνες με αυτό που θέλει ο λαός, ο λαός εκφράζεται φυσικά από τον ΣΥΡΙΖΑ και οι δικαστές πρέπει συνεπώς να αποφασίσουν την απόλυση από τις φυλακές του αναρχικού κρατουμένου Μιχαηλίδη, αφού έχει ήδη εκτίσει τα 3/5 της ποινής του.

"Οι "ανεξάρτητοι και αμερόληπτοι δικαστές" καλούνται τώρα να αποφασίσουν για το αίτημα του Μιχαηλίδη. Να εφαρμόσουν το νόμο, όχι με δύο μέτρα και δύο σταθμά", γράφει ο κ. Φίλης, με τους ανεξάρτητους και αμερόληπτους δικαστές πάντα φυσικά σε εισαγωγικά. Πολακισμός (ή άλλος ισμος) με αξιοπρεπή φρασεολογία.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr