Η μεγάλη απάτη του Αλέξη Τσίπρα

Ο τίτλος της ιστορίας είναι "Η Μεγάλη Απάτη". Για φωτογραφία θα επιλέξουμε τον Νίκο Φίλη που στέκεται στο ΑΤΜ της Βουλής για να βγάλει τα 60 ευρώ που δικαιούται μετά τα capital controls. Τη λεζάντα την αφήνω σε εσάς. Στη φαντασία σας.

Και η ιστορία πάει ως εξής: Στην αρχή αρνούνταν ότι υπάρχει καν κρίση. Έλεγε ότι όλη η οικονομική κρίση για την οποία κάνουν λόγο τα "συστημικά μέσα", αρχίζει και τελειώνει στα δελτία των 8. Όλα είναι ψέματα για να κόψουν τους μισθούς του κοσμάκη. Μετά έλεγε τα γνωστά αριστερά, την κρίση να την πληρώσει το κεφάλαιο και όχι οι εργαζόμενοι. Λες και το κεφάλαιο έφταιγε που το πολιτικό σύστημα - μαζί με τους συνδικαλιστές - είχαν φτιάξει ένα Ασφαλιστικό Τέρας, που μοίραζε συντάξεις σε εφήβους, υψηλότερες και από τις αποδοχές των εργαζομένων ή το κεφάλαιο έφταιγε για τους stagiaires (του Παυλόπουλου) που είχαν γεμίσει ακόμα και τις σκάλες στα υπουργεία, αφού δεν υπήρχαν άδεια γραφεία. Και μετά μας υποσχέθηκε ότι θα καταργήσει το μνημόνιο με ένα νόμο και με ένα άρθρο. Αυτός ήταν ο πρόλογος.

Αφού με όλες αυτές τις ασυναρτησίες πήρε τις εκλογές, συνεργάστηκε με ένα μόρφωμα της άκρας δεξιάς με επικεφαλής έναν πολιτικό τετάρτης κατηγορίας - ένας buffon που θα έλεγαν οι Γάλλοι - και άρχισε μια διαπραγμάτευση οπερέτα, με κορυφαίο "γελωτοποιό" τον Βαρουφάκη. Άφησε εποχή, γέλασε και ο κάθε πικραμένος. Τα κλάματα ήρθαν μετά.

Ταυτόχρονα φλέρταρε με την έξοδο από το ευρώ, ονειρευόταν παράλληλο άυλο νόμισμα και (νόμιζε ότι) είχε ανοιχτή γραμμή με τον Πούτιν για να τυπώσει δραχμές. Όταν η δήθεν διαπραγμάτευση - με ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί ότι η Ελλάδα θα καταρρεύσει και θα οδηγήσει σε χρεοκοπία όλη την Ευρώπη, το γνωστό Κούγκι - έφθασε σε αδιέξοδο και είδε ότι η χώρα κινδυνεύει να σκάσει στα χέρια του (και ο ίδιος θα χρειαστεί ενδεχομένως ελικόπτερο), κατέφυγε σε μια κίνηση τυχοδιωκτική, που με τη σειρά της οδήγησε στο κλείσιμο των Τραπεζών και στα capital controls. Το περίφημο Δημοψήφισμα. Η κυρίως ιστορία.

Και ο επίλογος: Καθώς η χώρα οδηγείται σε χαώδεις καταστάσεις, συγκαλείται σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, και μεταφράζει το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος ως Ναι στην Ευρώπη και στο Ευρώ, όχι στο πακέτο Γιούνγκερ (που δεν είχε διαβάσει κανείς). Και εκείνος, ο Αλέξης Τσίπρας, επιστρέφει στη διαπραγμάτευση, χωρίς κανένα χαρτί στα χέρια του, αφού η χώρα κινδυνεύει άμεσα με άτακτη χρεοκοπία και έξοδο από την Ευρώπη, με ένα δημοψήφισμα που έχει ήδη καταργηθεί και συνομολογεί ένα ακόμα μνημόνιο, το πιο βαρύ από όλα τα άλλα που έχουμε υπογράψει.

Υπολογίζεται ότι μας κόστισε 100 δισ. Άλλοι λένε μόνο 80 δισ. Είναι η περίφημη κωλοτούμπα.

Τα άλλα κόμματα για να αποτρέψουν την χρεοκοπία το ψηφίζουν, πολλοί από τους βουλευτές του κ. Τσίπρα αρνούνται (ίσως και γιατί ξέρουν ότι το μνημόνιο θα ψηφιστεί από την αντιπολίτευση), η Ζωή κάνει ότι μπορεί για να εμποδίσει την ψήφιση των μέτρων και η χώρα γλυτώνει το χάος την τελευταία στιγμή. Μετά, το ευχαριστώ του Αλέξη Τσίπρα θα είναι η εξαπάτηση των άλλων αρχηγών και η προκήρυξη των εκλογών, που θα τις κερδίσει και πάλι.

Είναι και πάλι πρωθυπουργός. Θα κάνει ότι μπορεί για να εξαφανίσει τον ανταγωνισμό από τα άλλα κόμματα και τους άλλους πολιτικούς, τα παλαιά κόμματα όπως λέει, θα επιχειρήσει ακόμα και να βάλει στη φυλακή τους επικεφαλής τους, αλλά η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει. Όπως έχουν δείξει οι έρευνες του Γιάννη Μαυρή και της Public Issue, η αξιοπιστία του έχει μηδενιστεί μέσα σε λίγα 24ωρα. Θα χάσει όλες τις επόμενες εκλογές που θα βρεθεί υποψήφιος ως αρχηγός. Και στο τέλος θα βγει στη σύνταξη. End of the story.

Εκείνος όμως είναι ακόμα νέος και βαριέται. Θέλει να κάνει rebranding (όπως και ο εκλεκτός του για την Προεδρία που όπου σταθεί και όπου βρεθεί παρουσιάζεται ως ο άνθρωπος που μας έσωσε από την έξοδο από την Ευρώπη) και θέλει να επιστρέψει στην πολιτική δράση. Οι επίγονοί του στο κόμμα, ακόμα και αυτοί που είχαν την επίνευσή του, έχουν αποδειχθεί ατάλαντοι ή εν πάση περιπτώσει κατάλληλοι περισσότερο για σαπουνόπερα ή για reality show ή για εκπομπές, όχι όμως για αρχηγοί κομμάτων και εκείνος, ο Αλέξης Τσίπρας, διαθέτει ακόμα οπαδούς. Κάποιοι τον λατρεύουν. Θεωρούν ότι έχει και μεταφυσικές ιδιότητες, κάτι σαν τα τζίνι των παραμυθιών που μπορούν να ικανοποιήσουν όλες μας τις επιθυμίες. Αυτός είναι η λύση για να γλυτώσουμε από τον άθλιο Μητσοτάκη που είναι κάτι σαν τον Όρμπαν αλλά στο πιο Μεσογειακό.

Θα χρειαστεί ένα νέο όχημα, καθώς το κόμμα του κινδυνεύει να μην είναι καν στη νέα Βουλή. Και ένα νέο αφήγημα.

Θέλει λοιπόν να ξαναγράψει την ιστορία. Εκείνος δεν ήταν ποτέ λοιπόν εναντίον του ευρώ, ως φετίχ το είχε, ήθελε απλώς μια καλύτερη συμφωνία. Από την πρώτη στιγμή. Ήταν πάντα ευρωπαϊστής, αν και πιθανώς είχε και ορισμένες αυταπάτες. Όλες οι ιστορίες με τον Πούτιν και τις άλλες θάλασσες που θα αρμενίζαμε, ήταν κόλπα βρε κουτά, για να φοβηθούν οι τροϊκανοί. Σιγά μην έκανε έφοδο ο Λαφαζάνης στο Νομισματοκοπείο. Μην τα πιστεύετε αυτά. Προπαγάνδα των δεξιών.

Έκανε τα πάντα για να καταφέρει μια καλύτερη συμφωνία, ακόμα και δημοψήφισμα. Και το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ήταν φυσικά "Ναι σε μια καλύτερη συμφωνία", το Όχι δεν ήταν όχι, δεν το εννοούσαν, παρεξήγηση. Στο τέλος, με τη σύμφωνη γνώμη και των άλλων κομμάτων, έκλεισε μια συμφωνία, που μας έλυσε και το πρόβλημα του χρέους (κάτι σαν το PSI του Βενιζέλου, αλλά πιο αριστερό), συμφωνία που την έφερε σε πέρας με αξιοζήλευτη προσαρμοστικότητα στις εντολές των δανειστών και μας έβγαλε και από τα μνημόνια. Και μας άφησε (εξουθενωμένους από τους φόρους) και ένα μαξιλάρι 37 δισ., να κάνει τον έξυπνο ο Μητσοτάκης.

Τι άλλο θέλετε δηλαδή για να τον εμπιστευτείτε;

Πηγή: capital.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr