Η οικογένεια του Φώτη Σεργουλόπουλου

Μέχρι το βράδυ της Πέμπτης, το πολιτικό ρεπορτάζ ασχολούνταν με τους γαλάζιους βουλευτές που θα καταψηφίσουν το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Θα είναι περισσότεροι από 20 ή λιγότεροι; Πόσοι θα απόσχουν; Τι θα κάνει ο Βορίδης; Την επομένη, δεν νομίζω πλέον να απασχολεί πολλούς ότι ο Ξενοφών Μπαραλιάκος μαζί με τον Θεόφιλο Λεονταρίδη ψήφισαν κατά του γάμου. Ορισμένοι- μεταξύ αυτών και ο γράφων- δεν γνώριζαν καν την ύπαρξή τους και αμφιβάλλω αν θα ξανασυναντηθούμε ποτέ. Ούτε βλέπω μεγάλη αγωνία για το μέλλον του Βορίδη μεταξύ μας.

Επίσης δεν συγκινεί πολλούς η απόγνωση του συνταξιούχου πρωθυπουργού Σαμαρά για "την κατάργηση της μάνας και του πατέρα." Γιατί η νέα οικογένεια που διαμορφώνουν οι νέες αντιλήψεις και συμπεριφορές της νεωτερικής Ελλάδας, είναι ήδη εδώ (και ουδείς κίνδυνος υπάρχει για την κατάργηση της μητρότητας, σε πείσμα του Βελόπουλου). Ο Φώτης Σεργουλόπουλος, για παράδειγμα, απέκτησε παιδί και ενδεχομένως το μεγαλώνει μαζί με τον σύντροφό του. Αυτή είναι μια οικογένεια- και ακόμα και αν έχουν βάση τα όσα ενδεχομένως καλοπροαίρετα υποστηρίζουν ορισμένοι, ότι τα παιδιά σε gay γάμους θα αντιμετωπίσουν στο μέλλον προβλήματα ταυτότητας- αυτή είναι μια νέα πραγματικότητα. Αδύνατον να την προσπεράσεις, αδύνατον να την αγνοήσεις.

Η άρνηση της πολιτείας να αναγνωρίσει την νέα πραγματικότητα και να την επισημοποιήσει νομικά, σε τι εξυπηρετεί πέραν της τιμωρίας του ζεύγους και του παιδιού; Μοιάζει με το επιχείρημα ορισμένων συντηρητικών, ότι το σύμφωνο συμβίωσης λύνει όλα τα θέμα δικαιωμάτων- που δεν ισχύει- και θα αρκούσε τέλος πάντων η διεύρυνσή του και η επέκτασή του, ώστε να καλυφθούν και ορισμένα υπαρκτά κενά. Σε τι εξυπηρετεί όμως τότε η άρνηση της ισχύος και για τα ομόφυλα ζευγάρια, του αυστηρά νομικού συμβολαίου που είναι ο γάμος, πέραν της τιμωρίας τους; Σε τι διαφέρει δηλαδή ένα Σύμφωνο Συμβίωσης plus από τον γάμο; Και με ποια λογική αιτιολογία θα τους αρνηθούμε αυτό το δικαίωμα που απολαμβάνουν οι ετερόφυλοι; Μήπως η χρήση του όρου που έχει μια θρησκευτική ανάμνηση, μας σοκάρει όταν αφορά τους ομοφυλόφιλους;

Την προηγουμένη της ψήφισης του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών, ο Σωκράτης Φάμελλος αγωνιούσε για την ενότητα της συντηρητικής παράταξης και διερωτάτο "πώς γίνεται να παραμένουν βουλευτές- μέλη της ΚΟ της Νέας Δημοκρατία", όσοι δεν θα ψηφίσουν το νομοσχέδιο, που εντάσσεται στο ευρωπαϊκό κεκτημένο όπως έλεγε. Ο Σαμαράς αναρωτιόταν αν υπάρχουν 69 φύλα…

Την επομένη της ψήφισης, το αν ψήφισε υπέρ ή κατά ο Καρασμάνης- το ξέρατε εσείς ότι είναι βουλευτής;- δεν μου φαίνεται να απασχολεί πολλούς. Αντίθετα τι θα κάνει ο Στέφανος Κασσελάκης με τον Παύλο Πολάκη (αλλά και με την έξαλλη κυρία που απείχε από την ψηφοφορία), τώρα που η συγκατοίκηση των δυο Κρητών φαίνεται ότι φθάνει στα όριά της, είναι ένα "καυτό" θέμα για το πολιτικό ρεπορτάζ- αφού αφορά τη φυσιογνωμία του νέου ΣΥΡΙΖΑ- και η συνέχεια αναμένεται με ενδιαφέρον. Εδώ θα είμαστε να την αναλύσουμε με τον Σωκράτη Φάμελλο.

Όπως επίσης ενδιαφέρον έχει και το πώς θα διαχειριστεί ο Νίκος Ανδρουλάκης την απουσία από την ψηφοφορία των 11 πράσινων βουλευτών, που αρνήθηκαν τη ψήφο τους στο νομοσχέδιο, αν και το κόμμα τους είχε λάβει- αυτονοήτως για κεντροαριστερό κόμμα- σαφή θέση υπέρ. (Πώς γίνεται να ξεκινάμε με την επικείμενη κρίση στη ΝΔ και να καταλήγουμε πάντα με την αντιπολίτευση να μπερδεύεται στα κορδόνια της είναι ένα παράδοξο).

Την προηγουμένη της ψηφοφορίας, όλο το ενδιαφέρον ήταν στην κάλπη και στα αποτελέσματά της. Την επομένη, η εικόνα που έχει γίνει viral είναι οι πανηγυρισμοί στα θεωρεία της Βουλής από τα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, που νιώθουν για πρώτη φορά ισότιμοι πολίτες. Που πλέον δεν διστάζουν να δηλώσουν ανοιχτά τη διαφορετικότητά τους και αυτό είναι μια από τις μεγάλες κατακτήσεις αυτής της μεταρρύθμισης. Η ορατότητα των ομοφυλόφιλων. (Και οι κ. Σεργουλόπουλος και Καπουτζίδης μπορούν να επαίρονται ότι προσέφεραν πάρα πολλά στα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας).

Την επομένη της ψηφοφορίας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης απολαμβάνει τη διεθνή αναγνώριση της προοδευτικής του ατζέντας και δέχεται τους επαίνους. Το brand name Ελλάδα βγαίνει ωφελημένο.

Ορισμένοι λένε ότι θα πληρώσει όμως το τίμημα στις ευρωεκλογές. Δεν το αποκλείω, αλλά φοβάμαι ότι είναι μια πολύ στενή αντίληψη για την πολιτική. Γιατί αν πολιτική είναι μια ιστορία συμβόλων και ταυτίσεων, αν πολιτική είναι μια υπόθεση λύσεων σε υπαρκτά προβλήματα, ο πρωθυπουργός είναι φυσικά ο μεγάλος κερδισμένος αυτής της μεταρρύθμισης. Και θα εισπράξει τα οφέλη σε βάθος χρόνου.

Αντίθετα εκείνοι που δεν μπορούν να διακρίνουν τις νέες τάσεις και τις νέες αντιλήψεις, αυτοί που μένουν περιχαρακωμένοι στις παλαιές απόψεις και αντιμετωπίζουν φοβικά τη νέα πραγματικότητα, θα μείνουν πίσω και θα ξεχαστούν.

Υ.Γ. Ο Στέλιος Ράμφος μιλώντας στον Κώστα Στούπα στο Capital.gr ισχυρίστηκε ότι το δικαίωμα στο γάμο των ομοφύλων, δεν είναι δικαίωμα αλλά αξίωση. Παράδοξη άποψη. Όλα τα δικαιώματα αξιώσεις είναι. Δεν υπάρχουν γραμμένα σε ιερή πλάκα κάποια δικαιώματα που ισχύουν από καταβολής κόσμου και άλλα που είναι καινοφανή. Οι γυναίκες και οι έγχρωμοι δεν απολάμβαναν ίσα δικαιώματα για αιώνες. Δεν διανοούνταν καν την ισότητα μέχρι πολύ πρόσφατα. Κάθε κοινωνία και κάθε εποχή διαμορφώνει τα δικά της δικαιώματα.

Πηγή: capital.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr