Follow us

Η χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας

Με τον σχοινοτενή και ολοφάνερα απολογητικό μου πρόλογο, προσπαθώ να εξηγήσω –στον εαυτό μου πρωτίστως- πώς κι έτυχε να μου διαφύγει η "Χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας" του Γιάννη Παντελάκη, όταν πρωτοκυκλοφόρησε στα τέλη Οκτωβρίου του 2018.

THETOC TEAM
ΓΡΑΦΕΙ: THETOC TEAM
Τατσόπουλος Opinion Ver 2

Αυτή την ανεκτίμητη αρετή έχουν τα βιβλία: ιώβεια υπομονή. Με τους 10.000+ τίτλους που κυκλοφορούν στην Ελλάδα τον χρόνο, ακόμη και αν είσαι μανιακός βιβλιοαναγνώστης (είδος υπό εξαφάνιση στην πατρίδα μας, έτσι κι αλλιώς), τους περισσότερους δεν θα τους πάρεις καν
χαμπάρι. Για την πλειονότητα από τους υπόλοιπους, θα είσαι τυχερός εάν το μάτι σου πέσει σε τρεις γραμμές από κάποιο δελτίο τύπου, πόσο μάλλον σε μια εκτενέστερη βιβλιοκριτική. Δεν τελειώνουν εδώ τα βάσανά σου. Μπορεί να υποπέσει στην αντίληψή σου ένας τίτλος που εν
δυνάμει εντάσσεται στα ενδιαφέροντά σου, αλλά όχι τη στιγμή που υποπίπτει· μπορεί να κυκλοφόρησε… πολύ νωρίς για εσένα ή… πολύ αργά. Μην ανησυχείς: οι τίτλοι έχουν εκπαιδευτεί να σε περιμένουν· η αναμονή είναι στη φύση τους. Και αν δεν τους αντιληφθείς εσύ, μπορεί να τους αντιληφθούν τα παιδιά σου ή τα παιδιά των παιδιών σου. Κάπως κάπου κάποτε, έστω κι εντελώς τυχαία, κάποιο βλέμμα θα εστιάσει πάνω τους και θα τους λυτρώσει από την αιώνια μοναξιά τους.

Με τον σχοινοτενή και ολοφάνερα απολογητικό μου πρόλογο, προσπαθώ να εξηγήσω –στον εαυτό μου πρωτίστως- πώς κι έτυχε να μου διαφύγει η "Χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας" του Γιάννη Παντελάκη, όταν πρωτοκυκλοφόρησε στα τέλη Οκτωβρίου του 2018 από τις εκδόσεις
"Θεμέλιο", με τον χαρακτηριστικό υπότιτλο: "20+1 ιστορίες κιτρινισμού". Το βιβλίο δεν πέρασε απαρατήρητο, κάθε άλλο, μέσα σε τρεις μήνες έκανε και δεύτερη έκδοση, αλλά μπορεί και να μην έπεφτε ποτέ στα χέρια μου εάν δεν το αναζητούσα πρόσφατα, για τις ανάγκες
μιας ραδιοφωνικής συνομιλίας μου με τον συγγραφέα του, προγραμματισμένης να μεταδοθεί από το Πρώτο Πρόγραμμα, στις 5 το απόγευμα, αυτό το Σάββατο.

Κατ’ αρχάς μου υπενθύμισε μια σειρά από "ιστορίες κιτρινισμού" -την υπόθεση Μάνου Χατζιδάκι, την υπόθεση Σορίν Ματέι, την υπόθεση Περικλή Κοροβέση, την υπόθεση Στέφανου Κορκολή κ.ο.κ.- και, κυρίως, πόσο γρήγορα, εύκολα κι ανώδυνα τις είχα λησμονήσει, όπως όλοι μας.

Βλέπετε, είναι και αυτή μια από τις πιο δυσώδεις ιδιότητες του "κιτρινισμού": να επικαλύπτει τις χθεσινές του ακαθαρσίες με τις σημερινές και τις σημερινές με τις αυριανές, δίχως να εγγράφει ίχνη στη μνήμη μας, πέρα από την ίδια, την ανυπόφορη αίσθηση μιας διαχρονικής "βρομιάς".

Κατά δεύτερον, ο Γιάννης Παντελάκης τεκμηριώνει με πλήθος παραδειγμάτων ότι η "τιμή" της δημοσιογραφίας δεν "χάθηκε" εν μία νυκτί, σαν σφαγμένος κόκορας σε σεντόνι νεόνυμφης, αλλά ήταν μια επίμονη κι επίπονη διαδικασία τόσο στα έντυπα όσο και στα ηλεκτρονικά Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας (ΜΜΕ), με την κρίσιμη "αλλαγή σκυτάλης" να συμβαίνει προς τα τέλη της δεκαετίας του 1990, όταν για τις εφημερίδες ξεκίνησε η άνευ επιστροφής ραγδαία κυκλοφοριακή διολίσθηση. "Τον Δεκέμβριο του 1999", σημειώνει ο Παντελάκης, "η μέση ημερήσια κυκλοφορία των 15 απογευματινών και 7 πρωινών εφημερίδων, περιλαμβανομένων των κυριακάτικων εκδόσεων, ήταν 447.301 φύλλα. Τον Δεκέμβριο του 1989 η μέση ημερήσια κυκλοφορία 14 απογευματινών και 4 πρωινών εφημερίδων (συνολικά 4 εφημερίδων
λιγότερων) ήταν 862.060 φύλλα". ΄Ετσι, μπορεί η "Αυριανή" να εγκατέλειψε οριστικά τα εγκόσμια το 2012 ύστερα από τριάντα δύο χρόνια ζωής, όπου γνώρισε και ημέρες δόξας (ενίοτε άγγιξε και τα 250.000 φύλλα), αλλά ο "αυριανισμός", ως αιχμή δόρατος του "κιτρινισμού", όχι μονάχα επέζησε του δικού της θανάτου και μεταλαμπαδεύτηκε σε μια σειρά από υποτιθέμενα "σοβαρές" εφημερίδες, μα παρέδωσε και το "μοντέλο" για το μονοπάτι που θα όφειλε να ακολουθήσει η επερχόμενη κι εξίσου άσπλαχνη ιδιωτική τηλεόραση, όπως ο Αλ Πατσίνο διαδεχόμενος τον Μάρλον Μπράντο στον "Νονό".

Σήμερα, σχεδόν οκτώ χρόνια από την πρώτη έκδοση της "Χαμένης τιμής της δημοσιογραφίας", θα περίμενε κανείς οι τηλεθεατές/αναγνώστες να αναζητούν διψασμένοι τη δημοσιογραφία που "σέβεται τον εαυτό της" (μη γελάτε, παρακαλώ), μακριά από τα στέκια
όπου συχνάζουν οι μολυσμένοι "Αλήτες, Ρουφιάνοι, Δημοσιογράφοι" (ΑΡΔ). Δεν συμβαίνει ακριβώς έτσι. Η μολυσμένη δημοσιογραφία βρίσκεται σε διαρκή σχέση ανατροφοδότησης κι επιβράβευσης με το μολυσμένο τηλεοπτικό/αναγνωστικό κοινό. Πού βλέπετε το περίεργο;
Μονάχα με αίμα ξεδιψάει μια κοινωνία από βαμπίρ.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr

Λένε πως το φαγητό σε αυτή τη νέα ταβέρνα σου ζεσταίνει την ψυχούλα

Το νέο εστιατορικό 'παιδί' της Ergon έχει νοσταλγικό ύφος, ωραία αύρα και μια θαλασσινή κουζίνα που μιλά απευθείας στο γευστικό υποσυνείδητο.

ΓΡΑΦΕΙ Ο Π. ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 29 Σεπ 2025 | 06:10

Dark Tourism

Δημιουργός και αποκλειστικός διαχειριστής της εν λόγω ιστοσελίδας είναι ένας Γερμανός, ο Peter Hohenhaus, ένας πανεπιστημιακός που, κατά δήλωσή του, εγκατέλειψε νωρίς-νωρίς την ακαδημαϊκή του σταδιοδρομία.

ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 22 Σεπ 2025 | 06:15

Το δράμα του πολυεκατομμυριούχου

Πώς θα ήταν ένας κόσμος δίχως καθόλου ενσυναίσθηση; Σίγουρα θα ήταν ένας κόσμος όπου δεν θα ήθελα να ζήσω ή όπου δεν θα ήθελαν να ζήσουν τα παιδιά μας.

ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 13 Οκτ 2025 | 06:24

Ο χρονοδιακόπτης της αξιοπρέπειας

Το 1999 ο Τσίπρας δεν είχε ακόμη αποφοιτήσει καν από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, μολονότι είχε ήδη θέσει τα γερά θεμέλια μιας πολιτικής καριέρας, εξαιρετικά ιδιότυπης, από πολλές απόψεις.

ΓΡΑΦΕΙ Ο Π. ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 06 Οκτ 2025 | 06:05

Η δεκαετία που κουβαλάς

Καθένας από εμάς, ανάλογα με την ηλικία του, κουβαλάει στην καμπούρα του και άλλη δεκαετία. Για την ακρίβεια, κουβαλάμε στην καμπούρα μας όλες τις δεκαετίες που μας διαμόρφωσαν από τη γέννησή μας μέχρι σήμερα.

ΓΡΑΦΕΙ Ο Π. ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 29 Σεπ 2025 | 06:10

Dark Tourism

Δημιουργός και αποκλειστικός διαχειριστής της εν λόγω ιστοσελίδας είναι ένας Γερμανός, ο Peter Hohenhaus, ένας πανεπιστημιακός που, κατά δήλωσή του, εγκατέλειψε νωρίς-νωρίς την ακαδημαϊκή του σταδιοδρομία.

ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 22 Σεπ 2025 | 06:15

Το δράμα του πολυεκατομμυριούχου

Πώς θα ήταν ένας κόσμος δίχως καθόλου ενσυναίσθηση; Σίγουρα θα ήταν ένας κόσμος όπου δεν θα ήθελα να ζήσω ή όπου δεν θα ήθελαν να ζήσουν τα παιδιά μας.

18 Οκτ 2025 | 14:13

Η μόνη κρίση που δεν είδε ο Καραμανλής

Η μόνη κρίση που δεν μυρίστηκε ο Κώστας Καραμανλής ήταν η μεγαλύτερη κρίση που βίωσε η Ελλάδα από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά

15 Οκτ 2025 | 09:45

Η κατάληψη του μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη

Ο μόνος που δεν θέλησε να μετάσχει στον αχταρμά των έξαλλων αντιδράσεων ήταν ο Αλέξης Τσίπρας.

13 Οκτ 2025 | 09:31

Γελοίοι

Πώς ορίζω τη γελοιότητα; Ως απώλεια του μέτρου. Των ορίων.

ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 13 Οκτ 2025 | 06:24

Ο χρονοδιακόπτης της αξιοπρέπειας

Το 1999 ο Τσίπρας δεν είχε ακόμη αποφοιτήσει καν από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, μολονότι είχε ήδη θέσει τα γερά θεμέλια μιας πολιτικής καριέρας, εξαιρετικά ιδιότυπης, από πολλές απόψεις.

11 Οκτ 2025 | 10:23

Ο εκνευρισμός Ανδρουλάκη και η επιστροφή Τσίπρα

Αν το ΠΑΣΟΚ δεν καταφέρει να κουνήσει τη βελόνα και το υποψήφιο κόμμα Τσίπρα αποκτήσει υπόσταση, πώς θα απαντήσει ο Νίκος Ανδρουλάκης στο ενδεχόμενο της συνεργασίας τους;

08 Οκτ 2025 | 08:51

Θέλει να αφουγκραστεί την κοινωνία;

Παρά τις ήττες και τα χρόνια στην αντιπολίτευση, παρά το rebranding που υποτίθεται του σχεδίασε η εταιρεία δημοσίων σχέσεων που προσέλαβε, ο κ. Τσίπρας εμφανίζεται στο κοινό του ίδιος και απαράλλαχτος.

06 Οκτ 2025 | 07:06

Ο Βασιλιάς είναι γυμνός και κουρασμένος

Μεγαλώνοντας, οι γωνίες σου αμβλύνονται. Όλο και σπανιότερα αναφωνείς ότι ο βασιλιάς είναι -σου φαίνεται έστω- γυμνός. Όχι απαραίτητα επειδή κοιτάς τη δουλειά ή το συμφέρον σου.

ΓΡΑΦΕΙ Ο Π. ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 06 Οκτ 2025 | 06:05

Η δεκαετία που κουβαλάς

Καθένας από εμάς, ανάλογα με την ηλικία του, κουβαλάει στην καμπούρα του και άλλη δεκαετία. Για την ακρίβεια, κουβαλάμε στην καμπούρα μας όλες τις δεκαετίες που μας διαμόρφωσαν από τη γέννησή μας μέχρι σήμερα.

04 Οκτ 2025 | 09:16

Τι πήρε ακριβώς ο Ερντογάν;

Δεν έχω το ρεπορτάζ του Τούρκου συναδέλφου και δεν μπορώ να πάρω θέση, ούτως ή άλλως δεν έχει και πολύ μεγάλη σημασία για την αντιπολίτευση στην Αθήνα, ο δικός μας δυσκολεύεται ακόμα και να βγάλει φωτογραφία δίπλα-δίπλα με τον πλανητάρχη, σιγά μην τον δεχτεί στον Λευκό Οίκο ο Τραμπ.

ΜΑΝΟΛΗΣ ΚΑΨΗΣ 01 Οκτ 2025 | 06:49

Τα ήρεμα νερά και τα "νεύρα" Σαμαρά

Η Ελλάδα δεν υπέγραψε φιλία με την Τουρκία, αυτό φαίνεται άλλωστε επί του πεδίου, αλλά αποδέχθηκε όντως ένα μορατόριουμ στην αντιπαράθεση.

29 Σεπ 2025 | 07:17

Συγχωριανοί του ψεύτη βοσκού

Έτσι ο Διονύσης Σαββόπουλος, αποφαινόμαστε, είναι ο Μπομπ Ντύλαν της Ελλάδας. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο δικός μας Ντε Γκωλ. Κι όποια γυναίκα δολοφονεί τα παιδιά της μια Μήδεια του σήμερα...

29 Σεπ 2025 | 06:28

Πότε θα πάει ο Μητσοτάκης στον Λευκό Οίκο

Λήξη συναγερμού; Όχι βέβαια. Τώρα θα αρχίσει η "μίρλα" για το γεγονός ότι ο Μητσοτάκης δεν έχει πάρει ακόμα πρόσκληση για τον Λευκό Οίκο, θα αρχίσει η γκρίνια για τα F35 που ο Τραμπ θέλει φαίνεται πάση θυσία να δώσει στον Ερντογάν.

ΓΡΑΦΕΙ Ο Π. ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 29 Σεπ 2025 | 06:10

Dark Tourism

Δημιουργός και αποκλειστικός διαχειριστής της εν λόγω ιστοσελίδας είναι ένας Γερμανός, ο Peter Hohenhaus, ένας πανεπιστημιακός που, κατά δήλωσή του, εγκατέλειψε νωρίς-νωρίς την ακαδημαϊκή του σταδιοδρομία.

24 Σεπ 2025 | 07:52

Η "κατάληψη" στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη

Υποθέτω έχει να κάνει και με την αδυναμία της αντιπολίτευσης να δημιουργήσει ένα αντικυβερνητικό ρεύμα και κίνημα και να δώσει μορφή και περιερχόμενο στον αγώνα τους. Στον αγώνα τους να φύγει επιτέλους ο Μητσοτάκης.

22 Σεπ 2025 | 09:56

Ένα φωτεινό πολιτιστικό γεγονός

Και όμως. Με την έξοδο από τα μνημόνια, η εντόπια βιβλιοπαραγωγή επανήλθε σταδιακά στα προ της κρίσης επίπεδα.

ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 22 Σεπ 2025 | 06:15

Το δράμα του πολυεκατομμυριούχου

Πώς θα ήταν ένας κόσμος δίχως καθόλου ενσυναίσθηση; Σίγουρα θα ήταν ένας κόσμος όπου δεν θα ήθελα να ζήσω ή όπου δεν θα ήθελαν να ζήσουν τα παιδιά μας.

ΜΑΝΟΛΗΣ ΚΑΨΗΣ 20 Σεπ 2025 | 13:26

Ο Ανδρέας Λοβέρδος στο ΚΚΜ

Το ερώτημα παραμένει: Γιατί όλοι φεύγουν από το ΠΑΣΟΚ και δεν έχουμε ούτε έναν να έκανε την αντίστροφη πορεία;