Η ξαπλώστρα και τα σύννεφα

Εδώ και κάποιες ημέρες παρατηρείται μια οργανωμένη αντίδραση ομάδων πολιτών κατά των επιχειρήσεων που καταχρώνται την άδεια για εκμετάλλευση ακτών, "απλώνοντας" ξαπλώστρες και ομπρέλες, σε πολύ μεγαλύτερη έκταση από εκείνη που δικαιούνται και πληρώνουν.

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, πολύ σωστά πράττουν οι πολίτες και ζητούν την εφαρμογή του νόμου και τα δικαιώματά τους. Κανονικά θα έπρεπε αμφότερα να είναι αυτονόητα και να υλοποιούνται από το κράτος. Αλλά ζούμε στη Νότια άκρη της Βαλκανικής και οι ΟΤΑ διαθέτουν πολύ μεγαλύτερη (πολιτική και όχι μόνο) ισχύ, απ’ όση θα έπρεπε (και ο νοών, νοείτω)!

Η προσπάθεια των πολιτών είναι, όπως και να έχει, αξιέπαινη και πρέπει όλοι να την στηρίξουμε. Στον βαθμό που, όπως πολύ συχνά συμβαίνει σε αυτήν τη χώρα, η Δημοκρατία δεν θα ξεπεράσει τα όρια της ασυδοσίας και επίσης μόνο εφόσον θα παραμείνει κομματικά ακαπέλωτη. Το τελευταίο ειδικά, βάσει της μέχρι σήμερα εμπειρίας, μοιάζει αδύνατο αλλά δεν πρέπει ποτέ να παύουμε να ελπίζουμε...

Σε κάθε περίπτωση πάντως, η εξαιρετική αυτή προσπάθεια, προβληματίζει. Κυρίως για το σκεπτικό από το οποίο ξεκίνησε. Διότι ό,τι και να μου πείτε, δύσκολα γίνεται πιστευτό ότι μοναδική έγνοια των ενεργών πολιτών αυτό το καλοκαίρι ήταν πού θα απλώσουν την πετσέτα για να κάνουν ηλιοθεραπεία. Για να ενστερνιστούμε κάτι τέτοιο, θα πρέπει να θεωρήσουμε ως δεδομένο ότι η Ελλάδα έχει φτάσει σε πολύ καλύτερα επίπεδα βιοτικού επιπέδου απ’ όσο δείχνουν οι σχετικοί διεθνείς δείκτες και υποστηρίζουν οι ίδιοι πολίτες!

Ούτε μπορεί να θεωρηθούν ως αυθόρμητη δράση ενεργών πολιτών, οι άναρθρες κραυγές κατά συγκεκριμένου ενοικιαστή ακτής "επειδή έβαλε σκαπτικό στην θάλασσα και ξερίζωσε βράχια". Λες και τα ψάρια, τα μαλάκια και τα άλλα είδη θαλασσινής πανίδας και χλωρίδας, λατρεύουν να ζουν ανάμεσα στα πλατσουρίζοντα στίφη των κολυμβητών στις οργανωμένες πλαζ!

Για να το θέσω απλά, θεωρώ πως, πίσω, από το πραγματικά αξιέπαινο επαναλαμβάνω, "κίνημα της ξαπλώστρας" αφενός κρύβονται πολιτικά συμφέροντα, πιθανότατα τοπικά, λόγω αυτοδιοικητικών εκλογών και αφετέρου, καλά θα κάνει, να ασχοληθεί με πολύ σοβαρότερα προβλήματα. Διότι, π.χ. μοιάζει παράξενο να ασχολείται κάποιος και μάλιστα με ένταση και πάθος με το εάν έχει μείνει ανοιχτός δίαυλος προς την παραλία, ώστε να έχουν άπαντες πρόσβαση αλλά, την ίδια ώρα να μην ακούγεται κουβέντα όταν π.χ. περιμένει επί 30 και 40 λεπτά να του φέρουν νερό και να του δώσουν την ευκαιρία να παραγγείλει στο αγαπημένο του …μπιτσόμπαρο (sic) ή σε ένα από ταβερνάκια της αγαπημένης του παραλίας. Ή, επίσης να μην δημιουργεί το παραμικρό ζήτημα όταν, πηγαίνοντας στο κατάλυμα που έχει κάνει κράτηση, ανακαλύπτει πως έκανε κράτηση για το... Four Seasons αλλά θα κοιμηθεί στην καλύβα του... Μάκη του Ψαρά!!

Εύλογα κάποιοι θα διαφωνήσουν με το σκεπτικό, μιας και η ελεύθερη πρόσβαση στον αιγιαλό αποτελεί συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα. Όμως αυτή η σκέψη είναι ιδιαίτερα κοντόφθαλμη. Διότι η βελτίωση στην ποιότητα παροχής των τουριστικών υπηρεσιών από τους διάφορους "επαγγελματίες" και επαγγελματίες προς Έλληνες και ξένους τουρίστες, είναι πολύ σημαντικότερες, από την ελεύθερη πρόσβαση στην όποια πλαζ!

Απλούστατα διότι, εάν συνεχιστεί το χάλι που παρατηρείται εφέτος σε ορισμένες τουριστικές περιοχές, σε λίγο καιρό δεν θα χρειάζεται να γίνει αγώνας για να έχουν πρόσβαση στις παραλίες! Διότι αυτές θα είναι στη διάθεση των ντόπιων, ολοκληρωτικά και αποκλειστικά. Λόγω παντελούς έλλειψης επισκεπτών! Και τότε, όλοι θα πέφτουμε απ' τα σύννεφα! Πάλι...

Πηγή: Capital.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr