
Στην χώρα μας δεν υπάρχουν στατιστικά στοιχεία για το πόσα ιπποειδή ζουν, πόσα εργάζονται, που ζουν και πως πεθαίνουν. Και αυτό γιατί μόλις πρόσφατα, τον Οκτώβρη του 2022 ξεκίνησε με καθυστέρηση 14 ετών η καταγραφή και αναγνώριση των ιπποειδών, εφαρμόζοντας τον σχετικό Ευρωπαϊκό Κανονισμό.
Χωρίς σαφές νομοθετικό πλαίσιο για την προστασία τους, η ζωή της κατηγορίας των ιπποειδών εργασίας, γίνεται ακόμα πιο σκληρή. Πρόσφατα ο θάνατος ενός αλόγου άμαξας στην Κέρκυρα ευαισθητοποίησε γιατί όλοι είδαν τις φωτογραφίες και το βίντεο. Δεν ήταν το μοναδικό περιστατικό Παλαιότερα, στο Ναύπλιο άλογο κατέρρευσε και πέθανε όμως δεν επέτρεψαν στους πολίτες να το πλησιάσουν για να υπάρχουν αποδείξεις με οπτικό υλικό.
Γιατί αυτή η αδιαφορία για τα ιπποειδή; Κανείς δεν αντιδρά γιατί τα ιπποειδή στην νοοτροπία της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας παραμένουν ένα ευχάριστο εργαλείο που προορίζεται για την δική της αναψυχή και καλοπέραση.
Οι αρμόδιες αρχές εξυπηρετούνται αφού για να εφαρμοστούν οι νομοθεσίες χρειάζονται γνώσεις και ελεγκτικός μηχανισμός. Πόσα ιπποειδή γεννιούνται, ποιοι ασχολούνται με την εκτροφή τους, που δηλώνονται τα κέρδη από το ζωεμπόριο. Πολλές φορές σε αγγελίες πώλησης πουλάρια πωλούνται πριν απογαλακτιστούν ενώ οι φοράδες "γκαστρώνονται" (όπως γράφουν) λίγες ημέρες μετά την πρώτη γέννα. Μηχανή αναπαραγωγής κανονική χωρίς καμία κτηνιατρική περίθαλψη και προστασία από τον νόμο.
Όλα αυτά είναι ένα απόστημα που μόνο μια ισχυρή πολιτική βούληση μπορεί να σπάσει.
Η άδεια που δίνει ο εκάστοτε Δήμος για να εργαστεί κάποιος με ιπποειδή, ζητά από τον ιδιοκτήτη του ζώου να υπογράψει "οφείλω για την ευζωία του". Μόνο αυτό…
Η μοναδική νομοθεσία που αναφέρει την κατηγορία του ζώου εργασίας είναι του 1981 ενώ στις εξαιρέσεις του πρόσφατου νόμου για την προστασία των ζώων, επιτρέπεται η χρήση ζώων σε θεάματα όπως οι κινηματογραφικές ταινίες, χωρίς να ορίζεται κανένα θεσμικό πλαίσιο για την προστασία τους. Αρκεί φυσικά στους τίτλους τέλους να αναφέρεται το τυπικό ""Κανένα ζώο δεν βλάφθηκε κατά την παραγωγή αυτής της ταινίας".
Τα ζώα εργασίας εκτός από τις άμαξες και τα ιπποειδή που ακόμα και σε ημέρα καύσωνα μετέφεραν μπάζα και τούβλα, είναι και τα ζώα των υλοτόμων που κουβαλούν ατέλειωτες ώρες ξύλα και ζουν κυριολεκτικά σαν φαντάσματα. Ο θάνατός τους δεν θα καταγραφεί ποτέ από καμία κάμερα και δεν απασχολήσουν τις συνειδήσεις μας.
Ήρθε ο καιρός να συνειδητοποιήσουμε πως τα ιπποειδή πονούν, διψούν, φοβούνται και πεινούν όπως και εμείς. Στην τουριστική βιομηχανία και όχι μόνο πρέπει να γίνουν ριζικές αλλαγές. Και αυτές είναι κυρίως νομοθετικές.
Στην Ελλάδα του πολιτισμού οι τελευταίοι νόμοι που ψηφίστηκαν για τα ιπποειδή εργασίας ήταν το 1917 και το 1932. Η Ελλάδα του 2023 έχει υποχρέωση να προστατεύσει τα ιπποειδή όπως αξίζει σε κάθε έμβιο όν.
Η Ρόζα Ρούσσου είναι ιδρυτικό μέλος και Εθελοντρια του πανελλήνιου Συλλόγου Προστασίας ιπποειδών, "Ιππόθεσις".
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr