
Τα Οικονομικά κατατάσσονται στις κοινωνικές επιστήμες (social sciences). Υπάρχει πολύ συγκεκριμένος και σοβαρός λόγος γι’ αυτήν την επιλογή των ακαδημαϊκών. Αφορά κυρίως το αυτονόητο. Δεν μπορεί να υπάρξει ακμάζουσα οικονομία χωρίς να υφίσταται κοινωνική συνοχή. Και δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνική συνοχή εάν μεγάλα τμήματα του πληθυσμού αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, υπαρξιακής μορφής. Για να το πούμε απλά, δεν είναι δυνατόν να έχουμε σταθερότητα, ανάπτυξη και πρόοδο εάν υπάρχουν μεγάλες κοινωνικές ομάδες που πεινούν. Δεν χρειάζεται κανείς ιδιαίτερες διανοητικές ικανότητες για να το καταλάβει!
Στις παραπάνω διατυπώσεις, πολλοί θα φέρνουν ως αντίθετο παράδειγμα την οικονομία των ΗΠΑ ή άλλων χωρών. Όπου η φροντίδα για τους πραγματικά αδύναμους είναι ελάχιστη έως ανύπαρκτη! Αλλά θα έχουν άδικο! Το μυστικό βρίσκεται στους αριθμούς. Σε μία χώρα με πληθυσμό που ξεπερνά τα 330 εκατομμύρια ανθρώπους, ένα πλήθος αστέγων που φτάνει τις 580 χιλιάδες, δεν αποτελεί μεγάλη κοινωνική ομάδα. Ακόμη και αν δεχτούμε κάποια θεωρία συνομωσίας και ο πραγματικός συνολικός αριθμός είναι πολλαπλάσιος, το ποσοστό επί του συνόλου είναι πολύ μικρό. Π.χ. αν δεχτούμε ότι υπάρχουν δεκαπλάσιοι άστεγοι στις Ηνωμένες Πολιτείες (5,8 εκατομμύρια), θα πρόκειται για το 1,76% του πληθυσμού!
Οπουδήποτε είχαμε μεγάλης έκτασης ανέχεια (όχι απλά φτώχεια αλλά ανέχεια, δηλαδή έλλειψη των βασικών για την επιβίωση), αργά ή γρήγορα υπήρξε κοινωνική αναταραχή και ανακοπή της αναπτυξιακής πορείας για σημαντικό χρονικό διάστημα! Καλύτερο παράδειγμα από την ελληνική κρίση χρέους δεν υπάρχει. Εκτός και αν νομίζετε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εξελέγη το 2015 επειδή οι Έλληνες ψηφοφόροι "είχαν βαρεθεί την Δεξιά" και ότι η χώρα προόδευσε σε αυτά τα τεσσεράμισι χαμένα χρόνια…
Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν πολλοί που διαμαρτύρονται για τις επιλογές της κυβέρνησης να μοιράζει επιδόματα και επιδοτήσεις σε διάφορες περιπτώσεις. Πράγματι σε πολλές από αυτές τις περιπτώσεις έχουν απόλυτο δίκιο. Π.χ. μια από αυτές τις περιπτώσεις, αυτή των επιδομάτων στους Ρομά, που ήρθε στην επικαιρότητα με το δραματικό περιστατικό του νεαρού δεκαεξάχρονου που πυροβολήθηκε στα Διαβατά, πρέπει οπωσδήποτε ν’ αλλάξει. Όποια επιχειρήματα και αν υπάρχουν υπέρ της συνέχισής της πρέπει ν’ αλλάξει, πρέπει ν’ αντικατασταθεί από κάτι διαφορετικό. Μια απλή βόλτα στους καταυλισμούς αρκεί για να βγουν συμπεράσματα. Παρόμοια αντιμετώπιση πρέπει να επιφυλάσσεται π.χ. για τα επιδόματα που δίδονται σε ομάδες πολυτέκνων ή σε συντεχνίες κ.λπ.
Όταν όμως η κυβέρνηση φροντίζει να ελαφρύνει τα οικονομικά βάρη που επιφέρουν στους αδύναμους οικονομικά συμπολίτες μας (και όσο πιο ψηλά στην κλίμακα υπάρχει η δυνατότητα) γενικά εκτεταμένα φαινόμενα όπως ο πληθωρισμός και η πανδημία, όχι μόνο δεν πρέπει να υπάρχει αντίθεση αλλά αντίθετα να εξετάζεται η δυνατότητα αυτές οι ενισχύσεις να είναι μεγαλύτερες. Ο λόγος απλός: η πείνα είναι εξαιρετικά κακός σύμβουλος! Ειδικά εάν αυτός που θα την υποστεί, είναι κάποιος που δεν έχει γνωρίσει οικονομική ευμάρεια στην ζωή του και δεν έχει μπορέσει διαχρονικά να παρέχει στην οικογένειά του, όσα θα επιθυμούσε!
Η ανακοίνωση του πρωθυπουργού το Σάββατο, κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού για επιδότηση στις αγορές τροφίμων για όλα τα νοικοκυριά με λιγότερα από €24.000 εισόδημα, δέχεται έντονες κριτικές για "σοσιαλισμό" και "μη φιλελεύθερες επιλογές". Δεν θα έπρεπε!
Για τον απλούστατο λόγο ότι αυτής της μορφής οι παροχές στηρίζουν την κοινωνική συνοχή, διατηρώντας ταυτόχρονα την ανταγωνιστικότητα της χώρας. Ίσως να έπρεπε να υλοποιηθούν, με ελαφρά διαφορετική μέθοδο (π.χ. συγκεκριμένης μορφής φοροαπαλλαγές υπό όρους), αλλά αυτή δεν θα επέφερε καμία (ή έστω ελάχιστη) διαφοροποίηση στον προϋπολογισμό. Διότι μια τέτοιου μεγέθους και έκτασης παρέμβαση είναι αναγκαία υπό τις δεδομένες συνθήκες.
Εκτός εάν κάποιος ανήκει σε εκείνους που νοσταλγούν να δουν ξανά άνω και κάτω πλατεία και την επανάσταση της κατσαρόλας, να επαναλαμβάνεται στην Ελλάδα!
Πηγή: Capital.gr
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr