
Υποθέτω ότι οι ψάρακλες στις σχολές δημοσιογραφίας εξακολουθούν να αποστηθίζουν τον κλασικό ορισμό: "σκύλος δάγκωσε άνθρωπο, δεν αποτελεί είδηση• άνθρωπος δάγκωσε σκύλο, αποτελεί".
Περσινά ξινά σταφύλια. Σήμερα κάθε τι αποτελεί είδηση και κάθε τι δεν αποτελεί. Κατ’ αρχάς, μια όχι και τόσο σιωπηρή συμφωνία μεταξύ πολιτικής ορθότητας, προστασίας προσωπικών δεδομένων και κοινωνικής υποκρισίας μάς έχει οδηγήσει στο θλιβερό σημείο να αφαιρέσουμε από την είδηση το κυρίαρχο της στοιχείο: την ταυτότητα θυτών και θυμάτων. Πήξαμε στους 15χρονους, τις 20χρονες, τις 50χρονες και τους 70χρονους: 15χρονος πνίγεται, 20χρονη βιάζεται, 50χρονη συλλαμβάνεται, 70χρονος αυτοκτονεί. Οι πρώτοι εξωγήινοι που θα επισκεφθούν τον πλανήτη μας θα καταλήξουν αβίαστα στο συμπέρασμα πως ολόκληρο το ανθρώπινο γένος, τουλάχιστον από την όψιμη εμπλοκή του στον θαυμαστό κόσμο των ειδήσεων κι εντεύθεν, φοράει την ίδια μάσκα: το ψηφιακό "τζάμι" που καλύπτει τα χαρακτηριστικά του.
Ο συρμός του ψηφιακού "τζαμιού" (για τον φόβο των παιδόφιλων, ντε και καλά) επεκτάθηκε γρήγορα από τους υπόδικους στους ανήλικους. Στο μπερδεμένο μυαλό των μελλοντικών μελετητών οι ποινικοί και τα παιδιά θα ταυτίζονται• η παραβατική συμπεριφορά θα ξεκινάει από τα μαιευτήρια. Αστειεύομαι, αλλά όχι για πολύν καιρό ακόμη• σε λίγα χρόνια το αστείο μου δεν θα γίνεται καν αντιληπτό.
Η είδηση είναι φρέσκια, προχθεσινή: "Μια 85χρονη έχασε τη ζωή της". Αποφλοιωμένη από τα υπόλοιπα συμφραζόμενα, αυτή η είδηση μοιάζει με τα κρύα καλαμπούρια που πυροδοτούν υστερικά γέλια στα μνημόσυνα. Τι άλλο θα μπορούσε να χάσει μια 85χρονη, αν όχι τη ζωή της;
Από πότε ο θάνατος μιας 85χρονης αποτελεί είδηση; Δεν είναι αναπόσπαστο μέρος μιας "κανονικότητας" που συνηθίσαμε να αποκαλούμε "κοινή ανθρώπινη μοίρα"; Και όμως. Η ίδια 85χρονη, δεκαεπτά μήνες νωρίτερα (για την ακρίβεια, πριν από την 24η Φεβρουαρίου 2022) είχε κάθε λόγο να πιστεύει πως δεν ήταν μέρος καμίας "κανονικότητας" να κομματιαστεί από βόμβα μέσα στο ίδιο της το σπίτι –καθώς μάλιστα έχουμε ισχυρές ενδείξεις για να εικάσουμε πως, στην προχωρημένη ηλικία της, ήταν μάλλον ευσεβής χριστιανή ορθόδοξη, όπως οι περισσότερες 85χρονες στο Κίεβο, θα πρέπει να προβληματίστηκε ιδιαίτερα, λίγο πριν κομματιαστεί, με την πιο πρόσφατη από τις παρανοϊκές δηλώσεις του Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλου: "Σήμερα, πολλοί άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων εκείνων στη Δύση, βλέπουν με μεγάλη προσοχή κι ελπίδα τη Ρωσία ως το τελευταίο οχυρό. Μιλώντας στη βιβλική γλώσσα, η Ρωσία γίνεται αποτρεπτικός παράγοντας από την ολοκληρωτική κυριαρχία του κακού, δηλαδή την έλευση του Αντίχριστου". Ώστε το κομμάτιασμα της 85χρονης μέσα στο ίδιο της το σπίτι υπηρετεί έναν ανώτερο ευγενή σκοπό; Είναι η εκ των ων ουκ άνευ θυσία προκειμένου να μη σκάσει μύτη ο Αντίχριστος στη γειτονιά της; ΟΚ, τότε, πάμε πάσο.
Από τότε που ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι προάχθηκε σε σύμβολο εθνικής αξιοπρέπειας, πολλές φωτογραφίες του έχουν γίνει viral στο Διαδίκτυο αλλά ίσως καμία τόσο όσο εκείνη που τραβήχτηκε (εν αγνοία του, εικάζω, και σχεδόν σίγουρα χωρίς την έγκρισή του) στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους: ένας μικρός το δέμας Ζελένσκι, απομονωμένος από τα "πηγαδάκια" των ισχυρών της γης, πιο μόνος από ποτέ. Η εισβολή της Ρωσίας έχει περάσει σε έναν νέο κύκλο νοσηρής "κανονικότητας": 85χρονες, 40χρονες, 10χρονες ή 5χρονες κομματιάζονται καθημερινά από τις ρωσικές οβίδες, αλλά κανένα δυτικό δελτίο δεν διακόπτεται πλέον με "έκτακτη είδηση", καμία σκυταλοδρομία σχολιαστών δεν στοιχειώνει τα τηλεοπτικά προγράμματα, κανένας ύπνος δικαίου δεν διαταράσσεται.
Το μακελειό στην Ουκρανία παρουσιάζει ανάλογη αρρωστημένη "στασιμότητα" με τον "πόλεμο των χαρακωμάτων" κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο: πέντε μέτρα προέλαση εδώ, πέντε μέτρα οπισθοχώρηση εκεί, ισοσκελισμένες οι ήττες και οι νίκες στο τέλος της ημέρας, μοναδικές αναντικατάστατες απώλειες τα ανθρώπινα σφάγια. Ο ίδιος ο Πούτιν, πολύ αδύναμος για να νικήσει, πολύ ισχυρός για να ηττηθεί, παγιδευμένος σε έναν πόλεμο φθοράς χωρίς ορατή διέξοδο στο μέτωπο, καταστέλλει ανταρσίες-παρωδίες από ληστές μάγειρους στα μετόπισθεν.
Και η "85χρονη που έχασε τη ζωή της"; Κρατάει τουλάχιστον κάποιον άξιο μνείας ρόλο στην ιλαροτραγωδία; Πού τέτοια τύχη; Ούτε υποσημείωση στο στατιστικό δείγμα βαριεστημένου γραφειοκράτη.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr