Ο μεσαίος χώρος που έλεγε ο Λούλης

Άλλες εποχές τον λέγαμε μεσαίο χώρο. Νομίζω ότι τον τίτλο τον είχε δώσει ο Γιάννης Λούλης, τότε σύμβουλος του Κώστα Καραμανλή του νεώτερου. Δεν ήταν καμιά μεγάλη σοφία, ούτε κάτι το εξαιρετικά πρωτότυπο. Ηθελε τη Νέα Δημοκρατία να απλώνεται στον μεσαίο χώρο, στο κέντρο, ώστε να κερδίζει τις εκλογές με τις εφεδρείες της, αφού το παραδοσιακό της κοινό ήταν περιορισμένο. Σοφή πρακτική. Πρακτική που ακολουθούσε άλλωστε τις συμβουλές και τα πεπραγμένα του θείου του, του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που στη δεύτερη θητεία του τουλάχιστον, έκανε συστηματικά ανοίγματα στο κέντρο, έτσι ώστε να διευρύνει την επιρροή του κόμματός του και πέραν της παραδοσιακής δεξιάς. Όπως έκανε με την πρόσκληση στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη να μπει στην κυβέρνηση το '78. Το κάνει και το ΚΚΕ που ανοίγεται ακόμα και στο κοινό του Σταύρου Ξαρχάκου για να διευρύνει λίγο τους (πολύ περιορισμένους) ορίζοντές του.

Πόσοι είναι αυτοί οι κεντρώοι είναι αδιευκρίνιστο. Ας πούμε ότι είναι τόσοι όσοι αρκούν σε ένα κόμμα είτε δεξιότερα είτε αριστερότερα να κερδίζει τις εκλογές. Ποιοι είναι αυτοί επίσης αδιευκρίνιστο. Ή καλύτερα είναι κεντρώοι όσοι κατά δήλωσή τους ανήκουν στο κέντρο. Αυτούς προσπαθεί να προσεγγίσει η έρευνα της Opinion Poll που δημοσιεύτηκε χθες στο TheTOC, παρά τις δυσκολίες του περιορισμένου δείγματος, που φυσικά πρέπει να μας κάνει επιφυλακτικούς για μεγάλα συμπεράσματα.

Πάντως, μια ιδέα παίρνουμε. Μια ιδέα για όσα σκέφτονται και θέλουν από τις κάλπες που θα στηθούν σε κάποιους μήνες. Με δύο λόγια, αυτοί οι αυτό-προσδιοριζόμενοι ως κεντρώοι, θέλουν από τις εκλογές μια αυτοδύναμη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ή τουλάχιστον μια κυβέρνηση με κορμό τη Νέα Δημοκρατία (σ.σ. υποθέτουμε κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ), προτιμούν σαφώς τον Κυριάκο Μητσοτάκη από τον Αλέξη Τσίπρα για πρωθυπουργό, βαθμολογούν με τη βάση και όχι με λίαν καλώς τα πεπραγμένα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, αλλά με κάτω από τη βάση την αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ φυσικά δεν πιστεύουν ότι τα πράγματα θα ήταν καλύτερα με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα. Εστω και αν δεν συμμερίζονται τον ενθουσιασμό του Αδωνι Γεωργιάδη ούτε για το καλάθι του νοικοκυριού, ούτε για το food pass, που στην καλύτερη περίπτωση το βλέπουν ως μια ελάχιστη βοήθεια.

Από μια άποψη η έρευνα μας πιστοποιεί και επιβεβαιώνει αυτά που ήδη γνωρίζουμε ή διαισθανόμαστε, όπως συμβαίνει συχνά με τις δημοσκοπήσεις. Αυτό είναι το κοινό που ψήφισε άλλωστε και το 2019 τον Μητσοτάκη -ορισμένοι μάλιστα ίσως ψήφισαν για πρώτη φορά στη ζωή τους τη Νέα Δημοκρατία- αηδιασμένοι με την κακοποίηση των θεσμών από την Πρώτη φορά Αριστερά, εξοργισμένοι από τη φοροκαταιγίδα, έξαλλοι με το δημοψήφισμα και την εχθροπάθεια του κόμματος της ριζοσπαστικής. Ψήφισαν Μητσοτάκη για να επιστρέψουμε στην κανονικότητα.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης με συνέπεια συνεχίζει να προσπαθεί να προσεγγίσει αυτό το κοινό, με το ύφος του και τις πρωτοβουλίες του, είτε αυτές έχουν να κάνουν με τις οικονομικές ενισχύσεις των ασθενεστέρων, είτε με τα δικαιώματα των μειονοτήτων, ενώ αξιοποιεί στελέχη από τον χώρο της κεντροαριστεράς, στήνοντας έτσι γέφυρες επικοινωνίας με τους ψηφοφόρους πέραν της Νέας Δημοκρατίας. Λίγο έλειψε να τους χάσει φυσικά με τις υποκλοπές, αλλά τελικά -αν κρίνουμε από τις μετρήσεις- οι ψηφοφόροι του κέντρου μάλλον τον συγχωρούν. Ή του δίνουν μια ακόμα ευκαιρία. Ή επιλέγουν το λιγότερο κακό, με το χειρότερο να είναι η επιστροφή του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.

Ακόμα πιο παράδοξο πάντως από την "ανοχή" των κεντρώων ψηφοφόρων στο σκάνδαλο των υποκλοπών -και στην προσπάθεια στη συνέχεια να κουκουλωθεί η υπόθεση- είναι η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να προσεγγίσει αυτό το κοινό. Οι μόνοι που αποδέχθηκαν την πρόσκληση του Αλέξη Τσίπρα είναι κάτι επαγγελματίες της αριστεράς και κάτι περιτρίμματα του παλαιού ΠΑΣΟΚ, που μάλλον ευτέλισαν παρά έδωσαν δυναμική στην προσπάθεια του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ να προσεγγίσει την κεντροαριστερά. Είναι η διχαστική του ρητορική; Είναι η έξαλλη αντιπολίτευση; Είναι ότι το κεντρώο κοινό δεν ξεχνάει ότι με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ η χώρα λίγο έλειψε να βρεθεί στον τρίτο κόσμο και λίγο παρακάτω; Είναι η απουσία οιασδήποτε αυτοκριτικής για τη διακυβέρνηση 2015-2019; Είναι ότι ζητούν την ψήφο μας τα ίδια ακριβώς πρόσωπα που πρωταγωνιστούσαν την εποχή του 3ου και αχρείαστου μνημονίου;

Είναι και αυτά είναι και η βελτίωση των οικονομικών συνθηκών της μεσαίας τάξης, ακόμα και σε περίοδο μεγάλης, διπλής υγειονομικής και ενεργειακής κρίσης. Η ψήφος των κεντρώων δεν είναι δεδομένη, αλλά αυτός που ξεκινάει με καλές προϋποθέσεις την προσπάθεια να τους κερδίσει, είναι σίγουρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Και το ΠΑΣΟΚ κύριε; Σωστά, το ξεχάσαμε το ΠΑΣΟΚ. Από την έρευνα της Opinion Poll που δημοσιεύθηκε χθες Τρίτη, προκύπτει ότι στις δεύτερες κάλπες, αυτοί που συμπιέζονται, (τα αυτονόητα που λέγαμε, αυτά που ήδη γνωρίζουμε και απλώς τα πιστοποιούν οι έρευνες της κοινής γνώμης…) είναι φυσικά τα μικρά κόμματα προς όφελος των δυο μεγάλων. Γιατί στις εκλογές ψηφίζουμε κυβέρνηση και πρωθυπουργό. Και μέχρι στιγμής ούτε πρωθυπουργό προτείνει το ΠΑΣΟΚ, ούτε κυβέρνηση. Η αν θέλετε, αυτά τα νεφελώδη που προτείνει (ούτε Μητσοτάκης, ούτε Τσίπρας για πρωθυπουργός και κυβέρνηση από την πρώτη Κυριακή), δεν ανταποκρίνονται σε αυτά που θέλει ο μεσαίος χώρος. Για να ξαναθυμηθούμε τον Γιάννη Λούλη.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr