Ώρα αποφάσεων, ώρα ευθύνης

Η ανάγνωση σε όλους τους ναούς που ανήκουν στη δικαιοδοσία της Εκκλησίας της Ελλάδος, της εγκυκλίου της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου με τίτλο: "Προς τον λαό: Οι χριστιανοί ρωτούν, οι γιατροί μας απαντούν", αφενός ξεκαθαρίζει μια για πάντα τη στάση της απέναντι στην επιστήμη και αφετέρου οριοθετεί το τελευταίο βήμα νουθεσίας και πειθούς της υγιώς σκεπτόμενης χώρας προς τους αντιεμβολιαστές, τους αρνητές της πανδημίας κ.λπ.

Δεν υπάρχουν πολλά περισσότερα που μπορούν να ειπωθούν ή να γίνουν από Εκκλησία, Πολιτεία και επιστήμονες, ώστε να πεισθούν όλοι αυτοί να προχωρήσουν σε μη υποχρεωτικό εμβολιασμό και να σταματήσουν να θέτουν σε κίνδυνο εαυτούς και ολόκληρη την κοινωνία. Εάν δηλαδή υποθέσουμε πως μπορεί να υπάρχει επιχείρημα ή λογική πειθούς απέναντι σε κάποιον που πιστεύει π.χ. ότι δισεκατομμυριούχοι θα διαθέσουν τεράστια ποσά και άπειρο χρόνο για να τον παρακολουθούν ενώ ταυτόχρονα δεν μπορεί π.χ. να διαχωρίσει την επιστημονική πραγματικότητα ανάμεσα στο Γρηγοριανό και το Ιουλιανό ημερολόγια.

Υπό την αίρεση φυσικά ότι είναι πράγματι οπαδός όλης αυτής της, εντελώς παράλογης, θεωρίας συνωμοσίας και ασυναρτησιολογίας και δεν θέλει να είναι. Δηλαδή πως ο αρνούμενος τον εμβολιασμό δεν ανήκει συνειδητά σε εκείνους τους, ελάχιστους είναι η αλήθεια, κουτοπόνηρους που εκμεταλλεύονται την ευπιστία των πολλών για πολιτικό και οικονομικό όφελος. Προσβάλλοντας βάναυσα και χωρίς αιδώ τις ίδιες τις σπουδές και την επιστημονική τους ιδιότητα σε μερικές περιπτώσεις. Διότι σε αυτήν την περίπτωση, δεν τίθεται κανένα ζήτημα επιχειρημάτων και πειθούς. Απολύτως κανένα. Το μόνο θέμα τότε είναι η δράση των οργάνων της Πολιτείας και, τελικά, του αρμόδιου εισαγγελέα. Οτιδήποτε άλλο αποτελεί σπατάλη πόρων και αξιοπιστίας απέναντι στην κοινωνία...

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, διακεκριμένη νομικός και κορυφαία δικαστικός μέχρι την εκλογή της στο αξίωμα, ας μην το ξεχνάμε, ήταν ξεκάθαρη στο μήνυμά της για την επέτειο αποκατάστασης της Δημοκρατίας το 1974: δεν μπορούν τα ατομικά δικαιώματα να παραβιάζουν τα όρια εκείνα που διασφαλίζουν το κοινό καλό και την ευημερία του συνόλου.

"Η ενάρετη άσκηση της ιδιότητας του πολίτη προϋποθέτει την απόσταση από τον ιδιοτελή εγωισμό και την αναγνώριση του καθολικού. Η ελευθερία μας δεν είναι απεριόριστη και δεν εμπεριέχει τη βλάβη των τρίτων. Η ισχύς της βρίσκεται εντός και όχι εκτός του νόμου. Στην υγειονομική κρίση, συνειδητοποιήσαμε πόσο επιδρούν οι πράξεις και οι αποφάσεις μας στους συνανθρώπους μας. Οι υποχρεώσεις μας στο κοινωνικό σύνολο είναι η άλλη όψη των δικαιωμάτων μας", ήταν τα ακριβή της λόγια και κανένας λογικός ή μη υστερόβουλος πολίτης δεν μπορεί να αμφισβητήσει ούτε κόμμα.

Σε κάθε περίπτωση, όποιος θεωρεί ότι μπορεί να γράφει την υγεία του συνόλου στα παλιά του τα παπούτσια προς ικανοποίηση του εγωισμού ή της ανασφάλειάς του, δεν έχει παρά να ακολουθήσει τη νομική οδό. Υφιστάμενος όμως ταυτόχρονα τις συνέπειες όσων υποστηρίζει, μέχρι την τελική απόφαση της δικαιοσύνης, αποζημιωνόμενος εάν και εφόσον δικαιωθεί! Αλλά χωρίς, σε καμία περίπτωση, να θέτει σε κίνδυνο κανέναν άλλο παρά μόνον τον εαυτό του και όσους οικειοθελώς τον ακολουθούν στον παραλογισμό του.

Όλοι όσοι έχουν τη δυνατότητα ή την υποχρέωση, για να πείσουν όσους θα μπορούσαν να πειστούν, έχουν ήδη κάνει τα ανθρωπίνως δυνατά. Ελάχιστα μπορούν να γίνουν επιπλέον και είναι ακόμη λιγότερος ο χρόνος που απομένει για να επιτευχθεί το τείχος ανοσίας. Ούτως ώστε να μην διαλυθεί πρώτα η δημόσια υγεία, μετά η οικονομία και ύστερα η χώρα.

Οι ευκαιρίες τελείωσαν! Έφτασε η ώρα των αποφάσεων, έφτασε η ώρα της πραγματικής ευθύνης! Για όλους, ανεξαιρέτως! Η Ιστορία δεν μπορεί και δεν θα δώσει άλλη ευκαιρία!

Σε κανέναν...

Πηγή: Capital.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr