Υποθέτω κανείς δεν θυμάται την Πολυκλινική. Την "κλινική” που βρισκόταν στην Πειραιώς, απέναντι από τα παλιά γραφεία της Καθημερινής. Ενα νοσοκομείο μόνο κατ΄ όνομα, αφού λειτουργούσε -όπως έλεγαν τα τότε στατιστικά στοιχεία- μόνο στο 40% της δυναμικότητάς του, με ελάχιστες κλινικές, χωρίς μηχανήματα, χωρίς εξειδικευμένο προσωπικό και χωρίς τη δυνατότητα να προσφέρει υπηρεσίες στους ασθενείς. Ουσιαστικά ένα πάρκινγκ για τους πελάτες των μεγαλογιατρών, εν αναμονή του χειρουργείου. Ορισμένες "κλινικές” στην Πολυκλινική, είχαν μόνο διευθυντή και έναν γιατρό... Για γέλια. Ηρθε λοιπόν το άθλιο μνημόνιο και οι άθλιοι μνημονιακοί υπουργοί (βλ. Αδωνις Γεωργιάδης) και το έκλεισαν. Μετέφεραν δε το προσωπικό στον Ευαγγελισμό, ώστε να ενισχυθεί η ναυαρχίδα της περίθαλψης στην Αθήνα.
Γιατί θυμήθηκα την Πολυκλινική; Θυμήθηκα την Πολυκλινική με αφορμή τη μελέτη των Τσιόδρα και Λύτρα για τα περιφερειακά νοσοκομεία και τις ΜΕΘ της επαρχίας, όπου όπως προκύπτει από την έρευνα, δεν μπορούν να ανταποκριθούν ικανοποιητικά στον ρόλο τους, και όπου παρατηρείται πολύ μεγαλύτερη θνητότητα σε σχέση με τις κλινικές και τις ΜΕΘ του κέντρου της Αθήνας. Το γιατί το εξήγησε την Κυριακή στην Καθημερινή, η πρόεδρος της Ελληνική Εταιρείας Εντατικής Θεραπείας Αναστασία Κοτανίδου:
"Στο περιβάλλον των ΜΕΘ είναι γνωστό ότι όσο περισσότερο εξειδικευμένο προσωπικό αντιστοιχεί ανά ασθενή, τόσο καλύτερη είναι η φροντίδα που μπορεί να παρέχεται στους βαρέως πάσχοντες. Κατά συνέπεια, όσο μεγαλύτερη είναι η πίεση που υφίσταται το σύστημα υγείας και όσο αυξάνεται ο αριθμός των ασθενών που χρήζουν εντατικής νοσηλείας, τόσο δυσμενέστερη είναι η αναλογία θεραπόντων – ασθενών.
Οσον αφορά τις Μονάδες στα μεγάλα αστικά κέντρα σε σχέση με τις Μονάδες της περιφέρειας είναι γεγονός ότι οι δυνατότητες λειτουργίας του συστήματος σε συνθήκες πίεσης είναι μεγαλύτερες στα μεγάλα αστικά κέντρα. Αυτά είναι που συστηματικά –και όχι μόνο σε περιόδους πανδημίας– δέχονται το μεγαλύτερο φορτίο και έχουν την αντίστοιχη εμπειρία ώστε να αντεπεξέλθουν καλύτερα.”
Με άλλα λόγια, όσο μεγαλύτερες είναι οι μονάδες Εντατικής Θεραπείας και έχουν και το ανάλογο προσωπικό, αυτές οι μονάδες που δέχονται συστηματικά κόσμο, δηλαδή πολλούς ασθενείς, τόσο καλύτερες υπηρεσίες προσφέρουν, αφού και τις δυνατότητες έχουν και την πείρα να προσφέρουν ικανοποιητικές υπηρεσίες.
Το είχε πει με άλλο τρόπο και ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρόσφατα: "Δεν γίνεται να έχουμε τρία νοσοκομεία σε ακτίνα 20-30 χιλιομέτρων και να περιμένουμε ότι θα έχουμε τρία καλά νοσοκομεία".
Ας ξαναγυρίσουμε στην Πολυκλινική. Τι συνέβη τότε, όταν οι άθλιοι μνημονιακοί υπουργοί, εφαρμόζοντας το άθλιο μνημόνιο, αποφάσισαν να κλείσουν την Πολυκλινική και να μεταφέρουν το προσωπικό στα μεγάλα νοσοκομεία, ώστε να ενισχυθούν; Αυτό που φαντάζεστε. Μια μίνι επανάσταση, από τους ίδιους πολιτικούς και συνδικαλιστές της Υγείας, που τώρα φωνάζουν ότι κάποιοι έκρυψαν τη μελέτη Τσιόδρα- Λύτρα.
Φώναζαν τότε οι συνδικαλιστές, μαζί με τους εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, ότι κλείνουν πολύτιμα κρεβάτια εντατικής, ότι χάνονται νοσηλευτικές κλίνες, ότι μένει στο ράφι τεράστιας αξίας εξοπλισμός, ότι δεν θα αντέξει την πίεση ο Ευαγγελισμός και άλλα πολλά και παρόμοια τρομακτικά. Φώναζαν ότι μετακινούνται βάναυσα εργαζόμενοι, ότι καταργούνται δομές και οργανικές θέσεις και φυσικά -ο γνωστός μπαμπούλας- ότι υπάρχει κίνδυνος απόλυσης του προσωπικού. Τίποτα από αυτά δεν συνέβη.
Εγινε το αυτονόητο. Ενισχύθηκαν οι μεγάλες δομές υγείας, αυτές που μπορούν να προσφέρουν ικανοποιητικές υπηρεσίες στους ασθενείς και έκλεισε μια μονάδα που εξυπηρετούσε μεν τους μεγαλογιατρούς και το προσωπικό -που δεν ήθελε να ξεβολευτεί- αλλά δεν εξυπηρετούσε τους ασθενείς και το σύστημα Υγείας.
Αυτό που πρέπει να συμβεί και με τα δεκάδες "νοσοκομεία” της περιφέρειας, που εξυπηρετούν πελατειακές ανάγκες, που δίνουν την ψευδαίσθηση στους πολίτες της περιφέρειας ότι τους θωρακίζουν σε περίπτωση ανάγκης, αλλά στην πραγματικότητα δεν προσφέρουν στο Σύστημα Υγείας. Ο,τι συνέβη με τη ΜΕΘ του Αγρινίου για παράδειγμα, όπου η θνητότητα των ασθενών στη ΜΕΘ ήταν 100%. Οσοι μπήκαν... κατέληξαν.
Οπως έγραψε προ ημερών ο Πάσχος Μανδραβέλης, "το 2019, μια καθηγήτρια Φιλοσοφίας, υπέστη ανεύρυσμα στην Αρχαία Ολυμπία και ξεψύχησε έξω από την Aρτα. Το ασθενοφόρο πέρασε έξω από 12 (!) "νοσοκομεία", αλλά μόνο των Ιωαννίνων είχε πλήρη υποδομή.” Σήμερα στην Ελλάδα διαθέτουμε 124 νοσοκομεία. Ναί 124!!! Πόσα από αυτά μπορούν να νοσηλεύσουν ικανοποιητικά ασθενείς; Ποιο είναι το νόημα και η λογική να υπάρχουν σε κάθε περιφέρεια και 2 και 3 και παραπάνω ίσως νοσοκομεία; Πώς μπορούν αυτά να στελεχωθούν;
Η μόνη λύση είναι οι συγχωνεύσεις- όπως έγινε με την Πολυκλινική-, η εξοικονόμηση πόρων και προσωπικού, ώστε να δημιουργηθούν μεγάλες μονάδες, που θα προσφέρουν ικανοποιητικές υπηρεσίες. Τόσο απλό. Ναι αλλά όπως είπε και ο Αλέξης Τσίπρας, "μην τολμήσει η κυβέρνηση να προχωρήσει σε συγχωνεύσεις νοσοκομείων".
Πηγή: Capital.gr
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr
