Προοδευτική κυβέρνηση και άλλα μπερδεμένα

Η αλήθεια είναι ότι με τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν τη Νέα Δημοκρατία κάτω από το 30% - αν και τα νούμερα της "πρόθεσης ψήφου" τα βλέπουμε με επιφύλαξη, να μην τα επαναλαμβάνουμε τα ίδια και τα ίδια - εν πάση περιπτώσει, με ποσοστά δημοφιλίας κοντά στο 28% των ευρωεκλογών, η ερώτηση είναι αυτονόητη. Ακόμα κι αν δεχθούμε ότι διάφοροι "κολλητοί" του Παύλου Μαρινάκη τους την έχουν στημένη και τους προβοκάρουν. Θέλουν να τους βάλουν να πατήσουν την πεπονόφλουδα. Τους πασόκους.

Ακόμα κι αν μας χωρίζουν 2 χρόνια και, για να στηθούν οι κάλπες. Η ερώτηση είναι αυτονόητη: Με ποιους θα σχηματιστεί κυβέρνηση όποτε γίνουν οι εκλογές, αν δεν έχει αυτοδυναμία η Νέα Δημοκρατία;

Μπορούμε να υποθέσουμε ότι αν δεν έχει χάσει τελείως τα μυαλά του έως τότε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, θέμα συνεργασίας με τους δεξιότερα της δεξιάς δεν τίθεται. Πώς να συνεργαστείς - που ούτως η άλλως δεν το επιθυμούν και δεν το συζητούν κιόλας - με τύπους σαν τον Βελόπουλο ή τον Νατσιό ή τη Λατινοπούλου; Θα γελάει ο κόσμος. Αδύνατον και κυρίως αυτοκτονικό για όποιον θα ήθελε να το επιχειρήσει. (Και διάφοροι πασόκοι που αφήνουν να εννοηθεί ότι αυτή είναι η πιο συγγενής ιδεολογικά συγκυβέρνηση και γιατί όχι δηλαδή να μην κυβερνήσουν και ανοησίες λένε και δεν προσφέρουν στη σταθερότητα και στην προοπτική της χώρας.)

Και αφού αποκλείονται τα αριστερά κόμματα, μόνη πιθανότητα λοιπόν είναι το ΠΑΣΟΚ. Που όμως δεν θέλει επ΄ουδενί. Και δεν θέλει επ΄ουδενί για πολύ πρακτικούς αλλά παρ΄ όλα αυτά σεβαστούς λόγους.

Γιατί την τελευταία φορά που κυβέρνησε με τη Νέα Δημοκρατία είδε τα ποσοστά του να καταποντίζονται και να κινδυνεύει να βρεθεί εκτός Βουλής. Βρέθηκε μια ανάσα από το 3% δηλαδή. Σύμφωνοι. Επίσης δεν θέλει το ΠΑΣΟΚ να συγκυβερνήσει με τη Νέα Δημοκρατία, γιατί αν είναι να ψηφίζεις ΠΑΣΟΚ και να έχεις μετά κυβέρνηση Μητσοτάκη, καλύτερα να ψηφίσεις Μητσοτάκη από την πρώτη στιγμή. Σωστό κι αυτό. Επίσης διάφοροι Φάμελλοι σε κατηγορούν ότι έχεις κάνει συμφωνίες κάτω από το τραπέζι για να φορέσεις υπουργικό κοστούμι και αυτό έχει κόστος σε ορισμένους αριστερούς ψηφοφόρους, που τους αρέσουν αυτά τα συνωμοσιολογικά. Είναι οι ίδιοι που ακούνε κυβέρνηση Μητσοτάκη και φαντασιώνονται τον Όρμπαν με στολή μελανοχιτώνα.

Να προσθέσω ακόμα, ότι αν έχεις μεγαλώσει με τη φωνή του Ανδρέα Παπανδρέου το θεωρείς περίπου αμάρτημα να συγκυβερνήσεις με τη συντηρητική παράταξη, λες και θα παραβείς καμία εντολή του Μωυσή ή θα τρίζουν τα κόκαλα του εαμίτη παππού σου.

Αλλά επίσης πολλές φορές στη ζωή, να το πούμε κι αυτό, δεν κάνεις αυτό που θέλεις ή αυτό που σε συμφέρει, αλλά αυτό που επιβάλουν οι περιστάσεις. Αυτό που απαιτεί το καθήκον για τη χώρα. Γιατί φυσικά αν δεν ανταποκριθείς στο καθήκον προς τη χώρα, μετά οι ψηφοφόροι δεν σε τιμωρούν απλώς. Σε στέλνουν σπίτι σου.

Θέλω να πω ότι και ο Ευάγγελος Βενιζέλος όταν κυβέρνησε με τον Αντώνη Σαμαρά, υποθέτουμε δεν το έκανε για να πάρει ακόμα ένα υπουργείο για τη συλλογή του. Ανταποκρίθηκε στην ανάγκη να κυβερνηθεί η χώρα και να προχωρήσει σε επώδυνες μεταρρυθμίσεις ώστε να λάβει τα δάνεια των εταίρων και να μην χρεοκοπήσει. Έκανε δηλαδή το καθήκον του, εν γνώσει του ότι θα εισπράξει το κόστος, όπως και συνέβη. Μετά δεν έβρισκε το ΠΑΣΟΚ θέση για εκείνον στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας…

Πώς προσπαθεί λοιπόν το ΠΑΣΟΚ να αποφύγει το ποτήρι της συγκυβέρνησης με τη Νέα Δημοκρατία, που μικροπολιτικά όντως μπορεί να μην το συμφέρει;

Αν πιστέψουμε τον Νίκο Ανδρουλάκη το ΠΑΣΟΚ ονειρεύεται ότι θα έχει αυτοδυναμία. Ωραία ιδέα δεν λέω και ευγενής φιλοδοξία, μόνο που του λείπουν γύρω στις 25 μονάδες και αν θέλετε τη γνώμη μου δεν το βλέπω το Κίνημα να απογειώνεται οσονούπω. Δεν λέω έχει ευπρεπιστεί, έχει αποκτήσει και ύφος αξιωματικής αντιπολίτευσης (που έγινε από σπόντα), αλλά για εξουσία είναι ακόμα μακριά. Και στην καταλληλότητα για πρωθυπουργός ο Νίκος Ανδρουλάκης μάλλον δεν πείθει. Είμαστε με δυο λόγια μακριά.

Ποια άλλη πιθανότητα υπάρχει; Να συγκυβερνήσει το ΠΑΣΟΚ - λέει ο Γερουλάνος, ο Κατρίνης και τα άλλα παιδιά - με την ευρύτερη αριστερά. Μια παραλλαγή δηλαδή της κυβέρνησης των ηττημένων που μας πλάσαρε στις προηγούμενες εκλογές ο Αλέξης Τσίπρας με τα γνωστά (ευτυχώς) αποτελέσματα. Αυτό ορισμένοι το ονομάζουν "προοδευτική διακυβέρνηση" γιατί οι τίτλοι αντέχουν στον χρόνο. Είναι σαν τα τσιτάτα του Λένιν.

Εμείς πάντως δικαιούμαστε να αναρωτηθούμε; Όχι πως παίζει ή ενδιαφέρεται να μετάσχει σε κυβέρνηση το ΚΚΕ, αλλά ανήκει το απολίθωμα του Περισσού, οι οπαδοί του σοβιετικού ολοκληρωτισμού θεωρούνται σήμερα προοδευτικοί; Η Ζωή Κωνσταντοπούλου του "επονείδιστου χρέους" ανήκει στους προοδευτικούς πολιτικούς; Μήπως ανήκει και στους εκσυγχρονιστές;

Αλλά ας αφήσουμε τα ιδεολογικά - άλλωστε ο Νίκος Ανδρουλάκης διευκρίνισε ότι δεν υπάρχει περιθώριο στην κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ για τους δραχμιστές και τα UFO - άρα έξω όλοι αυτοί και οι φίλοι του Βαρουφάκη και του Λαφαζάνη, και ας μείνουμε στα πολιτικά.

Είναι δυνατόν η πολιτική πρόταση του ΠΑΣΟΚ για την επόμενη ημέρα να είναι η επιστροφή του ΣΥΡΙΖΑ από το παράθυρο; Κυβέρνηση παρέα με τον Τσακαλώτο και την Αχτσιόγλου; Μήπως να γυρίσει και ο Σκουρλέτης που του έχουμε μια αδυναμία από τότε που έβγαινε στο mega και απειλούσε; Πιθανώς, αν δεν βγαίνουν τα κουκιά και με τον Stefanos; Είναι σοβαρή πρόταση διακυβέρνησης αυτή; Εδώ δεν κατάφεραν να τα βρουν για κοινό υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας που δεν τους κόστιζε και τίποτα και φρόντισαν να επιλέξουν πρόσωπα αμοιβαίως απαράδεκτα για να τονίσουν τις διαφορές τους και θα τα βρουν σε κυβερνητικό πρόγραμμα; Και αυτό κατάλαβαν μετά από τόσους μήνες εσωκομματικών διεργασιών και αναβάπτισης της ηγεσίας στις κάλπες οι πασόκοι; Ότι υπάρχει αίτημα στην κοινωνία για επιστροφή της παρέας του Τσίπρα στην εξουσία; Αυτό θέλουν οι κεντροαριστεροί ψηφοφόροι; Αυτό θέλουν οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ και του κέντρου; Νομίζουν ότι έχουν νοσταλγήσει τη Γεροβασίλη;

Είναι δυνατόν μετά την εμπειρία των προηγούμενων εκλογών όπου και πάλι το ΠΑΣΟΚ είχε χαθεί στη μετάφραση με τις προτάσεις για υποψήφιο πρωθυπουργό τον άγνωστο Χ - που εξέθεσε το κόμμα στην κατηγορία για έλλειψη σοβαρότητας - να επανέρχεται και να μπερδεύεται με το ίδιο θέμα και με την ίδια συνταγή; Προφανώς και όχι και προφανώς δεν είναι λύση να απαντάς στην ερώτηση - που στοιχηματίζω μα τον Μαρινάκη ότι θα επανέρχεται και θα επανέρχεται ξανά και ξανά - ότι το θέμα των συνεργασιών θα το λύσει το Συνέδριο ή θα το δούμε στο μέλλον ή να σχολιάζεις ότι όποτε η κυβέρνηση δυσκολεύεται ανοίγει θέμα συνεργασιών του ΠΑΣΟΚ. Όλα σωστά είναι αυτά.

Αλλά η ερώτηση παραμένει: Με ποιους θα κυβερνήσει το ΠΑΣΟΚ; Τι θα κάνει αν δεν έχει η Νέα Δημοκρατία αυτοδυναμία;

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr