Έχω την αίσθηση, ύστερα από το χτεσινό πόρισμα της κάλπης και όσο η αποτίμησή μου βρίσκεται ακόμη εν βρασμώ, ότι η γλυκιά μας πατρίδα δύναται δικαίως να θέσει υποψηφιότητα στα βραβεία Γκίνες για την πιο απρόβλεπτη εκλογική συμπεριφορά.
Πόσες άλλες χώρες στον κόσμο μπορούν να εκμαιεύσουν από την πιο βαρετή προεκλογική περίοδο τα πιο εκρηκτικά αποτελέσματα;
Βεβαίως, η κατάσταση είχε δείξει προς τα πού κατευθύνεται ήδη από την προηγούμενη κάλπη. Για πρώτη φορά στα μεταπολιτευτικά χρονικά –εάν εξαιρέσουμε, κάτω από τις σφόδρα ιδιάζουσες συνθήκες της εποχής, την παρθενική κάλπη του 1974- σταθήκαμε μάρτυρες της συντριβής του δικομματισμού. Μέσα σε σχεδόν μισό αιώνα περάσαμε από τον ισχυρό δικομματισμό στον καχεκτικό δικομματισμό (και τα δύο κόμματα μαζί συγκέντρωναν το ποσοστό που παλαιότερα συγκέντρωνε το ένα από τα δύο μόνο του) και από εκεί στον ισχυρό μονοκομματισμό, με σύσσωμη την αντιπολίτευση, μείζονα κι ελάσσονα, σε ρόλο όχι και τόσο καλλίφωνης χορωδίας.
Σε αυτό το πέρασμα συνέβαλε αναμφίβολα η απαξίωση της απλής αναλογικής ως εκλογικού συστήματος ικανού να προσφέρει βιώσιμες κυβερνήσεις. Η απλή αναλογική, όχι αδίκως, ταυτίστηκε με τον εκβιασμό και την ομηρία των μεγαλύτερων κομμάτων από τα μικρότερα κι εντέλει έπιασε στη φάκα της τον ίδιο τον εμπνευστή της.
Αποκορύφωμα; Η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα μια βδομάδα πριν από τις εκλογές: "Μια βουλή επτακομματική ή οκτακομματική θα είναι μια Βουλή γραφική και απαξιωμένη". Την λες και τραγική ειρωνεία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ επέστρεψε περίπου στο πρώτο εντυπωσιακό ποσοστό που είχε σημειώσει τον Μάιο του 2012. Τότε όμως το είχε σημειώσει κατά την κατακόρυφή του άνοδο. Τώρα, στην ελεύθερή του πτώση.
Οι 158 έδρες της Νέας Δημοκρατίας δημιουργούν την εσφαλμένη εντύπωση μιας εύθραυστης αυτοδυναμίας, καθώς ισοφαρίζουν απλώς την επίδοσή της προ τετραετίας. Η ειδοποιός διαφορά είναι ποιοτική: τότε είχε να αντιμετωπίσει μια αριστερόστροφη ισχυρή αντιπολίτευση, τώρα μια αδύναμη πανσπερμία με αναβαθμισμένο τον ακροδεξιό της προσανατολισμό και υποβαθμισμένο τον αριστερό. Ακόμη και αν (κάπως αυθαίρετα) συναθροίσουμε την "Πλεύση Ελευθερίας" με τις δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ δεν θα προσεγγίσουμε καν το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ το 2019.
Απέναντί τους, τρία κομματικά μορφώματα ψεκασμένα από διαφορετικά ψεκαστικά αεριωθούμενα: ένα συγκαλυμμένα φιλοναζιστικό κόμμα με αληθινό αρχηγό τον Ηλία Κασιδιάρη (ο υποτιθέμενος commander του έσπευσε να αποκαλέσει κομματικό "καύσιμο" τον τρόφιμο των φυλακών Δομοκού και να του επιδώσει τις θερμές του ευχαριστίες), μια θρησκοκάπηλη σέχτα που εκλαμβάνει την ψήφο ως ομολογία πίστεως και τον ήδη γνώριμο από την προηγούμενη κοινοβουλευτική τετραετία φαλακρό τηλέμπορα που πουλάει αλοιφές για τη φαλάκρα, φάρμακα κατά του κορονοϊού κι επιστολές του Ναζωραίου με ειδική έκπτωση, εικάζουμε, για όποιον τα παραγγείλει όλα ταυτοχρόνως.
Η αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας –θεωρητικά τουλάχιστον- την απομακρύνει από τον όποιον πειρασμό να τους κατευνάσει, να τους καταπραϋνει ή και να τους κανακέψει (κάτι που δεν απέφυγε κατά την προεκλογική περίοδο). Άλλωστε, πικρά πλέον έχει διαπιστώσει ότι οι οπαδοί των συνομοσιολάγνων αντισυστημικών, τρομάρα τους, κομματικών μορφωμάτων δεν "τουμπάρουν" με γαλιφιές και ψέματα.
Ανάμεσα στους αυθεντικούς σαλταρισμένους πολιτευτές και τους ιμιτασιόν, θα προτιμούν πάντοτε τους πρώτους.
Όλα τα παραπάνω μας προϊδεάζουν ότι εντός των προσεχών ημερών το τσίρκουλο θα στηθεί επί της Βασιλίσσης Σοφίας για άγνωστο αριθμό παραστάσεων και η μετεκλογική περίοδος θα προκύψει ασυγκρίτως πιο ψυχαγωγική από την προεκλογική. Τούτων δοθέντων, δεν είμαστε σίγουροι εάν οφείλουμε να επιδώσουμε συγχαρητήρια ή συλλυπητήρια στο εκλογικό σώμα –πάντως, όπως πολύ σοφά έχει επισημάνει ο Μπέρτολτ Μπρεχτ στο σχετικό σκωπτικό του ποίημα με εντελώς διαφορετική αφορμή, ο λαός είναι και ο μόνος που δεν είμαστε σε θέση να αλλάξουμε.
Προκειμένου λοιπόν να έχουμε τα νώτα μας φυλαγμένα, μάλλον θα επιδώσουμε αμφότερα, με την επιφύλαξη του "ανθρώπινου λάθους": στους ψηφοφόρους που θα πρέπει να επιδώσουμε
συγχαρητήρια να επιδώσουμε συλλυπητήρια και τούμπαλιν.
"Στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό", "ποιος θα πληρώσει τη νύφη" και κάθε άλλη σοφή παροιμία είναι εκ των προτέρων αποδεκτή.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr
