Συμπτώματα παρακμής

Μια φίλη που διδάσκει σε κάποιο περιφερειακό πανεπιστήμιο μας περιέγραφε πριν από καιρό την εμπειρία της από το επίπεδο γνώσεων των φοιτητών της. Ένα χαρακτηριστικό δείγμα ήταν η περίπτωση που ζήτησε κάποια εργασία για το έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη και κάποιος μελλοντικός φιλόλογος, στα πολύ σοβαρά, ρώτησε αν έχει γράψει και στα ελληνικά αυτός ο "Καμπανέλι".

Παρατηρώντας τις βάσεις των πανεπιστημιακών σχολών στις φετινές πανελλήνιες εξετάσεις χωρίς έκπληξη μπορεί να διαπιστωθεί πως με 12.000 μόρια κάποιος μπορεί να βρεθεί σε κάποια σχολή που μπορεί να εξασφαλίσει μια υπεύθυνη θέση είτε στην εκπαίδευση, είτε σαν μηχανικός, είτε στις ένοπλες δυνάμεις κλπ.

Ιδού μερικά παραδείγματα: "Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (Σώματα), βάση εισαγωγής 12.415 μόρια, πτώση κατά 3.140 μόρια.

Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Ναυτικού (ΣΜΥΝ), βάση εισαγωγής: 11.080, πτώση κατά 2.620 μόρια.

Φιλολογίας ΑΠΘ, βάση εισαγωγής: 11.495 μόρια, πτώση κατά 2.499 μόρια…."

Παλαιότερα οι μαθητές με ανάλογο το επίπεδο βαθμολογίας δεν έμπαιναν καθόλου στο κόπο να δώσουν εξετάσεις.

Τις τελευταίες δεκαετίες στα πλαίσια μια αριστερόστροφης "από-αριστοποίησης" έχουν γίνει σοβαρά βήματα "εκδημοκρατισμού" και εξίσωσης στην ανώτατη παιδεία, την κοινωνία και την οικονομία.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Παιδείας π.χ. ο συνολικός αριθμός των υποψηφίων το 2024 ανήλθε σε 73.161 (61.985 ΓΕΛ και 11.176 ΕΠΑΛ) και συνολικά, εισήχθησαν στα ΑΕΙ, στις Ανώτατες Εκκλησιαστικές Ακαδημίες, στην ΑΣΠΑΙΤΕ, στην ΑΣΤΕ, στις Στρατιωτικές και Αστυνομικές Σχολές και στις Ακαδημίες της Πυροσβεστικής, του Εμπορικού Ναυτικού και του Λιμενικού Σώματος 63.412 υποψήφιοι ΓΕΛ και ΕΠΑΛ.

Η περίοδος του "εκδημοκρατισμού" συμπίπτει με τη δεκαετία της "σοσιαλιστικής" έκρηξη στην Ελλάδα.

Από 25 χιλ. οι εισακτέοι στα ΑΕΙ το 1980 το 1985 ξεπερνούν τις 52 χιλ.

Ένα νέο κύμα αύξησης ξεκινά την περίοδο 1998-2000 όταν οι 55 χιλ. επιτυχόντες του 1997 αυξήθηκαν στα σταδιακά τα επόμενα χρόνια έως τις 86 χιλ.

Κάπως έτσι φτάσαμε στα δακρύβρεχτα ρεπορτάζ για τους πτυχιούχους πανεπιστημίων που απασχολούνται σε θέσεις ανειδίκευτων.

Στα πλαίσια ενός κακώς εννοούμενου εξισωτισμού, αλλά και ψηφοθηρίας, στη μεταπολίτευση έχουμε μια μαζικοποίηση της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Με το να τυπώνει πτυχία μια χώρα όμως δε σημαίνει και πως αποκτά ανάλογο πλήθος επιστημόνων.

Ούτε με το να ανοίγεις πανεπιστήμια σε κάθε κωμόπολη πετυχαίνει τίποτα από τα δημιουργείς στρεβλώσεις στη αγορά ακινήτων. Επί μάλιστα ΣΥΡΙΖΑ προς άγραν αριστερών ψήφων τα ΤΕΙ εξισώθηκαν με τα ΑΕΙ.

Το επίπεδο έπεσε κατακόρυφα. Μη βρίσκοντας προσωπικό υψηλής ειδίκευσης οι επιχειρήσεις κατέβαζαν τα στάνταρς των απαιτήσεων. Αυτό είχε συνέπειες στην παραγωγικότητα από την οποία πρωτίστως εξαρτάται το ύψος των μισθών.

Υπήρχε βέβαια πάντα το Δημόσιο όπου τα τυπικά προσόντα συνήθως εκλαμβάνονται σαν πραγματικά και αμείβονται ανάλογα.

Η απαξία της αριστείας όμως δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Η woke κουλτούρα την έχει διασπείρει τα τελευταία χρόνια σε ολόκληρη της Δύση. Κάποιες μελέτες εντοπίζουν συνάφεια σε αυτή την κατάσταση και της πτώση της ανταγωνιστικότητας και της ποιότητας των υπηρεσιών σε πολλές δυτικές χώρες.

"Το βασικό ζήτημα είναι ότι η αλλαγή των πολιτικών ηθών έχει καθιερώσει τη συστηματική προώθηση των ανειδίκευτων και τον παραγκωνισμό των ικανών. Αυτό έχει αποδυναμώσει συνεχώς την ικανότητα της κοινωνίας μας να διαχειρίζεται σύγχρονα συστήματα. Κατά την έναρξή της, αντιπροσώπευε ένα διάλειμμα από την τάση της δεκαετίας του 1920 έως τη δεκαετία του 1960, όταν η άμεση αξιοκρατική αξιολόγηση της ικανότητας έγινε ο κανόνας σε τεράστια τμήματα της αμερικανικής κοινωνίας…" υποστηρίζει ο Harold Robertson στο άρθρο του "Complex Systems Won’t Survive the Competence Crisis".

Οι ποσοστώσεις στα διοικητικά συμβούλια και τις θέσεις εργασίας στα πλαίσια μιας ισοπεδωτικής συμπεριληπτικότητας προάγει άτομα με λίγα ή καθόλου προσόντα σε κρίσιμες θέσεις και παραγκωνίζει τους ικανούς. Αυτό έχει σαν συνέπεια τη μείωση της αποτελεσματικότητα των επιχειρήσεων και των υπηρεσιών αυτών. Σαν συνέπειες αυτής της τακτικής αναφέρει ο Ρόμπερτσον τα τελευταία ατυχήματα της Boeing και την απόπειρα δολοφονία εναντίον του Ντόναλντ Τραμπ. Δηλαδή πως οι υπηρεσίες ασφαλείας επέτρεψαν να βρεθεί ο ελεύθερος σκοπευτής εκεί που βρέθηκε. Επιπλέον η εικόνα μια ευτραφούς φρουρού του Τραμπ η οποία δυσκολευόταν να κρατήσει το όπλο που έκανε το γύρο στα δίκτυα και συγκέντρωσε ανάλογα σχόλια.

Αυτό που συμβαίνει στα ελληνικά πανεπιστήμια από το ’80 και μετά όπου αυξάνεται ο αριθμός των εισακτέων και υποβαθμίζεται το μέσο επίπεδο των αποφοίτων, έχει αποκτήσει μια γενίκευση στον πλούσιο δυτικό κόσμο στα πλαίσια του εξισωτισμού και τις συμπεριληπτικότητας.

Η υποβάθμιση της αποτελεσματικότητας και τα σημάδια παρακμής γίνονται κάθε μέρα που περνάει όλο και περισσότερο κραυγαλέα.

Πηγή: Capital.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr