Τελικά το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ

Αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες ημέρες, μέχρι πριν λίγες εβδομάδες θα ήταν αδιανόητο. Το ΠΑΣΟΚ ή Κίνημα Αλλαγής ή Κεντροαριστερά ή όπως αλλιώς θέλει να λέγεται, μονοπωλεί τα φώτα της δημοσιότητας. Το κόμμα του 8% που περνούσε τα τελευταία χρόνια στα "ψιλά” των ειδήσεων πρωταγωνιστεί και πάλι.

Δεν είναι μόνο οι επερχόμενες εσωκομματικές εκλογές της 5ης Δεκεμβρίου. Η απόσυρση της Φώφης Γεννηματά από την κούρσα της ηγεσίας αποτέλεσε θρυαλλίδα ραγδαίων εξελίξεων, οι οποίες κορυφώθηκαν με την ξαφνική υποψηφιότητα του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου.

Δέκα χρόνια μετά την παραίτησή του από την πρωθυπουργία και την προεδρία του ΠΑΣΟΚ ο 69χρονος Γ. Παπανδρέου επιχειρεί ένα εντυπωσιακό πολιτικό come back με μια κίνηση υψηλού πολιτικού ρίσκου.

Μια θριαμβευτική επανεκλογή του θα σημάνει την ολική επαναφορά του σε ρόλο πρωταγωνιστή, επηρεάζοντας καθοριστικά συνολικά το πολιτικό σκηνικό και όχι μόνο το χώρο του ΚΙΝΑΛ. Μια ήττα του όμως θα σημάνει την οριστική πολιτική του "συνταξιοδότηση”.

Πολλοί εκτιμούν ότι ανεξαρτήτως του πόσοι υποψήφιοι θα παραμείνουν τελικά, οι εκλογές θα είναι μια σκληρή μονομαχία μεταξύ Γιώργου Παπανδρέου και Νίκου Ανδρουλάκη.

Από τη μία πλευρά ο πρώην πρωθυπουργός με "όνομα βαρύ σαν ιστορία”. Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επί 7 χρόνια, πρωθυπουργός για δύο χρόνια, γιος του ιδρυτή και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Ο global Γιώργος με τις διεθνείς διασυνδέσεις, την φιλεύθερη, πράσινη, σοσιαλιστική ατζέντα του και τις ρηξικέλευθες πολιτικές προτάσεις του. Που θα πρέπει όμως να απαντήσει ξανά για τα Μνημόνια, το Καστελόριζο, το δημοψήφισμα, τη συγκυβέρνηση με ΝΔ-ΛΑΟΣ, την παραίτησή του, τη διάσπαση του ΠΑΣΟΚ με το ΚΙΔΗΣΟ, κλπ.

Από την άλλη πλευρά ο 42χρονος Νίκος Ανδρουλάκης. Δεύτερη θητεία στην Ευρωβουλή, "γέννημα θρέμμα ΠΑΣΟΚ”, με εμπειρία στα εσωκομματικά και φιναλίστ των εκλογών του ΚΙΝΑΛ το 2017. Με τη φρεσκάδα του άφθαρτου νέου και την υπόσχεση για ανανέωση και αλλαγή γενιάς. Χωρίς όμως ακόμη να έχει εκφράσει δημοσίως την πολιτική του πλατφόρμα και να δώσει το ιδεολογικό του στίγμα. Χωρίς να μπορεί να εκπροσωπήσει το κόμμα στη Βουλή, επιλέγοντας και πάλι την Ευρωβουλή. Με τον αέρα του μέχρι πρότινος φαβορί και που τώρα πρέπει να αναπροσαρμόσει εντελώς τη στρατηγική του.

Ολα αυτά θα συζητηθούν τον επόμενο ενάμιση μήνα μέχρι τις κάλπες. Αρκεί η συζήτηση να μην αναλωθεί στο παρελθόν ή σε ατελείωτα εσωκομματικά μαχαιρώματα. Αν το κόμμα αυτό θέλει να πρωταγωνιστήσει και πάλι, πρέπει να μιλήσει για το μέλλον και για το τι πρέπει να γίνει στη χώρα μέχρι το 2030. Οχι τι έγινε το 2010 και το 2015.

Βέβαια, ο Γ. Παπανδρέου μπορεί και αυτή τη φορά να έχει έναν απροσδόκητο σύμμαχο. Τους διάφορους δημοσιολογούντες, τάχα ανησυχούντες πρώην "κεντροαριστερούς” που ψηφίζουν Μητσοτάκη αλλά θέλουν να έχουν άποψη για το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ. Οι ειρωνείες, τα απαξιωτικά σχόλια και η χλεύη έχουν ήδη ξεκινήσει. Τα ίδια έκαναν και το 2007, όπου η απροκάλυπτη στήριξη στον "μελλοντικό ηγέτη του Κινήματος” Ευάγγελο Βενιζέλο γύρισε μπούμερανγκ. Αρκούσε μόνο το αξέχαστο φραπεδάκι του Ρέλλου έξω από τη Χαριλάου Τρικούπη.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr