This is Sparta

Τον περασμένο Ιανουάριο, καλεσμένος στο δημοφιλές τοκ σόου της Ντρου Μπάριμορ, στο αμερικανικό τηλεοπτικό κανάλι CBS, ο σκωτσέζος ηθοποιός Τζέραρντ Μπάτλερ ανακάλεσε στη μνήμη του την κινηματογραφική μεταφορά των "300" από το ομώνυμο επικό γκράφικ νόβελ του Φρανκ Μίλερ και ειδικά την ατάκα που θα τον έκανε εν μία νυκτί διάσημο σε όλο τον κόσμο: "This is Sparta!". "Ήταν μια στιγμή συμπύκνωσης της ενέργειας, της αγριότητας και της τρέλας", δήλωσε ο Μπάτλερ, "με το συνεργείο λυμένο στα γέλια". Πέρα από την απομυθοποίηση μιας κραυγής που θα έπαιρνε εμβληματικές διαστάσεις σε παρέες ξαναμμένων εφήβων αλλά και σε κύκλους στρατόκαυλων εθνικιστών ανά την υφήλιο, παρέμενε και αναπάντητο το ερώτημα: πώς γίνεται η συμπύκνωση της ενέργειας, της αγριότητας και της τρέλας να συνδυάζεται με γέλια μέχρι δακρύων;

Μια πρώτη απάντηση θα έπαιρνα την παραμονή της ονομαστικής μου εορτής, προσκεκλημένος στην "Αρένα" της Μαρίας Αναστασοπούλου, στο στούντιο του ΑΝΤΕΝΝΑ. Ήταν μόλις τρεις ημέρες μετά την εκκωφαντική επιτυχία των "Σπαρτιατών" στις εθνικές εκλογές της 25ης Ιουνίου, με το ηχηρό 4,6% των ψήφων και τους δώδεκα παγκοσμίως αγνώστους βουλευτές που θα "κοσμούσαν" με την παρουσία τους το ελληνικό κοινοβούλιο. Μολονότι αρχικός σκοπός της εκπομπής ήταν να ασχοληθεί και με άλλα αντιστοίχως επιτυχημένα κομματικά παρατράγουδα (η "Νίκη" του θεοσεβούμενου Δημήτρη Νατσιού δεν θα μπορούσε να λείπει από το μενού) η παρουσία του Βασίλη Στίγκα στο στούντιο και η προθυμία του να λύσει τις απορίες μας φανέρωσε από νωρίς ποιο θα ήταν το κυρίως πιάτο. Έχοντας πλήρη επίγνωση των αδυναμιών μου, έβαλα ευθύς εξαρχής στοίχημα με τον εαυτό μου να μην υποκύψω, ό,τι και αν ακούσουν τα ταλαίπωρα τα αφτιά μου, σε κανένα από τα δομικά ελαττώματα της ιδιοσυγκρασίας μου: ούτε να με πιάσουν τα γέλια ούτε να εκνευριστώ. Περιττό να προσθέσω, για όποιον είδε την εκπομπή, πως απέτυχα σε αμφότερα.

Ο Βασίλης Στίγκας δεν έκρυψε ποτέ τις προθέσεις του να υπηρετήσει φιλότιμα τη νεοελληνική παρωδία. Όταν κάποιος περιοδεύει επί δεκαετίες από κόμμα σε κόμμα του εθνικιστικού χώρου προτού ιδρύσει το δικό του, το 2017 και, παρότι δημοσκοπικά τα ποσοστά του ανιχνεύονται, όχι μόνο κάτω, μα ούτε καν πλησίον της μονάδας, αναγορεύει την αφεντιά του σε commander (διοικητή) των φαντασιακών του δυνάμεων, αντιλαμβάνεσαι πως είτε είναι ένα άτομο με βαθιά αίσθηση του χιούμορ (με έφεση στον αυτοσαρκασμό) είτε ο αφελής υποψήφιος της καρδιάς μας με τα περισσότερα μελλοντικά likes στα σπαρταριστά βιντεάκια του TikTok.

Στην πραγματικότητα κι εκ του σύνεγγυς ο Στίγκας δεν μοιάζει με καμία από τις παραπάνω κωμικές φιγούρες. Μηχανικός αεροσκαφών ο ίδιος (εξ ου και η θεία έμπνευση με τον Κασιδιάρη ως "κηροζίνη" που θα εξιτάρει τους εγκεφαλικά ακατοίκητους οπαδούς του) προτιμάει να προβάλει στην τηλεόραση ένα χαμηλών τόνων δημόσιο προφίλ, μετριοπαθές και μειλίχιο, γεμάτο κατανόηση αλλά κι έκπληξη γύρω από το πόσο τον έχουμε "παρεξηγήσει". Η τακτική με τα τρία πιθηκάκια –"δεν είδα, δεν άκουσα, δεν ήξερα"-, εφαρμοσμένη στην περίπτωση του τροφίμου των φυλακών Δομοκού, αποδίδει στο βαθμό που κάποιος επιλέγει να αγνοήσει την πληθώρα των ενάντιων τεκμηρίων: θεώρησε σύμπτωση ότι οι πιο πολλοί υποψήφιοι των "Σπαρτιατών" ήταν και υποψήφιοι των "Ελλήνων" του Κασιδιάρη, θορυβήθηκε με την κυριαρχία της υπογραφής και της εικόνας του Κασιδιάρη κατά τον προεκλογικό αγώνα των "Σπαρτιατών", έκρινε ως ανάξιες σχολιασμού τις ναζιστικές ιδέες που ο Κασιδιάρης ανά καιρούς διατύπωσε και ουδέποτε αποκήρυξε, δεν σκόπευε –τώρα πια- να μοιραστεί την αρχηγία των "Σπαρτιατών", ούτε σε επίπεδο συμβουλών, με τον άνθρωπο που του έκανε δώρο το 4,6% και τον ανέσυρε από την πολιτική αφάνεια…

Όσο για την "ιδεολογία" των Σπαρτιατών"; Το γνωστό τροπάρι: "Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια". Εάν πεις του Στίγκα ότι ο κώδικας ηθικής των αρχαίων Σπαρτιατών (συμπεριλαμβανομένης της Κρυπτείας, της "μυστικής" τους "αστυνομίας" που δολοφονούσε στο σκοτάδι από είλωτες έως πολιτικούς αντιπάλους και τόσο εξυμνήθηκε ως πρότυπο από τον Κασιδιάρη στα ναζιστικά του ντουζένια) έχει τόση σχέση με τον κώδικα ηθικής των χριστιανών ορθοδόξων όση και ο κώδικας ηθικής των χρυσαυγιτών σατανιστών τύπου Καιάδα με τους σαλταρισμένους παλαιοημερολογίτες έξω από το θέατρο "Χυτήριο" τον Οκτώβριο του 2012, θα σου πει ότι είσαι κακόπιστος είρωνας και για όλα φταίει ο αριστερός σου οίστρος. Έχει δίκιο. Στο κάτω-κάτω της γραφής, εάν εσύ θέλεις να ματώνεις με τους φαντασιακούς σου εχθρούς στο Twitter και να τραγανίζεις ποπ κορν χαζεύοντας τον Λεωνίδα στους "300", ποιος είμαι εγώ που θα σου επιβάλω για πρωταγωνιστή τον Τζέραρντ Μπάτλερ ή τον Τζάκι Τσαν… Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr