Το μ του Μετρό

Ο Σταϊκούρας προσπάθησε αλλά δεν έπεισε κανέναν. Ίσως ήταν και το ύφος του που έμοιαζε να μην πιστεύει καν αυτό που του έγραψαν. Περίμενες να ακούσεις κάτι για τα επιτόκια και αυτός μιλούσε για τον Ιωάννη Α. Τσιμισκή. Κάτι είπε για "ιστορικό βάθος" και για βυζαντινή ιστορία, για αισθητική και τοπόσημα, αλλά αυτό το μ το παλαιογραφικό για το Μετρό της Θεσσαλονίκης, μάλλον δεν άρεσε σε κανέναν.

Άλλος συνδύασε το μ με τον Μητσοτάκη που ως γνωστόν @@@@, άλλος το κόλλησε στη Μαριγκόνα, τη Σέρβα που μάγεψε το ΣΕΦ στον αγώνα του Ολυμπιακού, άλλοι πιο παραδοσιακοί έφτιαξαν διάφορα meme με το μ και τη μίζα, θυμίζοντας έτσι στους άλλους ότι το λογότυπο του Μετρό έγινε - και αυτό - με απευθείας ανάθεση. Το γεγονός ότι το ποσό δεν εντυπωσιάζει και δεν πείθει για μια τέτοια μεγάλη κομπίνα - 30 χιλιάδες ευρώ κόστισε - πέρασε στο ντούκου. Όπως συμβαίνει συνήθως τα άκουσε όλη η οικογένεια Μητσοτάκη και θυμηθήκαμε και την Αποστασία.

Δεν έχω άποψη, ούτε κρύο ούτε ζέστη δεν μου κάνει αυτό το μ στο λογότυπο, άλλωστε δεν νομίζω ότι υπάρχει ή θα υπάρξει ποτέ σχεδιαστική δημιουργία που θα αρέσει σε όλους. Επίσης ένα σήμα του Μετρό της Θεσσαλονίκης ψάχνουμε, δεν πάει και για Νόμπελ, ένα σχέδιο που να γίνεται κατανοητό θέλουμε και να το ξεχωρίζει ο άλλος από μακριά. Να ξέρει ότι εκεί είναι σταθμός. Άσε που όταν λειτουργήσει ο συρμός, θα την έχουμε ξεχάσει ήδη όλη αυτή τη φασαρία. Και σε κάθε περίπτωση, ακόμα και αν ήταν περισσότερο εμπνευσμένο το λογότυπο, ήταν απολύτως βέβαιο ότι θα αποτελέσει αγαπημένο θέμα για ειρωνείες ή για εχθροπαθείς και τοξικές επιθέσεις στο σκοτεινό διαδίκτυο. Δεν το γλυτώναμε, έτσι κι αλλιώς.

Εδώ σφαχτήκαμε για το τι ακριβώς θα κάνουμε με τις αρχαιότητες στον σταθμό Βενιζέλου, θέμα για το οποίο κανονικά θα έπρεπε να είχαν άποψη μόνο οι αρχαιολόγοι, με το λογότυπο δεν θα τσακωνόμασταν;

Και φυσικά βρέθηκαν και οι γνωστοί εξυπνάκηδες που μας ενημέρωσαν ότι έφτιαξαν το δικό τους logo με τεχνητή νοημοσύνη και φυσικά είναι πολύ καλύτερο το δικό τους από του σχεδιαστή, όποιος κι αν είναι αυτός ο δυστυχής, που από προχθές πρέπει να κρύβεται με τόσα που έχει ακούσει.

Τίποτα από όλα αυτά δεν μας εκπλήσσει, ούτε καν τα πολιτικά συμπεράσματα που ορισμένοι εξήγαγαν από τις αντιδράσεις στο X (πρώην Twitter), ότι δηλαδή εκφράζει τη δυσαρέσκεια του εκλογικού σώματος της Θεσσαλονίκης για την καθυστέρηση στην ανάπτυξη του Μετρό στη συμπρωτεύουσα. Προσωπικά, μάλλον μια έμφυτη τάση για χαβαλέ και απαξίωση οποιουδήποτε πράγματος έχει σχέση με την εξουσία βλέπω, αλλά δεν το συνεχίζω.

Αντίθετα, αν υπάρχει ένα συμπέρασμα που εγώ βγάζω από όλη αυτή την ιστορία, έχει να κάνει με το ευρύτερο ελληνικό Δημόσιο. Που δεν είναι σε θέση να κάνει ούτε καν έναν απλό διαγωνισμό. Όχι μεγάλους διαγωνισμούς, που όλοι λένε ότι το αποτέλεσμα είναι συνήθως δοσμένο. Έναν απλό διαγωνισμό. Με αντικείμενο μια σύμβαση αξίας 30 χιλιάδων ευρώ.

Διότι πριν φθάσουμε στην απευθείας ανάθεση που ευλόγως προκάλεσε τον κόσμο - υπάρχει άλλωστε και προηγούμενο και υπάρχει και καχυποψία και καλώς υπάρχει καχυποψία - στην εταιρεία που ανέλαβε να σχεδιάσει το λογότυπο -σημειώστε ότι πολλοί λένε ότι η εταιρεία είναι σχεδόν άγνωστη στον χώρο - έγιναν δυο διαγωνισμοί. Και η ανάθεση έγινε λέει για να προλάβουν… (Αυτό και αν ακούγεται αστείο για μια υπόθεση που ξεκίνησε πριν από σχεδόν 40 χρόνια, όταν άνοιξε τις πρώτες τρύπες ο Κούβελας).

Ο πρώτος διαγωνισμός "είχε ως αντικείμενο τη δημιουργία ενός απεικονιστικού σήματος/εμβλήματος (λογότυπο), το οποίο θα αποτελούσε το διακριτικό σήμα του μετρό στην πόλη της Θεσσαλονίκης". Λίγο μετά όμως, η Ελληνικό Μετρό ακύρωσε τον διαγωνισμό γιατί λέει "επαναξιολόγησε τις επιλογές της σχετικά με το αντικείμενο και προέβη στον ανασχεδιασμό του, λόγω της ανάγκης για τη δημιουργία οπτικής ταυτότητας του έργου".

Δηλαδή στην πρώτη φάση δεν θεωρούσε ότι έπρεπε να υπάρχει "οπτική ταυτότητα του έργου"; Μάλλον για δικαιολογία ακούγεται.

Ο δεύτερος διαγωνισμός έγινε πριν από μερικούς μήνες, αλλά και αυτός ακυρώθηκε (για την ακρίβεια κηρύχθηκε άγονος), αν και εστάλησαν 8 προτάσεις από ισάριθμες εταιρείες (και κυκλοφορεί ότι ήταν από σοβαρές εταιρείες). Η Επιτροπή Διαγωνισμού τις απέρριψε και τις οκτώ, "λαμβάνοντας υπόψη τις αξιολογήσεις τόσο των δικαιολογητικών συμμετοχής όσο και των τεχνικών προσφορών". Με άλλα λόγια δεν της άρεσαν οι εταιρείες. Καμία πρόταση δηλαδή δεν άξιζε τον κόπο;

Ήταν όλες χειρότερες από αυτό το κλασικό μ που τελικά επελέγη για λογότυπο; Πολύ αμφιβάλω, αφού διαβάζω ότι προτάσεις έστειλαν οι πιο γνωστές γραφιστικές εταιρείες της Θεσσαλονίκης.

Μάλλον έχουμε να κάνουμε με μια γραφειοκρατική δυσλειτουργία, χαρακτηριστική του ανίκανου ελληνικού Δημοσίου, παρά για κακές προτάσεις. Αφήστε που καλύτερα ένα μέτριο λογότυπο προϊόν διαγωνισμού παρά ένα μέτριο λογότυπο προϊόν απευθείας ανάθεσης. Ή όχι;

Υ.Γ. Στα κωμικά στοιχεία της υπόθεσης, η αποκάλυψη από τον Μικροπολιτικό των Νέων ότι σε αυτή την εταιρεία, που της ανατέθηκε να φτιάξει το λογότυπο του Μετρό, δούλευε ως "managing director" από το 2015 έως το 2018 ως γνωστός ως Μάξιμος Σαράφης, ο προστατευόμενος μάρτυρας δηλαδή της σκευωρίας Novartis, κατά κόσμον Φιλίστωρ Δεσταμπαστίδης, που τώρα καλείται να δώσει εξηγήσεις στη Δικαιοσύνη ως ύποπτος. Είναι όντως κάτι συμπτώσεις που εντυπωσιάζουν.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr