Το πρόβλημα του ακούει στο όνομα Τσίπρας...

1) Το πρόβλημα του ακούει στο όνομα Τσίπρας...

Η πολιτική συγκυρία που διανύουμε, σηματοδοτεί το τέλος της μεταπολίτευσης, και προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία στον κ. Μητσοτάκη να δρομολογήσει τις βαθιές τομές που χρειάζεται η χώρα προκειμένου να αλλάξει σελίδα και να κινηθεί στο νέο αιώνα ο οποίος βρίσκεται ακόμη στην αρχή του, με νέες προϋποθέσεις.

Η μεταπολίτευση ήταν η περίοδος που χαρακτηρίστηκε από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας αλλά και τη μεγαλύτερη πολιτική, οικονομική και πολιτισμική σύγκλιση της Ελλάδας με την Ευρώπη.

Μπορεί τις παρακρατικές δραστηριότητες της Δεξιάς πριν τη Μεταπολίτευση να τις διαδέχτηκαν, τηρουμένων των αναλογιών - οι ανάλογες δραστηριότητες της Άκρας Αριστεράς καθώς το εκκρεμές κινήθηκε προς την αντίθετη κατεύθυνση αλλά η μεταπολιτευτική δημοκρατία μας ήταν η πλέον προωθημένη θεσμικά και λειτουργικά στην ιστορία των 200 ετών του νεοελληνικού κράτους.

Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της Μεταπολίτευσης, εκτός από την ευημερία με δανεικά που οδήγησε στη χρεοκοπία, ήταν το ισχυρό δικομματικό σύστημα μεταξύ της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ.

Η διάλυση του ΠΑΣΟΚ και η προφανής αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να συσπειρώσει τη "λαϊκίστικη" πτέρυγα μαζί με "Εκσυγχρονιστές-Μεταρρυθμιστές" και τον σκληρό κομματικό πυρήνα που απέμεινε στο ΚΙΝΑΛ, έχει ανατρέψει το δικομματικό δίπολο που είχε εγκλωβίσει τη χώρα στη μεταπολιτευτική περίοδο, η οποία είναι προφανές πως έχει ολοκληρώσει τον κύκλο της.

Η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ είναι προφανής καθώς βρισκόμαστε ήδη στο δεύτερο έτος της διακυβέρνησης από τη Ν.Δ. και όλες οι έρευνες της κοινής γνώμης εμφανίζουν το δεύτερο κόμμα να υπολείπεται αρκετές μονάδες του ποσοστού που εξασφάλισε στις τελευταίες εκλογές.

Τούτο συμβαίνει για πρώτη φορά στη μεταπολίτευση καθώς το σύνηθες μέχρι πρόσφατα ήταν στο μέσον της θητείας το εκάστοτε κυβερνητικό κόμμα να έχει υποστεί τις ανάλογες φθορές και το κόμμα που βρισκόταν στην αντιπολίτευση να έχει αυξήσει τη δύναμή του σε σχέση με το ποσοστό των τελευταίων εκλογών.

Οι λόγοι της υστέρησης που παρουσιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα είναι πολλοί με βασικότερο το μέγεθος της εξαπάτησης της περασμένης δεκαετίας, όταν "καβάλησε" το κύμα της αντιμνημονιακής "αερολογίας" η οποία και τον οδήγησε από το 3% στην εξουσία.

Μπορεί στο κάλπικο δημοψήφισμα του 2015 οι εξαπατημένοι να έδωσαν στο ΟΧΙ το θηριώδες 62% αλλά ο εξευτελισμός της εντολής τους στη συνέχεια έχει εξατμίσει κάθε ίχνος εμπιστοσύνης στο πρόσωπο του κ. Τσίπρα και την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ.

Η φτώχεια φέρνει γκρίνια...

Ως είθισται η "φτώχεια" φέρνει γκρίνια. Η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να ανακάμψει αρχίζει πλέον να γίνεται αντιληπτή τόσο από την εναπομείνασα εκλογική βάση όσο και από τον στενό κομματικό πυρήνα.

Αποτέλεσμα αυτού είναι η πολιτική "μουρμούρα", κριτική, η αναζήτηση υπευθύνων και οι αποστασιοποιήσεις.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του κ. Ν. Μουζέλη μέλους της κεντρικής επιτροπής ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ και ομότιμου καθηγητή του LSE, ο οποίος πρόσφατα με άρθρο του στα "Νέα" στράφηκε κατά της ανοχής του κ. Τσίπρα στον κ. Πολάκη και τον "Πολακισμό".

Στο άρθρο του με τίτλο "Αν ο Τσίπρας δεν απαλλαγεί από τον Πολάκη, τότε…", αναφέρει πως δυο από τα βασικά λάθη του κ. Τσίπρα ήταν η συμμαχία του με τους ΑΝΕΛ και η διατήρηση του παρωχημένου Πολακισμού.

Μεταξύ άλλων γράφει: "Αντί να σταματήσει τις εξαλλοσύνες του ευέξαπτου βουλευτή, τον διόρισε κεντρικό μέλος της προανακριτικής επιτροπής. Με αυτόν τον τρόπο συνεχίζει να κάνει ένα θαυμάσιο δώρο στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Είναι καιρός ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ να αλλάξει πολιτική και να βρει έναν τρόπο να απαλλαγεί από στελέχη όπως ο Πολάκης. Αν δεν το κάνει, το κόμμα θα συνεχίζει την αυτοϋπονόμευσή του".

Η δεύτερη προειδοποίηση είναι από τον καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και γνωστό πολιτικό επιστήμονα και δημοσιολόγο κ. Νίκο Μαραντζίδη.

Σε άρθρο στην Καθημερινή στις 24 Απριλίου ο κ. Μαραντζίδης εκτιμά τα εξής: "Υπό ορισμένες συνθήκες δεν θα απέκλεια να ζήσουμε μια κυριαρχία της Ν.Δ. τύπου CDU στη Γερμανία ή ακόμη και Χριστιανοδημοκρατίας στη μεταπολεμική Ιταλία, όπου η Ν.Δ. θα κυβερνά παρατεταμένα μόνη ή με τους συμμάχους της και με τον ΣΥΡΙΖΑ να παίζει τον ρόλο του Ιταλικού ΚΚ, δηλαδή ενός κόμματος που θα παγιώσει μεν ένα ποσοστό 25%-35%, αλλά απομονωμένο δεν θα μπορεί να κυβερνήσει. Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι κάποιοι εντός Ν.Δ. και ΚΙΝΑΛ εργάζονται προς αυτήν την κατεύθυνση".

Αν κάπου κάνει λάθος ο κ. Μαραντζίδης είναι γιατί συγκρίνει τον βαθμό συνοχής του ΚΚ Ιταλίας με αυτόν του ΣΥΡΙΖΑ. Το ΚΚΙ διέθετε στέρεη ηθική και ιδεολογική βάση κάτι που εξασφάλισε την επιβίωσή του μακριά από την εξουσία. Ο ΣΥΡΙΖΑ ηθικά και πολιτικά μοιάζει με το αντίθετο του κόμματος του Μπερλιγκουέρ.

Η πλέον καίρια παρατήρηση του κ. Μαραντζίδη όμως αφορά τον λόγο της αδυναμίας ανάκαμψης του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ δυσκολεύεται να ανακάμψει, γιατί "δεν άλλαξε αρχηγό, δεν άλλαξε ηγετική ομάδα και δεν άλλαξε αφήγημα. Ένας ψηφοφόρος που δεν είχε επιλέξει το 2019 τον ΣΥΡΙΖΑ, ποιον λόγο έχει να γυρίσει;".

Το πολιτικό σκηνικό όπως διαμορφώνεται λίγες εβδομάδες πριν το κλείσιμο του δεύτερου χρόνου της θητείας της Ν.Δ. στην εξουσία δημιουργεί προϋποθέσεις για δεύτερη εκλογική νίκη κάτι που θα εντείνει τα φαινόμενα διάλυσης στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Αυτό δημιουργεί την ευκαιρία αλλά και την ευθύνη για την προώθηση και επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων που χρειάζεται η χώρα.

2) Η "πράσινη" εκτόξευση καθοδηγεί την "κόκκινη"...

Η τιμή του χαλκού έχει υπερδιπλασιαστεί τον τελευταίο χρόνο από τα 2.000 δολ. το συμβόλαιο στο χρηματιστήριο του Σικάγου σε πάνω από τα 4.500 δολ., καταγράφοντας νέα ιστορικά υψηλά και ενισχύοντας τόσο τις προσδοκίες για δυναμική ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας όσο και τις φοβίες για πληθωριστικές εξάρσεις...

Αρκετοί πιστεύουν πως έχουμε να κάνουμε με άλλον έναν ανοδικό κύκλο στα πλαίσια των αυξομειώσεων μεταξύ εξόρυξης-παραγωγής και ζήτησης.

Μερικοί αναλυτές όμως πιστεύουν ότι η τρέχουσα έλλειψη χαλκού θα αποδειχθεί δομικό χαρακτηριστικό.

Η Goldman Sachs σε μια πρόσφατη έκθεση προβλέπει ότι η τιμή του χαλκού μέχρι το 2025 θα προσεγγίσει τα 15.000 δολ. ο τόνος από τα 10.000 δολ. που είναι σήμερα.

Τούτο κατά την έκθεση θα συμβεί γιατί το "κόκκινο μέταλλο" βρίσκεται εντός της τροχιάς ενός υπερκύκλου κατά τον οποίο η ζήτηση θα ξεπερνά την προσφορά.

Ως εύκαμπτος, οικονομικά αποδοτικός αγωγός θερμότητας και ηλεκτρικής ενέργειας, ο χαλκός είναι ζωτικής σημασίας για την έλευση της πράσινης τεχνολογίας. Η αντικατάσταση παραδοσιακών μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με ΑΠΕ διάσπαρτες και με μεγάλες αποστάσεις μεταξύ του θα απαιτήσει σημαντικές επενδύσεις σε συστήματα διασύνδεσης.

Σε λίγα χρόνια θα πωλούνται περισσότερα ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα από συμβατικά με μηχανές εσωτερικής καύσης. Ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο χρειάζεται 4 φορές περισσότερο χαλκό σε σχέση με ένα συμβατικό…

Επί του παρόντος, η ετήσια "πράσινη" ζήτηση χαλκού είναι 1 εκατ. Η Goldman εκτιμά ότι θα φτάσει τους 5,4 εκατομμύρια τόνους μέχρι το 2030. Αν υπάρξει μια διόρθωση στις αγορές που θα οδηγήσει σε ύφεση είναι πολύ πιθανό να δημιουργηθούν καλύτερες συνθήκες τοποθέτησης στον χαλκό και τις μετοχές που κερδίζουν από την άνοδο της τιμής του.

Προσεχώς θα υπάρξει αναλυτική αναφορά στη στήλη Contrarian Stories για τις μετοχές που επωφελούνται και τα επενδυτικά προϊόντα που προσφέρουν έκθεση στο "κόκκινο" μέταλλο.

Πηγή: capital

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr