
Η πρόταση του πρώην προέδρου της Βουλής κ. Κ. Τασούλα για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη αποτελεί μια αξιοπρεπή επιλογή. Ο κ. Τασούλας διαθέτει μια πολιτική διαδρομή που διακρίνεται για το ήθος, τη σοβαρότητα, τη μόρφωση και το χιούμορ του.
Με την επιλογή του κ. Τασούλα ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσπάθησε να καλύψει το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η δεξιά πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας όπου παρατηρείται αποσυσπείρωση.
Είναι μια κομματική επιλογή που αποσκοπεί στην συσπείρωση της κομματικής βάσης και ταυτόχρονα ένα πρόσωπο που με την μετριοπάθεια και τη σοβαρότητα θα μπορούσε να έχει αποδοχή και στο κοινό του Κέντρου.
Η επιλογή με την οποία ο κ. Μητσοτάκης τα έκανε "θάλασσα" είναι ο αντικαταστάτης του κ. Τασούλα στη θέση του Προέδρου της Βουλής.
Με την παραίτηση του κ. Τασούλα από τη θέση του Προέδρου της Βουλής και τη θέση του βουλευτή, τη θέση του πήρε ο γηραιός λαϊκιστής Νικήτας Κακλαμάνης τον οποίο ο αρχηγός της πλειοψηφίας στη Βουλή πρότεινε να αναλάβει και τη θέση του Προέδρου της.
Η ανάδειξη του κ. Κακλαμάνη στη θέση του προέδρου της Βουλής αποτελεί μια πράξη επιβράβευσης μιας πολιτικής σταδιοδρομίας για την οποία πολλοί από τους υποστηρικτές της παρούσας κυβέρνησης (που προέρχονται από το αντισύριζα μέτωπο ή το κίνημα "Μένουμε Ευρώπη" της περασμένης δεκαετίας) θα έχουν αντιρρήσεις.
Η πολιτική διαδρομή του κ. Κακλαμάνη είναι "θολή" και ανήκει στην κατηγορία των πολιτικών που με τη στάση τους κατά καιρούς έχουν ζημιώσει τον τόπο, τη Νέα Δημοκρατία και αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε δημοκρατικό και συνταγματικό καθώς κατά καιρούς για καιροσκοπικούς ιδιοτελείς λόγους δεν έχει διστάσει να συμπλεύσει με αντισυστημικούς λαϊκιστές και "ψεκασμένους".
Ο κ. Κακλαμάνης το μακρινό 1993 μετείχε στην κίνηση του Αντώνη Σαμαρά να ανατρέψει την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη με τη δημιουργία της Πολιτικής Άνοιξης, στο βραχύ βίο της οποίας εξελέγη βουλευτής και ευρωβουλευτής. Η ανατροπή της κυβέρνησης Κων. Μητσοτάκη διέκοψε το μεταρρυθμιστικό έργο της περιόδου καθυστερώντας τις αποκρατικοποιήσεις. Οι καθυστερήσεις αυτές είχαν συνεισφορά στη χρεοκοπία του 2010.
Κατά τη διακυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή την περίοδο 2004-2009 ο κ. Κακλαμάνης ανέλαβε το Υπουργείο Υγείας για 2 χρόνια κατά τη διάρκεια των οποίων άφησε ανεξέλεγκτη τη φαρμακευτική δαπάνη συνεισφέροντας επίσης στη χρεοκοπία του 2010.
Στις δημοτικές εκλογές του 2007 κατέβηκε σαν υποψήφιος της Νέας Δημοκρατίας για το Δήμο της Αθήνας κερδίζοντας τις εκλογές και χρηματίζοντας ως δήμαρχος μέχρι το 2010. Όταν εξελέγη δήμαρχος δήλωσε ότι καταθέτει την κομματική του ταυτότητα, εγκαταλείπει την κεντρική πολιτική σκηνή για να αφιερωθεί στην Αυτοδιοίκηση.
Βασική κληρονομία της θητείας του στο Δήμο Αθηναίων ήταν τα ελλείμματα και τα χρέη που άφησε.
Την περίοδο των μνημονίων δεν δίσταζε δημοσίως να συμπλέει με τους λαϊκιστές που υποστήριζαν θεωρίες συνομωσίες πως ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ παραποίησε τα στοιχεία για ενταχθεί η χώρα υπό την επιτροπεία δανειστών. Προφανώς την περίοδο της διόγκωσης του αντιμνημονιακού και αντισυστημικού ρεύματος λόγω της χρεοκοπίας, όπως και πολλοί άλλοι, ψάρευε στα θολά νερά των "Καμένων" για κάποια πολιτική θέση.
Κατά την περίοδο της διακυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη συχνά αντιπολιτευόταν την κυβέρνηση, κάτι που συνηθίζουν να κάνουν στελέχη που πιέζουν για κάποια θέση στην κυβέρνηση.
Η επιβράβευση της πολιτικής πορείας του κ. Κακλαμάνη δεν τιμά ούτε τον Κυριάκο Μητσοτάκη ούτε τη σημερινή κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή. Αντιθέτως καταδεικνύει πανικό και θυμίζει την απέλπιδα προσπάθεια του Αντώνη Σαμαρά μετά τις ευρωεκλογές του 2014 με τον θερινό ανασχηματισμό να ανακόψει την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ και τη συρρίκνωση της Ν.Δ.
Φυσικά απέτυχε. Στις εκλογές που ακολούθησαν η Νέα Δημοκρατία έλαβε το χαμηλότερο ποσοστό όλων των εποχών.
Πηγή: Capital.gr
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr