Ξεχάστε την Τουρκία που ξέρατε...

1) Ξεχάστε την Τουρκία που ξέρατε...

Αυτό που εμείς αντιλαμβανόμαστε σαν ελληνοτουρκική κρίση επί της ουσίας είναι μια γενικότερη κρίση στις σχέσεις της Δύσης με την Τουρκία.

Η ελληνοτουρκική διάσταση της κρίσης είναι απλώς μια μικρή πτυχή της διαδικασίας απόσχισης της Τουρκίας από τον δυτικό κόσμο όπου την είχε τοποθετήσει ο Κεμάλ Ατατούρκ και η επανάσταση των νεότουρκων.

Η Τουρκία προσπάθησε να προσεγγίσει τη Δύση με εντελώς αντίστροφο τρόπο από αυτόν με τον οποίο επιχείρησε να την προσεγγίσει η Ελλάδα.

Η Τουρκία υιοθέτησε το λατινικό αλφάβητο καταργώντας το οθωμανικό (περσοαραβικό) και άρχισε να διατυπώνει τούρκικες λέξεις με λατινίζοντες χαρακτήρες.

Την ίδια επιδερμική δυτικοποίηση της Τουρκίας επέβαλε η ελίτ των κοσμικών νεότουρκων σε όλους τους θεσμούς της χώρας. Με τον υπερδιπλασιασμό του πληθυσμού τις τελευταίες δεκαετίες φαίνεται πως οι καθυστερημένοι πληθυσμοί της Ανατολίας πολλαπλασιάστηκαν ταχύτερα από τους δυτικόστροφους πληθυσμούς των δυτικών παράλιων και τους γηγενείς του ευρωπαϊκού τμήματος της χώρας.

Την επανάσταση των "πληβείων" εναντίον των ελίτ που βιώνει η Δύση τα τελευταία χρόνια με την άνοδο των εθνολαϊκίστικων κομμάτων, η Τουρκία την βιώνει με δραματικότερο τρόπο λόγω της τεράστιας πολιτισμικής και οικονομικής διαφοράς που χωρίζει τους δυο πληθυσμούς εντός της.

Η ριζοσπαστική ισλαμικοποίηση της Τουρκίας τα τελευταία 20 χρόνια αποτυπώνει αυτές τις πληθυσμιακές μεταλλάξεις. Αποτέλεσμα της στροφής της τουρκικής κοινωνίας στο Ισλάμ ήταν η μετεωρική άνοδος του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε απόλυτο κυρίαρχο της πολιτικής σκηνής.

Το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016 ήταν η τελευταία σπασμωδική κίνηση των κοσμικών Τούρκων που ήλεγχαν πάντα τις ένοπλες δυνάμεις να ανακτήσουν τον έλεγχο της χώρας.

Όμως ακόμη και να απομακρυνθεί ο Ερντογάν από την εξουσία, η στροφή της τουρκικής κοινωνίας προς το ισλάμ και η απομάκρυνση του ευρύτερου πληθυσμού από την επιρροή της κοσμικής δυτικόστροφης ελίτ, δεν επιτρέπει στην Τουρκία να επανέλθει στη σχέση που είχε αναπτύξει τις τελευταίες δεκαετίες με τη Δύση (μεταπολεμικά με τη Δύση και προπολεμικά και τη Γερμανία).

Το φαντασιακό όραμα που συσπειρώνει την πλειοψηφία του τουρκικού πληθυσμού πλέον είναι η αναβίωση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας που θα απομυζά πόρους από τις επαρχίες και θα συνδιαλέγεται επί ίσοις όροις με τις άλλες μεγάλες δυνάμεις.

Ούτε οι ΗΠΑ, ούτε η Ευρώπη, ούτε η Ρωσία, ούτε η Κίνα, ούτε οι περισσότερες γειτονικές μουσουλμανικές χώρες έχουν συμφέρον από κάτι τέτοιο...

Στη Δύση έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται το βάθος του ρήγματος με την Τουρκία και αναπροσανατολίζουν τη στάση τους απέναντί της.

Σε πρόσφατη ανάλυση του Foreign Policy προτείνεται στο νέο πρόεδρο Τζο Μπάιντεν να λάβει υπόψη πως ΗΠΑ και Τουρκία: "...θα συνεχίσουν να επιδιώκουν αντικρουόμενους στόχους και θα ακολουθήσουν κι άλλες κρίσεις και στην καλύτερη περίπτωση θα υπάρξει κάποια πρόοδος σε κοινά πεδία συμφερόντων".

Στο ίδιο άρθρο σημειώνεται πως: "...η Ουάσιγκτον θα είναι αδύνατο να συνεργαστεί με την Τουρκία, από τη στιγμή που η κυβέρνηση στην Άγκυρα αντιμετωπίζει τις ΗΠΑ ως απειλή.

Η στάση της τουρκικής ηγεσίας έναντι της Δύσης τα τελευταία χρόνια έχει επιχειρηθεί πολλάκις να εξηγηθεί. Κάποιοι αναλυτές επισημαίνουν τα οφέλη για τον Ερντογάν στο εσωτερικό της χώρας από την αντιδυτική του ρητορική, ειδικά λόγω της εκλογικής συνεργασίας του με την εθνικιστική ακροδεξιά.

Άλλοι σημειώνουν την ισλαμιστική ιδεολογία του Τούρκου προέδρου και τις ηγεμονικές φιλοδοξίες του στον μουσουλμανικό κόσμο και ορισμένοι αναφέρουν τα παράπονα της Άγκυρας για την αμερικανική στήριξη των κουρδικών πολιτοφυλακών στη Συρία και την άρνηση της Ουάσιγκτον να εκδώσει τον αυτοεξόριστο ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν στην Τουρκία.

Όλες αυτές οι εξηγήσεις περιέχουν δόσεις αλήθειας, πράγμα που σημαίνει ότι μια επαναπροσέγγιση θα είναι δύσκολη…"

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν αυτά που είπε στο "Βήμα" της περασμένης Κυριακής και ο Χακάν Γιαβούζ που είναι καθηγητής σε αμερικάνικο πανεπιστήμιο και συγγραφέας του βιβλίου: "Nostalgia for the Empire: The Politics of Neo-Ottomanism":

"Οταν ο Ερντογάν πήγαινε στο σχολείο, πουλούσε ψωμί με σουσάμι στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης για να βοηθήσει την οικογένειά του και έτσι συνειδητοποίησε σε νεαρή ηλικία τις κοινωνικοοικονομικές ανισότητες.

Αυτός και οι όμοιοί του πάντοτε διάβαζαν και ερμήνευαν αυτήν την ανισότητα με όρους ισλαμικών φτωχών μαζών έναντι πλουσίων κοσμικών Τούρκων. Ηταν ο Ερντογάν που ισχυρίστηκε ότι αντιπροσωπεύει τους "Μαύρους Τούρκους".

Άλλωστε, η περιθωριοποίηση της περιφέρειας της Ανατολίας διαδραμάτισε ρόλο-κλειδί στην πολιτικοποίηση του Ισλάμ. Το Ισλάμ, ως μονοθεϊστική θρησκεία, δεν είναι ριζοσπαστικό, αλλά οι επικρατούσες συνθήκες και ειδικότερα οι κοινωνικές ανισότητες βοήθησαν την πολιτικοποίηση και τη ριζοσπαστικοποίησή του, που εισήλθε σε ένα πλαίσιο θεολογίας της αντίστασης απέναντι στην πολιτική καταπίεση και στην οικονομική ανισότητα…"

Βλέπε:"Ο Ερντογάν είναι ο πιο εθνικιστής ηγέτης της σύγχρονης Τουρκίας"

2) "Ethos- Bir Bascadir”

Πρόκειται για μια κινηματογραφική σειρά που προβάλει αυτήν την περίοδο το Netflix η οποία τέμνει αριστοτεχνικά με όρους μυθοπλασίας την τουρκική κοινωνία και τις θεμελιώδεις αντιθέσεις που τη διατρέχουν.

Στη μυθοπλασία της σειράς αναδεικνύονται και διαπλέκονται μεταξύ τους διάφοροι χαρακτήρες που ανήκουν σε εντελώς διαφορετικά και ανταγωνιστικά πολιτισμικά πρότυπα.

Από τη μία πλευρά οι "πληβείοι" των ισλαμικών συνοικιών της Κωνσταντινούπολης που μοιάζουν με φαβέλες της λατινικής Αμερικής και από την άλλη οι περιοχές και οι χώροι εργασίας των κοσμικών φιλελεύθερων της κεμαλικής παράδοσης.

Μεταξύ των πρωταγωνιστών της σειράς η φτωχή ευλαβική μουσουλμάνα οικιακή βοηθός που ονομάζεται Μέριεμ η οποία στέλνεται από το δημόσιο σύστημα υγείας σε μια ψυχολόγο προκειμένου να αντιμετωπίσει τις χωρίς εμφανές αίτιο λιποθυμίες της.

Η οικιακή βοηθός φορά μαντίλα κάτι που στρεσάρει τη δυτικοτραφή και δυτικοσπουδαγμένη ψυχίατρο η οποία μεγάλωσε σε ένα σπίτι με άλλες αρχές από αυτές που αναδύονταν τα τελευταία χρόνια.

Πριν 15 χρόνια περίπου όταν είχαμε επισκεφθεί οικογενειακώς την Κωνσταντινούπολη θυμάμαι την ξεναγό μας να σχολιάζει εχθρικά τις μαντηλοφορούσες στο δρόμο, ο αριθμός των οποίων είχε αρχίσει να αυξάνεται. Μας έλεγε χαρακτηριστικά πως όταν η μαμά της φόραγε μίνι και σπούδαζε στο πανεπιστήμιο τέτοιες εικόνες ήταν αδιανόητες στο δρόμο...

3) Πειραιώς και Cocos

Καλημέρα σας κ. Στούπα,

Διαβάζω χρόνια τα άρθρα σας και σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την οπτική που μου έχετε δώσει κατά καιρούς στα δρώμενα. Θα ήθελα να μου πείτε τη γνώμη σας όσον αφορά την Τράπεζα Πειραιώς και τα Cocos. Έχοντας μετοχές της Πειραιώς αρκετούς μήνες τώρα και βλέποντας τόσο καιρό την κατάσταση που επικρατεί, θα ήθελα τη γνώμη σας για το τι βλέπετε όσον αφορά την πορεία της μετοχής κατά τη μετατροπή των Cocos, καθώς σε μένα ως "beginner" και πολύ μικρό επενδυτή δεν μου είναι ξεκάθαρο τι ακριβώς γίνεται με αποτέλεσμα να μην μπορώ να καταλήξω αν πρέπει να μείνω. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Με εκτίμηση,

Γιώργος Κανελλάκης

Απάντηση: Η μετοχή προς το παρόν έχει τα περιθώρια να κινηθεί υψηλότερα μαζί με αυτές των άλλων τραπεζών.

Μακροπρόθεσμα πιστεύω πως υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για Αυξήσεις Μετοχικού Κεφαλαίου οι οποίες θα γίνουν σε βάρος των παλαιών μετόχων.

Οι συνέπειες της επιδημίας (αύξηση κόκκινων δανείων-ύφεση) αυξάνουν κατακόρυφα αυτόν τον κίνδυνο και για τις τράπεζες άλλων ευρωπαϊκών χωρών με μικρότερο ποσοστό "κόκκινων δανείων".

4) Ανεμογεννήτριες

Κύριε Στούπα,

Διάβασα ένα άρθρο σας σχετικά με τις ανεμογεννήτριες στην Τήνο. Είμαι κάτοικος Ευβοίας στα Στύρα και θέλω να σας πληροφορήσω ότι όταν τοποθετούνται σε μικρούς γραφικούς οικισμούς κολώνες αντιαισθητικές μήκους 100 μέτρων με έλικες ανάλογου μεγέθους, γιατί περί αυτού πρόκειται, όσο χρήσιμες και αν είναι προκαλούν οπτική ρύπανση, υποβάθμιση στο περιβάλλον, επηρεάζουν τις τοπικές οικονομίες πέφτοντας δε και οι άξιες των ακίνητων καθώς επίσης επηρεάζουν και τον τουρισμό.

Κατά την γνώμη μου θα έπρεπε να τοποθετούνται μόνο σε ψηλά σημεία που δεν ενοχλούν πολύ καθώς δεν είναι άμεσα ορατές όπως γινόταν στη νότια Εύβοια μέχρι σήμερα και να βάφονται σε χρώμα αρμονικό και φιλικό με το περιβάλλον όπως ελάχιστες δοκιμαστικά στην Εύβοια οι οποίες έχουν στη βάση τους το πράσινο. Φανταστείτε σε ένα οικισμό που δεν επιτρέπει δεύτερο όροφο ο συντελεστής δόμησης να τοποθετείς ανεμογεννήτριες, ς επιτρέψουν τότε σε αυτούς να χτίζονται και πολυκατοικίες να συναγωνίζονται σε ύψος τις ανεμογεννήτριες.

Επίσης ως απάντηση σε αυτούς που αναφέρουν ότι η αισθητική είναι υποκειμενική τότε ας λέμε και ότι το γκράφιτι απάνω στα αρχαία στη Αθήνα είναι αισθητικά όμορφο στην εποχή που ζούμε.

Με τιμή

Δεσύπρης Δημήτριος

Απάντηση: Σίγουρα τα Αιολικά πάρκα πρέπει να είναι εκτός οικισμών όπως συνήθως είναι άλλωστε γιατί η τοποθεσία τους επιλέγεται με βάση τη συχνότητα, τη διάρκεια και την ένταση των ανέμων. Σπάνια επιλέγονται τοποθεσίες με αυτά τα χαρακτηριστικά για τη δημιουργία οικισμών. Αν θέλουμε ηλεκτρισμό όμως κάπου θα πρέπει να παράγεται το ηλεκτρικό ρεύμα.

Συμφωνώ πως πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι επιπτώσεις αλλά έχω διαμορφώσει την πεποίθηση πως ένα μεγάλο μέρος των αντιδράσεων στα αιολικά πάρκα είναι υπερβολικές και παράλογες που υποκινούνται από επαγγελματίες ακτιβιστές και ενίοτε και εκβιαστές...

Προσωπικά δίνω μεγαλύτερη βαρύτητα στα επιχειρήματα που αμφισβητούν την αποτελεσματικότητα αυτών των επιδοτούμενων μορφών ενέργειας να εξασφαλίσουν με ανταγωνιστικό τρόπο ενεργειακή επάρκεια. Τα τελευταία χρόνια όμως παρατηρώ πως υπάρχει τρομακτική βελτίωση... ( Σας ευχαριστώ που ξαναστείλατε την επιστολή με πεζά και τόνους, όπως σας παρακάλεσα..)

Πηγή: capital.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr