Όταν ο Γιώργος Δ. Λεμπέσης πρότεινε στη Σία Κοσιώνη να συμμετέχει στο "Παραδοσιακώς Ακατάλληλο", το νέο του εγχείρημα με τη Θεατρική Συμμαχία (ΘΕ.ΑΣ.Υ) στο Κολλέγιο Αθηνών, η ίδια δίστασε. Λιγότερο επειδή δεν της άρεσε η ιδέα, περισσότερο εξαιτίας του βεβαρημένου προγράμματος και της καθημερινής της παρουσίας στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων και το ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ. Χρειάστηκε λίγο χρόνο για να "ακούσει" τη δημιουργική φωνή μέσα της, προκειμένου να απαντήσει θετικά. Όπως κι έγινε.
Τον τελευταίο μήνα, η δημοσιογράφος και anchorwoman έχει επιμηκύνει την ημέρα της προκειμένου να συμμετέχει στις βραδινές πρόβες, έχει πάντοτε μαζί της τα λόγια του ρόλου της, και διακατέχεται από έναν ειλικρινή ενθουσιασμό για την πρώτη της απόπειρα στη θεατρική σκηνή. Το γεγονός ότι τα έσοδα της παράστασης θα διατεθούν για την ενίσχυση της "Γαλιλαίας", της πρότυπης μονάδας ανακουφιστικής φροντίδας που παρέχει δωρεάν υπηρεσίες σε ασθενείς με καρκίνο και νόσο του κινητικού νευρώνα, ήταν ένας από τους λόγους που έβαλε τον κόσμο του θεάτρου στο πρόγραμμά της. Λίγο πριν από το θεατρικό της ντεμπούτο, η Σία Κοσιώνη μιλάει στη Madame Figaro για το νέο της βήμα, το χιούμορ στη ζωή της, αλλά και τις διαφορετικές πτυχές του χαρακτήρα της.

Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Απροσδόκητα και αιφνιδιαστικά. Όλα ξεκίνησαν από μία ιδέα του Γιώργου Δ. Λεμπέση, συγγραφέα του θεατρικού έργου, με τον εκδοτικό οίκο του οποίου έχω συνεργαστεί στο παρελθόν για το παραμύθι που έχω γράψει. Ο Γιώργος ήταν ο άνθρωπος που εξέδωσε το πρώτο μου παιδικό βιβλίο. Με αφορμή, λοιπόν, αυτή τη γνωριμία και τη σχέση που έχουμε αναπτύξει, με προσέγγισε και με ρώτησε αν θα μπορούσα να τον στηρίξω με τη συμμετοχή μου στην προσπάθεια που κάνει με την Θεατρική Συμμαχία (ΘΕ.ΑΣ.Υ) μία ερασιτεχνική ομάδα ηθοποιών, η οποία μόνο ερασιτεχνική δεν είναι τελικά. Στην αρχή ήμουν αρνητική. Ο ίδιος μου είπε να το ξανασκεφτώ, καθώς θα παίξω τον εαυτό του. Το έπραξα και κάπως τελικά είπα "γιατί όχι". Είναι κάτι που δεν έχω προσπαθήσει ξανά στη ζωή μου, μία πρόκληση που μου άρεσε. Ο φιλανθρωπικός χαρακτήρας της δράσης λειτούργησε θετικά στο μυαλό μου. Σε συνδυασμό με την εμπιστοσύνη που τρέφω καλλιτεχνικά στον Γιώργο, άλλαξα την αρχική μου απόφαση. Μόλις γνώρισα τη θεατρική ομάδα, επιβεβαιώθηκε η θετική διαίσθηση που είχα και είπα "Πάμε!".
Ήταν δύσκολο να αλλάξατε την πρωταρχική σας άρνηση;
Όχι τόσο, διότι άρεσε από την αρχή η ιδέα. Στη συνέχεια, το συζήτησα με τον σύζυγό μου, ο οποίος ήταν επίσης θετικός. Δεδομένου ότι γνωρίζει τη δημιουργική τρέλα που με χαρακτηρίζει, συνειδητοποίησε ότι ήταν κάτι που με είχε χαροποιήσει πριν καν ξεκινήσει, οπότε δεν θα μπορούσε παρά να με στηρίξει.
Όπως αναφέρατε, υποδύεστε τον εαυτό σας, αλλά με μία περιπαικτική διάθεση. Θα τολμούσα να πω μία "καρικατούρα".
Ακριβώς. Στο έργο, είμαι ο επαγγελματικό μου εαυτός, τη Σία Κοσιώνη, η οποία παρεμβαίνει με έναν ανατρεπτικό τρόπο στην ιστορία. Ουσιαστικά, μέσα από την παρουσίαση μίας είδησης φέρνει τα πάνω – κάτω. Αυτό επίσης που μου επιτρέπεται να πω είναι ότι στο τέλος κάνω μία αποτίμηση της έκβασης της ιστορίας. Δεν θέλω, όμως, να αποκαλύψω περισσότερα. Πρόκειται για ένα πολύ αστείο έργο, μία κωμωδία παλαιάς κοπής – αν μπορώ να τη χαρακτηρίσω έτσι – με πολλά στοιχεία παλιού καλού κινηματογράφου, έξυπνες ατάκες, η οποία συγχρόνως "κρύβει" και συναισθηματικές στιγμές που σε οδηγούν σε μία προσωπική ενδοσκόπηση. Α, και πολύ τραγούδι. Παρά το γεγονός ότι η Θεατρική Συμμαχία περιγράφεται ως ερασιτεχνική ομάδα, είναι μία ομάδα με απίστευτο επαγγελματισμό, στην οποία η μόνη ερασιτέχνης είμαι εγώ (γελάει). Το συνειδητοποίησα από τις πρόβες, στις οποίες ομολογώ ότι περνάμε καταπληκτικά.
Έχετε άγχος να "περάσει" το συναίσθημα αυτό από τις πρόβες στη σκηνή;
Είμαι βέβαιη ότι θα γίνει. Για αυτό που δεν είμαι και τόσο σίγουρη είναι αν θα καταφέρω να θυμηθώ τα λόγια μου (γελάει).
Υπάρχει δυσκολία σε αυτό;
Φυσικά. Το αστείο είναι ότι στις πρόβες ότι οι ηθοποιοί αναρωτιούνται πώς δεν αισθάνομαι σίγουρη αν θα θυμηθώ με ευκολία όσα γράφει το σενάριο. Εγώ δεν εκπλήσσομαι. Το θέατρο είναι ένας διαφορετικός τρόπος έκθεσης από εκείνον που έχω συνηθίσει. Δεν είμαι μαθημένη να μιλάω μπροστά σε μάτια που με παρακολουθούν. Αντιθέτως, είμαι εκπαιδευμένη να απευθύνομαι στην κάμερα. Επίσης, είχα αποβάλλει από τις συνήθειες μου την αποστήθιση ως διαδικασία. Μπορώ να βρεθώ ατελείωτες ώρες στον τηλεοπτικό ή ραδιοφωνικό αέρα αυτοσχεδιάζοντας. Το να παραμένω, όμως, πιστή σε ένα κείμενο το οποίο έχει και πλοκή είναι κάτι που δεν έχω ξανακάνει. Θα προσπαθήσω να τα καταφέρω.
Πόσο συχνά μελετάτε τα λόγια του ρόλου σας;
Τα έχω συνέχεια μαζί μου. Τα διανάζω κάθε μέρα πριν κοιμηθώ, ενώ είναι και το πρώτο πράγμα που κάνω μόλις ξυπνήσω.
Δείτε περισσότερα στο madamefigaro.gr
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr