Ήταν στο δημοτικό κυνοκομείο Τρίπολης, στο προτελευταίο κλουβί της καινούργιας πτέρυγας, ένα σκυλί με αγγελικό πρόσωπο και μια καρδιά τεράστια.
Ήταν ένας σκελετός που σε παρακαλούσε με τα μάτια του και με την καρδιά του για λίγη προσοχή, και για λίγο φαγητό.
O Ιάσονας, μέσα σε δύο μήνες που ταϊζόταν καθημερινά, από τέλη Οκτώβρη μέχρι τέλη Δεκέμβρη, πάχυνε, ομόρφυνε κι άλλο, και το τρίχωμά του άρχισε να φουντώνει.
Γυρνώντας πάλι τον Μάιο από το Save a Greek Stray, τον βρήκαν ξανά αδυνατισμένο, λες και το φαγητό ήταν ένα όνειρο που έζησε για λίγο και μετά πάλι ξύπνησε σε μια πραγματικότητα πείνας.
Ήταν από τα σκυλιά που ο Δήμος δέχτηκε να παραδόσει, και ήρθε στο καταφύγιο ζυγίζοντας μόλις 16 κιλά. Δεκαέξι. Τόσο ζυγίζουν σκυλιά που έχουν το μισό του μπόι. Πέρασε τις πρώτες ημέρες ψάχνοντας φαγητό παντού. Ήταν λες και η ανάγκη επιβίωσης δεν τον άφηνε να σκεφτεί τίποτε άλλο, δεν τον άφηνε να συγκεντρωθεί και να ευχαριστηθεί τιποτα, ούτε καν την ανθρώπινη συντροφιά που τόσο λατρεύει. Πλέον έχει ηρεμήσει πολύ. Η απίστευτη πείνα του έχει κορεστεί, ξυπνάει και ξέρει πως και σήμερα πάλι θα φάει όπως έφαγε χθες, και είναι ευτυχισμένος. Τώρα έχει αρχίσει να χαίρεται με πράγματα άλλα, που γεμίζουν και την καρδιά του, όχι μόνο το στομάχι του. Χαμογελάει, και μαζί του χαμογελάει και η ψυχή μας. Είναι ένα σκυλί πάρα πολύ τρυφερό, πάρα πολύ καλό, είναι σαν ένας άγγελος με αφράτα, πλούσια μαλλιά που έχει μέσα του μόνο αγάπη και αθωότητα, και την χαρίζει απλόχερα σε όποιον ειναι εκεί γύρω, διαθέσιμος έστω και για μια στιγμή αποκλειστικότητας. Ο Ιάσονας είναι γεννημένος το 2021, είναι εμβολιασμένος και στειρωμένος και ψάχνει το παντοτινό του σπίτι.
Εκτός από φαγητό και αγάπη έχει και τη δική του σελίδα στο saveagreekstray.org