Άπειρα άγχη έχει ο δρόμος για τα αδέσποτα ζώα. Άγχος για να βρουν τροφή, άχγος για να βρουν νερό, άγχος για να ενταχθούν κάπου, σε μια αγέλη, σε μια γειτονιά όπου να γίνουν αποδεκτά, άγχος για να προστατευτούν από το κρύο, τη ζέστη, τη βροχή, το χιόνι, άγχος για να βρουν μια γωνιά όπου να νιώσουν ασφαλή και να κοιμηθούν ξέγνοιαστα έστω και για μια ώρα.
Φανταστείτε σε όλα αυτά να προστεθεί και η έλλειψη όρασης. Να ψάχνεις και να ψάχνεις, χωρίς να βλέπεις. Καθόλου. Να μην έχεις τρόπο να καταλάβεις πού είσαι, πού να πατήσεις και πού να περπατήσεις.
Ο σκυλάκος βρέθηκε στον δρόμο, είναι εντελώς τυφλός, και είναι και ηλικιωμένος.
Μακάρι να μπορούσε να μιλήσει, να μας πει για το παρελθόν του και για τη ζωή του μέχρι τώρα, να μας εξηγήσει τι έγινε και πώς βρέθηκε εκεί. Δεν μπορεί.
Πλέον είναι το καταφύγιο του Save a Greek Stray και όλα αυτά που έψαχνε στον δρόμο oι εθελοντές μπορούν να του τα προσφέρουν. Φαγητό, νερό ασφάλεια. Το μόνο που δεν μπορούν να του προσφέρουν, και που κάνει τα σκυλιά πραγματικά ευτυχισμένα, είναι η αισθηση ότι ανήκει σε ένα σπίτι, η αποκλειστικότητα του να είναι μέλος μιας οικογένειας, η μόνιμη επαφή με ανθρώπους.
Αυτό θα τον έκανε πραγματικά ευτυχισμένο, να έχει έναν άνθρωπο δικό του. Είναι πολύ κοινωνικό και ανθρωποκεντρικό σκυλί, και παρόλο που έχει χάσει εντελώς την όρασή του, σε κοιτάει λες και σε βλέπει.
Ο παππούκος βρίσκεται στο καταφύγιο του Save a Greek Stray για να τον γνωρίσετε και να πάρετε περισσότερες πληροφορίες