Ένας μεγάλος έρωτας γεμάτος πόνο φτάνει στα δικαστήρια

Τα τελευταία 27 χρόνια η Μαρίνα Αμπράμοβιτς και ο Ουλάι έχουν συναντηθεί τρεις φορές. Η πρώτη, ο χωρισμός τους, έγινε καλλιτεχνικό έργο. Η δεύτερη, το 2010 στο ΜΟΜΑ έγινε viral, έκανε εκατομμύρια χτυπήματα και εκτίναξε τις μετοχές της Mαρίνας στο χρηματιστήριο της τέχνης για άλλη μια φορά. Η τρίτη, πέντε χρόνια αργότερα, θα γίνει στη θλιβερή αίθουσα ενός δικαστηρίου στο Άμστερνταμ.

Η είδηση στις εφημερίδες του κόσμου αυτό τον καιρό είναι ακριβώς δυο γραμμές. Ο Ουλάι, περφόρμερ και εικαστικός καλλιτέχνης κατηγορεί την πρώην σύντροφό του Μαρίνα Αμπράμοβιτς ότι εκμεταλλεύεται τα κοινά καλλιτεχνικά τους έργα, ως δικά της, είτε απαλείφοντας την υπογραφή του, είτε εισπράττοντας έσοδα χωρίς να αποδίδει και σε εκείνον όσα έχουν συμφωνήσει σε συμβόλαιο που υπέγραψαν μεταξύ τους το 1999.

Η μοίρα των δυο καλλιτεχνών θυμίζει τις ροκ μπάντες. Κάποιος ξεχωρίζει και κάνει σόλο καριέρα. Κάποιος έχει μεγαλύτερο άστρο από τον άλλο. Η αλήθεια είναι ότι ο Ουλάι δεν έκανε την ίδια λαμπρή καριέρα με τη Μαρίνα και ας μοιράστηκαν δεκαετίες κοινής δημιουργίας. Ούτε έβγαλε όσο χρήματα κέρδισε εκείνη. Αν μη τι άλλο, σήμερα, θέλει τα χρήματα που του αναλογούν.

Δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν ότι σήμερα, η Μαρίνα Αμπράμοβιτς δε είναι παρά μια μηχανή που παράγει χρήμα. Δικαιολογούνται εν μέρει: Η παλιά Αμπράμοβιτς της ανατρεπτικής πρωτοποριακής περφόρμανς έχει δώσει τη θέση της σε ένα άλλο πρόσωπο. Εμφανίσεις με σταρς, με τον Jay-Z και τη Lady Gaga, οι οποίοι δανείστηκαν τη μέθοδο και τη λάμψη της καταβάλλοντας διόλου ευκαταφρόνητα ποσά στο Ινστιτούτο της , το ΜΑΙ στη Νέα Υόρκη, (το οποίο γίνεται με τα χρήματα διάσημων χορηγών) , περιοδείες με διδασκαλίες της περίφημης μεθόδου της, φωτογραφήσεις μόδας για διάσημους οίκους. Η Μαρίνα Αμπράμοβιτς είναι ίσως η μόνη καλλιτέχνης στον κόσμο που έχει πάρει μέρος σε δρώμενο που αναπαριστούσε τον ίδιο το θάνατό της με την υπογραφή του Μπομπ Γουίλσον. Το όνομά της είναι ένα brand, η ίδια μια σκληρή όπως λένε επιχειρηματίας. Δε δίστασε να καρφώσει τον Jay-Z ότι παρέλειψε να της δώσει τα χρήματα της συμφωνίας, το αντίδωρο για την παρουσία της στο πρότζεκτ του φιλότεχνου ράπερ Picasso Baby.

Παρόλα αυτά, ακόμα και σήμερα, η Αμπράμοβιτς θεωρείται από πολλούς, η πιο εκκεντρική καλλιτέχνης του κόσμου. Η δημιουργική τρέλα ήταν αυτή που οδήγησε τη μικρή Γιουγκοσλάβα, -παιδί ενός ήρωα της Επανάστασης που άφησε την οικογένειά του το 1964- και μιας αυστηρής μάνας, να αποδράσει το 1976 για το Άμστερνταμ. Μέχρι τότε η Μαρίνα δεν είχε τολμήσει ποτέ να επιστρέψει στο σπίτι της μετά τις 10 το βράδυ ακόμα και όταν φοιτούσε στην σχολή καλών τεχνών της πατρίδας της.

Στην Ολλανδία, η Αμπράμοβιτς βρήκε τον αυτό της. Ελεύθερη από τους οικογενειακούς περιορισμούς, ερωτεύθηκε τον Γερμανό καλλιτέχνη Uwe Laysiepen, γνωστό ως Ουλάι, γεννημένο την ίδια ημέρα με εκείνη, ο οποίος έγινε σύντροφός της στην τέχνη και στη ζωή.

Με τον Ουλάι δούλεψε στο ζήτημα των δύο που γίνονται ένα. Η πολύ γνωστή περφόρμανς είναι τα δύο κεφάλια με τα πλεγμένα μεταξύ τους μαλλιά, τα σώματα ντυμένα το ίδιο ακριβώς, όλα στην έννοια τού ανδρόγυνου, όπου το αρσενικό και το θηλυκό συνυπάρχουν. Μαζί διαμόρφωσαν ένα εικαστικό ερμαφρόδιτο εγώ - «ένα σώμα με δυο κεφάλια», όπως αυτοαποκαλούνταν.

Οι δύο καλλιτέχνες ήταν δύσκολο να ζουν μαζί, με αποτέλεσμα το 1988, ύστερα από μεγάλο διάστημα ενός ισχυρά κλονισμένου γάμου, να αποφασίσουν το διαζύγιο και το τέλος, που γράφτηκε με μια περφόρμανς, στο Σινικό Τείχος. Ο καθένας τους περπάτησε 2.500 χιλιόμετρα από την αντίθετη πλευρά, συναντήθηκαν στη μέση, αγκαλιάστηκαν για τελευταία φορά και χώρισαν για πάντα. Ήταν ο πιο εντυπωσιακός χωρισμός στην ιστορία της τέχνης. Την καλλιτεχνική τους αυτή αποχαιρετιστήρια δράση την ονόμασαν «Το Μεγάλο Περπάτημα».

Η ζωή της Αμπράμοβιτς, η σχέση της με τον πόνο και την αντοχή ήταν πάντα τα μεγάλα θέματα στην τέχνη της. Κάρφωσε επάνω της στιλέτα, τρυπήθηκε, κάηκε, αυτοτραυματίστηκε. Έχει χάσει τις αισθήσεις της από έλλειψη οξυγόνου, με κίνδυνο να χάσει τη ζωή της, έχει πάρει μεγάλες ποσότητες χαπιών για να πάθει αμνησία. Όλα στο όνομα της τέχνης. Καθιέρωσε την σωματική περφόρμανς και έμεινε πιστή στην παραδοξότητα της τέχνης της, υπέφερε πραγματικά, ακόμα και αν η πρόθεσή της ήταν μόνο να σοκάρει. Όποια και να ήταν η πρόθεσή της, τα κατάφερε. Η τέχνη της ακροβατεί πάντα ανάμεσα στο σώμα και την ψυχή και τα τραύματά τους.

Το 1997, στην Μπιενάλε της Βενετίας στεκόταν επάνω σε ένα λόφο από τεράστια κόκκαλα με υπολείμματα αίματος και σάρκας, για ώρες, στο ίδιο σημείο. Το «Balkan Baroque» είναι ίσως μια από τις πιο σημαντικές περφόρμανς της δεκαετίας του 90. Η Αμπράμοβιτς έτριβε τα οστά με μανία για να διώξει το αίμα. Η εγκατάσταση συμβόλιζε τις αιματηρές συγκρούσεις στην πολύπαθη περιοχή των Βαλκανίων.

Το 2010 στο ΜΟΜΑ στην έκθεση «Μαρίνα Αμπράμοβιτς: η Καλλιτέχνις είναι Εδώ», η Αμπράμοβιτς καθόταν ακίνητη και σιωπηλή επί ώρες στο αίθριο του μουσείου και υποδεχόταν το κοινό. Καθόταν ακίνητη απέναντί τους και τους κοιτούσε. Εκεί, ο Ουλάι έκανε την έκπληξη. Κάθισε σιωπηλός απέναντί της και ξέσπασαν σε κλάματα. Η επανασύνδεσή τους μπροστά στην κάμερα έγινε viral, ήταν και αυτή η πιο εντυπωσιακή επανασύνδεση στην ιστορία της τέχνης, η πιο συγκινητική. Έκανε δεκάδες εκατομμύρια χτυπήματα.

Πέντε χρόνια αργότερα, το 2015, ο πρώην σύντροφός της, Ulay, κατάθεσε μήνυση για μια σειρά έργων τα οποία δημιούργησαν από κοινού. Τα πράγματα στην τέχνη, όταν συνοδεύονται από χρήμα δεν είναι τόσο αθώα. Το ζευγάρι είχε υπογράψει συμβόλαιο από το 1999 που κάλυπτε τα έργα που είχαν δημιουργήσει από κοινού.

Ο Ουλάι ισχυρίζεται ότι η Αμπράμοβιτς τα παρουσιάζει ως δικά της αποκλειστικά. Και ότι ο ίδιος μέσα σε 16 χρόνια έχει πληρωθεί μόνο 4 φορές.

Ενώ η συγκίνηση και η εκτίμηση έχουν πάει περίπατο, η Αμπράμοβιτς απάντησε μέσω του δικηγόρου της. Θεωρεί ότι η μήνυση είναι προσβλητική και έχει σκοπό να βλάψει τη δημόσια εικόνα της. Θα υπερασπιστεί τη φήμη της και τα δικαιώματά της στο δικαστήριο. Η τρίτη συνάντηση του ζευγαριού θα γίνει σε μια θλιβερή δικαστική αίθουσα του Άμστερνταμ. Δε θα είναι μια ακόμα αγκαλιά, μια στιγμή στην ιστορία της τέχνης, αλλά ένα επεισόδιο σε ένα πινάκιο δικαστηρίου. Εκτός αν πρόκειται για έναν ακόμα γύρο δημοσιότητας. Γιατί και οι δυο ξέρουν ότι οι κάμερες θα είναι εκεί.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr