Οι ταινίες της εβδομάδας: Καταιγίδα από πρεμιέρες και τρεις κλασικές επανεκδόσεις

Ο κινηματογραφικός Σεπτέμβρης μπαίνει απροσδόκητα με μία καταιγίδα από πρεμιέρες, οχτώ τον αριθμό και τρεις κλασικές επανεκδόσεις.

Όλα μοιάζουν με μία γενική δοκιμή για την επερχόμενη δύσκολη χειμερινή περίοδο, αλλά και με ένα αχρείαστο ξεστοκάρισμα ταινιών. Ξεχωρίζουν το αστυνομικό δράμα "Η Ξηρασία" και το ελληνικό ντοκιμαντέρ "Ο Γιώργος του Κέδρου", ενώ σίγουρα θα σπεύσουν οι θαυμαστές του Λεός Καράξ για την τελευταία του δημιουργία, το μιούζικαλ "Annette". Ωστόσο, η ταινία που μας θυμίζει τι σημαίνει σπουδαίος κινηματογράφος είναι το αριστούργημα του Μπίλι Γουάιλντερ "Το Τελευταίο Ατού", που γιορτάζει τα 70 χρόνια από την πρώτη προβολή του.

Annette. Δραματικό μιούζικαλ, γαλλικής παραγωγής του 2021, σε σκηνοθεσία Λεός Καράξ, με τους Άνταμ Ντράιβερ, Μαριόν Κοτιγιάρ, Σάιμον Χέλμπεργκ, Ανζέλ κ.ά.

Η επιστροφή του τρομερού παιδιού της μοντέρνας γαλλικής κινηματογραφίας, Λεός Καράξ, εννέα χρόνια μετά το "Holy Motors", η καταλυτική σύνδεσή του με τους βετεράνους του συγκροτήματος "Sparks" (μουσική, τραγούδια και σενάριο!) και το πρωταγωνιστικό ζευγάρι Άνταμ Ντράιβερ και Μάριον Κοντιγιάρ, μοιάζει ελκυστική και αν μη τι άλλο προκαλεί την περιέργεια. Η εκρηκτική ιδιοσυγκρασία των γεροροκάδων Ρον Μαέλ και Ράσελ Μαέλ με τον εκκεντρικό ή και "αρπάζω φωτιά" Λεός Καράξ, όπως ήταν αναμενόμενο δίνουν ακόμη ένα σπρώξιμο στον πειραματισμό, για ένα ιδιότροπο μιούζικαλ, που ως ένα σημείο θυμίζει το "Ένα Αστέρι Γεννιέται" (ένας πικρόχολος σταρ της stand up comedy ερωτεύεται παράφορα μία ανερχόμενη σοπράνο της όπερας, της οποίας η καριέρα απογειώνεται εν αντιθέσει με τον κωμικό κι εκεί ξεκινούν τα προβλήματα...) αλλά σύντομα θα υπάρξει μια ανατροπή, που άλλους θα παραξενέψει, άλλους θα γοητέψει και πολλούς περισσότερους θα απογοητεύσει.

Ο Καράξ, που θα εμφανιστεί στην πρώτη σκηνή της ταινίας, ως άλλος Ρόι Σάιντερ στο "Η Παράσταση Αρχίζει", θα δώσει το σύνθημα για ένα γοητευτικό φιλμ, το οποίο όσο περνά η ώρα τόσο χάνει τη δυναμική του, πετά στον κάλαθο τον αχρήστων τα ευρήματα (με κορυφαίες στιγμές τις ερωτικές περιπτύξεις που διακόπτονται από το τραγούδι των πρωταγωνιστών), την ειρωνεία για έναν κόσμο μπάχαλο, για να ξεπέσει σε μια σχιζοφρένεια, μία γεροντική στρυφνότητα, που ξεχειλώνει αδικαιολόγητα και που δίνει την αίσθηση ότι η ταινία δεν αφορά κανέναν πέρα από τους συντελεστές της.

Βεβαίως, το φιλμ διαθέτει ονειρικά και καλοφωτισμένα χορταστικά πλάνα, δυο πρωταγωνιστές που πασχίζουν αλλά πολλές φορές δεν τα καταφέρνουν και ειδικά ο ταλαντούχος Ντράιβερ, σε ένα ρόλο απ' τον οποίο βρίσκεται σε απόσταση. Και εν τέλει, μπορεί ο Καράξ να έλαβε το βραβείο σκηνοθεσίας στις Κάννες, αλλά μάλλον το κοινό στο τέλος θα μείνει με το ερώτημα γιατί υπονόμευσε σε τέτοιο βαθμό ένα μιούζικαλ που είχε όλα τα φόντα και πως είναι δυνατόν από μια ταινία 140 λεπτών να απομένει το πολύ ένα βιντεοκλίπ για να συνοδεύσει το διπλό δίσκο των "Sparks"...

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ... Ένας αντισυμβατικός και πικρόχολος stand-up κωμικός και μια σοπράνο ζουν έναν παθιασμένο έρωτα, αποκτούν ένα κοριτσάκι, την Ανέτ, αλλά η σχέση τους αρχίζει να καταρρέει όταν η καριέρα του πρώτου παίρνει την κάτω βόλτα κι ενώ αποκτούν ένα παιδί.

Η Ξηρασία (The Dry). Αστυνομικό δράμα, αυστραλιανής παραγωγής του 2020, σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Κόνολι, με τους Έρικ Μπάνα, Ζενεβιέβ Οράιλι, Κιρ Οντόνελ, Μπρους Σπενς, Μάθιου Νεμπλ κ.ά.

Αστυνομικό δράμα, με μπόλικο μυστήριο, που μας έρχεται από την Αυστραλία και θα δικαιώσει απόλυτα αυτούς που θα επιλέξουν να κόψουν εισιτήριο και θα ενθουσιάσει τους λάτρεις του είδους.

Ο Ρόμπερτ Κόνολι, έχοντας ένα στιβαρό σενάριο, εμπνευσμένο από την ομώνυμη νουβέλα της Τζέιν Χάρπερ, δεν θα απομακρυνθεί πολύ από την κλασική αφήγηση, θα κλιμακώσει την ένταση και την αγωνία, ενώ ταυτόχρονα θα αναδείξει την προσωπικότητα του πρωταγωνιστή και των χαρακτήρων που έχουν επηρεαστεί από την απρόσμενη ξηρασία που πλήττει τη χώρα. Ο Έρικ Μπάνα, σε έναν από τους καλύτερους ρόλους του, είναι ο διακεκριμένος αστυνομικός που επιστρέφει στη γενέτειρά του, για την κηδεία του καλύτερου φίλου του, που, όμως, πριν αυτοκτονήσει είχε σκοτώσει την ίδια του την οικογένεια. Ο αστυνομικός θα ανοίξει ξανά την υπόθεση, για να βρεθεί αντιμέτωπος με τον περίγυρο, τις μνήμες του, τις σκοτεινές στιγμές της νεότητάς του, τις ενοχές του, αλλά και μπροστά σε εκπλήξεις. Εξαιρετική δουλειά και στη φωτογραφία, με τα ανοιχτά πλάνα της απέραντης αυστραλιανής ηπείρου, καθώς και σε όλο το τεχνικό μέρος της ταινίας, που στο είδος της είναι από τις καλύτερες της χρονιάς.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ... Η Αυστραλία βιώνει τη χειρότερη ξηρασία εδώ κι έναν αιώνα. Ο αστυνομικός Άρον Φαλκ επιστρέφει στη γενέτειρά του για την κηδεία του καλύτερου φίλου των παιδικών του χρόνων και, παρά τη θέλησή του, αναγκάζεται να συμμετάσχει στην έρευνα για τα αίτια θανάτου του. Καθώς τα ερωτήματα πολλαπλασιάζονται, ο Φαλκ υποχρεώνεται να έρθει αντιμέτωπος με μυστικά από το δικό του παρελθόν.

Ο Γιώργος του Κέδρου. Ελληνικό ντοκιμαντέρ, παραγωγής του 2020, σε σκηνοθεσία Γιάννη και Γιώργου Κολόζη.

Συγκινητικό, ευγενικών προθέσεων και σίγουρα πολύτιμο ντοκιμαντέρ για την ανάδειξη της παρθένας ακόμη(;) ελληνικής φύσης, αλλά και της υπενθύμισης για μια Ελλάδα που πλέον χάνεται στο βωμό του κέρδους και του παραλογισμού της ανάπτυξης δίχως όρια. Ένα ταξίδι στον χρόνο μέσα από τα μάτια δυο γενιών κινηματογραφιστών, με επίκεντρο τη Δονούσα. Μία διαδρομή που ξεκινά τη δεκαετία του '70 και φτάνει ως τα σήμερα. Ένα ταξίδι που ξεκίνησε το 1972 ο Γιώργος Κολόζης, πατέρας των δυο σκηνοθετών, όταν ανακάλυψε το θαύμα της Δονούσας, ένα νησάκι δίπλα στη Νάξο, χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και με τον τουρισμό άγνωστη λέξη. Ο Γιώργος Κολόζης επέλεξε να μείνει μόνος στη φημισμένη παραλία του Κέδρου, ενώ αγάπησε το μέρος και τους απλούς φτωχούς ανθρώπους του νησιού, μία αγάπη που άφησε ως παρακαταθήκη και στα παιδιά του, τα οποία τιμούν τη μνήμη του με αυτό το ντοκιμαντέρ, που το ξεκίνησαν μετά το θάνατό του το 2009.

Υπέροχες εικόνες από το παρελθόν, αλλά και του παρόντος, ανόθευτο συναίσθημα, αγνές προθέσεις και ένα εξαιρετικό φινάλε, ταιριαστό με το πνεύμα των δημιουργών και όσων νοιάζονται για να μη χαθεί αυτός ο τόπος.

Το φιλμ, ένα εργόχειρο των δημιουργών του, καθώς εκτός από την παραγωγή και τη σκηνοθεσία έχουν κάνει και όλα τα υπόλοιπα, ήταν υποψήφιο για Καλύτερο Ντοκιμαντέρ στα βραβεία Ίρις της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, θα προβληθεί 2 και 3 Σεπτεμβρίου στο θερινό Λαΐς της Ταινιοθήκης της Ελλάδος.

Canto Si Tú Cantas, Τραγουδώ Αν Τραγουδάς. Δραματική κομεντί, ελληνικής παραγωγής του 2020, σε σκηνοθεσία Νίκου Κορνήλιου, με τους Γιάννη Πετσόπουλο, Paris Ferraro, Βαγγέλη Ρόκκο, Θοδωρή Ματινόπουλο, Γιώργο Ντούση, Νατάσα Γαβαλά, Ίρις Μπαγλανέα, Σοφία Καπράνου, Γαβριέλα Βασδέκη, Λάμπρο Αποστόλου, Δέσποινα Γαλανάκη, Σπύρο Τσίκνα, Δάφνη Μανούσου, Ιωάννα Μιχαλά, Σπύρο Βάρελη κ.ά.

Η τελευταία ταινία του Νίκου Κορνήλιου, αποτελεί μία πινακοθήκη ετερόκλητων χαρακτήρων, που συχνάζει σε ένα λατινοαμερικάνικο καφέ, ένα μέρος συνάντησης για αγαπημένα πρόσωπα, μοναχικές υπάρξεις, παράξενους ταξιδιώτες. Ένα καλών προθέσεων φιλμ, που μιλάει για το μοίρασμα πραγμάτων, σωμάτων, συναισθημάτων. Για την αγάπη που διαρκεί στο χρόνο, τη φιλία ως υπέρτατο αγαθό, τη συνύπαρξη, εν αντιθέσει με τη σημερινή εποχή τής αυταρέσκειας, της ατομικότητας, της ιδιοτέλειας.

Με έντονη λάτιν διάθεση, πολύ μουσική και χορό, ο Κορνήλιος αντιμετωπίζει με ευαισθησία και βαθιά κατανόηση τη διαφορετικότητα των ανθρώπων που συνωθούνται στο μαγαζί, αλλά η θεατρικότητα στέκεται εμπόδιο στην αφήγηση και τη ροή και από κάποια στιγμή και μετά το ενδιαφέρον εξαντλείται παρά την προσπάθεια του σκηνοθέτη να κορυφώσει την ένταση στο τέλος.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ... Ο Γιάννης και ο Πάρις γιορτάζουν την Ημέρα των Νεκρών, και μέρα της επετείου τους, στο λατινοαμερικάνικο café-teatral τους. Ένα σταυροδρόμι όπου συναντιούνται αγαπημένα πρόσωπα, μοναχικές υπάρξεις της διπλανής πόρτας, παράξενοι ταξιδιώτες... Οι ιστορίες όλων μπλέκονται, το παρελθόν συναντά το παρόν, η μουσική και ο χορός μεταμορφώνουν την πραγματικότητα...

Προβάλλονται ακόμη οι ταινίες:

Η Ενσάρκωση του Κακού (Malignant). Ταινία ψυχολογικού τρόμου, του Τζέιμς Γουάν, που έγινε γνωστός από τούτο το είδος, με το πολυπληθές φανατικό κοινό σε όλο τον κόσμο. Κατά τα άλλα, μία συνηθισμένη, αμερικανική παραγωγή της τελευταίας χρονιάς, που βρίθει από κλισέ, αλλά ποτέ δεν ξεπέφτει κάτω από τη μετριότητα. Η Άναμπελ Γουόλις, βλέπει σοκαριστικά οράματα με φρικτές δολοφονίες, αλλά το μαρτύριό της χειροτερεύει όταν ανακαλύπτει ότι οι εφιάλτες της είναι πραγματικές. Όσοι πιστοί....

After 3: Μετά την Πτώση (After We Fell). Αισθηματικό γλυκανάλατο δράμα, αμερικάνικης παραγωγής 2021, βασισμένο στο μπεστ σέλερ της Άνα Τοντ και σε σκηνοθεσία Καστίλ Λάντον. Η τρίτη ταινία της σειράς, που δεν είναι τίποτα παραπάνω από τα Άρλεκιν του 21ου αιώνα. Παίζουν -και με τα νεύρα μας- οι Τζόζεφιν Λάνγκφορντ, Μάιρα Σορβίνο και Χίρο Φάινς Τίφιν.

Τρυφερέ μου Ταυρομάχε (Tengo Miedo Torero). Αντισυμβατικό δράμα, με πολύ αίσθημα, φρέσκια σκηνοθεσία, αλλά και βαρύ θέμα, που μας έρχεται από τη Χιλή, σε σκηνοθεσία του Ροντρίγκο Σεπούλβεδα. Στο επίκεντρο του σεναρίου η συνάντηση ενός νεαρού επαναστάτη με μια ηλικιωμένη τρανς και στο φόντο η αιματοβαμμένη χούντα του Πινοσέτ. Στην ταινία -επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ Βενετίας- πρωταγωνιστούν οι Αλφρέντο Κάστρο και Λεονάρντο Ορτίσγκρις.

Paw Patrol: Η Ταινία. Η αγαπημένη παιδική σειρά κινουμένων σχεδίων τώρα και σε ταινία, που απευθύνεται κυρίως σε νήπια. Το φιλμ, σε σκηνοθεσία Καλ Μπρούνκερ, προβάλλεται μεταγλωττισμένο στα ελληνικά.

Διαβάστε Επίσης

Ο "Προμηθέας Δεσμώτης" με τον Γιάννη Στάνκογλου σε θέατρα της Αττικής - Ολο το πρόγραμμα

ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΕΙΣ

Το Τελευταίο Ατού (Ace in the Hole). Ένα από τα όχι και τόσο γνωστά στο ευρύ κοινό φιλμ του τεράστιου Μπίλι Γουάιλντερ, ένα πραγματικό αριστούργημα, αναλλοίωτο στο χρόνο, που στην εποχή του χαρακτηρίστηκε αποτυχία, ενώ στη συνέχεια έλαβε τις σωστές διαστάσεις του και μπήκε δικαίως στις σημαντικότερες δημιουργίες του φημισμένου σκηνοθέτη. Και μαζί ο νεαρός ακόμη Κερκ Ντάγκλας, που σε αυτό το δράμα αποδεικνύει το πηγαίο ταλέντο του και με μία ξεχωριστή ωριμότητα, μπαίνει στον κύκλο των μεγάλων ερμηνευτών.

Ο Γουάιλντερ, το 1951, ένα χρόνο μετά την κλασική "Λεωφόρο της Δύσης", με την οποία ασκεί κριτική στα ενδότερα του Χόλιγουντ, αποφασίζει να ξετινάξει τις δημοσιογραφικές πρακτικές, τον αμοραλισμό του επαγγέλματος και όλα αυτά που τυραννούν τη δημοσιογραφία, δεκαετίες τώρα. Χωρίς να μπαίνει στον χώρο της διαπλοκής, των ολιγαρχών που κατέχουν τα μεγάλα ΜΜΕ, τα τεράστια συμφέροντα, ο Γουάιλντερ καταπιάνεται με έναν ικανότατο ρεπόρτερ, που όμως βρίσκεται στα κάτω του και ανακαλύπτει το "λαβράκι" που θα τον φέρει πάλι στις δόξες του σε ένα μέρος χαμένο στο Νέο Μέξικο. Έναν δυστυχή, που έχει εγκλωβιστεί κάτω από τη γη και τον οποίο θα χρησιμοποιήσει για να κάνει την προσωπική του επιτυχία, μέχρι που το αποκλειστικό του θα μεταβληθεί σε μιντιακό τσίρκο. Και αυτό γιατί ενώ η διάσωση του άτυχου θα μπορούσε να γίνει σε δυο μέρες, ο δημοσιογράφος μεθοδεύει μια χρονοβόρα και θεαματική διάσωση, μέχρι να εξαργυρώσει και το τελευταίο δολάριο της επιτυχίας του.

Ο Γουάιλντερ δίνει τα ρέστα του, με τα αριστοτεχνικά πλάνα να κυλούν με χορογραφική ροή, ο παλμός να φτάνει στα ύψη και πέρα από τον ανήθικο απάνθρωπο ρεπόρτερ που χειρίζεται σαν θηριοδαμαστής το θύμα, αλλά και όλα τα πρόσωπα του δράματος, αναδεικνύεται και ο θλιβερός ρόλος όλων των υπολοίπων εκπροσώπων του Τύπου, αλλά και γενικότερα του κόσμου, που με πρόσχημα τη συμπόνια, γλεντάει με τη δυστυχία ενός ανθρώπου. Η ταινία φυσικά δεν είναι προφητική για τη δημοσιογραφία, αλλά μια υπενθύμιση ότι πάντα υπήρχε κάτι σάπιο στη ρίζα που δηλητηρίασε το ευπαθές δεντράκι των όποιων αγνών προθέσεων...

Μια Γυναίκα Εξομολογείται (A Woman Under the Influence). Εξαιρετικό κοινωνικό δράμα (1974) του πρωτοπόρου Ελληνοαμερικανού σκηνοθέτη Τζον Κασσαβέτη που είναι συνυφασμένο με την εκπληκτική ερμηνεία της συζύγου του Τζίνα Ρόουλαντς. Ο Κασσαβέτης διεισδύει στον πυρήνα μίας τυπικής αμερικανικής οικογένειας με στόχο να καυτηριάσει τη φαινομενική εικόνα ευτυχίας και να αποδομήσει τα στερεότυπα για μια κοινωνία που έχει παραδοθεί άνευ όρων σε ένα αδιέξοδο μοντέλο. Μια γυναίκα, νοικοκυρά, σύζυγος και μητέρα καταρρέει από νευρικό κλονισμό και ο άντρας της προσπαθεί να τη βοηθήσει για να βρει την ισορροπία της. Ένα ζευγάρι που έρχεται αντιμέτωπο με τον άκρατο και γενικευμένο κομφορμισμό, αντιμέτωπο με τις "ενδεδειγμένες λύσεις" που δεν αποσκοπούν πέρα από το μακιγιάρισμα του προβλήματος που συνεχώς γιγαντώνεται. Δίπλα στη Ρόουλαντς ο θαυμάσιος Πίτερ Φολκ, στενός φίλος του Κασσαβέτη, που τον βοήθησε οικονομικά για την παραγωγή της ταινίας που δεν ήθελε να χρηματοδοτήσει κανένας, αλλά ούτε και να διανείμει. Προηγουμένως, ο Κασσαβέτης για τη χρηματοδότηση της ταινίας είχε βάλει υποθήκη το σπίτι του και είχε δανειστεί από συγγενείς και φίλους! Τελικά η ταινία βρήκε το δρόμο της, μετά από πολλές περιπέτειες και προτάθηκε για το Όσκαρ Σκηνοθεσίας και 'Α Γυναικείου Ρόλου.

Τρία Χρώματα: Η Μπλε Ταινία (Trois Couleurs: Bleu). Η πρώτη ταινία της τριλογίας των χρωμάτων από τον Κριστόφ Κισλόφσκι, τον κινηματογραφιστή της γενναιοδωρίας, έναν ανθρωπιστή που μιλά για την απελευθέρωση του ανθρώπου μέσω μιας γυναίκας που βιώνει την απώλεια και απ' αυτήν παίρνει δύναμη για να ξαναχτίσει τη ζωή της. Μια γυναίκα, που θα χάσει, μετά από ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα, παιδί και άνδρα και θα ανακαλύψει την απιστία του συζύγου της. Η ταινία σείεται από το προσωπικό δράμα της ηρωίδας, αλλά και τα πανανθρώπινα μηνύματα, τα συναισθήματα, την αγωνία, τον πόνο και τη λύτρωση, το αγωνιώδες ταξίδι της ζωής, που μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο από την εσωτερική ελευθερία, την ψυχική φλόγα. Ο Κισλόφσκι παραδίδει μαθήματα σκηνοθεσίας και η Ζιλιέτ Μπινός δίνει μία ερμηνεία τεράστιας εσωτερικής δύναμης. Η μουσική του Πράισνερ δένει απόλυτα με το πνεύμα της ταινίας, η οποία κέρδισε το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Φεστιβάλ Βενετίας το 1993, όπως βεβαίως και η ερμηνεία της Μπινός.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr