
Σε πλήρη εξέλιξη είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες 2024 στο Παρίσι, με χιλιάδες αθλητές να μάχονται για τα μετάλλια και την καταξίωση.
Οι δάφνες της Ολυμπιάδας βάζουν τους Ολυμπιονίκες στο πάνθεον της Ιστορίας η οποία ξεκινά από την αρχαιότητα και φτάνει μέχρι σήμερα.
Ωστόσο, τις τελευταίες ημέρες γίνεται μεγάλη συζήτηση για το γυναικείο άθλημα της πυγμαχίας και για το κατά πόσο intersex αθλήτριες μπορούν να συμμετέχουν. Η γυναίκα αθλήτρια είναι ξανά στο προσκήνιο, πολλοί επικαλούνται τα ολυμπιακά ιδεώδη, όμως η αλήθεια είναι ότι στην Αρχαία Ελλάδα οι γυναίκες δεν συμμετείχαν στους Αγώνες, δεν είχαν καν το δικαίωμα να τους παρακολουθούν.
Η ποινή του θανάτου που απειλούσε τις παραβάτιδες έδειχνε τη σοβαρότητα με την οποία αντιμετώπιζαν το θέμα οι αρχαίοι μας πρόγονοι.
Η ιστορία της Καλλιπάτειρας

Έτσι, θυμηθήκαμε την ιστορία της Καλλιπάτειρας, της πρώτης γυναίκας που είδε από κοντά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, εξαπατώντας βέβαια τους διοργανωτές.
Η Καλλιπάτειρα από τη Ρόδο ανήκε σε μια σπουδαία αθλητική οικογένεια, καθώς πατέρας της ήταν ο ολυμπιονίκης Διαγόρας και αδέρφια της οι εξίσου ολυμπιονίκες Δαμάγητος, Ακουσίλαος και Δωριέας.
Με μια τέτοια οικογένεια, δεν θα μπορούσε παρά να γεννήσει και να μεγαλώσει έναν σπουδαίο αθλητή, τον Πεισίρροδο, ο οποίος διακρινόταν στην πάλη χωρίς όμως να έχει ακόμη κερδίσει τον τίτλο του νικητή στην Ολυμπία.
Όταν ήρθε η ώρα για τον Πεισίρροδο να αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες, γύρω στα μέσα του 5ου αιώνα π.Χ., η μητέρα του δεν μπορούσε να κρατηθεί μακριά από το στάδιο, παρά τον κίνδυνο της εσχάτης τιμωρίας που προέβλεπε να γκρεμιστεί από το όρος Τυπαίο.
Ετσι αποφάσισε να μεταμφιεστεί σε γυμναστή και παρακολούθησε τους αγώνες του γιου της. Ωστόσο, όταν αυτός κατακέρδισε όλους τους αντιπάλους του και στέφθηκε ολυμπιονίκης, η μητέρα του πάνω στον ενθουσιασμό της βρέθηκε στο έδαφος και αποκαλύφθηκε το στήθος της σε κοινή θέα.

Αμέσως ξέσπασε μεγάλη αναταραχή, η Καλλιπάτειρα συνελήφθη και οδηγήθηκε στους Ελλανοδίκες, τους τότε αθλητικούς δικαστές, με σκοπό να της επιβληθεί η θανατική ποινή. Ωστόσο το σπουδαίο όνομα της οικογένειας της επηρέασε την απόφαση των σκληρών δικαστών και τελικά της χαρίστηκε η ζωή.
Έτσι η Καλλιπάτειρα ήταν η μόνη γυναίκα που μπόρεσε και παρευρέθηκε στη μεγάλη αυτή γιορτή του αθλητισμού στην αρχαία Ελλάδα κερδίζοντας την αθανασία για το κατόρθωμά της αυτό.
Η ιστορία της είναι γνωστή με λεπτομέρειες χάρη στην περιγραφή του περιηγητή Παυσανία, ενώ ποίημα προς τιμήν της έγραψε και ο Λορέντζος Μαβίλης το 1895.
"Ἀρχόντισσα Ροδίτισσα, πῶς μπῆκες;
Γυναῖκες διώχνει μιὰ συνήθεια ἀρχαία
Ἐδῶθε." "Ἔχω ἕνα ἀνίψι, τὸν Εὐκλέα,
Τρία ἀδέρφια, γιό, πατέρα, Ὀλυμπιονίκες
Νὰ μὲ ἀφήσετε πρέπει, Ἑλλανοδίκες,
Καὶ ἐγὼ νὰ καμαρώσω μὲς τὰ ὡραῖα
Κορμιά, ποῦ γιὰ τὸ ἀγρίλι τοῦ Ἡρακλέα
Παλαίβουν, θιαμαστὲς ψυχὲς ἀντρίκειες.
Μὲ τὲς ἄλλες γυναῖκες δὲν εἶμ’ ὅμοια
Στὸν αἰῶνα τὸ σόϊ μου θὰ φαντάζει
Μὲ τῆς ἀντρειᾶς τ’ ἀμάραντα προνόμια
Μὲ μάλαμα γραμμένο τὸ δοξάζει
Σὲ ἀστραφτερὸ κατεβατὸ μαρμάρου
Ὕμνος χρυσός, τοῦ ἀθάνατου Πινδάρου."
Οι γυναίκες στους Ολυμπιακούς Αγώνες

Εκτός, όμως, από την Καλλιπάτειρα, η μοναδική γυναίκα που μπορούσε να παρακολουθήσει τους αγώνες μέσα από το στάδιο ήταν η εκάστοτε ιέρεια της θεάς Δήμητρας.
"Παραθυράκι" στους κανονισμούς υπήρχε, αφού στους ιππικούς αγώνες οι γυναίκες μπορούσαν να στεφθούν Ολυμπιονίκες, γιατί σε αυτούς βραβευόταν ο ιδιοκτήτης του άρματος ή του αλόγου.
Πάντως, οι γυναίκες αποκλείστηκαν και από τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες, το 1896 στην Αθήνα. Μία Ελληνίδα δρομέας, η Κυκλαδίτισα Σταμάτα Ρεβίθη, αποφάσισε να τρέξει τον δικό της ιδιότυπο Μαραθώνιο αγώνα με την προσδοκία μιας θέσης εργασίας από τον Δήμο Αθηναίων. Όμως έγινε αντιληπτή και οι κριτές τη σταμάτησαν στα Παραπήγματα (στο ύψος του σημερινού Ευαγγελισμού) λίγο πριν καταφέρει να τερματίσει.
Το 1900, στους Ολυμπιακούς του Παρισιού, οι γυναίκες προσκαλούνται να συμμετάσχουν στην αντισφαίριση (αποκαλούμενη τότε ως lown tennis ), στο γκολφ και στην ιστιοπλοΐα. Η Αμερικανίδα Μάργκαρετ Άμποτ, νικήτρια στο γκολφ, γίνεται η πρώτη γυναίκα Ολυμπιονίκης. Κατά άλλους, μάλλον εσφαλμένα, ο "τίτλος" αυτός ανήκει στην Αγγλίδα τενίστρια Σαρλότ Κούπερ.
Χρονιά-σταθμός ήταν το 1928 και η Ολυμπιάδα του Άμστερνταμ, όταν τα αγωνίσματα στίβου εντάσσονται στο Ολυμπιακό πρόγραμμα και οι γυναίκες συναγωνίζονται στα 100μ., στα 800μ., στο άλμα σε ύψος και στη δισκοβολία.
Πέρασε πάνω από ένας αιώνας και ακόμα και σήμερα, η γυναίκα-αθλήτρια προσπαθεί να βρει τη θέση που πραγματικά της αξίζει. Λίγες χώρες προσφέρουν τις ίδιες παροχές σε άντρες και γυναίκες αθλήτριες και ακόμα λιγότερες συμπεριφέρονται ισότιμα στους Ολυμπιονίκες τους.
Οι περισσότερες μουσουλμανικές χώρες στέλνουν στους αγώνες ομάδες αποτελούμενες μόνον από άντρες. Το 1996 ιδρύθηκε η οργάνωση " Atlanta" με σκοπό να πιεστεί η ΔΟΕ να απαγορεύσει τη συμμετοχή στις χώρες που απέκλειαν γυναίκες.
Νέες επιστημονικές θεωρίες πρεσβεύουν ότι σε μερικά χρόνια οι γυναίκες είναι δυνατόν, ειδικά στα αγωνίσματα αντοχής, να φθάσουν και ίσως να ξεπεράσουν τις αντρικές επιδόσεις.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr