
Η ανθρώπινη μορφή ασκεί διαχρονικά έλξη στους καλλιτέχνες. Στη δεύτερη δημοπρασία του οίκου Sotheby’s που θα πραγματοποιηθεί στις 15 Φεβρουαρίου 2018, πάνω από 90 μοναδικά έργα επιστρατεύονται για να το αποδείξουν.
΄Εργα των μετρ της φωτογραφίας, από τον Μαν Ρέι μέχρι τον Ράνκιν, θα αντιπαρατεθούν μεγλυπτά του 19ου αιώνα και ανάγλυφα από την αρχαιότητα. Ο αισθησιακός ερωτισμός του Γκούσταβ Κλιμτ θα διαπλεχτεί με τις αχαλίνωτες ερωτικές φαντασιώσεις του Κιθ Βον με το κάθε έργο να καταγράφει την ιστορία του θέματος από την αρχαιότητα μέχρι τη σύγχρονη εποχή. Η έκθεση στις γκαλερί του Οίκου Sotheby στην οδό New Bond, η οποία θα είναι ανοιχτή για το κοινό από τις 7 έως τις 15 Φεβρουαρίου, καλεί τους θεατές σε ένα ταξίδι στην ιστορία της τέχνης. Με 90 παρτίδες και συνολική αρχική εκτίμηση πώλησης που αγγίζει τα 3,8 εκατομμύρια λίρες Αγγλίας, η φετινή δημοπρασία θα συνοδεύεται από μία διαδικτυακή δημοπρασία, που παρουσιάζει ένα ακόμη ευρύτερο φάσμα ηπείρων και αιώνων.
Ιδού μερικά από τα έργα που αναμένεται να πρωταγωνιστήσουν στην επερχόμενη δημοπρασία
Francesco Barzaghi, Phryné, λευκό μάρμαρο, 1868 (τιμή εκτίμησης £400.000-600.000)

Η Φρύνη (Phryné), μια απεικόνιση της διάσημης για την ομορφιά της εταίρας στην αρχαία Ελλάδα του τετάρτου αιώνα π.Χ., είναι ένα εξαίρετο γλυπτό του Φραντσέσκο Μπατσάργκι – ηγετικής φυσιογνωμίας του κινήματος της πρωτοπορίας Scapigliatura (μποέμ), με επίκεντρο το Μιλάνο. Η Φρύνη έγινε διάσημη λόγω της δίκης της για ασέβεια ενώπιον των Αθηναίων δικαστών, όπου κατηγορήθηκε για τo έσχατο αδίκημα της βεβήλωσης των Ελευσίνιων Μυστηρίων. Λένε ότι την ώρα της ανακοίνωσης της καταδίκης της ο υπερασπιστής της, ο ρήτορας Υπερείδης, απομάκρυνε με βία τα ρούχα της – αποκαλύπτοντας ένα τόσο θεϊκό σώμα που οι δικαστές θεώρησαν αδύνατο να το καταδικάσουν σε θάνατο. Λέγεται επίσης ότι υπήρξε το μοντέλο του εραστή της, του γλύπτη Πραξιτέλη, για τη δημιουργία του γλυπτού Αφροδίτη της Κνίδου – το πρώτο γυμνό άγαλμα γυναίκας σε φυσικό μέγεθος που δημιουργήθηκε στην αρχαία Ελλάδα.
Francis Picabia, Les baigneuses, femmes nues bord de mer, λάδι σε κάρτα, 1941 (τιμή εκτίμησης £400.000-600.000)

Ο Πικαμπιά σαγηνευόταν από την υπονομευτική δύναμη του ερωτισμού και η δεκαετία του 1940 σηματοδοτεί μια αποφασιστική καμπή στην πρακτική του, καθώς αρχίζει να ζωγραφίζει γυμνά επηρεασμένος από το ύφος των γαλλικών γυναικείων περιοδικών. Με έδρα τη Νότια Γαλλία, εμπνεύστηκε από μαζικής παραγωγής ερωτική τέχνη, καρτ-ποστάλ, και φωτορομάντζα, καθώς χρησιμοποίησε το παραδοσιακό μέσο της ελαιογραφίας για να εξερευνήσει τη διχοτόμηση υψηλής και λαϊκής τέχνης. Χρησιμοποιώντας την υπερβολή, ο καλλιτέχνης διακωμώδησε τα «υψηλά» είδη της αλληγορίας, της προσωπογραφίας και των μυθολογικών σκηνών.
Pablo Picasso, Homme et femme nus, πινέλο και μελάνι, υδατογραφία και μολύβι σε χαρτί, 29 Νοεμβρίου 1971 (τιμή εκτίμησης £250.000-350.000)

«Ένας φιλήδονος, ηδονοθήρας προσκυνητής της σάρκας και της οργιαστικής πράξης»
Αυτό το έργο σε χαρτί είναι ένα ισχυρό παράδειγμα του εξαιρετικού αισθησιασμού και ερωτισμού που χαρακτηρίζει τη ζωγραφική του Πικάσο στην όψιμη φάση της καλλιτεχνικής του ζωής – απεικονίζει μια γυναίκα σε λήθαργο στην αγκαλιά ενός άντρα που μοιάζει με Σάτυρο. Στα έργα του Πικάσο, η καλλιτεχνική επιθυμία είναι μια προέκταση της ερωτικής επιθυμίας, και στη συγκεκριμένη περίπτωση,
Αρχαία Ρωμαϊκή Πλάκα Τερακότας με σκηνή οίκου ανοχής, περίπου 1ος αιώνας μ.Χ. (τιμή εκτίμησης £20.000-30.000)

Απόδειξη του γεγονότος ότι οι αναπαραστάσεις της αγάπης και της ερωτικής πράξης υπερβαίνουν τα χρονικά όρια, μια σειρά αντικειμένων χρονολογούνται από την αρχαία Ρώμη – επιβεβαιώνοντας την ιδέα ότι δεν υπάρχει καμία μορφή σύγχρονης σεξουαλικής συμπεριφοράς που να μην έχει ήδη τελειοποιηθεί από τους προγόνους μας. Αυτή η αρχαία ρωμαϊκή πλάκα διαμορφώνεται ως ανάγλυφο με μια ξεκάθαρη αφήγηση που ξεδιπλώνεται σε τρεις σκηνές από τα δεξιά προς τα αριστερά, οι οποίες διαχωρίζονται από αρχιτεκτονικά στοιχεία και απεικονίζουν διάφορες συνευρέσεις μεταξύ αντρών και γυναικών.
Jacopo Amigoni, Venus and Adonis, λάδι σε καμβά (τιμή εκτίμησης £300.000-500.000)

Ένα από τα πλέον συναρπαστικά μυθολογικά έργα του Τζάκοπο Αμιγκόνι, αυτός ο εκπληκτικός και μνημειώδης καμβάς απεικονίζει τη ρωμαϊκή θεά του Έρωτα να αγκαλιάζει τον Άδωνι – κοιτώντας τον με πάθος στα μάτια και ικετεύοντάς τον να μην αναχωρήσει για το κυνηγετικό ταξίδι στο οποίο επρόκειτο να χάσει τη ζωή του. Καταφεύγοντας στο ευγενές συναίσθημα και όχι στη δραματικότητα για να ορίσει την αφήγηση, δημιούργησε την πιο τρυφερή και σαγηνευτική απεικόνιση του μύθου. Ο κομψός αυτός πίνακας εστιάζει στη σαρκική σχέση των δύο πρωταγωνιστών, με τα σώματα των εραστών να διαπλέκονται στο κέντρο του. Αυτό το αισθησιακό έργο ήταν αρχικά τμήμα μιας σύνθεσης που δημιουργήθηκε κατά την παραμονή του καλλιτέχνη στην Αγγλία, με το έτερο έργο του δίπτυχου να βρίσκεται στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης στη Νέα Υόρκη. Τη δεκαετία του 1730, Αμιγκόνι βρήκε ένθερμο κοινό σε διάφορες αυλές της Ευρώπης, που ανέπτυξαν έντονο ενδιαφέρον για τη γοητεία του βενετικού Ροκοκό – και έγινε ένας από τους σημαντικότερους και επιτυχημένους διακοσμητικούς καλλιτέχνες της γενιάς του.
Γαλλικός 18ος αιώνας, After the Antique, Bust of Antinous, λευκό μάρμαρο (τιμή εκτίμησης £100.000-150.000)

Αυτή η σπάνια και εκπληκτικά λαξευμένη προτομή απεικονίζει τον Αντίνοο, τον εραστή του ρωμαίου αυτοκράτορα Αδριανού, ο οποίος έμεινε γνωστός στην ιστορία για την ομορφιά του και μετατράπηκε σε σύμβολο του ομοφυλοφιλικού έρωτα. Συνδυάζει τη γοητεία του βιογραφικού πορτραίτου με την εξιδανικευμένη κλασική αναπαράσταση του ανδρικού κάλλους. Στην αρχαία Ρώμη, δεν υπήρχε σαφής διάκριση μεταξύ του ετεροφυλοφιλικού και του ομοφυλοφιλικού έρωτα, και συνεπώς η σχέση μεταξύ του Αντίνοου και του Αδριανού -–μια σχέση ενός νεότερου με έναν μεγαλύτερο άνδρα – δεν ήταν κάτι το ασυνήθιστο για τη ρωμαϊκή κοινωνία. Ο Αντίνοος ανήκε στην αυλή του Αδριανού μέχρι το 130 π.Χ. αλλά η ιστορία τους είχε τραγική κατάληξη όταν ο Αντίνοος πνίγηκε μυστηριωδώς στον Νείλο στην τρυφερή ηλικία των 19 ετών, βυθίζοντας τον αυτοκράτορα σε παρατεταμένο θρήνο για την απώλεια του αγαπημένου του. Ο αντίκτυπος του θανάτου του Αντίνοου στον Αδριανό ήταν μεγάλος – ίδρυσε μια πόλη στην Αίγυπτο, την Αντινόπολη, προς τιμή του νεαρού αρχαίου Έλληνα, ενώ ενθάρρυνε ακόμη και τη λατρεία του ως θεού.
Richard Avedon, Nastassja Kinski and the Serpent, Los Angeles, California, 1981, Μεγεθυμένη αργυροτυπία (τιμή εκτίμησης £50.000-70.000)

Αναδύοντας έναν άχρονο ερωτισμό, αυτή η εμβληματική φωτογραφία λήφθηκε κατά τη διάρκεια μιας δίωρης φωτογράφισης όταν η Κίνσκι ήταν στο απόγειο της καριέρας της και ο Άβεντον ήταν ήδη ένας φωτογράφος παγκοσμίου φήμης. Το σώμα της Κίνσκι, ενώ διαπλέκεται με έναν βόα σφιγκτήρα, αναδεικνύει πειρασμό, αποπλάνηση και εξουσία και δημιουργεί σαφείς αναφορές σε έννοιες βαθιά ριζωμένες στην κλασική τέχνη και μυθολογία, με πλέον διάσημη την αναφορά στην ιστορία του Αδάμ, της Εύας και του ερπετού που δελέασε την Εύα να φάει το μήλο από το Δέντρο της Γνώσης. Το έργο υπήρξε παραγγελία της Vogue και το μόνο σύμβολο μόδας που είναι παρόν είναι το βραχιόλι της Πατρίσια βον Μιούσελιν, το οποίο η τότε εκδότρια της Vogue μετάνιωσε που το συμπεριέλαβε στη φωτογραφία.
Tracey Emin, How I Think I Feel, ακρυλικό σε καμβά, 2007 (τιμή εκτίμησης £50.000-70.000)

Έντονα οικείο και αποκαλυπτικό, το How I Think I Feel είναι μέρος μιας μικρής συλλογής από έργα σε καμβά που επιλέχθηκαν για να εκπροσωπήσουν τη Μεγάλη Βρετανία στην 52η Μπιενάλε της Βενετίας το 2007. Πέρα από μια εντυπωσιακή και αισθησιακή εικόνα, αποτελεί και μια εις βάθος και συγκινητική θέαση της ψυχής της ίδιας της Έμιν. Η καλλιτέχνις εκμεταλλεύεται ευρέως και ευφυώς τις σχεδιαστικές της ικανότητες∙ βίαιες πινελιές σκιαγραφούν ένα θηλυκό σώμα προκειμένου να δημιουργήσουν μια εικόνα που μετατρέπει τον θεατή σε ηδονοβλεψία.
Playboy Entertainment for Men Issue #1, [Δεκέμβριος 1953] (τιμή εκτίμησης £3.000-5.000)

Το πιο εμβληματικό και αναγνωρίσιμο πρώτο τεύχος περιοδικού στην ιστορία, το εναρκτήριο τεύχος του Playboy, εκδόθηκε από τον Χιου Χέφνερ τον Δεκέμβριο του 1953. Το τεύχος δεν φέρει ημερομηνία, καθώς ο Χέφνερ δεν ήταν βέβαιος ότι θα ακολουθούσε και δεύτερο. Αμέσως πουλήθηκαν 50.000 αντίτυπα (στην τιμή των 50 σεντ το καθένα) κι έτσι γεννήθηκε το Playboy.
Αποδίδεται στον Sir Peter Lely και το Εργαστήριό του, Portrait of Elizabeth Trentham, Viscountess Cullen, as Venus, λάδι σε καμβά (τιμή εκτίμησης £80.000-120.000)

Αυτός ο σαγηνευτικά προκλητικός πίνακας είναι ιδιαίτερα σπάνια περίπτωση στην βρετανική τέχνη του 17ου αιώνα – πρόκειται πιθανώς για το μοναδικό εντελώς γυμνό πορτραίτο μιας ευγενούς που φιλοτεχνήθηκε στην Αγγλία αυτόν τον αιώνα. Αν και η ύπαρξή του ήταν γνωστή, αναφέρεται σπανίως στη βιβλιογραφία και θεωρείται ότι δεν είχε εκτεθεί σε δημόσια θέα μετά τη δημιουργία του. Ο πίνακας, που δεν αποτελεί ούτε μια αλληγορική αναπαράσταση της Αφροδίτης ούτε ένα ανώνυμο γυμνό, προκαλεί έκπληξη καθώς αποτελεί πορτραίτο. «Η όμορφη Λαίδη Κάλεν» η Ελίζαμπεθ Τρένθαμ, υποκόμισσα του Κάλεν (1640-1713) υπήρξε κυρία των τιμών του βασιλικού κοιτώνα της βασίλισσας Αικατερίνης και διάσημη καλλονή στην αυλή της μοναρχικής Παλινόρθωσης με αμφιλεγόμενη φήμη – περιβόητη για τη φυσική της χάρη, τη σπατάλη και την ανηθικότητά της. Η μοναρχική αυλή της Παλινόρθωσης του βασιλιά Καρόλου Β΄ και του αδερφού του Δούκα του Γιορκ (μετέπειτα Ιάκωβος Β΄) ήταν διαβόητη για τον έκφυλο βίο της, αν και ακόμη και για τα δεδομένα της Αγγλίας της Παλινόρθωσης, ο πίνακας αποτελεί εξαίρεση λόγω του απροκάλυπτου ερωτισμού του.
Yves Klein, Venus Bleue (S41), χρωστική κυανού χρώματος και συνθετική ρητίνη σε γύψο, σύλληψη το 1962 και υλοποίηση μετά θάνατον το 1982 (τιμή εκτίμησης £50.000-70.000)

«Το μπλε…υπερβαίνει τις διαστάσεις, ενώ τα άλλα χρώματα όχι»
Γνωστός για τα τολμηρά του πειράματα και τις προκλητικές τεχνικές του, ο Ιβ Κλάιν δημιούργησε μια σειρά από γεμάτα ομορφιά και ένταση ποιητικά έργα χρησιμοποιώντας τη χαρακτηριστική χρωστική μπλε χρώματος που κατοχύρωσε με την ονομασία, International Klein Blue.
Frederic, Lord Leighton, The Sluggard, μπρούντζος (τιμή εκτίμησης £18.000-25.000)

Το έργο με τίτλο The Sluggard είναι ένα από τα εμβληματικά αριστουργήματα της βρετανικής γλυπτικής του 19ου αιώνα, με τη νωθρή πόζα του θέματος να συλλαμβάνει την ουσία του ανδρικού κάλλους και του ιδεώδους της αρρενωπότητας. Η έμπνευση του θέματος γεννήθηκε όταν το μυώδες ανδρικό μοντέλο του Λέιτον, ο Τζουζέπε Βαλόνε, άρχισε να τεντώνει αργά το σώμα του μετά από ώρες καθιστικής στάσης. Γρήγορα αποτύπωσε την πόζα σε πηλό, τον οποίο εξέθεσε στη Βασιλική Ακαδημία το 1886. Το έργο, που είχε αρχικά ονομαστεί ‘Athlete awakening from sleeping’, προοριζόταν ως μέρος ενός δίπτυχου για να συμπληρώσει το παλαιότερο αριστούργημα του καλλιτέχνη, με τίτλο ‘An Athlete struggling with a Python’, που εκτέθηκε στη Βασιλική Ακαδημία Τεχνών το 1877.
Ο Κωνσταντίνος Φράγκος Frangos, Υπεύθυνος της Δημοπρασίας, δήλωσε: «Η ιστορία της ερωτικής τέχνης είναι μια ιστορία που αναφέρεται σε πολλές διαφορετικές χρονικές περιόδους και πολλά διαφορετικά μέρη, και η δεύτερη δημοπρασία μας με θέμα το Ερωτικό στοιχείο συγκεντρώνει ένα ευρύ φάσμα έργων τέχνης και αντικειμένων που αποκαλύπτουν την ιστορία της ανθρώπινης σεξουαλικότητας με όλες τις μεταμφιέσεις της. Μετά την επιτυχία της πρώτης δημοπρασίας της περσινής χρονιάς, είμαστε ενθουσιασμένοι που έχουμε δημιουργήσει άλλη μία πλούσια και ετερόκλητη ομάδα, η οποία εντυπωσιάζει σε επίπεδο θέματος αλλά και καλλιτεχνικής έκφρασης».
Info:
Η υποβολή προσφορών στη διαδικτυακή δημοπρασία Erotic Art Online θα πραγματοποιείται το διάστημα μεταξύ 2 και 16 Φεβρουαρίου και τα αντικείμενα προς πώληση περιλαμβάνουν γκραβούρες, φωτογραφίες, πίνακες, γλυπτά, σχέδια, ασιατικά έργα τέχνης και κινηματογραφικές αφίσες.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr