
Στην αποθήκη του Τσάρλι Τσάπλιν, στο Βεβέ της Ελβετίας, μέσα ένα κλουβί αποκαλύφθηκε ένας θησαυρός. Ένα μεγάλο ζευγάρι φτερά κύκνου τα οποία είχαν κατασκευαστεί για την τελευταία του ταινία που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.
Ο δημιουργικός μέχρι τα τελευταία χρόνια της ζωής του Τσάρλι Τσάπλιν είχε κατασκευάσει τα πελώρια φτερά για την κόρη του Βικτώρια την οποία οραματίστηκε ως φτερωτό κορίτσι για την ταινία "The Freak". Θα υποδυόταν ένα κορίτσι που φέρνει την ελπίδα στην ανθρωπότητα, αλλά παράλληλα εκθέτει τις βαθύτατες ατέλειές της.

«Μου φαινόταν ένα πολύ όμορφο παραμύθι, ένα όνειρο» λέει ο 69χρονος σήμερα γιος του Τσάπλιν Μάικλ, «ο οποίος θυμάται το σενάριο που είχε γράψει ο πατέρας του στη δεκαετία του 70».
Ο Τσάπλιν σχεδίαζε ως τελευταία ταινία του κάτι διαφορετικό από ταινίες όπως οι "The Kid", "Modern Times", "The Great Dictator" and "City Lights", τις οποίες αγαπούσε όλος ο κόσμος. Οραματιζόταν κάτι εντελώς διαφορετικό.

Ένα βιβλίο που εκδόθηκε αυτή την εβδομάδα στην Ελβετία, όπου Τσάπλιν πέρασε τα τελευταία 24 χρόνια της ζωής του, για πρώτη φορά κάνει πλήρη απολογισμό των ανεκπλήρωτων έργων του.
Ο συγγραφέας Pierre Smolik, άνοιξε τα αρχεία του Τσάπλιν και μελέτησε εκατοντάδες σελίδες σημειώσεων του Τσάπλιν στις οποίες περιγράφει λεπτομερώς την εξέλιξη του έργου, δύο σενάρια, διαλόγους και μια σύνοψη, καθώς και σχέδια που δίνουν μαζί μια εικόνα για το πως τελικά θα έμοιαζε η ταινία όταν θα είχε τελειώσει.
Για την ταινία «The Freak», ο Τσάπλιν έγραψε το σενάριο το 1969, στην ηλικία των 80 ετών και εργάσθηκε πάνω σε αυτό για δυο ολόκληρα χρόνια στο κτήμα του στο Manoir De Ban.

Έκανε πρόβες φορώντας τα φτερά στην δεκαοκτάχρονη τότε κόρη του Βικτώρια. Η ταινία είχε σκοπό να αφηγηθεί την ιστορία ενός φτερωτού κοριτσιού το οποίο βλέπουν σαν άγγελο που μπορεί να δώσει ίαση σε ένα πλήθος που διψά για θαύματα. Είναι μια ιστορία που ισορροπεί ανάμεσα στην ιστορία και τον μύθο, το όνειρο και τη σατιρική κωμωδία, την τραγωδία και την ποίηση.
Οπότε γιατί η ταινία δεν ολοκληρώθηκε ποτέ; Ο Σμόλικ λέει ότι δεν υπάρχει καμία εξήγηση, παρά το ότι ήταν αρκετά μεγάλος και η σύζυγός του δεν ήθελε να κουράζεται, καθώς οι ταινίες τον εξαντλούσαν σωματικά και ψυχικά. Μετά το θάνατό του, η οικογένεια προστάτευσε τα σενάρια και τις σημειώσεις του Τσάπλιν μη θέλοντας να πέσουν σε άλλα χέρια.
Στον επίλογο του βιβλίου, η Βικτώρια και ο Μάικλ, τα παιδιά του, περιγράφουν μια σκηνή στην οποία ο πατέρας τους καθόταν στο αναπηρικό καροτσάκι όταν ζήτησε στη Βικτώρια να φορέσει τα φτερά. Εκείνη τα φόρεσε και εκείνος σηκώθηκε από το καροτσάκι λέγοντάς της «Όχι, όχι δεν το κάνεις σωστά». Είχε γίνει ξανά σκηνοθέτης. Αλλά, προσθέτουν τα παιδιά του, ήταν πολύ λυπημένος γιατί ήξερε ότι δεν επρόκειτο να κάνει αυτή την ταινία».
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr