Μπορεί η οικειότητα να είναι, πλέον δικαιολογημένη, το δέος, ωστόσο, παραμένει αμείωτο. «Μου αρέσει μέχρι και σήμερα να θαυμάζω μεγάλους καλλιτέχνες σαν να είμαι παιδί. Είμαι περήφανος που είμαστε φίλοι αρκετά χρόνια, αλλά δεν υπάρχει κανένας λόγος να τον απομυθοποιήσω», λέει στο TheTOC ο 42χρονος καλλιτέχνης Στέφανος Ρόκος για τον Νικ Κέιβ στη συνέντευξη που μας έδωσε με αφορμή την έκθεση Stefanos Rokos Nick Cave & The Bad Seeds' No More Shall We Part - Ένα άλμπουμ, δεκατέσσερα έργα, μια έκδοση και μια έκθεση που εγκαινιάστηκε προσφάτως στο Μουσείο Μπενάκη (Πειραιώς 138) σε επιμέλεια του ιστορικού τέχνης Σταύρου Καβαλλάρη.
Για πρώτη φορά παρουσιάζεται η νέα σειρά έργων του καλλιτέχνη η οποία έχει ως κέντρο μια εικαστική προσέγγιση του άλμπουμ No More Shall We Part του Nick Cave & The Bad Seeds (Mute, 2001). Πρόκειται για μια ιδέα που ο Στέφανος Ρόκος επεξεργαζόταν εδώ και δεκαπέντε χρόνια αλλά ξεκίνησε να υλοποιεί συστηματικά το Φεβρουάριο του 2016. Το άλμπουμ No More Shall We Part είχε μεγάλο αντίκτυπο και επίδραση στην προσωπική του ζωή, καθώς και στην καλλιτεχνική του εξέλιξη, από την στιγμή που κυκλοφόρησε ( Απρίλιος 2001).
Ο Στέφανος Ρόκος διατηρεί με τον Νικ Κέιβ μια σταθερή σχέση και επικοινωνία επί μία δεκαετία, ενώ ο Αυστραλός επιδραστικός μουσικός στιχουργός και συγγραφέας γνωρίζει και εκτιμά την καλλιτεχνική δραστηριότητα του Στέφανου. Να σημειωθεί ότι ο Κέιβ όχι μόνον παραχώρησε δικαίωμα χρήσης των στίχων του στο εικαστικό αυτό project αλλά και ότι, με ουσιαστικό τρόπο, έχει ο ίδιος προσωπικά «συντονιστεί» υποστηρίζοντας την έκθεση και την έκδοση.
«Το Νοέμβριο του 2017 και τον Ιούνιο του 2018, ο Νικ Κέιβ επισκέφθηκε το εργαστήριό μου και είδαμε μαζί όλα τα έργα του project. Η ανταπόκρισή του ήταν ενθουσιώδης, οι συζητήσεις σχετικά με την προσέγγιση του album, τη συνομιλία των έργων με τα τραγούδια, την έκδοση του βιβλίου, την έκθεση και τoν τρόπο με τον οποίο φαντάζομαι ότι θα πραγματοποιηθούν οι παρουσιάσεις ήταν απόλυτα ουσιαστικές», σημειώνει ο Στέφανος Ρόκος.
- Θα φανταζόσασταν ποτέ το 2001 που πρωτοακούσατε το «No more shall we part» του Νικ Κέιβ ότι σε 18 χρόνια θα γινόταν αυτή η έκθεση τα πρόσφατα εγκαίνια της οποίας έγιναν talk of the town με απίστευτο κόσμο στο Μουσείο Μπενάκη;
«Δεν το είχα φανταστεί ούτε μία στιγμή ότι θα γινόταν πραγματικότητα μια τέτοια έκθεση όταν πρωτοκυκλοφόρησε το άλμπουμ, αλλά όλα αυτά τα χρόνια το ονειρευόμουν. Όταν μου γεννιέται μια ιδέα ή επιθυμία, την αφήνω να αναπτύσσεται φυσικά, και όποτε – και αν – έρθει η κατάλληλη στιγμή, αρχίζω την υλοποίησή της. Κοιτώντας πίσω, θεωρώ ότι πολύ σωστά δεν την υλοποίησα τότε. Είχα το ένστικτο και τη διαύγεια να περιμένω όσο καιρό χρειαζόταν. Η προσέλευση και η ανταπόκριση του κόσμου στα εγκαίνια ήταν πραγματικά συγκινητική, και ακόμη προσπαθώ να τα βάλω όλα κάτω, να συνειδητοποιήσω και να σκεφτώ κάποια πράγματα».
- Τελικά το έχετε μετανιώσει που δεν καταφέρατε να κάνετε πραγματικότητα το παιδικό σας όνειρο να γίνετε μουσικός;
«Το παιδικό μου όνειρο δεν ήταν να γίνω μουσικός – ήταν μάλλον μια εφηβική απερισκεψία, που κράτησε ελάχιστα. Η αληθινή αγάπη μου για τη μουσική είναι δεδομένη, αλλά πάντα ήθελα να γίνω ζωγράφος. Κατάλαβα νωρίς ποιες είναι οι δυνάμεις μου και πού μπορώ να στηριχτώ, και όσο περνάνε τα χρόνια νοιώθω πολύ περήφανος που πίστεψα στο όνειρό μου και που το περιβάλλον μου με στήριξε με σωστό τρόπο».
- Είστε ένας καλλιτέχνης αναγνωρισμένος. Εργα σας υπάρχουν σε σημαντικές ιδιωτικές συλλογές όπως της Πινακοθήκης Βογιατζόγλου. Πιστεύετε, ωστόσο, ότι αυτή σας η δουλειά είναι «το πιο μεγαλεπήβολο εικαστικό πρότζεκτ της ζωής σας μέχρι σήμερα» όπως έχει γραφτεί;
«Δεν μου αρέσουν έτσι κι αλλιώς οι βαρύγδουποι χαρακτηρισμοί – τις περισσότερες φορές είναι πρόχειροι και υπερβολικοί. Αγαπώ με τον ίδιο τρόπο όλες τις ατομικές εκθέσεις που έχω κάνει. Όλες έχουν τίτλο και πηγή έμπνευσης, και όλες αποτελούν μια μορφή απολογισμού και ενδοσκόπησης. Δεν είμαι μεγαλομανής σαν άνθρωπος. Θεωρώ ότι αυτή η έκθεση είναι η πολύ προσωπική κατάθεση μιας χρόνιας εμμονής, που είχα την τύχη να την στηρίξει ο ίδιος ο εμπλεκόμενος καλλιτέχνης με τον πιο ουσιαστικό και συγκινητικό τρόπο».
- Με τι αισθήματα στέκεστε απέναντι σε έναν άνθρωπο, όπως ο Νικ Κέιβ, που έχει επηρρεάσει τη ζωή εκατομμυρίων άλλων ανθρώπων; ΄Εχετε κατορθώσει και τον έχετε απομυθοποιήσει;
« Το περίεργο είναι ότι για τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη αισθανόμουν από 13 χρονών μια ιδιαίτερη, αδικαιολόγητη οικειότητα και ένα δέος, τα οποία εξακολουθώ να αισθάνομαι και σήμερα, στα 42 μου. Απλώς τώρα η οικειότητα είναι δικαιολογημένη και το δέος αμείωτο. Μου αρέσει μέχρι και σήμερα να θαυμάζω μεγάλους καλλιτέχνες σαν να είμαι παιδί. Είμαι περήφανος που είμαστε φίλοι αρκετά χρόνια, αλλά δεν υπάρχει κανένας λόγος να τον απομυθοποιήσω».
- Δώστε μου ένα μικρό χρονικό της γνωριμίας σας με τον Νικ Κέιβ. Αν σας ζητούσαν να χρησιμοποιήσετε λίγα επίθετα για να περιγράψετε την προσωπικότητά του ποια θα ήταν αυτά;
«Την πρώτη φορά που τον συνάντησα από κοντά ήταν το 1997, στο Λονδίνο, και το μόνο που μου είπε ήταν ένα καταπληκτικό ανέκδοτο με πιγκουίνους. Για τα επόμενα χρόνια συναντιόμασταν στα backstage μετά από τα live των Bad Seeds και των Grinderman, και από το 2010 έχουμε μια στενή επαφή και φιλική σχέση, η οποία κορυφώθηκε τα τελευταία τρία χρόνια μέσα από το πρότζεκτ. Είναι ένας σπουδαίος καλλιτέχνης, ένας υπέροχος άνθρωπος με τρομερό χιούμορ».
- Γιατί, πιστεύετε, ότι ο Κέιβ επέλεξε να εμπλακεί ενεργά στην υλοποίηση του εικαστικού project ενός Έλληνα καλλιτέχνη; Τι ήταν αυτό που τον κινητοποίησε;
«Δεν θα μπω στα κλισέ "αγαπάει την Ελλάδα", "αγαπάει τους Έλληνες" κ.τ.λ., αν και ισχύει. Ο Νικ Κέιβ αγαπάει τους ανθρώπους και την Τέχνη, και όπως ο ίδιος έχει πολλές ωραίες ιδέες που υλοποιεί, έτσι θέλησε να στηρίξει μια ιδέα που τον αφορά, ενός καλλιτέχνη με τον οποίο σχετίζεται, βρίσκει κοινά και του οποίου τη δουλειά εκτιμά. Νομίζω λειτούργησε θετικά το γεγονός ότι δεν επιχείρησα να αποδώσω ζωγραφικά την οποιαδήποτε προσωπική του κατάσταση. Αντιθέτως, κάθε στίχος και κάθε συναίσθημα που μου προκλήθηκε κατά τις αμέτρητες ακροάσεις του άλμπουμ όλα αυτά τα χρόνια είναι απολύτως φιλτραρισμένο μέσα από τα δικά μου βιώματα. Θα μπορούσα να παρομοιάσω την εικαστική απόδοσή τους με ένα προσωπικό, ρεαλιστικό άλμπουμ της ζωής μου των τελευταίων δεκαεπτά χρόνων. Αν μη τι άλλο, είναι μια συνύπαρξη δύο διαφορετικών τεχνών, κάτι το οποίο δεν συμβαίνει συχνά, απ’ όσο γνωρίζω, με αυτόν τον τρόπο».
- Θα μπορούσατε να μας περιγράψετε το στήσιμο και την οργάνωση της έκθεσης στο Μουσείο Μπενάκη;
«Η ομάδα με την οποία δούλεψα για το στήσιμο αυτής της έκθεσης αποτελείται από καλούς φίλους και από συνεργάτες που έγιναν καλοί φίλοι – όλοι εξαιρετικοί επαγγελματίες στον τομέα τους. Μου είναι πολύ δύσκολο να περιγράψω μια διοργάνωση που κράτησε πάνω από έναν χρόνο και να αναφέρω όλους τους συντελεστές. Ο επιβλητικός σχεδιασμός της έκθεσης έγινε από την αρχιτέκτονα Ναταλία Μπούρα και κατά τη γνώμη μου αναδεικνύει με τον πιο εμπνευσμένο τρόπο την συνύπαρξη εικόνας, μουσικής και ποίησης. Το λεύκωμα που κυκλοφορεί σαν αυτόνομο έργο είναι σχεδιασμένο από τον εξαιρετικό γραφίστα Μανόλη Σπορίδη, τη θεωρητικοποίηση του πρότζεκτ απογείωσε ο Ιστορικός Τέχνης Σταύρος Καβαλλάρης, την όλη εμμονική διαδικασία κατέγραψαν σ’ ένα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους οι σκηνοθέτριες Ρηνιώ Δραγασάκη και Αρασέλη Λαιμού, το κέντημα δημιουργήθηκε με την αγάπη, το ταλέντο και την εργασία χρόνων της Αντιόπης Πανταζή, και όλα αυτά τα πίστεψε και τα υποστήριξε από την πρώτη στιγμή –εκτός από τον Νικ Κέιβ και τον Τζιμ Σκλαβούνος–, η Ράνια Γεωργιάδου και η Δέσποινα Γερουλάνου. Σε αυτό το σημείο να προσθέσω ότι στις 9 Μαΐου θα πραγματοποιηθεί μια συναυλία στο αίθριο του Μουσείου Μπενάκη, με τη συμμετοχή των Τζιμ Σκλαβούνος, Έλενορ Φρίντμπεργκερ, Στεφ Kαμίλ Κάρλενς, Illegal Operation και The Callas, στην οποία θα παίξουν ολόκληρο το άλμπουμ «No more shall we part», και ότι η έκθεση θα μεταφερθεί τον Σεπτέμβριο στο Βέλγιο, στην γκαλερί Bernaerts στην Αμβέρσα».
- Τι αισθήματα σας δημιούργησε το σημείωμα που εκείνος έγραψε γι' αυτή την έκθεση;
«Είναι από τα πιο συμπαγή και συγκινητικά λόγια που έχω ακούσει για τη ζωγραφική μου»
- Ο Νικ Κέιβ δεν ήταν παρών στα εγκαίνια. Εχει δηλώσει την επιθυμία να δει από κοντά αυτή την έκθεση; Υπάρχει πιθανότητα να συμβεί κάτι τέτοιο;
«Ο Νικ Κέιβ είναι παρών σε όλη τη διάρκεια της έκθεσης με πιο ουσιαστικό τρόπο από τη φυσική του παρουσία. Έχει ένα πολύ σκληρό πρόγραμμα και ξεκινάει σε λίγο την καινούργια ευρωπαϊκή του περιοδεία».
- Δεν είναι η πρώτη φορά που αντιλαμβάνεστε τη ζωγραφική σε στενή σχέση με τη μουσική. Εχετε συνεργαστεί με τους Last Drive, το Φοίβο Δεληβοριά και άλλους. Σχεδιάζετε κάποιο ανάλογο project για το μέλλον;
«Προς το παρόν μόλις ξεκίνησα να δουλεύω πάνω σε ένα καινούργιο ζωγραφικό έργο, το πρώτο μετά από πολύ καιρό και το πρώτο έργο το οποίο δουλεύω μετά την ολοκλήρωση του πρότζεκτ No More Shall We Part. Δεν βιάζομαι, ούτε θέλω να κάνω κάτι παρόμοιο. Θα δω πού θα με πάει αυτό το έργο»
Λίγα λόγια για τον Στέφανο Ρόκο
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με δάσκαλο τον Τ. Πατρασκίδη. Παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα χαρακτικής στο εργαστήριο του Γ. Μήλιου. Το 2002 απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στη χαρακτική από το Wimbledon School of Art του Λονδίνου, όπου φοίτησε με υποτροφία του ιδρύματος Προποντίς. Από το 2005 έως το 2007 ήταν υπότροφος του ΙΚΥ για την εκτέλεση καλλιτεχνικού έργου. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ παράλληλλα έχει φιλοτεχνήσει εξώφυλλα δίσκων των Παύλου Παυλίδη, Piney Gir, Bobby Conn, Krista Muir, Interstellar Overdrive, Sigmatropic, Φοίβου Δεληβοριά, και Χρήστου Λεοντή, καθώς και εξώφυλλα βιβλίων, αφίσες για συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις και ταινίες.
www.stefanosrokos.gr
Συναντήσεις - συζητήσεις στο χώρο της έκθεσης
Στον χώρο της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν 4 συναντήσεις-συζητήσεις. Το πρόγραμμα είναι το ακόλουθο:
Παρασκευή 5 Απριλίου στις 7μ. μ. με τον ζωγράφο και τον επιμελητή της έκθεσης.
Παρασκευή 12 Απριλίου στις 7μ.μ. με τον ζωγράφο και τον γραφίστα της έκδοσης Μανώλη Σπορίδη.
Παρασκευή 19 Απριλίου στις 7μ.μ. με τον ζωγράφο και τις Ρηνιώ Δραγασάκη και Αρασέλη Λαιμού, σκηνοθέτιδες του εικοσάλεπτου making of του project που προβάλλεται στην έκθεση, και την Αντιόπη Πανταζή που φιλοτέχνησε το κέντημα.
Παρασκευή 17 Μαΐου στις 7μ.μ. με τον ζωγράφο και το εργαστήριο μεταξοτυπίας.
Διάρκεια έκθεσης: ως 19 Μαΐου 2019
Info:
Μουσείο Μπενάκη / Πειραιώς 138 και Ανδρονίκου I 210 3453111
Ωράριο λειτουργίας: Πέμπτη και Κυριακή:10:00-18:00, Παρασκευή και Σάββατο: 10:00-22:00, Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη: κλειστά Ι Τιμή εισιτηρίου έκθεσης: € 6 I Τιμή μειωμένου εισιτηρίου: €3 I Τιμή ενιαίου εισιτηρίου: Έκπτωση 20% επί του συνολικού κόστους των εισιτηρίων όλων των εκθέσεων κατά την ημέρα επίσκεψης.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr
![Tρέιλερ για το μεγάλο φινάλε του "Stranger Things": "Ήρθε η ώρα για έναν νέο κόσμο" [βίντεο]](https://www.thetoc.gr/Content/ImagesDatabase/p/500x280/cu608x377/0,21,608,362/crop/both/d9/d92b961c7157442ab01e2dc10c35ac96.jpg?quality=60&404=default&v=2)
![Νατάσσα Μποφίλιου: "Ας αφήσουμε τα τραγούδια και τη μουσική να μιλήσουν γιατί μιλούν καλύτερα" [Βίντεο]](https://www.thetoc.gr/Content/ImagesDatabase/p/500x280/crop/both/bb/bb776086b22c4fe4901a47651e08eaeb.jpg?quality=60&404=default&v=2)
![Εκεί όπου η παράδοση λάμπει: Ανακαλύπτοντας την αργυροτεχνία των Ιωαννίνων σε ένα μουσείο κόσμημα [εικόνες]](https://www.thetoc.gr/Content/ImagesDatabase/p/500x280/cu608x405/0,31,608,372/crop/both/26/262ab2e4168b4c5388b87e6bdd0993ea.jpg?quality=60&404=default&v=2)
