
Σαν σήμερα, στις 29 Ιουλίου 2004, η Ρένα Βλαχοπούλου έφευγε από τη ζωή στα 83 της χρόνια, αφήνοντας πίσω της ένα τεράστιο κενό – όχι μόνο στο θέατρο και τον κινηματογράφο, αλλά στις καρδιές όλων όσοι μεγάλωσαν με το γέλιο της, τη φωνή της, την παρουσία της.
Από τα τραγούδια της δεκαετίας του ’40, μέχρι τις αξεπέραστες κωμωδίες της Φίνος Φιλμ, η Ρένα υπήρξε ένα φαινόμενο: μια γυναίκα-θύελλα, με το πηγαίο ταλέντο να σε κάνει να γελάς, να συγκινείσαι, να νιώθεις σαν να την ήξερες από πάντα.
Γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1923. Δεν είχε όνειρο να γίνει ηθοποιός. Η Ρένα Βλαχοπούλου ήθελε να τραγουδάει, και τραγουδούσε υπέροχα. Έκανε καριέρα ως τραγουδίστρια στις μεγαλύτερες αίθουσες της εποχής. Πίσω όμως από τη σπιρτάδα και την ενέργεια, κρυβόταν ένας βαθιά ευαίσθητος άνθρωπος. Μιλούσε πάντα με τρυφερότητα για τον σύζυγό της, Γιώργο Λαφαζάνη, που υπήρξε το στήριγμά της περίπου για 40 χρόνια, ως το τέλος της ζωής της.
Ήταν αυστηρή με τον εαυτό της, τελειομανής, με τρομερό επαγγελματισμό, αλλά και φοβερό χιούμορ στην καθημερινότητά της. Στις συνεντεύξεις της έλεγε πάντα τα πράγματα όπως ήταν, χωρίς φτιασίδια, χωρίς πόζα. Πίστευε στην αλήθεια του κοινού, γι’ αυτό και την αγάπησαν τόσο βαθιά: γιατί τους σεβόταν. Δεν υποτίμησε ποτέ το λαϊκό γούστο, αλλά αντίθετα, το τίμησε με την τέχνη της.
Οι ρόλοι της έγραψαν ιστορία: η "Η θεία μου η χίπισσα”, η "Χαρτοπαίχτρα”, η "Κόμισσα της Κέρκυρας", "Μια Ελληνίδα στο χαρέμι", "Η Παριζιάνα" και τόσες άλλες κινηματογραφικές επιτυχίες. Όλοι οι χαρακτήρες που υποδυόταν, έπαιρναν σάρκα και οστά με τρόπο αβίαστο, ευφυή, απόλυτα δικό της. Έλεγε: "Δεν παίζω, είμαι ο ρόλος". Και έτσι ήταν.
Η απώλειά της το καλοκαίρι του 2004 ήταν σαν να έπεσε η αυλαία σε μια ολόκληρη εποχή. Είκοσι ένα χρόνια μετά, το χαμόγελο της Ρένας Βλαχοπούλου δεν έχει ξεθωριάσει. Ζει σε κάθε σκηνή και κάθε ατάκα της.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr