ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΩΜΕΝΙΔΗΣ
Όσο χειρότερα, τόσο καλύτερα
Η σημερινή καθήλωση της λεγόμενης Κεντροαριστεράς, η αδυναμία της να διεκδικήσει με αξιώσεις εκλογική νίκη, να πείσει ως κυβερνητική πρόταση, θυμίζει την κατάσταση του ίδιου χώρου κατά τη δεκαετία του 1950.
Στοιχήματα με πομπώδη ονόματα
"Η Ίρις και άλλοι δύο συμμαθητές της έχουν διαγνωστεί με ΔΕΠΥ. Ο Ορφέας και ο κολλητός του έχουν δυσλεξία. Το κοριτσάκι στο πίσω θρανίο υποψιαζόμαστε ότι βρίσκεται στο φάσμα."
Μουντρούχα τέχνη
"Ο συγγραφέας πρέπει να φωτίσει τον κόσμο από μιαν απροσδόκητη οπτική γωνία. Να πλάσει, αν έχει το χάρισμα, το δικό του σύμπαν και να μαγέψει τον αναγνώστη."
Κάποιος να σκίσει τη γάτα
Στην Κρήτη, το να ρισκάρεις κάθε τόσο -χωρίς λόγο- τη ζωή σου και τις ζωές των άλλων περνιέται για παλικαριά. Το να έχεις τον δικό σου "κώδικα τιμής", να διαιωνίζεις βεντέτες, να την ανάβεις σε όποιον θεωρείς ότι σε έθιξε, για μαγκιά.
Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να ζεις
Όποτε πιάνω ένα βιβλίο πρωτοεμφανιζόμενου ποιητή ή συγγραφέα, προσδοκώ να διαβάσω αριστουργηματικές σελίδες. Με την ίδια λαχτάρα πάω στο θέατρο, στο σινεμά, σε εκθέσεις.
Το τέλος της εργασίας
Το πρόβλημα πάντως, προϊόντος του 21ο αιώνα, δεν είναι η εντατικοποίηση της εργασίας.
Γελοίοι
Πώς ορίζω τη γελοιότητα; Ως απώλεια του μέτρου. Των ορίων.
Ο Βασιλιάς είναι γυμνός και κουρασμένος
Μεγαλώνοντας, οι γωνίες σου αμβλύνονται. Όλο και σπανιότερα αναφωνείς ότι ο βασιλιάς είναι -σου φαίνεται έστω- γυμνός. Όχι απαραίτητα επειδή κοιτάς τη δουλειά ή το συμφέρον σου.
Συγχωριανοί του ψεύτη βοσκού
Έτσι ο Διονύσης Σαββόπουλος, αποφαινόμαστε, είναι ο Μπομπ Ντύλαν της Ελλάδας. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο δικός μας Ντε Γκωλ. Κι όποια γυναίκα δολοφονεί τα παιδιά της μια Μήδεια του σήμερα...
Ένα φωτεινό πολιτιστικό γεγονός
Και όμως. Με την έξοδο από τα μνημόνια, η εντόπια βιβλιοπαραγωγή επανήλθε σταδιακά στα προ της κρίσης επίπεδα.
Βαθιά Αμερική
Μπορεί η βαθιά Αμερική να ορίσει τις τύχες του πλανήτη, κατά τον τρόπο που ένας καρκίνος μέχρι να ξεπεραστεί, αποσυντονίζει, βασανίζει τον άνθρωπο; Όλα δείχνουν πως ναι.