Αργεντινή: Το χρονικό δύο... προαναγγελθέντων «θανάτων»

Η «μαύρη» ιστορία της Αργεντινής των δύο χρεοκοπιών μέσα σε 13 χρόνια, αποτελεί δυστυχώς ακόμη μία απόδειξη του πόσο ανίσχυρες είναι οι κυβερνήσεις μπροστά στις ορέξεις των αγορών και του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. Από το 2001 η χώρα προσπαθούσε να συνέλθει από τις επιπτώσεις της βαθιάς κρίσης και της χρεοκοπίας και βρέθηκε ξανά αντιμέτωπη με τον ίδιο «εφιάλτη», όχι γιατί είναι αυτό που σε οικονομικούς όρους ονομάζουν«αφερέγγυα», αλλά επειδή έτσι... ήθελαν οι κερδοσκόποι.

Από το 2001 χώρα προσπαθούσε να συνέλθει από τις επιπτώσεις της βαθιάς κρίσης και της χρεοκοπίας και βρέθηκε ξανά αντιμέτωπη με τον ίδιο «εφιάλτη»

Το ιστορικό της πρώτης χρεοκοπίας

Στα τέλη του '90, η Αργεντινή χτυπήθηκε από την κρίση των αναδυόμενων αγορών, με αρχή τη γειτονική Βραζιλία, και μετά από τρία χρόνια ύφεσης, και με το πρόσθετο χτύπημα της παγκόσμιας ύφεσης - η οποία εντάθηκε και από το τρομοκρατικό χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους, γεγονός που έκανε τους επενδυτές να χάσουν την εμπιστοσύνη τους στις αγορές, το 2001 αναγκάστηκε να κηρύξει στάση πληρωμών για μέρος του εξωτερικού της χρέους, που ήταν κοντά στα 100 δισ. δολάρια.

Τον Νόέμβριο του 2001, ο πρόεδρος Φερνάντο ντε λα Ρούα «διέταξε» το πάγωμα των τραπεζικών καταθέσεων και αποδέσμευσε το πέσο από το δολάριο, με το οποίο είχε συνδεθεί σε ισοτιμία ένα προς ένα, προκαλώντας τη ραγδαία υποτίμησή του.

Η µεσαία τάξη, απηυδισμένη από το «κοραλίτο» (το πάγωµα των τραπεζικών της καταθέσεων) και την πολυετή λιτότητα εξεγέρθηκε ενάντια στην κυβέρνηση, πληµµύρισε την πλατεία «Πλάσα ντε Μάγιο», συγκρούστηκε µε την αστυνοµία και ανάγκασε τον πρόεδρο Φερνάντο ντε λα Ρούα να εγκαταλείψει εσπευσµένα το προεδρικό µέγαρο «Κάσα Ροσάδα» από την... ταράτσα µε πολεµικό ελικόπτερο. Η συγκλονιστική εικόνα του προέδρου που τρέπεται σε άτακτη φυγή από τον ίδιο τον λαό του µεταδόθηκε live σε όλο τον κόσµο.

Μετά τον ντε λα Ρουά, ακολούθησαν δύο πρόεδροι και ο τρίτος, ο Εντουάρντο Ντουάλντε, ανακοίνωσε στάση πληρωμών για το εξωτερικό χρέος. Παράλληλα, όρισε την υποτίμηση του νομίσματος (κατά 28%) και απαγόρευσε το άνοιγμα των τραπεζών σε ολόκληρη τη χώρα, μεταξύ άλλων για να αποφύγει τις αγορές δολαρίων εκ μέρους των πολιτών, κάτω από συνθήκες πανικού.

Ολοι οι τραπεζικοί λογαριασμοί, πάνω από ένα ορισμένο ύψος, μετατράπηκαν σε βιβλιάρια καταθέσεων, με χρονικό όριο ανάληψης χρημάτων έως και το 2010. Ουσιαστικά κατασχέθηκαν.

Οι τραπεζικοί λογαριασμοί σε δολάριο αντιμετωπίστηκαν σαν λογαριασμοί σε τοπικό νόμισμα (ανταλλαγή 1:1,40).

Το 8% των ομολογιούχων αρνήθηκε να συμμετάσχει στο κούρεμα και από αυτούς το 1% κατέφυγε στο αμερικανικό δικαστήριο προκειμένου να λάβει το σύνολο των χρημάτων συν τον τόκο

Η αναδιάρθρωση

Το 2003 ο πρόεδρος Νέστορ Κίρχνερ, ζήτησε από τους ξένους πιστωτές να ανταλλάξει τα παλιά ομόλογα με νέα χαμηλότερης αξίας και ύστερα από δύο χρόνια διαπραγματεύσεων, το 92% των πιστωτών δέχτηκαν το κούρεμα, ενώ το 8% αρνήθηκε να συμμετάσχει και από αυτούς το 1% κατέφυγε στο αμερικανικό δικαστήριο προκειμένου να λάβει το σύνολο των χρημάτων συν τον τόκο. Και αυτό ακριβώς είναι που μας φέρνει στο σήμερα...

Χρεοκοπία Νούμερο 2

Αυτή τη φορά η Αργεντινή εξωθείται σε μια στάση πληρωμών από έναν δικαστικό αγώνα που διεξάγουν εναντίον της τα hedge funds και όχι επειδή έχει ξεσπάσει κάποια διεθνής ή εγχώρια κρίση. Αξίζει να αναφέρουμε πως η ύφεση της Αργεντινής για το 2014 τοποθετούνταν κάτω του 1%.

Αυτό το... 1% των κατόχων ομολόγων που προσέφυγε στα δικαστήρια λοιπόν, και με ηγέτη το ισχυρότερο όλων, του NML Capital - θυγατρική της Elliot Management του Πολ Σίνγκερ, ουσιαστικά οδήγησε τη χώρα σε πτώχευση.

Την υπόθεση του... 1% είχε αναλάβει ο Αμερικανός δικαστής Τόμας Γκρίεζα που το 2012 υποστήριξε το αίτημά τους και αποφάσισε πως η Αργεντινή πρέπει να του καταβάλει 1,5 δισ. δολάρια.

Ακολούθησε σειρά εφέσεων από το Μπουένος Αϊρες και η κυβέρνηση της Αργεντινης αρνήθηκε να δεχθεί την απόφαση του δικαστή και επιχείρησε να αποπληρώσει μόνο τους επενδυτές που δέχτηκαν την αναδιάρθρωση.

Ωστόσο, τα αμερικανικά δικαστήρια μπλόκαραν τις πληρωμές στις 30 Ιουνίου λέγοντας ότι η Αργεντινή πρέπει να αντιμετωπίζει επί ίσοις όροις όλους τους πιστωτές.

Η δικαστική απόφαση έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία με το Μπουένος Άιρες να χαρακτηρίζει τα hedge funds αρπαχτικά αφού χτυπούν τη χώρα γιατί θέλουν να βγάλουν τεράστια κέρδη από χρέος που αγόρασαν σε εξευτελιστικές τιμές μετά τη χρεοκοπία της χώρας το 2001.

Δόθηκε στην Αργεντινή από το Ανώτατο Δικαστήριο, ένας μήνας χάριτος ο οποίος έληξε την Τετάρτη, για να έλθει σε κάποια συμφωνία με τους πιστωτές της. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό. Οι διαπραγματεύσεις ναυάγησαν με την Αργεντινή να τίθεται για δεύτερη φορά μέσα σε 13 χρόνια σε καθεστώς χρεοκοπίας, με τους οίκους να υποβαθμίζουν τη χώρα σε «επιλεκτική χρεοκοπία» ( S&P ).και σε «μερική χρεοκοπία» (Fitch).

Παρόλα αυτά τίποτα δεν έχει τελειώσει. Η κυβέρνηση της Αργεντινής διαμαρτύρεται για την «αδικία» σε βάρος της και απειλεί με προσφυγή σε διεθνή δικαστήρια, ενώ οι αναλυτές εκτιμούν πως αυτή τη φορά η χρεοκοπία θα διαρκέσει μόνο μερικούς μήνες, μέχρι τον Ιανουάριο του 2015, όπου θα έχει λήξει και η ρήτρα-κλειδί (RUFO) η οποία απαγορεύει στη χώρα να προσφέρει στα hedge funds καλύτερους όρους από αυτούς που λαμβάνονται από τους κατόχους ομολόγων που δέχθηκαν το κούρεμα στις αναδιαρθρώσεις που ακολούθησαν την χρεοκοπία του 2001.

Φωτογραφίες: EPA & Reuters

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr