Follow us

59

Πριν από δυό εβδομάδες, έκλεισα τα πενηνταεννιά. 'Ηταν τα πρώτα γενέθλια της ζωής μου που η χαρά πήγαινε αντάμα με μια δυσφορία.

THETOC TEAM
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΧΩΜΕΝΙΔΗς
Χρηστος Χωμενιδης

Όταν έγινα πενήντα χρονών, ένιωσα θριαμβευτής. Σαν να’χα κατακτήσει μία ψηλή βουνοκορφή, που δεν ήταν καν χιονισμένη. "Ο πενηντάρης" θα υπερθεματίσετε "είναι ο νέος της εποχής. Το έχει τραγουδήσει ο Ζαμπέτας εδώ και δεκαετίες. Ζαμάνια πριν να εφευρεθεί το βιάγκρα και το όζεμπικ και οι εμφυτεύσεις τριχωτού στην κεφαλή…" Έλα που εμένα με βάραινε το οικογενειακό μου παρελθόν! Ο πατέρας μου είχε πεθάνει στα σαρανταοκτώ. Ο εκ πατρός παππούς μου στα σαραντατρία, από βίαιο -σύμφωνοι- θάνατο, στα χέρια δολοφόνων ταγματασφαλιτών. Γιατί να μην τρίτωνε, στο πρόσωπό μου, το κακό; Μικρή έχουν σχέση οι φοβίες μας με τον ορθολογισμό. Αγγίζοντας πάντως τον μισό αιώνα, στις 3 Αυγούστου 2016, ένιωσα να’χει ακυρωθεί μια κατάρα. Μία βάσκανος μοίρα.

Πριν από δυό εβδομάδες, έκλεισα τα πενηνταεννιά. Ήταν τα πρώτα γενέθλια της ζωής μου που η χαρά πήγαινε αντάμα με μια δυσφορία. Με μια αίσθηση, ακριβέστερα, αποπροσανατολισμού. Ανησυχίας -για να μην πω πανικού- για το μέλλον. Οι φίλοι μου έδωσαν στην ημέρα τον γιορταστικότερο τόνο. Μου άνοιξαν φίνα κρασιά, μου παρήγγειλαν τα πιο νόστιμα κοψίδια. Έφτιαξαν ένα βίντεο από στιγμές-σταθμούς και το επένδυσαν με τα αγαπημένα μου τραγούδια. Η στοργή τους με τύλιγε σαν μαγική κουβέρτα. Τα πόδια μου όμως περίσσευαν. Και κρύωναν.

Σε δέκα χρόνια, αν δεν τα’χω κακαρώσει, θα είμαι εξηνταεννιά! Σε δεκαπέντε, εβδομήντα τεσσάρων! Πόσο γρήγορα κυλάνε δεκαπέντε χρόνια; Το 2010 μοιάζει προχθές - θυμάμαι ακριβώς τι με απασχολούσε. Πώς περνούσα… Όσα από τότε μου έχουν συμβεί με έχουν πλουτίσει, με έχουν διδάξει. Με έχουν κάνει πιο ψύχραιμο, πιο συμπονετικό απέναντι στους άλλους. Μα και στον εαυτό μου. Κόβεις, μεγαλώνοντας, ταχύτητα. Μαθαίνεις να κοιτάς όχι μονάχα εμπρός αλλά και γύρω σου. Και μέσα σου. Ωριμότητα σημαίνει να δέχεσαι τις στιγμές όπως έρχονται. Να αρμέγεις τον γλυκό -ή τον πικρό- χυμό τους. Να χαίρεσαι και την πλήξη σου ακόμα ως αντίστιξη της έντασης. Ό,τι ζεις οξύνει και τρυφερεύει συνάμα το βλέμμα σου. Άμα τα πας καλά, θα γίνεις κάποτε ένα γέρικο δέντρο με παχιά, δροσιστική σκιά…

Κουραφέξαλα! Το γήρας -έλεγε η γιαγιά μου- είναι η εσχάτη των ποινών. Οι περιπετειώδεις απολαύσεις που έδιναν νόημα στην κάθε νύχτα σου σταδιακά είτε απομυθοποιούνται είτε απαγορεύονται για λόγους υγείας. Γλένταγες κάποτε, πάρταρες μέχρι το ξημέρωμα. Κάθε κορίτσι που σού άρεσε ήταν μια επιταγή ευτυχίας, που τη διεκδικούσες με πάθος. Κάθε άνθρωπο που σού φαινόταν ξεχωριστός λαχταρούσες να τον συναντήσεις, να τον κουβεντιάσεις, να τον αποφλοιώσεις. Ενθουσιαζόσουν με μουσικές, με ταινίες, με βιβλία. Ξεκαρδιζόσουν με το τίποτα. Γίνεσαι συν τω χρόνω πιο εκλεκτικός; Ή βαδίζεις απλώς στο μονοπάτι της ανηδονίας;

Το σώμα σου ακόμα καλοστέκει, υπακούει στις επιθυμίες σου, δεν χρειάζεται κανενός είδους φαρμακευτική υποστήριξη. Για πόσο ακόμα; Λαμβάνεις μέτρα πρόληψης, προσέχεις για να έχεις. Από το 2008, έχω κόψει τα σκληρά ποτά. Από το 2016, το κάπνισμα. Από τον Φεβρουάριο έχω χάσει δεκατρία κιλά – κοιτάω πλέον τις φραντζόλες, τα τυριά, τα τηγανητά και φρίττω – πώς τα χλαπάκιαζα όλα αυτά; Έχω βρεθεί σε παρέες πρεσβυτέρων μου που κουβεντιάζουν με τις ώρες για αρρώστιες και γιατρούς. Βγάζουν από τις τσέπες τους αποτελέσματα εξετάσεων και τα συγκρίνουν - χοληστερίνες, τριγλυκερίδια- ο έχων χαμηλότερες τιμές συγκεντρώνει βλέμματα θαυμασμού. Και γιατί όχι; Αυτό είναι πλέον το γήπεδο όπου παίζουν μπάλα.

Απείρως θλιβερότεροι μού φαίνονται όσοι ζουν μέσα από τα παιδιά τους. Είτε απομυζώντας τα συναισθηματικά είτε αντιμετωπίζοντάς τα ως επενδύσεις που οφείλουν να τους φέρνουν κέρδη, να τους τονώνουν δηλαδή τον εγωισμό. Εγώ πιστεύω ότι η κόρη μου δεν μού χρωστάει απολύτως τίποτα. Θα ήμουν κατάπτυστος εάν την είχα φορτώσει με την ελάχιστη δική μου ανεκπλήρωτη φιλοδοξία. Ή με το χρέος να μου σταθεί στα γεράματα.

Δύο πολυαγαπημένοι φίλοι μου έχουν κιόλας πεθάνει. Τέσσερις έχουν πάθει καρκίνο -τον παλεύουν περίφημα ή τον έχουν αφήσει πίσω τους- η "επάρατος" όπως κάποτε την έλεγαν, τείνει να εξελιχθεί σε ιάσιμο, σε χρόνιο έστω νόσημα.

Ποιος είναι ο χειρότερος μου εφιάλτης που δεν σχετίζεται με αρρώστια ή με θάνατο, δικό μου ή των αγαπημένων μου; Μην χάσω επαφή με το σήμερα και καταλήξω να αναπολώ τα περασμένα, εξιδανικεύοντάς τα. Μην καταντήσω ένα χαιρέκακο χούφταλο που θα κουνάει το δάκτυλο στους νέους ενώ κατά βάθος θα τους κοιτάει και θα του τρέχουν τα σάλια. Υπάρχουν τέτοιοι θλιβεροί ογδοντάρηδες, και εβδομηντάρηδες ακόμα. Από την έτερη αξιοθρήνητη κατάσταση, εκείνων που πασχίζουν με τζιριτζάντουλες να ξεγελάσουν τον χρόνο, δεν νομίζω ότι κινδυνεύω. Παραείμαι χύμα για να γίνω ξαφνικά βαψομαλλιάς, να κάνω μπότοξ, να το ρίξω στη σκληρή γυμναστική.

Δεν κακίζω, θαυμάζω αντιθέτως όσες και όσους επιχειρούν αισθηματικά ξεκινήματα στα -ήντα τους - ο έρωτας είναι ελιξήριο που αποδεδειγμένα χρόνια δεν κοιτά. Θα το τολμούσα; Άσε να σιτέψω λίγο ακόμα… Δεν θα ίδρωνε πάντως το αυτί μου για το δηλητήριο των συνομηλίκων μου που σήπονται σε κακοφορμισμένους γάμους.

Τι θα ευχόμουν στον εαυτό μου για το 2046, που θα κλείσω τα ογδόντα;

Να ξυπνάω και να στρώνομαι στη δουλειά. Να γράφω και να σβήνω και να γράφω με την ίδια λύσσα που έχω από τα δεκάξι μου, να σχεδιάζω το επόμενο βιβλίο μου, να ελπίζω στο αριστούργημα. Να εξακολουθώ να περπατάω έξι χιλιόμετρα καθημερινά στη μαμά-Αθήνα. Να κάθομαι σε καφενεία και ταβέρνες. Να τσουγκρίζω ποτήρια. Να έχω ακόμα ανθρώπους να με βρίζουν - αλοίμονο στους καλλιτέχνες που γίνονται εν ζωή κοινής αποδοχής, όπερ σημαίνει προβλέψιμοι κι ανώδυνοι. Να παραμένω, το σημαντικότερο, μικρόχαρος. Ένα καινούργιο ρούχο, μια βόλτα, μια γνωριμία να μού φτιάχνουν το κέφι.

Τα αυτά επιθυμώ και δι υμάς.

Πηγή: Capital.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr

Στη Νέα Ερυθραία για μια από τις ομορφότερες αυλές των βορείων προαστίων

Το all-day στέκι με κοσμοπολίτικο αέρα και ανεμελιά έχει καταφέρει να ξεχωρίσει και συνεχίζει να το κάνει και το φθινόπωρο.

11 Αυγ 2025 | 11:36

Μια καλλονή και δύο Γκουαγιαβέρες

Η Καρταχένα καμαρώνει για τους συγγραφείς της. Για τον παραμυθά της βασικά, τον μεγαλύτερο παραμυθά στα ισπανικά μετά από τον Θερβάντες.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΩΜΕΝΙΔΗΣ 01 Σεπ 2025 | 07:23

Χειμερία νάρκη ή γεμιστά της επόμενης μέρας;

Οι αρκούδες. Τα ερπετά. Οι νυχτερίδες και οι σκίουροι. Και ορισμένοι Έλληνες πολιτικοί, ιδίως εάν έχουν διατελέσει πρωθυπουργοί.

25 Αυγ 2025 | 07:11

GET A LIFE

Η περιπέτεια του Γιώργου Μαζωνάκη δεν επηρέασε κανέναν πλην του ιδίου και των στενών συγγενών του. Δεν ήταν συνεπώς είδηση. Κακώς τα ΜΜΕ τη μετέδωσαν, την πρόβαλαν με πηχυαίους μάλιστα τίτλους. Γιατί το έκαναν;

11 Αυγ 2025 | 11:36

Μια καλλονή και δύο Γκουαγιαβέρες

Η Καρταχένα καμαρώνει για τους συγγραφείς της. Για τον παραμυθά της βασικά, τον μεγαλύτερο παραμυθά στα ισπανικά μετά από τον Θερβάντες.

03 Σεπ 2025 | 07:15

Στην Αξιώτισσα στη Νάξο

Όποτε βλέπω σε ταβέρνα ή εστιατόριο, πανό, αφίσες και λοιπά πολιτικά μηνύματα, τα οποία "μοστράρει" ο ιδιοκτήτης πιστεύοντας προφανώς ότι με τον τρόπο αυτό επηρεάζει πεινασμένες συνειδήσεις, απλώς αποχωρώ.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΩΜΕΝΙΔΗΣ 01 Σεπ 2025 | 07:23

Χειμερία νάρκη ή γεμιστά της επόμενης μέρας;

Οι αρκούδες. Τα ερπετά. Οι νυχτερίδες και οι σκίουροι. Και ορισμένοι Έλληνες πολιτικοί, ιδίως εάν έχουν διατελέσει πρωθυπουργοί.

01 Σεπ 2025 | 07:21

Εκλογολογίες και κομματικοί σχεδιασμοί

Ακόμα και η αναμενόμενη εμφάνιση του Κυριάκου Μητσοτάκη στη ΔΕΘ με τις γνωστές παροχές του Σεπτεμβρίου εντάσσεται πάντως, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, σε μια εκλογική στρατηγική.

ΓΡΑΦΕΙ Ο Π. ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 01 Σεπ 2025 | 06:10

Η Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής

Ζούμε σε οργουελικούς καιρούς. Ο Τζορτζ Όργουελ, αυτός ο σκοτεινός προφήτης του εικοστού αιώνα, μπορεί να μην έπεσε σε όλα μέσα (συμπεριλαμβάνονται και ηχηρές αστοχίες στις προβλέψεις του), αλλά σίγουρα πέτυχε διάνα το κυριότερο.

27 Αυγ 2025 | 07:28

Διαβάζοντας Τσίπρα μαζί με το croissant

Πώς να το κάνουμε, σου δίνει ένα prestige μια συνέντευξη στην Monde. (Επίτηδες βάζω συνέχεια ξένες λέξεις στο κείμενο, αν τυχόν το διαβάσει ο ίδιος, να ταλαιπωρηθεί να τις ψάχνει στο λεξικό. Μια αθώα εκδίκηση, θα μου τη συγχωρέσετε.)

25 Αυγ 2025 | 07:11

GET A LIFE

Η περιπέτεια του Γιώργου Μαζωνάκη δεν επηρέασε κανέναν πλην του ιδίου και των στενών συγγενών του. Δεν ήταν συνεπώς είδηση. Κακώς τα ΜΜΕ τη μετέδωσαν, την πρόβαλαν με πηχυαίους μάλιστα τίτλους. Γιατί το έκαναν;

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 25 Αυγ 2025 | 06:15

Η κόπωση των διακοπών

Όσο και αν ακουστεί αλλόκοτο, φαίνεται πως η κόπωση δεν επέρχεται ως συνέπεια των διακοπών, αλλά την κουβαλάμε μαζί μας και την μεταφέρουμε από τόπο σε τόπο.

23 Αυγ 2025 | 12:02

Η αφιέρωση της Μαρίας Φαραντούρη στη Λίνα Μενδώνη

Διάφοροι κοινωνικοί αγωνιστές του πληκτρολογίου, εξέφρασαν τον αποτροπιασμό τους για το γεγονός ότι η τραγουδίστρια – σύμβολο της αντίστασης – συμβιβάστηκε με την εξουσία.

20 Αυγ 2025 | 07:50

Τα χαρτιά της Ελλάδας και ο Τραμπ

Τι θα συνέβαινε αν ο πρόεδρος των ΗΠΑ καλούνταν να μεσολαβήσει στη διένεξη ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία;

18 Αυγ 2025 | 07:50

Τα γαλλικά για τη Βούλτεψη

Υποθέτω μπορείς, σαν τη Βούλτεψη, να αποφανθείς ότι για τις πυρκαγιές και την ευαλωτότητά μας, δεν φταίει άλλος, αλλά φταίει το ότι δεν έχουμε αρκετούς εθελοντές. Πώς δεν το είχαμε σκεφτεί τόσα χρόνια βρε αδελφέ;

ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 18 Αυγ 2025 | 06:33

Ούτε Μόναχο, ούτε Γιάλτα

Ακόμη και όσοι τσαλαβουτούν στα ρηχά της ιστορικής έρευνας, όλο και κάτι έχουν ακούσει για τη Συμφωνία του Μονάχου και τη Διάσκεψη της Γιάλτας.

13 Αυγ 2025 | 09:01

Εγκώμιον της ξαπλώστρας

Και μπορεί στις καλοκαιρινές διακοπές και στις συνθήκες καύσωνα, οι πρωινοί περίπατοι να προσαρμόζονται στις συνθήκες της κλιματικής αλλαγής, αλλά στην επιλογή της παραλίας, η θεωρία μου ισχύει στο ακέραιο.

11 Αυγ 2025 | 11:36

Μια καλλονή και δύο Γκουαγιαβέρες

Η Καρταχένα καμαρώνει για τους συγγραφείς της. Για τον παραμυθά της βασικά, τον μεγαλύτερο παραμυθά στα ισπανικά μετά από τον Θερβάντες.

11 Αυγ 2025 | 10:48

Το θαύμα της απάτης

Η εμμονή μου τα τελευταία χρόνια να αποκαλύπτω τις απάτες πίσω από τη συντριπτική πλειονότητα των υποτιθέμενων θαυμάτων δίνει την εσφαλμένη εντύπωση ότι δεν πιστεύω στα θαύματα συνολικά.