Αιχμάλωτοι του χρέους

Αποτελεί πομπώδη και οφθαλμοφανή αντίφαση το γεγονός πως ενώ όλα έχουν μια αξία η οποία εκφράζεται με μια τιμή, να πιστεύουμε πως το χρήμα, με βάση το οποίο αποτιμώνται και αλλάζουν χέρια όλα, δεν θα έχει κανένα κόστος και θα μοιράζεται δωρεάν...

Τι άλλο μπορεί να σημαίνουν τα μηδενικά ονομαστικά και αρνητικά πραγματικά επιτόκια από το γεγονός πως το χρήμα έχει μηδενική και αρνητική αξία;

Πριν λίγες μέρες ένας Γερμανός οικονομικός συντάκτης της Die Welt o Holger Zschaepitz ανέβασε μια ανάρτηση στο Twitter όπου υπολόγιζε πως οι καταθέσεις στη Γερμανία που δεν λαμβάνουν καμιά απόδοση έχουν φτάσει στο ύψος ρεκόρ των 2,64 τρισ. ευρώ. Με ένα ποσοστό πληθωρισμού περί το 3% αυτές οι καταθέσεις χάνουν κάθε χρόνο αγοραστική δύναμη περί τα 79 δισ. ευρώ, όσο είναι περίπου το μισό ΑΕΠ της Ελλάδας.

Αυτή η κατάσταση δεν είναι φυσιολογική και είναι θέμα χρόνου κάποιος να φωνάξει "ο βασιλιάς είναι γυμνός" ή να κοιτάξει κάτω σαν τις φιγούρες στα κινούμενα σχέδια που περπατούν στο κενό, για να ακολουθήσει ο απόλυτος πανικός...

Η πεποίθηση όλων των αρμοδίων και των ειδικών πως αφού το χρέος έχει φτάσει σε μη εξυπηρετήσιμα ύψη έχουμε εισέλθει σε μια εποχή με μηδενικά και αρνητικά επιτόκια που θα διαρκέσει για δεκαετίες είναι φενάκη.

Είναι σαν ένας γιατρός να λέει σε έναν ασθενή που έχει φτάσει να ζυγίζει 250 κιλά και δεν μπορεί να περπατήσει πώς θα λύσει το πρόβλημα και θα έχει μια φυσιολογική ζωή καταργώντας τη βαρυτική έλξη του πλανήτη.

Ιδού μια περιγραφή της ουτοπίας από τον Emmerich Müller που είναι επικεφαλής της Bankhaus-Metzler της παλαιότερης γερμανικής εμπορικής τράπεζας σε μια πρόσφατη συνέντευξη στη Handelsblatt:

"Πόσο επικίνδυνο είναι το δημόσιο χρέος, το οποίο έχει αυξηθεί κατακόρυφα ως αποτέλεσμα της μάχης κατά της πανδημίας;

Όλα εξαρτώνται από το αντίδοτο. Όταν ένα κράτος έχει μπροστά του ένα τόσο γιγάντιο βουνό χρέους, έχει βασικά τρεις επιλογές.

Η πρώτη είναι η μείωση των δαπανών αλλά είναι γνωστό ότι δεν μπορείς να κερδίσεις τις εκλογές με μια πολιτική λιτότητας.

Η δεύτερη επιλογή θα ήταν η αύξηση των φόρων, αλλά υπάρχει κίνδυνος επιβράδυνσης της οικονομικής ανάπτυξης και ασθενέστερη ανάπτυξη θα σήμαινε χαμηλότερα φορολογικά έσοδα.

Ερ: Και η τρίτη επιλογή;

Πιστεύω ότι τα αρνητικά πραγματικά επιτόκια θα είναι μαζί μας για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.

Εάν τα κράτη δυσκολεύονται να πληρώσουν τους τόκους για τα χρέη τους και τα χρέη διογκώνονται, εν μέρει ένας πληθωρισμός 2 έως 3 αποτελεί μια ευχάριστη παρενέργεια για τους υπουργούς Οικονομικών στην Ευρώπη και σε άλλες χώρες.

Ερ: Ναι, αλλά υποφέρουν οι αποταμιευτές...

Ναι, το βάρος πλήττει κυρίως τα ονομαστικά περιουσιακά στοιχεία. Δυστυχώς, οι περισσότερες αποταμιεύσεις στη Γερμανία εξακολουθούν να είναι σε τραπεζικούς λογαριασμούς ή ασφάλειες ζωής. Βιώνουμε λοιπόν μια υφέρπουσα απαλλοτρίωση αποταμιευτών. Η μόνη θεραπεία για αυτό θα ήταν μια βαθιά αλλαγή στις συνήθειες αποταμίευσης…"

Η λογική πίσω από αυτές τις απόψεις ελάχιστα διαφέρει από τους κανόνες της Σαρίας που προσπαθεί να εφαρμόσει ο Ερντογάν στην Τουρκία. Το αποτέλεσμα είναι ο εξευτελισμός της αξίας της λίρας και της αγοραστικής δύναμης των Τούρκων.

Οι τραπεζίτες όπως και ο "ημιδικτάτορας" της γείτονος εκλαμβάνουν εαυτούς ως Θεούς. Αυτό που επιχειρούν λίγο διαφέρει από το θαύμα όπου με 5 ψάρια και μερικά καρβέλια ο Ιησούς κατάφερε να χορτάσει περί τις 5.000 άτομα...

Για τις ιδιότητες του χρήματος και του χρέους υπάρχει μια καλή περιγραφή του Bill Bonner συγγραφέα του βιβλίου:" Hormegeddon: How Too Much Of A Good Thing Leads To Disaster":

"Το χρήμα εκφράζει μια σχέση μεταξύ ανθρώπων.

Ένας άνθρωπος με "χρήματα" που έχει στην τσέπη του έχει αξιώσεις στον χρόνο και στα υπάρχοντα άλλων ανθρώπων.

Μπορεί να αγοράσει ένα σπίτι από τον γείτονά του. Μπορεί να αγοράσει μια ώρα από τον χρόνο του γείτονά του. Όχι πολύ καιρό πριν, μπορούσε να αγοράσει ακόμη και την αδερφή ή την κόρη του γείτονά του (τότε, όπως και τώρα, πληρωνόταν για να ζήσει σε μια καλή γειτονιά)!

Ένας άνθρωπος χωρίς χρήματα δεν έχει καμία αξίωση, έχει μόνο μια ανάγκη.

Πρέπει να προσφέρει τον χρόνο του, το σπίτι του ή την κόρη του προκειμένου να ικανοποιήσουν τις ανάγκες του άλλοι άνθρωποι.

Ένας άνθρωπος με χρέη βρίσκεται σε ακόμη κατώτερη θέση. Έχει αρνητικά χρήματα. Δηλαδή, έχει την υποχρέωση να δώσει κάτι σε άλλους, αλλά δεν το έχει κάνει ακόμα.

Στην ουσία είναι σκλάβος των άλλων.

"Ο άνθρωπος που ευθύνεται για τους τόκους που δεν μπορεί να πληρώσει, έχει αποδεχτεί την εθελοντική σκλαβιά για μια ζωή", είχε πει ο Άγιος Βασίλειος…".

Κοντά στην κορυφή...

Το Ρ/Ε των 10 μεγαλύτερων σε κεφαλαιοποίηση εταιρειών του S&P 500 έχει προσεγγίσει τα επίπεδα της "φούσκας" των εταιρειών τεχνολογίας του ’99. Τούτο αυξάνει τις πιθανότητες μιας διόρθωσης...

Πηγή: Capital.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr