Follow us

Είμαι ηλίθιος

Ποιος στον κόσμο μας παραδέχεται, επικαλείται ευθέως τη βλακεία του;

THETOC TEAM
ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΧΩΜΕΝΙΔΗς
Χρηστος Χωμενιδης

Περνάμε την πύλη του JFK στις έξι και τριανταέξι το απόγευμα. Με την ψυχή στο στόμα. Η πτήση για Αθήνα είναι στις οκτώ και είκοσι. Το θυμάμαι από προηγούμενα ταξίδια μου, μού το είχαν τονίσει κι αυτή τη φορά πως πρέπει να βρίσκεσαι στο αεροδρόμιο τουλάχιστον τρεις ώρες πριν από την πτήση. Ειδάλλως κάτι να συμβεί, κάποια ουρά να κολλήσει, ένας έλεγχος ασφαλείας να καθυστερήσει, την έχασες. Όπερ καταστροφή. Μένεις με ένα - με δύο στην προκειμένη - άχρηστα εισιτήρια στο χέρι. Πρέπει να βγάλεις καινούργια, να πληρώσεις ξενοδοχείο, μια μικρή οικονομική καταστροφή, ένα αίσθημα ντροπής κυρίως ότι από τους τριακόσιους επιβάτες εσύ μονάχα έμεινες απέξω, εσύ και η δεκατριάχρονη κόρη σου, στην εκτίμηση της οποίας θα κατρακυλήσεις. "Εάν δεν μπορείς να προφτάσεις ένα αεροπλάνο, πώς να σε εμπιστεύομαι;" θα σκέφτεται κοιτάζοντάς σε με απαξία - ίσως και με οίκτο…

Να τα ρίξεις στον φίλο σου, που επέμενε να σας πάει με το αμάξι του; Ας πάταγες εγκαίρως πόδι. Ας μπαίνατε στο τρένο. Να ενοχοποιήσεις την απερίγραπτη κυκλοφοριακή συμφόρηση; Να κουνήσεις το δάχτυλο στους Αμερικάνους που δεν διαπλατύνουν τους δρόμους - "από το Σύνταγμα στο 'Ελευθέριος Βενιζέλος' ζήτημα αν κάνεις σαρανταπέντε λεπτά!" να εκραγείς σαν γραφικός Ελληνάρας; Να θυμηθείς το Κάιρο όπου οδηγούν με το χέρι μονίμως στην κόρνα, αλλάζουν διαρκώς λωρίδες, κάνουν σλάλομ, καβαλάνε εν ανάγκη διαχωριστικές νησίδες; - για αυτό η Αίγυπτος θεωρείται υπανάπτυκτη χώρα… Ενώ η πρόοδος της Αμερικής βασίζεται στην πειθαρχία ακριβώς των πολιτών της. Στη συμμόρφωση του καθενός προς το καθήκον του, όσο ανιαρό - ή θλιβερό - κι αν είναι…

Οι υπάλληλοι του αεροδρομίου έχουν εκπαιδευτεί σαν βοσκοί. Ξέρουν να σαλαγάνε ανθρώπους, να τους κατευθύνουν στην κατάλληλη ουρά, να τους στοιχίζουν, να επιταχύνουν τον ρυθμό τους. Δεν πρόκειται για εργασία δημιουργική, ευχάριστη, καλά αμειβόμενη έστω. Λιώνεις στην ορθοστασία. Ιδρώνεις μέσα στη στολή σου. Επιστρέφεις κάθε μέρα στο σπίτι σου με ένα υπαρξιακό - φαντάζομαι - κενό. Έχεις προϋπαντήσει και ξεπροβοδίσει τόσο κόσμο κι εσύ κολλημένος εκεί. Το δικό σου ταξίδι JFK - Μπρονξ ή Λονγκ Άιλαντ. Και πάλι πίσω. Ίσως κάποτε να αξιώθηκες έναν μήνα του μέλιτος στη Φλόριντα. Ίσως, αν είσαι μετανάστης πρώτης γενιάς, να περνάς ένα στα τρία καλοκαίρια στη Σικελία, στην Κρήτη - ένα στα τρία καλοκαίρια με το ζόρι, η τσέπη σου δεν αντέχει συχνότερα… Νοιώθεις έτσι κι αλλιώς αφομοιωμένος στην Αμερική κι ας ακούς το ραδιόφωνο της παλιάς σου πατρίδας. Κι ας μερακλώνεις με ζεϊμπέκικα ή με φάντος όποτε έρχονται τραγουδιστές από την Πορτογαλία ή την Ελλάδα. Όσο διαρκεί πάντως η βαρδιά, καλά-καλά ούτε το όνομά σου δεν θυμάσαι. Η μικρή εξουσία που σου έχει δώσει η εταιρεία σου απαιτεί, για να την ασκήσεις, απόλυτη συγκέντρωση. Φέρεις ευθύνη. Εάν κάτι πάει στραβά, θα κληθείς σε απολογία. Πρέπει άρα να είσαι βλοσυρός. Ψαρωτικός.

"Τσεκ ιν θα κάνετε στα μηχανήματα! Εκεί θα παραδώσετε και τις αποσκευές σας!" μάς διατάζουν.

Το κομπιούτερ, το ρομπότ, ο αλγόριθμος σαρώνει τους ταμίες από τα σούπερ μάρκετ και τις τράπεζες. Τους υπαλλήλους από τα γκισέ των αεροδρομίων. Τους επανεκπαιδεύουν άραγε; - τους τοποθετούν σε άλλα πόστα; Ή τους γλυκαίνουν απλώς το χάπι με αποζημιώσεις λόγω "εθελούσιας εξόδου" και τους σπρώχνουν στη χωματερή της αεργίας; Και οι CEO ωστόσο οφείλουν να επιλέγουν τις οικονομικότερες λύσεις. Τα συμφέροντα των μετόχων περιφρουρούν, δεν ασκούν κοινωνική πολιτική…

Ασθμαίνοντες σέρνουμε τις βαλίτσες προς το μηχάνημα. Η ώρα έχει πάει επτά παρά δέκα. Τότε συμβαίνει η κόμπλα. Μας ζητείται να πληκτρολογήσουμε τους αριθμούς των εισιτηρίων μας. Πού θα τους βρούμε; Στο σχετικό μέιλ. Πώς θα το ανασύρουμε από το κινητό εφόσον το wifi του αεροδρομίου σούρνεται, ουσιαστικά δεν λειτουργεί; "Έπρεπε να το έχουμε φωτογραφίσει!" κάνει η κόρη μου. Στερνή μου γνώση να σ’είχα πρώτα.

Πώς να εξηγήσω την κατάσταση στην υπάλληλο; Το πιθανότερο; Να σηκώσει τους ώμους. "Πρόβλημά σας…" Θα της αλλάξω γνώμη επιχειρηματολογώντας, απειλώντας, βάζοντας τα κλάματα; Καμιά ελπίδα. Έτσι δε και δυναμώσω τον τόνο της φωνής μου, έτσι και λογομαχήσω μαζί της, θα σπεύσει ο υπεύθυνος ασφαλείας, σεκιουριτάς ή αστυνομικός. Τη χάσαμε την πτήση.

Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται. "Έχω ανάγκη να κάνω τσεκ ιν με τον παραδοσιακό τρόπο" της δηλώνω. "Γιατί;" με κοιτάει στραβά. "Διότι δεν μπορώ να χειριστώ το μηχάνημα. Διότι είμαι ηλίθιος!" δηλώνω ορθά-κοφτά.

Ποιος στον κόσμο μας παραδέχεται, επικαλείται ευθέως τη βλακεία του; Και η λέξη ακόμα έχει εξαλειφθεί από το ιδίωμα της πολιτικής ορθότητας. Εάν δεν μπορείς να ξεχωρίσεις δυό γαϊδουριών άχυρα, "υπάρχουν πολλών λογιών νοημοσύνες" θα σου πουν. "Το συναίσθημα υπερτερεί της ευφυίας…" Παρηγορώντας σε, νοιώθουν οι ίδιοι ηθικώς ανώτεροι. Και εξακολουθούν, χωρίς τύψεις, να σε αντιμετωπίζουν στην πράξη ως ηλίθιο. Ως άσχημο. Ως αγράμματο.

"Είμαι ηλίθιος" επαναλαμβάνω. Η φράση μου λειτουργεί αφοπλιστικά. Θαυματουργά. Η υπάλληλος ακαριαία μαλακώνει. "Ελάτε μαζί μου…" μας χαμογελάει με τρυφερότητα, ιδίως στην κόρη μου που έχει -τι ατυχία- έναν ελλειμματικό πατέρα. Από εκεί και ύστερα, όλοι απέναντι μας είναι ευγενέστεροι, πιο εξυπηρετικοί και από εάν είχαμε πληρώσει εισιτήριο πρώτης θέσης. "Περάστε από εδώ, καθήστε εκεί, χρειάζεστε κάποια βοήθεια;" με ρωτούν στρογγυλεύοντας τις λέξεις, λες κι απευθύνονται σε νήπιο.

Η ηλιθιότητα στις μέρες μας αποτελεί όχι ρετσινιά. Αλλά παράσημο. Κλειδί που ανοίγει πολλές πόρτες.

Πηγή: Capital.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr

Στη Νέα Ερυθραία για μια από τις ομορφότερες αυλές των βορείων προαστίων

Το all-day στέκι με κοσμοπολίτικο αέρα και ανεμελιά έχει καταφέρει να ξεχωρίσει και συνεχίζει να το κάνει και το φθινόπωρο.

18 Αυγ 2025 | 07:52

59

Πριν από δυό εβδομάδες, έκλεισα τα πενηνταεννιά. Ήταν τα πρώτα γενέθλια της ζωής μου που η χαρά πήγαινε αντάμα με μια δυσφορία.

11 Αυγ 2025 | 11:36

Μια καλλονή και δύο Γκουαγιαβέρες

Η Καρταχένα καμαρώνει για τους συγγραφείς της. Για τον παραμυθά της βασικά, τον μεγαλύτερο παραμυθά στα ισπανικά μετά από τον Θερβάντες.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΩΜΕΝΙΔΗΣ 01 Σεπ 2025 | 07:23

Χειμερία νάρκη ή γεμιστά της επόμενης μέρας;

Οι αρκούδες. Τα ερπετά. Οι νυχτερίδες και οι σκίουροι. Και ορισμένοι Έλληνες πολιτικοί, ιδίως εάν έχουν διατελέσει πρωθυπουργοί.

25 Αυγ 2025 | 07:11

GET A LIFE

Η περιπέτεια του Γιώργου Μαζωνάκη δεν επηρέασε κανέναν πλην του ιδίου και των στενών συγγενών του. Δεν ήταν συνεπώς είδηση. Κακώς τα ΜΜΕ τη μετέδωσαν, την πρόβαλαν με πηχυαίους μάλιστα τίτλους. Γιατί το έκαναν;

18 Αυγ 2025 | 07:52

59

Πριν από δυό εβδομάδες, έκλεισα τα πενηνταεννιά. Ήταν τα πρώτα γενέθλια της ζωής μου που η χαρά πήγαινε αντάμα με μια δυσφορία.

11 Αυγ 2025 | 11:36

Μια καλλονή και δύο Γκουαγιαβέρες

Η Καρταχένα καμαρώνει για τους συγγραφείς της. Για τον παραμυθά της βασικά, τον μεγαλύτερο παραμυθά στα ισπανικά μετά από τον Θερβάντες.

06 Σεπ 2025 | 09:44

Δημογραφικό: Να ξυπνήσουμε γιατί χανόμαστε (Τάσος Γιαννίτσης)

Διαβάζοντας την εισήγηση για το δημογραφικό πρόβλημα που έκανε ο Τάσος Γιαννίτσης στην επετειακή εκδήλωση για τα 51 χρόνια του ΠΑΣΟΚ (και μπράβο τους για την ιδέα), σε πιάνει η ψυχή σου.

03 Σεπ 2025 | 07:15

Στην Αξιώτισσα στη Νάξο

Όποτε βλέπω σε ταβέρνα ή εστιατόριο, πανό, αφίσες και λοιπά πολιτικά μηνύματα, τα οποία "μοστράρει" ο ιδιοκτήτης πιστεύοντας προφανώς ότι με τον τρόπο αυτό επηρεάζει πεινασμένες συνειδήσεις, απλώς αποχωρώ.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΩΜΕΝΙΔΗΣ 01 Σεπ 2025 | 07:23

Χειμερία νάρκη ή γεμιστά της επόμενης μέρας;

Οι αρκούδες. Τα ερπετά. Οι νυχτερίδες και οι σκίουροι. Και ορισμένοι Έλληνες πολιτικοί, ιδίως εάν έχουν διατελέσει πρωθυπουργοί.

01 Σεπ 2025 | 07:21

Εκλογολογίες και κομματικοί σχεδιασμοί

Ακόμα και η αναμενόμενη εμφάνιση του Κυριάκου Μητσοτάκη στη ΔΕΘ με τις γνωστές παροχές του Σεπτεμβρίου εντάσσεται πάντως, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, σε μια εκλογική στρατηγική.

ΓΡΑΦΕΙ Ο Π. ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 01 Σεπ 2025 | 06:10

Η Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής

Ζούμε σε οργουελικούς καιρούς. Ο Τζορτζ Όργουελ, αυτός ο σκοτεινός προφήτης του εικοστού αιώνα, μπορεί να μην έπεσε σε όλα μέσα (συμπεριλαμβάνονται και ηχηρές αστοχίες στις προβλέψεις του), αλλά σίγουρα πέτυχε διάνα το κυριότερο.

27 Αυγ 2025 | 07:28

Διαβάζοντας Τσίπρα μαζί με το croissant

Πώς να το κάνουμε, σου δίνει ένα prestige μια συνέντευξη στην Monde. (Επίτηδες βάζω συνέχεια ξένες λέξεις στο κείμενο, αν τυχόν το διαβάσει ο ίδιος, να ταλαιπωρηθεί να τις ψάχνει στο λεξικό. Μια αθώα εκδίκηση, θα μου τη συγχωρέσετε.)

25 Αυγ 2025 | 07:11

GET A LIFE

Η περιπέτεια του Γιώργου Μαζωνάκη δεν επηρέασε κανέναν πλην του ιδίου και των στενών συγγενών του. Δεν ήταν συνεπώς είδηση. Κακώς τα ΜΜΕ τη μετέδωσαν, την πρόβαλαν με πηχυαίους μάλιστα τίτλους. Γιατί το έκαναν;

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 25 Αυγ 2025 | 06:15

Η κόπωση των διακοπών

Όσο και αν ακουστεί αλλόκοτο, φαίνεται πως η κόπωση δεν επέρχεται ως συνέπεια των διακοπών, αλλά την κουβαλάμε μαζί μας και την μεταφέρουμε από τόπο σε τόπο.

23 Αυγ 2025 | 12:02

Η αφιέρωση της Μαρίας Φαραντούρη στη Λίνα Μενδώνη

Διάφοροι κοινωνικοί αγωνιστές του πληκτρολογίου, εξέφρασαν τον αποτροπιασμό τους για το γεγονός ότι η τραγουδίστρια – σύμβολο της αντίστασης – συμβιβάστηκε με την εξουσία.

20 Αυγ 2025 | 07:50

Τα χαρτιά της Ελλάδας και ο Τραμπ

Τι θα συνέβαινε αν ο πρόεδρος των ΗΠΑ καλούνταν να μεσολαβήσει στη διένεξη ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία;

18 Αυγ 2025 | 07:52

59

Πριν από δυό εβδομάδες, έκλεισα τα πενηνταεννιά. Ήταν τα πρώτα γενέθλια της ζωής μου που η χαρά πήγαινε αντάμα με μια δυσφορία.

18 Αυγ 2025 | 07:50

Τα γαλλικά για τη Βούλτεψη

Υποθέτω μπορείς, σαν τη Βούλτεψη, να αποφανθείς ότι για τις πυρκαγιές και την ευαλωτότητά μας, δεν φταίει άλλος, αλλά φταίει το ότι δεν έχουμε αρκετούς εθελοντές. Πώς δεν το είχαμε σκεφτεί τόσα χρόνια βρε αδελφέ;

ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 18 Αυγ 2025 | 06:33

Ούτε Μόναχο, ούτε Γιάλτα

Ακόμη και όσοι τσαλαβουτούν στα ρηχά της ιστορικής έρευνας, όλο και κάτι έχουν ακούσει για τη Συμφωνία του Μονάχου και τη Διάσκεψη της Γιάλτας.

13 Αυγ 2025 | 09:01

Εγκώμιον της ξαπλώστρας

Και μπορεί στις καλοκαιρινές διακοπές και στις συνθήκες καύσωνα, οι πρωινοί περίπατοι να προσαρμόζονται στις συνθήκες της κλιματικής αλλαγής, αλλά στην επιλογή της παραλίας, η θεωρία μου ισχύει στο ακέραιο.

11 Αυγ 2025 | 11:36

Μια καλλονή και δύο Γκουαγιαβέρες

Η Καρταχένα καμαρώνει για τους συγγραφείς της. Για τον παραμυθά της βασικά, τον μεγαλύτερο παραμυθά στα ισπανικά μετά από τον Θερβάντες.

11 Αυγ 2025 | 10:48

Το θαύμα της απάτης

Η εμμονή μου τα τελευταία χρόνια να αποκαλύπτω τις απάτες πίσω από τη συντριπτική πλειονότητα των υποτιθέμενων θαυμάτων δίνει την εσφαλμένη εντύπωση ότι δεν πιστεύω στα θαύματα συνολικά.