“Η Ρώμη ανοίγει τις πύλες της στους σύγχρονους βαρβάρους” ήταν ο τίτλος των Financial Times πριν από δύο εβδομάδες, όταν είχε ανακοινωθεί η εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στο λαϊκίστικο Κίνημα Πέντε Αστέρων και στην ακροδεξιά Λέγκα του Βορρά.
Μπορεί το veto του Προέδρου Ματαρέλα, να εμπόδισε αυτή την εξέλιξη, αλλά όσα συμβαίνουν στην Ιταλία ήρθαν να υπεμθυμίσουν ότι οι ευρωσκεπτικιστικές και ακροδεξιές δυνάμεις, που δεν κατάφεραν πέρυσι να κερδίσουν στη Γαλλία και στην Ολλανδία κάθε άλλο παρά σε ύφεση βρίσκονται. Είναι η πιo ισχυρή αντιπολιτευτική δύναμη στη Γερμανία, συγκυβερνούν στην Αυστρία, διαδραματίζουν ισχυρό ρόλο στην Ιταλία και τη Γαλλία. “Οι σύμμαχοί μας, στρώνουν το έδαφος για τη μεγάλη επιστροφή στα εθνικά κράτη” δηλώνει η Μαρίν Λε Πεν. "Η ΕΕ και οι χρηματοπιστωτικές αγορές καταργούν την δημοκρατία. Αυτό που συμβαίνει στην Ιταλία είναι ένα πραξικόπημα, μια ληστεία του ιταλικού λαού από παράνομους θεσμούς. Απέναντι σε αυτήν την άρνηση της δημοκρατίας, ο θυμός των λαών μεγαλώνει παντού στην Ευρώπη!" έγραψε αμέσως μετά τις τελευταίες εξελίξεις η επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου της Γαλλίας. “ Η Ιταλία θα γίνει ο ηγέτης του κινήματος εναντίον του κατεστημένου” πανηγύριζε ο πρώην σύμβουλος στρατηγικής του Ν. Τραμπ, Στιβ Μπάνον.
Ανεξαρτήτως της τροπής που θα πάρουν τελικά τα πολιτικά πράγματα στη Ρώμη μετά την ανάθεση της εντολής σχηματισμού κυβέρνησης στον τεχνοκράτη Κ.Κοταρέλι, το αντιευρωπαϊκό κλίμα θα παραμείνει έντονο αφού μόνο το 39% των ιταλών βλέπει θετικά την ΕΕ, παρότι πριν από μερικά χρόνια η Ιταλία ήταν από τις πλέον φιλοευρωπαϊκές χώρες. Αιτίες αυτής της μεταστροφής θεωρούνται η οικονομική στασιμότητα, η ανεργία των νέων, η ανασφάλεια για το μέλλον και το προσφυγικό.
Επειδή τα προβλήματα δεν είναι σημερινά, η εξέλιξη δεν αποτελεί έκπληξη.Το Κίνημα των Πέντε Αστέρων, έγινε σε λίγα χρόνια το μεγαλύτερο κόμμα της Ιταλίας συγκεντρώνοντας 32% των ψήφων παίρνοντας δηλαδή τις ψήφους του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος του Ματέο Ρέντσι και η Λέγκα του Βορρά από ένα κόμμα τοπικής εμβέλειας στη Βόρεια Ιταλία, εξελίχθηκε σε σοβαρό παίκτη εθνικής εμβέλειας με 17,69% των ψήφων, (από 4% στις προηγούμενες εκλογές). Το αντιευρωπαϊκό κύμα είναι δύσκολο να κοπάσει. Οι δυνάμεις κατά του ευρώ ενισχύονται. Ο προταθείς για τη θέση του Υπουργού Οικονομικών, 82χρονος Πάολο Σαβόνα, δεν ήταν κάποιος περιθωριακός οικονομολόγος. Ήταν άνθρωπος του κατεστημένου. Στο βιβλίο του με τίτλο: “Σαν Εφιάλτης, Σαν 'Ονειρο” γράφει ότι “το ευρώ είναι ένας ζουρλομανδύας που κατασκευάστηκε στη Γερμανία. Το Βερολίνο δεν έχει αλλάξει την άποψή του για το ρόλο του στην Ευρώπη από την εποχή των Ναζί. Το να είσαι μέλος της νομισματικής ένωσης σημαίνει φασισμό δίχως δικτατορία και από οικονομικής πλευράς, μια μορφή ναζισμού δίχως μιλιταρισμό”.
Η Ιταλία έχει σε κάθε περίπτωση δύσκολο δρόμο μπροστά της. Η ιταλική οικονομία είναι 9η στον κόσμο και βασίζεται στις υπηρεσίες και στη μεταποίηση. Οι εξαγωγές της είναι προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας στους τομείς των μηχανών, της μόδας, των προϊόντων πολυτελείας, των τροφίμων και των αυτοκινήτων. Η χώρα μένει διαρκώς πίσω από τους Ευρωπαίους και τους παγκόσμιους ανταγωνιστές της και για να μπορέσει να κερδίσει το χαμένο έδαφος χρειάζεται μεγάλες αλλαγές. Ενώ παράγει εξειδικευμένα προϊόντα, το ποσοστό των αποφοίτων ΑΕΙ είναι 17% σε σύγκριση με το 27% της Γερμανίας, το 32% της Γαλλίας και το 44% των ΗΠΑ. Αυτό, παράλληλα με τις ολοένα και μικρότερες δαπάνες για έρευνα και ανάπτυξη, την αργή υιοθέτηση νέων μεθόδων και την καθυστέρηση στην υιοθέτηση νεών τεχνολογιών εμποδίζουν τη χώρα να αυξήσει το μερίδιό της στην παγκόσμια αγορά.
Το δημόσιο χρέος που ανέρχεται σε 2,3 τρισ. ευρώ (132% του ιταλικού ΑΕΠ), και είναι το δεύτερο μετά το χρέος της Ελλάδας, αποτελεί άλλο ένα μεγάλο βάρος και για την ίδια και για την ΕΕ. Σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα η Ιταλία χρειάζεται 200 δισ. ευρώ ετησίως μόνο και μόνο για την εξυπηρέτηση των παλιών δανείων της. Να σημειωθεί ότι ο ESM έχει στη διάθεση του 400 δισ. άρα θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει την Ιταλία μόνο για δύο χρόνια, εφόσον βέβαια δεν προκύψουν άλλες ανάγκες.
Η κατάσταση επηρεάζει αρνητικά το σύνολο της Ευρώπης. Στην Ελλάδα έγινε αντιληπτό από την αύξηση των spread των ελληνικών ομολόγων σε μια στιγμή μάλιστα που τελειώνουν τα δανεικά και σε λίγους μήνες η χώρα πρέπει να χρηματοδοτείται από τις αγορές. Η Ισπανία είναι ακόμη ευάλωτη και η κυβέρνησή της αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα.
Οι οίκοι αξιολόγησης ήδη θέτουν την Ιταλία στο μικροσκόπιο. Αν υποβαθμιστούν κατά δύο βαθμίδες τα ιταλικά ομόλογα θα ανήκουν στην κατηγορία των σκουπιδιών γεγονός που πιέζει πολλούς επενδυτές να τα ξεφορτωθούν τώρα. Πολλοί, ακόμη και στο εσωτερικό της Ιταλίας υπολογίζουν ότι η χώρα είναι πολύ μεγάλη και σημαντική για την Ευρώπη και αν χρειαστεί οι ευρωπαϊκοί θεσμοί θα κάνουν οτιδήποτε χρειαστεί για τη διάσωσή της. Αρα μπορούν να προχωρήσουν σε κινήσεις αναλαμβάνοντας ρίσκα γιατί τελικά δεν θα την αφήσουν να χρεωκοπήσει. Ζηλεύοντας τον ΣΥΡΙΖΑ του 2015, οι υποσχέσεις που δίνονταν για περικοπές φόρων, ελάχιστο εισόδημα, ακύρωση νόμων για τις συντάξεις είχε υπολογιστεί ότι θα κόστιζαν 109 δισ. ευρώ το χρόνο. Αυτά τα αιτήματα δεν ακυρώθηκαν. Μεγάλο τμήμα των Ιταλών εξακολουθεί να πιστεύει ότι ο δρόμος για ένα καλύτερο αύριο δεν περνάει από τις Βρυξέλλες. Το veto του Ιταλού προέδρου είναι απολύτως βέβαιο ότι θα εκληφθεί από σημαντικό τμήμα των πολιτών ως προσπάθεια χειραγώγησης των πολιτικών εξελίξεων στη χώρα τους και πιθανόν να οδηγήσει σε νέα αύξηση των ποσοστών για το Κίνημα Πέντε Αστέρων και τη Λέγκα του Βορρά. Εκείνοι που πιστεύουν ότι η λύση βρίσκεται στην επιστροφή στα εθνικά κράτη αυξάνονται.
Στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο δεν φαίνεται να αλλάζουν τους ρυθμούς τους. Οι φωνές από κάθε χώρα δεν φθάνουν ως εκεί. Αντί να προχωρήσουν σε ριζοσπαστικές λύσεις στην κατεύθυνση μιας ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας, εξαντλούν τις προσπάθειές τους στον τρόπο διαχείρισης άλλης μιας κρίσης. Οι πολίτες απαιτούν λύσεις που θα τους δώσουν προοπτική και απαντήσεις στα προβλήματά τους και καταφεύγουν στις κάλπικες υποσχέσεις λαϊκιστών και ευερωσκεπτικιστών (στην Ελλάδα το ξέρουμε καλά). Δυστυχώς οι ηγέτες μεγάλων κρατών, ιδίως της Γερμανίας, που μιλούν στο όνομα της Ευρώπης βλέπουν μέχρι εκεί που φθάνουν τα σύνορα της χώρας τους.
------
Στην ιστοσελίδα μας φιλοξενούνται όλες οι απόψεις που σέβονται τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον πολιτισμό και την αισθητική. Οι γνώμες των αρθρογράφων είναι ενυπόγραφες και προσωπικές και δεν ταυτίζονται απαραίτητα με την άποψη του TheToc.gr.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr
