Επτά προτάσεις για το αύριο

Την 1η Μαΐου 1886 στο Σικάγο, οι Αμερικανοί εργάτες διεκδικούσαν την καθιέρωση του οκτάωρου με το σύνθημα "Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο". Σήμερα, 133 χρόνια μετά, αυτό το αίτημα πολλές φορές δυστυχώς είναι ακόμα ζωντανό αλλά είναι γεγονός ότι οι συνθήκες εργασίας, τουλάχιστον στις δυτικές κοινωνίες, έχουν βελτιωθεί σημαντικά. Παρόλα αυτά ο συμβολισμός της Πρωτομαγιάς παραμένει δυνατός και επίκαιρος. Η πρόοδος, η τεχνολογία, και η επιστήμη έχουν βελτιώσει τη ζωή δισεκατομμυρίων ανθρώπων τα τελευταία χρόνια αλλά ταυτόχρονα έχουν αυξήσει τις οικονομικές και τις κοινωνικές ανισότητες.

Στην Ελλάδα της κρίσης αρκεί να δει κάποιος τους αριθμούς για να καταλάβει που βρισκόμαστε. 4 στα 10 παιδιά είναι μπροστά στο φάσμα της φτώχειας. Αυτή η κατάσταση διαπερνά τον ατομικό και τον οικογενειακό κύκλο ζωής και εκτείνεται σε δύο ή και περισσότερες γενιές. Η φτώχεια μεταβιβάζεται μεταξύ των γενεών και αποτελεί μια από τις πιο ανθεκτικές μορφές κοινωνικής μειονεξίας. Όλες οι μελέτες δείχνουν ότι οι πιθανότητες που έχει ένα παιδί που μεγαλώνει σε μια φτωχή οικογένεια να καταλήξει κι αυτό φτωχό ως ενήλικας είναι μεγάλες. Στην Ελλάδα είναι 2,2 φορές πιθανότερο κάποιος που έχει μεγαλώσει σε οικογένεια που τα «βγάζει πέρα δύσκολα» να τα βγάζει πέρα δύσκολα σήμερα ως ενήλικας, παρά να ζήσει μια άνετη ζωή. Η κατάσταση στην αγορά εργασίας της χώρας μας είναι δραματική. Το 1/3 των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα έχουν τόσο μικρές απολαβές που μόλις τους φτάνουν για να ζήσουν. Το 9% των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα λαμβάνει λιγότερα και από 200 ευρώ. Ο κίνδυνος, ακόμη και με σταθερή εργασία, να συγκαταλεχθεί κανείς στους φτωχούς στην Ελλάδα είναι τόσο μεγάλος, όσο πουθενά αλλού στην ΕΕ.

Υπό αυτές τις συνθήκες, η νέα γενιά γυρνά την πλάτη της στο μέλλον που κληρονομεί από τη γενιά της Μεταπολίτευσης, θεωρώντας ότι δεν έχει ρόλο στις εξελίξεις. Απογοήτευση, οργή, αντίδραση συνθέτουν τα συναισθήματα μιας μεγάλης μερίδας των πρωταγωνιστών του αύριο της πατρίδας μας. Η συζήτηση για το λαϊκισμό και την ευθύνη του στην κρίση είναι σημαντική. Κανείς όμως δεν μπορεί να ρίξει περισσότερη ευθύνη στους πολίτες που αναζητούν λύση, από ότι στους πολιτικούς που οφείλουν να τη δώσουν. Οι πολιτικοί οφείλουν να αφουγκράζονται τους πολίτες, να μετράνε τα λόγια τους και να υλοποιούν τις δεσμεύσεις τους. Η αποστροφή στην πολιτική και η τυφλή στροφή στα άκρα και τη ρητορική του μίσους δεν αποτελεί λύση. Τα δήθεν αντισυστημικά κόμματα, τόσο στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως, δυσχέραναν τις οικονομικές συνθήκες, διεύρυναν τις κοινωνικές ανισότητες και ενέτειναν το κλίμα απαισιοδοξίας.

Πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις ριζικές αλλαγές των σύγχρονων κοινωνιών. Τα μεγάλα θύματα της πολυετούς και πολυεπίπεδης κρίσης, όπως οι γυναίκες, οι μακροχρόνια άνεργοι, οι μόνιμα υποαπασχολούμενοι, οι κοινωνικά αποκλεισμένοι να βρουν ξανά πραγματική προοπτική. Η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει ταχύτητα και να πρωταγωνιστήσει στις διεθνείς εξελίξεις. Η ευθύνη ανάδειξης μιας ρεαλιστικής, εναλλακτικής πρότασης απέναντι στο συντηρητικό δίπολο είναι μεγάλη. Με ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς που κατανέμεται με δίκαιο τρόπο στην κοινωνία και δημιουργεί ευκαιρίες για όλους. Για όλους ανεξάρτητα από το φύλο, την καταγωγή και την ηλικία τους. Πρέπει να προσφέρουμε ένα Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο:

1. Με πλήρη και περιεκτική λειτουργία της Ελληνικής Δημοκρατίας, με εγρήγορση για τα εθνικά συμφέροντα και έμφαση στην Ισότητα, στη Δικαιοσύνη, στην Ασφάλεια, στην Αποκέντρωση και στη συμμετοχή των πολιτών στην διαδικασία λήψης αποφάσεων και τη λογοδοσία, μέσω νέων τεχνολογιών.
2. Με ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα θα ενθαρρύνει την πρωτοβουλία και θα επαναθεμελιώσει την σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στον πολίτη και το κράτος. Να ξέρει ο φορολογούμενος ότι κάθε ευρώ που δίνει συμβάλλει στην κοινωνική κινητικότητα και τη δημιουργία ευκαιριών για τους πολλούς.
3. Με ποιοτικές θέσεις εργασίας για όλους. Η χώρα μας κινδυνεύει να εγκλωβιστεί στις οικονομίες που είναι χαμηλής παραγωγικής βάσης, περιορισμένης καινοτομίας, χαμηλών δεξιοτήτων και χαμηλών μισθών. Το ζητούμενο δεν είναι η στατιστική μείωση της ανεργίας αλλά η αύξηση των βιώσιμων θέσεων εργασίας.
4. Με ολοκληρωμένο σχέδιο αντιμετώπισης του ιδιωτικού χρέους, με νέες ευκαιρίες σε όσους εμφανίζουν προοπτική ανάκαμψης, διασφάλιση της πρώτης κατοικίας για τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, αναδιάρθρωση οφειλών και κίνητρα για τους ενήμερους δανειολήπτες.
5. Με ένα σύγχρονο, ανοιχτό εκπαιδευτικό σύστημα. Που να συμβαδίζει με την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση που αλλάζει ριζικά τον τρόπο που οι κοινωνίες εξελίσσονται, οι δημοκρατίες λειτουργούν και οι οικονομίες αναπτύσσονται.
6. Με ένα νέο εθνικό σύστημα υγείας και πρόνοιας που θα δίνει βαρύτητα στις ανάγκες ενημέρωσης, πρόληψης και θεραπείας και θα διασφαλίζει τη διαγενεακή δικαιοσύνη
7. Με κίνητρα ενίσχυσης της οικογένειας που θα αντιστρέψουν τις αρνητικές προοπτικές του δημογραφικού, που σήμερα είναι το πιο σύνθετο πρόβλημα των επόμενων 50 ετών για την Ελλάδα.

Δεν πρέπει να μείνει κανείς πίσω. Ανήκουμε όλοι στις μελλοντικές γενιές, από τους πιο ηλικιωμένους μέχρι τα παιδιά. Θα ζήσουμε όλοι το αύριο και έχουμε το καθήκον να διασφαλίσουμε ότι το μέλλον θα αποδειχθεί καλύτερο από το παρόν.

* Ο Παύλος Χρηστίδης είναι εκπρόσωπος Τύπου του Κινήματος Αλλαγής.

------

Στην ιστοσελίδα μας φιλοξενούνται όλες οι απόψεις που σέβονται τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον πολιτισμό και την αισθητική. Οι γνώμες των αρθρογράφων είναι ενυπόγραφες και προσωπικές και δεν ταυτίζονται απαραίτητα με την άποψη του TheToc.gr.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr