Για τα σκουπίδια

Oι σωροί σκουπιδιών στους δρόμους υπογραμμίζουν με τον πιο κραυγαλέο τρόπο, την αδυναμία ενός πολιτικού συστήματος, να διαχειριστεί ακόμη και τα στοιχειώδη προβλήματα της καθημερινότητας.

Υποκριτικές συμπεριφορές, πελατειακές σχέσεις και ατέλειωτη κοροϊδία αναδίδουν οσμές χειρότερες από εκείνες που αναδίδονται από τους ξεχειλισμένους κάδους.

Η κυβέρνηση έταξε στους συμβασιούχους ότι θα μονιμοποιηθούν, παρότι γνώριζε (ή τουλάχιστον όφειλε να γνωρίζει) ότι αυτό είναι αντισυνταγματικό και δεν πρόκειται να έχει την έγκριση του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Στη συνέχεια τους μονιμοποιεί “δια της πλαγίας” με ειδική μοριοδότηση. Το “έλα μωρέ,μπες τώρα για ένα 8μηνο και ύστερα από λίγο βλέπουμε” αποτελεί καθεστώς στο δημόσιο. Και από την καθαριότητα σε κάποιο γραφείο, για να προσληφθούν άλλοι συμβασιούχοι και ο παραλογισμός συνεχίζεται. Στο Δήμο Αθηναίων υπηρετούν περίπου 2000 άτομα, στον τομέα της καθαριότητας και περίπου 250 συμβασιούχοι. Γιατί τα σκουπίδια σχηματίζουν λόφους; “Επειδή απεργούν οι υπάλληλοι στον τομέα της καθαριότητας” θα απαντήσει κάποιος. Δεν είναι έτσι. Απεργούν μόνο οι 250 συμβασιούχοι, οι οποίοι κατέλαβαν τα αμαξοστάσια και απέκλεισαν τη χωματερή. Έτσι λοιπόν οι υπόλοιποι 2.000 πληρώνονται κανονικά (αφού δεν απεργούν) αλλά δεν δουλεύουν. Και απεργία και το μεροκάματο στην τσέπη. Παλιό το κόλπο, αλλά πάντα αποτελεσματικό.

Ο Δήμος Αθηναίων δαπανά 70 εκατομμύρια τον χρόνο για την καθαριότητα. Είναι χρήματα των δημοτών κι ευρύτερα των φορολογούμενων, όπως και τα χρήματα που δαπανά κάθε δήμος. Ο κάθε δήμαρχος λοιπόν οφείλει να εξετάσει με ποιόν τρόπο, τα χρήματα που ξοδεύονται θα αποφέρουν το μέγιστο αποτέλεσμα για τους δημότες και την πόλη. Μήπως αντί να γίνεται η αποκομιδή από μονίμους δημοσίους υπαλλήλους, η υπηρεσία πρέπει να παρέχεται από κάποια εταιρεία (ήδη γίνεται σε αρκετούς δημόσιους οργανισμούς, οι οποίοι αντί να προσλαμβάνουν καθαρίστριες, κάνουν συμβάσεις καθαρισμού); Μήπως η αποκομιδή στοιχίζει έτσι λιγότερο στον πολίτη; Μήπως αντί να προσλαμβάνονται στους δήμους, απόφοιτοι στοιχειώδους εκπαίδευσης για να μαζεύουν τα σκουπίδια, πρέπει να προσλαμβάνονται παιδιά με υψηλή εξειδίκευση που θα παρέχουν σύνθετες υπηρεσίες στους πολίτες; Μήπως κάποια από τα παιδιά αυτά που αναζητούν εναγωνίως δουλειά και δεν βρίσκουν, θα προτιμούσαν να μείνουν στην πόλη τους αντί να μεταναστεύουν από τη στιγμή που θα τους παρέχονταν ευκαιρίες απασχόλησης; Αυτές τις απλές αλήθειες αδυνατούμε να τις αντιμετωπίσουμε κατάματα. Δέσμιοι στερεοτύπων και όμηροι αυτών που έχουν τη δύναμη να αφήνουν πόλεις πνιγμένες στα σκουπίδια και τη μπόχα μεσούσης της τουριστικής περιόδου, το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού συστήματος λειτουργεί με όρους παρελθόντος.

Επειδή γίνεται συνεχώς συζήτηση για εθνική συνεννόηση, ας ξεκινήσουμε από τα στοιχειώδη: πώς θα μαζεύουμε και που θα στέλνουμε τα σκουπίδια μας. Η Ελλάδα, μια χώρα της οποίας η βαριά βιομηχανία είναι ο τουρισμός, είναι γεμάτη παράνομες χωματερές για τις οποίες της επιβάλλονται διαρκώς πρόστιμα από την ΕΕ. Όταν επιλέγεται ένας χώρος ταφής απορριμμάτων, αμέσως ξεκινούν κινητοποιήσεις οι οποίες υποδαυλίζονται και από πολιτικά κόμματα (πχ Κερατέα).

Επειδή τα σκουπίδια ούτε εξαγωγή θα τα κάνουμε, ούτε στον Άρη θα τα στείλουμε, ας συνεννοηθούμε λοιπόν για το “πώς και το πού”. Ας ξεκινήσουμε να συζητάμε σοβαρά περί διαλογής και σύγχρονων τρόπων διαχείρισης για να πάψουμε επιτέλους να βιώνουμε τη σημερινή τραγική κατάσταση και να βλέπουμε εικόνες σε όλη τη χώρα που μας κάνουν να στρέφουμε το κεφάλι μας αλλού. Αν θέλουμε να αλλάξουμε τη χώρα προς το καλύτερο, ας ξεκινήσουμε από την καθημερινότητά μας.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr