Follow us

Η «μαμά» μας, η κυρία Κική

Οσα μπορεί να της έλεγα στον καφέ που δεν προλάβαμε να πιούμε

Η «μαμά» μας, η κυρία Κική

΄Οταν το είχα πρωτοδιαβάσει, το όνομά της θυμάμαι μου είχε φανεί τρομερά ασυνήθιστο: Κική Σεγδίτσα. Ηταν τότε που ως μαθήτρια Δημοτικού δεν έχανα σχεδόν κανένα τεύχος της κοριτσίστικης «Μανίνας». Δεν άργησα να μάθω να το τονίζω σωστά αφού τα χρόνια εκείνα δεν υπήρχε περίπτωση να χάσω σε συνέχειες τις βιογραφίες της Αλίκης Βουγιουκλάκη, του Πασχάλη κι άλλων σταρ της εποχής. Κι εγώ τις μάζευα κι έφτιαχνα βιβλιαράκια με την Κική Σεγδίτσα να έχει γίνει ένας μύθος στο παιδικό μυαλό. Ενας μύθος με περίεργο όνομα.

΄Οταν, χρόνια αργότερα, φυντάνι της δημοσιογραφίας εγώ, καταξιωμένη καλλιτεχνική ρεπόρτερ εκείνη, συναντηθήκαμε πάνω από τις μονταζιέρες του ΑΝΤ 1 – τόσο στο στούντιο Φάρος, όσο και στο μικρό στούντιο του Συντάγματος – ένιωσα δέος να μπορώ να συνεργάζομαι με το θρύλο των παιδικών μου διαβασμάτων. Γρήγορα κατάλαβα πως είχα πολύ περισσότερα πράγματα να διδαχθώ από εκείνη από τη βιογραφία της Τζένης Καρέζη: την ανεξάντλητη, εφηβική της ενέργεια με την οποία κάλυπτε τα θέματά της, δίνοντας σημασία μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια και δουλεύοντας χωρίς να γνωρίζει τι θα πει κόπωση.

Να γιατί η «πρέσβειρα του καλλιτεχνικού ρεπορτάζ», όπως ονομάστηκε από κάποιους που επιχειρούν να κλείσουν σε ένα τίτλο μια ζωή, εκτός από συνεργασίες με τις εφημερίδες «Αθηναϊκή», «Απογευματινή», «Ακρόπολις», «Εξπρές», «Νίκη», «Μεσημβρινή», «Προοδευτική», τα περιοδικά «Πρώτο», «Ταχυδρόμος», «Έρευνα», «Ρομάντσο», «Πάνθεον», «Και», «Βεντέτα», «Ομορφιά», «Αλίκη», «Τηλέραμα», και βεβαίως «Μανίνα», διετέλεσε αρχισυντάκτρια της ΕΡΤ και του «ΑΝΤΕΝΝΑ», υπεύθυνη των ραδιοφωνικών εκπομπών «Ακόμα Νέοι», «Φθινοπωρινά Νιάτα», «Ποιητική Ανθολογία», «Ταξιδεύοντας τη Νύχτα», «Κοντά στα γεγονότα», Καθηγήτρια μαθήματος Επικοινωνίας στην Ανωτάτη Σχολή Θεάτρου «Μ. Βογιατζή – Τράγκα» και Σύμβουλος Τύπου του Υπ. Δημοσίων Έργων Ν. Ζαρντινίδη, επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή 1978-1980.

Έγραψε, τέλος, πολλά λογοτεχνικά και ποιητικά έργα: «Κίτρινα Ράμφη», «Ρυτίδες», «Νεκροί Θεοί», «Επιστροφή στο Μέλλον», «Προσωπογραφίες», «Δημοπρασία 1», «Δημοπρασία 2», «Ερωτική απόδραση – αταξίδευτα», «Το σπίτι με τον Φοίνικα», σίριαλ για την ΥΕΝΕΔ, «Στησιχόρου 73», «Ο δρόμος της ευτυχίας», «Ο Θεός του Ακατόρθωτου», «Διονυσία» (θεατρικό), «Φωνή μιας αθώας» (σενάριο κινηματογραφικής ταινίας), «Φάρος» (σενάριο κινηματογραφικής ταινίας), «Τελευταία Πτήση» (σενάριο κινηματογραφικής ταινίας).

΄Ισως, όμως, πάνω απ’ όλα - ακόμα κι απ’ αυτή τη σπουδαία επαγγελματική διαδρομή που συγκέντρωσε άφθονες διακρίσεις - κανείς να έβαζε τη στήριξη, και το «δόσιμό» της σε συναδέλφους ανεξαρτήτως ηλικίας και επαγγελματικής θέσης. Μπορεί να μην έκανε δικά της παιδιά, αλλά ήταν «μαμά» για πολλούς από εμάς. Γι’ αυτό η Κική Σεγδίτσα υπήρξε ένας άνθρωπος πολύ αγαπητός στο σινάφι μας. Ηθοποιοί, τραγουδιστές, λοιποί καλλιτέχνες και βεβαίως αμέτρητοι συνάδελφοι έχουν να θυμηθούν τον καλό της λόγο στα δύσκολα, κι ένα αναβλύζον χιούμορ μέσα από τη βραχνάδα της φωνής της. Αυτό το σπιρτόζο πνεύμα που θύμιζε πως πέρα και πίσω απ’ όλα η «κυρία Κική» μας με όλη τη σοφία μιας ζωής 89 χρόνων τριγύρω από το θεατρικό σανίδι και πάνω από το δημοσιογραφικό χειρόγραφο ήταν ένα ξεχωριστό κορίτσι με μεγάλη καρδιά.

Και βεβαίως Μαχήτρια. Τα πολλά προβλήματα υγείας που την ταλαιπώρησαν τα τελευταία χρόνια της ζωής της τα αντιμετώπισε με σθένος και διακριτικότητα. Παρ’ όλες τις αντιξοότητες έβρισκε χρόνο να ανταποκριθεί σ’ όλες της τις υποχρεώσεις, ενώ το σπίτι της στο Παγκράτι ήταν ανοιχτό, και φιλόξενο σε όλους, ανεξάρτητα από τα ζόρια της οικοδέσποινας. «Αστα, έπαθα μια παγκρεατίτιδα, χειρουργήθηκα αλλά γύρισα σπίτι. Είμαι καλύτερα και το παλεύω», μου είπε τρεις μέρες πριν φύγει από τη ζωή όταν της τηλεφώνησα για να της ευχηθώ Καλή Χρονιά. «Και που’ σαι; Τον καφέ μας δεν τον έχω ξεχάσει. Καλύτερα να έρθετε απόγευμα, να ξέρεις».

Δεν προλάβαμε να πιούμε τον καφέ μας κυρία Κική. Πιο έντονα κι από τη μυρωδιά του, όμως, η ζεστασιά σας που θα μας «αρωμάτιζε» νιώθω στιγμές - στιγμές να με πλημμυρίζει. Καλό σας ταξίδι.


Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr

Πίτσα, πάστα, νοστιμιά: Σε αυτά τα εστιατόρια της Αθήνας τρως την καλύτερη ιταλική κουζίνα

Δεν υπάρχει πιο αγαπημένη εθνική κουζίνα στην πόλη, και τα spots που την υπηρετούν, κλασικά και ολόφρεσκα, παραμένουν ψηλά στις προτιμήσεις. Ανακαλύψτε εστιατόρια και τρατορίες που παίζουν στα δάχτυλα πίτσα, πάστα, τιραμισού και κάθε άλλη νοστιμιά που έχει να προσφέρει η κουζίνα της Μπότας.

18 Οκτ 2025 | 14:13

Η μόνη κρίση που δεν είδε ο Καραμανλής

Η μόνη κρίση που δεν μυρίστηκε ο Κώστας Καραμανλής ήταν η μεγαλύτερη κρίση που βίωσε η Ελλάδα από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά

15 Οκτ 2025 | 09:45

Η κατάληψη του μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη

Ο μόνος που δεν θέλησε να μετάσχει στον αχταρμά των έξαλλων αντιδράσεων ήταν ο Αλέξης Τσίπρας.

13 Οκτ 2025 | 09:31

Γελοίοι

Πώς ορίζω τη γελοιότητα; Ως απώλεια του μέτρου. Των ορίων.

ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 13 Οκτ 2025 | 06:24

Ο χρονοδιακόπτης της αξιοπρέπειας

Το 1999 ο Τσίπρας δεν είχε ακόμη αποφοιτήσει καν από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, μολονότι είχε ήδη θέσει τα γερά θεμέλια μιας πολιτικής καριέρας, εξαιρετικά ιδιότυπης, από πολλές απόψεις.

11 Οκτ 2025 | 10:23

Ο εκνευρισμός Ανδρουλάκη και η επιστροφή Τσίπρα

Αν το ΠΑΣΟΚ δεν καταφέρει να κουνήσει τη βελόνα και το υποψήφιο κόμμα Τσίπρα αποκτήσει υπόσταση, πώς θα απαντήσει ο Νίκος Ανδρουλάκης στο ενδεχόμενο της συνεργασίας τους;

08 Οκτ 2025 | 08:51

Θέλει να αφουγκραστεί την κοινωνία;

Παρά τις ήττες και τα χρόνια στην αντιπολίτευση, παρά το rebranding που υποτίθεται του σχεδίασε η εταιρεία δημοσίων σχέσεων που προσέλαβε, ο κ. Τσίπρας εμφανίζεται στο κοινό του ίδιος και απαράλλαχτος.

06 Οκτ 2025 | 07:06

Ο Βασιλιάς είναι γυμνός και κουρασμένος

Μεγαλώνοντας, οι γωνίες σου αμβλύνονται. Όλο και σπανιότερα αναφωνείς ότι ο βασιλιάς είναι -σου φαίνεται έστω- γυμνός. Όχι απαραίτητα επειδή κοιτάς τη δουλειά ή το συμφέρον σου.

ΓΡΑΦΕΙ Ο Π. ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 06 Οκτ 2025 | 06:05

Η δεκαετία που κουβαλάς

Καθένας από εμάς, ανάλογα με την ηλικία του, κουβαλάει στην καμπούρα του και άλλη δεκαετία. Για την ακρίβεια, κουβαλάμε στην καμπούρα μας όλες τις δεκαετίες που μας διαμόρφωσαν από τη γέννησή μας μέχρι σήμερα.

04 Οκτ 2025 | 09:16

Τι πήρε ακριβώς ο Ερντογάν;

Δεν έχω το ρεπορτάζ του Τούρκου συναδέλφου και δεν μπορώ να πάρω θέση, ούτως ή άλλως δεν έχει και πολύ μεγάλη σημασία για την αντιπολίτευση στην Αθήνα, ο δικός μας δυσκολεύεται ακόμα και να βγάλει φωτογραφία δίπλα-δίπλα με τον πλανητάρχη, σιγά μην τον δεχτεί στον Λευκό Οίκο ο Τραμπ.

ΜΑΝΟΛΗΣ ΚΑΨΗΣ 01 Οκτ 2025 | 06:49

Τα ήρεμα νερά και τα "νεύρα" Σαμαρά

Η Ελλάδα δεν υπέγραψε φιλία με την Τουρκία, αυτό φαίνεται άλλωστε επί του πεδίου, αλλά αποδέχθηκε όντως ένα μορατόριουμ στην αντιπαράθεση.

29 Σεπ 2025 | 07:17

Συγχωριανοί του ψεύτη βοσκού

Έτσι ο Διονύσης Σαββόπουλος, αποφαινόμαστε, είναι ο Μπομπ Ντύλαν της Ελλάδας. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο δικός μας Ντε Γκωλ. Κι όποια γυναίκα δολοφονεί τα παιδιά της μια Μήδεια του σήμερα...

29 Σεπ 2025 | 06:28

Πότε θα πάει ο Μητσοτάκης στον Λευκό Οίκο

Λήξη συναγερμού; Όχι βέβαια. Τώρα θα αρχίσει η "μίρλα" για το γεγονός ότι ο Μητσοτάκης δεν έχει πάρει ακόμα πρόσκληση για τον Λευκό Οίκο, θα αρχίσει η γκρίνια για τα F35 που ο Τραμπ θέλει φαίνεται πάση θυσία να δώσει στον Ερντογάν.

ΓΡΑΦΕΙ Ο Π. ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 29 Σεπ 2025 | 06:10

Dark Tourism

Δημιουργός και αποκλειστικός διαχειριστής της εν λόγω ιστοσελίδας είναι ένας Γερμανός, ο Peter Hohenhaus, ένας πανεπιστημιακός που, κατά δήλωσή του, εγκατέλειψε νωρίς-νωρίς την ακαδημαϊκή του σταδιοδρομία.

24 Σεπ 2025 | 07:52

Η "κατάληψη" στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη

Υποθέτω έχει να κάνει και με την αδυναμία της αντιπολίτευσης να δημιουργήσει ένα αντικυβερνητικό ρεύμα και κίνημα και να δώσει μορφή και περιερχόμενο στον αγώνα τους. Στον αγώνα τους να φύγει επιτέλους ο Μητσοτάκης.

22 Σεπ 2025 | 09:56

Ένα φωτεινό πολιτιστικό γεγονός

Και όμως. Με την έξοδο από τα μνημόνια, η εντόπια βιβλιοπαραγωγή επανήλθε σταδιακά στα προ της κρίσης επίπεδα.

ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 22 Σεπ 2025 | 06:15

Το δράμα του πολυεκατομμυριούχου

Πώς θα ήταν ένας κόσμος δίχως καθόλου ενσυναίσθηση; Σίγουρα θα ήταν ένας κόσμος όπου δεν θα ήθελα να ζήσω ή όπου δεν θα ήθελαν να ζήσουν τα παιδιά μας.