Η Νατάσσα Μποφίλιου στο «Trotsky’s Studio»

Στεναχωρήθηκα με την «υπόθεση Μποφίλιου».

Στεναχωρήθηκα γιατί μαζί με την Γιώτα Νέγκα τις θεωρώ τις μοναδικές εξαιρετικές τραγουδίστριες μιας μετριότατης «καλλιτεχνικής» γενιάς που εμφανίστηκε την τελευταία δεκαετία και ξεχωρίζει για την δηθενιά, το μπόλικο ύφος –με το οποίο προφανώς προσπαθεί να ισοφαρίσει το «τίποτα» της- τα ανέμπνευστα τραγούδια και την... kryokolitè της.

Μια μουσική γενιά που λες και ήρθε και ταίριαξε ως άψογα αντιπροσωπευτικό soundtrack με τα τρία μεγάλα κακά της μοίρας μας, την τελευταία δεκαετία: Χρεοκοπία, Μνημόνια, Λαϊκισμός.

Στεναχωρήθηκα όχι μόνο για την ανακολουθία των δηλώσεων της, όχι μόνο επειδή είναι ολοφάνερο ότι δεν συνειδητοποιεί πως τα «πιστεύω» της συγκρούονται απόλυτα με το κοινωνικό, επαγγελματικό και καλλιτεχνικό της «στάτους».

Στεναχωρήθηκα γιατί είδα ξανά πόσο αμέτρητα είναι τελικά τα θύματα της «Συριζίλας» που παρέσυρε και έκαψε μυαλά και μυαλά με τον λαϊκισμό και τον απόλυτο παραλογισμό της. Η γνωστή «λογική» του «Oι Κακοί Ξένοι φταίνε για όλα», «Είναι αυτή η Ευρώπη που θέλουμε;» και άλλων καλόηχων, χιλιοειπωμένων κλισέ. Η γνωστή «λογική» που συμπυκνώνεται στο υποσυνείδητο σκεπτικό «Επωφελούμαι αχόρταγα από τα καλά του καπιταλισμού και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά ταυτόχρονα τους μισώ θανάσιμα και τους δυο και ονειρεύομαι την ανατροπή τους». Τρικυμία εν κρανίω, επιπέδου: «Θα βγάλω το παιδί Ερνέστο, αλλά θα το στείλω στο ιδιωτικό αγάπη μου». Ο γενικότερος παραλογισμός που είχε κάνει trend στις αρχές αυτής της δεκαετίας το «Πάω πλατεία, μουντζώνω βουλή και εύχομαι να καεί», σε μια χώρα που πέρασε επταετή δικτατορία…

Στεναχωρήθηκα που νέα ταλαντούχα παιδιά έχουν πια ποτιστεί κι έχουν κάνει κτήμα τους την «λογική του παραλόγου» και δεν καταλαβαίνουν ούτε τα βασικά: Όταν χρωστάς, όταν βουλιάζεις, ζητάς δισεκατομμύρια και χάρη σε αυτά στέκεσαι ακόμα όρθιος και δεν έχεις μετατραπεί σε Βενεζουέλα, ή, Αργεντινή των 00’s, αυτός που θα σου τα δώσει, θα σου βάλει και όποιους όρους θέλει και τα δυο πόδια σ’ ένα παπούτσι επίσης. Εσύ ο ίδιος του δίνεις το δικαίωμα να γίνει -αν γίνει- αφέντης και τύραννος σου. Το κάνεις επειδή θες να συνεχίσεις να ζεις με τις καπιταλιστικές σου ανέσεις. Και καλά κάνεις. Συνειδητοποίησε το όμως. Μην εύχεσαι να ζήσεις την «επαναστατική, αντάρτικη ζωή του βουνού», γιατί το πιθανότερο είναι πως δεν θα σου αρέσει, ούτε θα την αντέξεις.

Άσε που εκεί ψηλά στο βουνό δεν θα διαθέτουν πια και οι fans τα πανάκριβα κινητά τους να σε τραβήξουν βίντεο σε κάποια από τις -ομολογουμένως έξοχες- ερμηνείες σου στο «Trotsky’s Studio» -βουνού και πλαγιάς γωνία- για να σε αναρτήσουν μετά στο κακό καπιταλιστικό Youtube.

* Ο Ποσειδώνας Γιαννόπουλος είναι ραδιοφωνικός παραγωγός.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr