Follow us

Ήρθε το τέλος των πολιτικών κομμάτων;

Μπορεί κάτι να πάρει τη θέση του σύγχρονου πολιτικού κόμματος;

THETOC TEAM
ΓΡΑΦΕΙ: THETOC TEAM
Ήρθε  το τέλος των πολιτικών κομμάτων;

Ο Τζορτζ Ουάσινγκτον θεωρούσε ότι είναι «ισχυρές μηχανές» που τις καταχρώνται εύκολα «πονηροί και φιλόδοξοι πολιτικοί χωρίς αρχές». Ο άγγλος ποιητής Αλεξάντερ Πόουπ πίστευε ότι «εκμεταλλεύονται την τρέλα των πολλών προς όφελος των λίγων». Και δεν ήταν οι μόνοι. Πολλοί πολιτικοί διανοητές κατά τον 18ο αιώνα -όταν γεννήθηκε η σύγχρονη δημοκρατία στην Αμερική και τη Βρετανία - είχαν αρνητική άποψη για τα πολιτικά κόμματα. Γιατί λοιπόν παραμένουμε σήμερα τόσο προσκολλημένοι σε αυτά;

Αυτό είναι το ερώτημα που πρέπει να μας απασχολήσει μετά τη δημιουργία, στις 18 Φεβρουαρίου, ενός βρετανικού πολιτικού κόμματος που στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου κόμμα. Η νεοσύστατη Ανεξάρτητη Ομάδα περιλαμβάνει οκτώ βουλευτές που παραιτήθηκαν από το Εργατικό Κόμμα και τρεις βουλευτές που παραιτήθηκαν από το Συντηρητικό Κόμμα. Σε μια δημοσκόπηση, οι 11 αυτοί βουλευτές απολαμβάνουν τη στήριξη του 14% του πληθυσμού.

Η απόφασή τους αυτή ερμηνεύτηκε λανθασμένα ότι υπαγορεύτηκε από το Brexit. Αυτό είναι ένα μέρος μόνο της ιστορίας, καθώς τα δύο μεγαλύτερα πολιτικά κόμματα της χώρας ριζοσπαστικοποιήθηκαν και με άλλους τρόπους. Το Εργατικό Κόμμα ελέγχεται από μια μαρξιστική άκρα Αριστερά που είναι βιτριολική, μυστικοπαθής και λάτρης των συνωμοσιών, περιλαμβανομένων των αντισημιτικών. Ενας από τους πρώην βουλευτές του το χαρακτήρισε «θεσμικά ρατσιστικό σε αρρωστημένο βαθμό».

Το άλλοτε πραγματιστικό Συντηρητικό Κόμμα, πάλι, έχει χάσει την παλιά ιδεολογική του πυξίδα και έχει παραδοθεί σε μια ακροδεξιά μειοψηφία και μια ηγέτη που δεν ασχολείται με το καλό της χώρας, αλλά με την ενότητα του κόμματος. Όπως το θέτει μια πρώην βουλευτής του, «το δεξιό, σκληροπυρηνικό, αντιευρωπαϊκό απόσπασμα διευθύνει το Συντηρητικό Κόμμα».

Σαν να ήθελαν να επιβεβαιώσουν αυτούς τους χαρακτηρισμούς, στελέχη και από τα δύο πολιτικά άκρα εξαπέλυσαν ένα κύμα προσβολών και επιθέσεων εναντίον των νέων μελών της Ανεξάρτητης Ομάδας λίγα λεπτά αφού έγιναν γνωστές οι παραιτήσεις τους.

Ο μετασχηματισμός όμως των δύο κομμάτων δεν αφορά μόνο τη γλώσσα τους. Όπως και τα αμερικανικά ισοδύναμά τους, τα βρετανικά κόμματα ήταν κάποτε μαζικά κινήματα που συνδέονταν με πραγματικούς θεσμούς οι οποίοι ενδιέφεραν τους πολίτες και τους πρόσφεραν όχι μόνο πολιτική συμμετοχή, αλλά και ταυτότητα. Τέτοιοι θεσμοί ήταν τα συνδικάτα και οι εκκλησιαστικές οργανώσεις. Όσο η δύναμή τους εξασθενούσε - και η ταυτότητα γινόταν κάτι που οι πολίτες έβρισκαν στο Διαδίκτυο - , τα συστημικά κόμματα άρχισαν να γίνονται εργαλεία με τη βοήθεια των οποίων οι πολιτικοί αποκτούσαν εξουσία.

Σε ένα τοπίο όπου κυριαρχούν όλο και περισσότερο αλγόριθμοι οι οποίοι ευνοούν την οργή και τον εξτρεμισμό, η απόσταση μέχρι την κατάληψη των κομμάτων από οργισμένες, εξτρεμιστικές μειοψηφίες ήταν μικρή.

Το ερώτημα τώρα είναι κατά πόσον κάτι τόσο άμορφο όσο η «Ανεξάρτητη Ομάδα» μπορεί να προσελκύσει ψηφοφόρους οι οποίοι έμειναν άστεγοι από αυτές τις αλλαγές. Βραχυπρόθεσμα, η βρετανική κυβέρνηση θα χρειάζεται αυτές τις κεντρώες ψήφους για να περνάει οποιονδήποτε νόμο. Μακροπρόθεσμα, όμως, ένα τέτοιο κεντρώο κόμμα θα είναι πολύ δύσκολο λόγω του εκλογικού συστήματος να αποκομίσει κέρδη.

Το πιο ουσιαστικό ερώτημα είναι αν μπορεί κάτι να πάρει τη θέση του σύγχρονου πολιτικού κόμματος. Ισως να υπάρχει χώρος στη Βρετανία και τις ΗΠΑ που θα επιτρέψει σε δημάρχους και δημοτικούς συμβούλους να κερδίσουν εκλογικές αναμετρήσεις στη βάση τοπικών θεμάτων και με τοπικές συνεργασίες, όπως γίνεται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ισως επίσης να μπορεί να οικοδομηθούν διακομματικές συμμαχίες γύρω από συγκεκριμένα ζητήματα. Είναι πολύ αργά πια, αλλά αν είχε υπάρξει πριν από δύο χρόνια στο βρετανικό κοινοβούλιο μια διακομματική ομάδα «για ένα ήπιο Brexit», ίσως να είχε παίξει σημαντικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις που ακολούθησαν.

Στην περίπτωση που δεν μπορεί μια τέτοια ομάδα να συγκροτηθεί στο κοινοβούλιο, μπορεί άραγε να δημιουργηθεί αλλού; Αν η φιλοσοφία και η πολιτική των κομμάτων δεν έχει πλέον μαζική απήχηση, ίσως πάρουν τη θέση τους νέοι οργανισμοί, όπως ιντερνετικά δίκτυα. Κανείς δεν το ξέρει, γι’αυτό και η πολιτική σήμερα είναι τόσο ρευστή.

Υπάρχουν κι άλλες πιθανότητες. Η Ανεξάρτητη Ομάδα μπορεί να μεγαλώσει και να μετατραπεί σε κανονικό κόμμα. Η μπορεί στις επόμενες εκλογές να εξαφανιστεί. Το παλιό σύστημα πεθαίνει, αλλά το καινούργιο δεν έχει ακόμη γεννηθεί . Στο μεταξύ, περίεργα πράγματα συμβαίνουν. Η Ανεξάρτητη Ομάδα είναι ένα από αυτά.

(*) Η Αν Απλμπομ είναι αρθρογράφος της Washington Post, με έμφαση στην Ευρώπη και τη Ρωσία. Είναι επίσης ιστορικός και καθηγήτρια στο LSE.

(Πηγή: Washington Post/ΑΠΕ)

--------------

Στην ιστοσελίδα μας φιλοξενούνται όλες οι απόψεις που σέβονται τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον πολιτισμό και την αισθητική. Οι γνώμες των αρθρογράφων είναι ενυπόγραφες και προσωπικές και δεν ταυτίζονται απαραίτητα με την άποψη του TheToc.gr.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr

Στη Νέα Ερυθραία για μια από τις ομορφότερες αυλές των βορείων προαστίων

Το all-day στέκι με κοσμοπολίτικο αέρα και ανεμελιά έχει καταφέρει να ξεχωρίσει και συνεχίζει να το κάνει και το φθινόπωρο.

01 Σεπ 2025 | 07:21

Εκλογολογίες και κομματικοί σχεδιασμοί

Ακόμα και η αναμενόμενη εμφάνιση του Κυριάκου Μητσοτάκη στη ΔΕΘ με τις γνωστές παροχές του Σεπτεμβρίου εντάσσεται πάντως, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, σε μια εκλογική στρατηγική.

ΓΡΑΦΕΙ Ο Π. ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 01 Σεπ 2025 | 06:10

Η Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής

Ζούμε σε οργουελικούς καιρούς. Ο Τζορτζ Όργουελ, αυτός ο σκοτεινός προφήτης του εικοστού αιώνα, μπορεί να μην έπεσε σε όλα μέσα (συμπεριλαμβάνονται και ηχηρές αστοχίες στις προβλέψεις του), αλλά σίγουρα πέτυχε διάνα το κυριότερο.

27 Αυγ 2025 | 07:28

Διαβάζοντας Τσίπρα μαζί με το croissant

Πώς να το κάνουμε, σου δίνει ένα prestige μια συνέντευξη στην Monde. (Επίτηδες βάζω συνέχεια ξένες λέξεις στο κείμενο, αν τυχόν το διαβάσει ο ίδιος, να ταλαιπωρηθεί να τις ψάχνει στο λεξικό. Μια αθώα εκδίκηση, θα μου τη συγχωρέσετε.)

25 Αυγ 2025 | 07:11

GET A LIFE

Η περιπέτεια του Γιώργου Μαζωνάκη δεν επηρέασε κανέναν πλην του ιδίου και των στενών συγγενών του. Δεν ήταν συνεπώς είδηση. Κακώς τα ΜΜΕ τη μετέδωσαν, την πρόβαλαν με πηχυαίους μάλιστα τίτλους. Γιατί το έκαναν;

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 25 Αυγ 2025 | 06:15

Η κόπωση των διακοπών

Όσο και αν ακουστεί αλλόκοτο, φαίνεται πως η κόπωση δεν επέρχεται ως συνέπεια των διακοπών, αλλά την κουβαλάμε μαζί μας και την μεταφέρουμε από τόπο σε τόπο.

23 Αυγ 2025 | 12:02

Η αφιέρωση της Μαρίας Φαραντούρη στη Λίνα Μενδώνη

Διάφοροι κοινωνικοί αγωνιστές του πληκτρολογίου, εξέφρασαν τον αποτροπιασμό τους για το γεγονός ότι η τραγουδίστρια – σύμβολο της αντίστασης – συμβιβάστηκε με την εξουσία.

20 Αυγ 2025 | 07:50

Τα χαρτιά της Ελλάδας και ο Τραμπ

Τι θα συνέβαινε αν ο πρόεδρος των ΗΠΑ καλούνταν να μεσολαβήσει στη διένεξη ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία;

18 Αυγ 2025 | 07:52

59

Πριν από δυό εβδομάδες, έκλεισα τα πενηνταεννιά. Ήταν τα πρώτα γενέθλια της ζωής μου που η χαρά πήγαινε αντάμα με μια δυσφορία.

18 Αυγ 2025 | 07:50

Τα γαλλικά για τη Βούλτεψη

Υποθέτω μπορείς, σαν τη Βούλτεψη, να αποφανθείς ότι για τις πυρκαγιές και την ευαλωτότητά μας, δεν φταίει άλλος, αλλά φταίει το ότι δεν έχουμε αρκετούς εθελοντές. Πώς δεν το είχαμε σκεφτεί τόσα χρόνια βρε αδελφέ;

ΠΕΤΡΟΣ ΤΑΤΣΟΠΟΥΛΟΣ 18 Αυγ 2025 | 06:33

Ούτε Μόναχο, ούτε Γιάλτα

Ακόμη και όσοι τσαλαβουτούν στα ρηχά της ιστορικής έρευνας, όλο και κάτι έχουν ακούσει για τη Συμφωνία του Μονάχου και τη Διάσκεψη της Γιάλτας.

13 Αυγ 2025 | 09:01

Εγκώμιον της ξαπλώστρας

Και μπορεί στις καλοκαιρινές διακοπές και στις συνθήκες καύσωνα, οι πρωινοί περίπατοι να προσαρμόζονται στις συνθήκες της κλιματικής αλλαγής, αλλά στην επιλογή της παραλίας, η θεωρία μου ισχύει στο ακέραιο.

11 Αυγ 2025 | 11:36

Μια καλλονή και δύο Γκουαγιαβέρες

Η Καρταχένα καμαρώνει για τους συγγραφείς της. Για τον παραμυθά της βασικά, τον μεγαλύτερο παραμυθά στα ισπανικά μετά από τον Θερβάντες.

11 Αυγ 2025 | 10:48

Το θαύμα της απάτης

Η εμμονή μου τα τελευταία χρόνια να αποκαλύπτω τις απάτες πίσω από τη συντριπτική πλειονότητα των υποτιθέμενων θαυμάτων δίνει την εσφαλμένη εντύπωση ότι δεν πιστεύω στα θαύματα συνολικά.