Μία απάντηση στη... μαγκιά

Ξεκαθαρίζω κάτι και με το... καλημέρα. Θεωρώ τον Παύλο Πολάκη έναν τίμιο άνθρωπο. Πιστεύω ακράδαντα πως δεν είναι λαμόγιο και ότι θέλει να κάνει κάποια πράγματα στον τομέα της Υγείας. Τα δήλωσα από την αρχή όλα αυτά με σαφήνεια για να μην έχουμε παρεξηγήσεις. Πάμε παρακάτω.

Πάντα με έλκυαν οι άνθρωποι εκείνοι οι οποίοι σε... έσφαζαν με το γάντι. Αυτοί που ήταν σίγουροι για τον εαυτό τους, είχαν γνώση και μπορούσαν χρησιμοποιώντας απλή γλώσσα να βάλουν τον άλλον στη θέση του. Το κυριότερο, χωρίς επιθετικότητα. Ε, αυτός ο τύπος ανθρώπου, δυστυχώς, δεν είναι ο Παύλος Πολάκης.

Η προτελευταία του εμφάνιση απέναντι σε δημοσιογράφους θύμισε περισσότερο ένα άνθρωπο με πλήρη απουσία επιπέδου και τρόπων, που επιτίθεται, χωρίς διαχωρισμούς, επί δικαίων και αδίκων. "Όλοι σας και μόνος μου, σας έχω", τόνισε. Το έχω δει και σε τοίχο αυτό κύριε υπουργέ. Ήταν ένα γκράφιτι με έναν οπαδό ομάδας και έγραφε "όλοι σας και μόνοι μας".

Κατηγόρησε τους δημοσιογράφους για... έλλειψη αντιληπτικής ικανότητας, κοινώς τους είπε ανόητους, ενώ απευθυνόμενος σε συγκεκριμένη συνάδελφο αναφώνησε "σε σένα θα απολογηθώ;". Λες και ζήτησε κάποιος στον κύριο υπουργό να απολογηθεί. Εκτός εάν αισθάνεται ο ίδιος έτσι.

Ο Παύλος Πολάκης παρουσιάζει δύο αντιφατικούς εαυτούς. Ο ένας είναι αυτός του πολιτικού που θέλει να διορθώσει τα κακώς κείμενα. Ο άλλος είναι εκείνος του επιθετικού, του προσβλητικού, επιτρέψτε μου, του αγοραίου τύπου.

Εάν είσαι πραγματικά δυνατός, ωραίος και μάγκας, αφήνεις τα έργα σου να μιλάνε. Και αν θεωρείς κάποιες ερωτήσεις "βρώμικες" τότε με ατράνταχτα επιχειρήματα και αποδείξεις ξετινάζεις αυτό που θεωρείς "σαθρό". Κανονίζεις και μία υπέροχη συνέντευξη Τύπου, προσκαλείς τους πάντες και μέσω αυτής τους αναγκάζεις να γράψουν αυτά που εσύ έχεις πει.

Αλλά πώς να συμβεί άραγε αυτό; Όταν ο "ψευτόμαγκας" επιβάλλεται στη λογική; Μιλάμε για τον ίδιο άνθρωπο που το 2016 έλεγε σε κομματική συνεστίαση για κάποιον "ενοχλητικό" δημοσιογράφο τα εξής: «Επρεπε να σηκωθώ επάνω και να πάει τρία μέτρα κάτω από τη γη, αλλά κράτησα την ψυχραιμία μου!».

Είναι ο ίδιος πολιτικός που επιτέθηκε σε δικαστικούς λέγοντας πως ένα πολύ μεγάλο μέρος τους έχει "δεσμεύσεις ή για να το πω λιγότερο κομψά είναι στο παραδικαστικό κύκλωμα του παρελθόντος ή του παρόντος". Χωρίς όμως να παρουσιάσει μέχρι σήμερα αποδείξεις και στοιχεία.

Ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας έχει ξεσπαθώσει και κατά άλλου δημοσιογράφου ο οποίος έγραψε πως είχε πάει στα Σφακιά και δεν βρήκε άνθρωπο να υποστηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ. "Έλα μωρέ μερακλή με τις βαθυστόχαστες αναλύσεις να δούμε το πολιτικό σου μπόι… Υ.Γ. Τα παραπάνω ισχύουν, αν όντως πήγε στην Κρήτη. Παύλος Πολάκης." Πάλι καλά που δεν τον προκάλεσε σε μονομαχία σε καμιά αλάνα.

Αρκετοί βέβαια δικαιολογούν τη συμπεριφορά του Πολάκη, λέγοντας πως είναι η "αψάδα του" λόγω καταγωγής. "Μην μπερδεύεσαι" λένε, "είναι Κρητικός λεβέντης".

Ώπα, τι εννοούμε "αψάδα", τι "λεβεντιά" και εν τέλει τι είναι η μαγκιά;
Διότι η πλέον πρόσφατη εικόνα του δεν θα έλεγα πως ονομάζεται έτσι. Απέδειξε τη συγκεκριμένη "λεβεντιά" χορεύοντας ένα βαρύ ζεϊμπέκικο σε πίστα νυχτερινού κέντρου; Με το τσιγάρο να κρέμεται στα χείλη, μετά να το πετάει κάτω, ενώ έφερε τις βόλτες του; Και εν τέλει πώς απάντησε μετά στον Ευρωπαίο Επίτροπο Υγείας και τα αρνητικά του σχόλια για το κάπνισμα και την υγεία; Έγραψε σε άπταιστα ελληνικά πως θα κόψει το κάπνισμα όταν αυτός θέλει και κατέληξε με ένα αξιομνημόνευτο "ok guy";

Από ζειμπέκικα πολιτικών έχουμε χορτάσει. Από τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Γιώργο Κατσιφάρα, τον Κώστα Σκανδαλίδη, ακόμα και τον Πάνο Καμμένο, τους έχουμε απολαύσει όλους να σέρνουν τα βήματά τους. Σχεδόν πάντα ήταν εκεί οι κάμερες, συνήθως η ζειμπεκιά ήταν... βαριά κι ασήκωτη και όλα αυτά σχεδόν πάντα μέσα στο πλαίσιο της επικοινωνιακής πολιτικής (βάζω κι ένα σχεδόν). Να περάσει η εικόνα του απλού πολιτικού, αυτού που είναι κοντά στους πολίτες, που έχει λαϊκά στοιχεία.

Διότι για ορισμένους, το ζειμπέκικο είναι... συνώνυμο της "αντρίλας", της "μαγκιάς" και της αυθεντικότητας. "Ο Αντρέας ρε ήταν άντρας, ξενύχταγε, έριχνε τους χορούς του". Μη μου πείτε πως δεν το έχετε ακούσει, πολλάκις μάλιστα. Και δώστου τα χειροκροτήματα από κάτω και να τα λουλούδια και τα "να μας ζήσεις".

Μην παρεθηγηθώ και μη θεωρηθώ σνομπ ή ελιτιστής. Δεν έχω πρόβλημα με το ζεϊμπέκικο και με το χορό γενικά από όποιον και δη από όποιον πολιτικό. Αρκεί να είναι γνήσιος και αυθεντικός. Να αποδίδει την εμβληματικότητα που του πρέπει. Αλλά για μένα, αυτό που είδαμε δεν ήταν αυθεντικό ούτε μάγκικο. Ήταν η απομίμηση μίας τάσης του παρελθόντος, μία κακή αντιγραφή. Ήταν η απόδειξη πως ο "ελληναράς" του "ξέρεις ποιος είμαι εγώ", του τσαμπουκά που κορδώνεται και απειλεί, αλλά ως εκεί που τον παίρνει, ζει και βασιλεύει. Και ζει κα βασιλεύει ακριβώς επειδή αυτός ο "κουτσαβακισμός" σε μερίδα πολιτών αρέσει. "Τι θέλατε δηλαδή κανά σοβαροφανή; Τους είδαμε κι αυτούς". Αυτή είναι η μόνιμη επωδός.

ΥΓ. Καλό θα ήταν για όλους μας, επειδή "σέρνεται" εδώ και 4 χρόνια, κάποια στιγμή να παρουσιαστούν και κάποια αδιάσειστα στοιχεία για όλους αυτούς που τα ονόματά τους ακούγονται δεξιά κι αριστερά για τα σκάνδαλα στο χώρο της Υγείας. Και μετά ας χορέψουμε όσα ζειμπέκικα θέλουμε.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr