Ο μεγαλύτερος εχθρός

Γεγονός το οποίο την οδηγούσε σε αυτοπυροβολισμούς. Άλλοτε των ποδιών, άλλοτε του κεφαλιού αλλά πάντα προκαλώντας τεράστια ζημία.

Το project υδροδότησης της Αίγινας από την ηπειρωτική χώρα, έχει ξεκινήσει εδώ και πέντε χρόνια, σχεδόν. Πρόκειται για ένα πολύπλοκο τεχνικό έργο, με απαιτήσεις ειδικών γνώσεων κατασκευής που δεν βρίσκονται εύκολα στην Ελλάδα και με υψηλά κόστη υλοποίησης.

Πριν λίγες ημέρες το έργο αντιμετώπισε σοβαρό πρόβλημα: κάποιοι από τους "ποντισμένους" (σε βάθος 93 μέτρων!) σωλήνες, βρέθηκαν να έχουν πλήθος από μικρές τρύπες, οι οποίες είχαν γίνει από απλό, "ερασιτεχνικό" τρυπάνι (περί τα 5,5 mm!). Κατά κάποιες πληροφορίες μάλιστα, κοντά στο σημείο με τους τρυπημένους σωλήνες ύδρευσης, βρέθηκε και το σχετικό εργαλείο!

Η καθυστέρηση που θα προκληθεί στο (ήδη πολύ καθυστερημένο) έργο δεν έχει υπολογισθεί ακόμη, αλλά θεωρείται βέβαιο πως θα είναι μεγάλη. Πιθανόν να χρειαστούν μήνες για την αποκατάσταση. Πράγμα που σημαίνει ότι για ένα ακόμη καλοκαίρι, η Αίγινα δεν θα έχει επάρκεια ύδατος...

Υπενθυμίζεται ότι, μέχρι την ολοκλήρωση του έργου, το νησί της Αίγινας θα υδροδοτείται με μεταφορές ποσοτήτων νερού από πλοία-υδροφόρες, όπως συμβαίνει μέχρι και σήμερα. Το καλοκαίρι δε, αντιμετωπίζει τεράστιο πρόβλημα λειψυδρίας λόγω περιορισμών στις ποσότητες νερού που είναι δυνατόν να μεταφερθούν και το κόστος.

Η υπόθεση θα παραπεμφθεί στη Δικαιοσύνη (ό,τι και αν μπορεί αυτό να σημαίνει για τη συγκεκριμένη περίπτωση)...

Το τεράστιο project του Ελληνικού έχει ξεκινήσει πολλά χρόνια. Σαν ιδέα! Πρακτικά, η πρώτη μπουλντόζα περιμένει με... αναμμένη μηχανή, εδώ και πολύ καιρό. Όπως δε δείχνουν τα πράγματα, θα περιμένει για κάμποσο ακόμη...

Η παρούσα Κυβέρνηση είχε υποσχεθεί, εάν εκλεγόταν, να ξεκινήσει το έργο όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Και πράγματι, αν και δεν επαληθευθήκαν κάποιες προθεσμίες εβδομάδων, από την πρώτη ημέρα ο υπεύθυνος υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης, κινήθηκε με τον γρηγορότερο δυνατό τρόπο. Με όλα τα προβλήματα, με όλα τα εμπόδια, με όλες τις τρικλοποδιές που έπεφταν και ανακαλύπτονταν από τους "λάτρεις του ριγωτού σκίουρου-ποντικομαμής τάδε" και τους "προστάτες του φαλακρού ποώδους θάμνου εδείνα" (θου Κύριε…), η είσοδος της μπουλντόζας την Άνοιξη που μας έρχεται, διαφαινόταν σαν μία λογική προσδοκία.
Αμ δε!

Για να μπορέσει να ξεκινήσει το έργο, θα πρέπει να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες για την εγκατάσταση ενός σύγχρονου καζίνο στον χώρο. Διαφορετικά υπάρχει πρόβλημα στη βιωσιμότητα του έργου, συνολικά. Αυτό είναι το συμπέρασμα των επενδυτών και αυτό και κάμποσων ειδικών.

Εξ’ ου και το Δημόσιο συμμορφώθηκε με την απαίτηση, προχωρώντας ως όφειλε, στον σχετικό διαγωνισμό.

Συμμετείχαν δύο εταιρείες, η μία αποκλείστηκε λόγω προβλημάτων στον φάκελο της υποψηφιότητάς της (σύμφωνα με την αρμόδια επιτροπή) και ο διαγωνισμός περατώθηκε μ’ επιτυχία, δίνοντας την άδεια στη δεύτερη υποψήφια.

Η αποτυχούσα εταιρεία έκανε προδικαστική προσφυγή στην ΑΕΠΠ (Αρχή Εξέτασης Προδικαστικών Προσφυγών), η Επιτροπή Παιγνίων (ΕΕΕΠ) προχώρησε στην κατάθεση υπομνήματος στην Αρχή Εξέτασης Προδικαστικών Προσφυγών (ΑΕΠΠ) που θα συνεδριάσει στις 26 Φεβρουαρίου για να εκδικάσει την προσφυγή.

Μέχρι εδώ τίποτα το περίεργο, τίποτα το εξωπραγματικό. Το ίδιο ακριβώς θα συνέβαινε, σε οποιαδήποτε άλλη σοβαρή χώρα, με αντίστοιχου μεγέθους project. Το πρόβλημα ξεκινά από τη στιγμή που κάποιος συνειδητοποιεί ότι όλη αυτή η κατάσταση, εξελίσσεται στην Ελλάδα. Όπου αντίστοιχες περιπτώσεις, χρειάζονται πολλά, πάρα πολλά χρόνια για να τελεσιδικήσουν. Πέντε αν είναι τυχερός ο επενδυτής, δεκαπέντε (και πλέον) αν είναι άτυχος.

Ενώ σε οποιαδήποτε άλλη σοβαρή χώρα, θα χρειάζονταν κάποιες εβδομάδες, άντε μερικοί μήνες. Μιλάμε δε, για ένα project που θα δημιουργήσει περί τις 70.000 (εβδομήντα χιλιάδες) θέσεις εργασίας συνολικά, με τις επτά χιλιάδες από αυτές να δημιουργούνται άμεσα, με την εκκίνηση των έργων. Σε μια οικονομία που διψά για μεγάλες επενδύσεις και δημιουργία θέσεων εργασίας και υψηλότατη ανεργία.

Το πρόβλημα με τις καθυστερήσεις (και όχι μόνο) στην απόδοση Δικαιοσύνης, είναι γνωστό προ αμνημονεύτων ετών (αρχές '90 και βγάλε, όταν άρχισε η βιομηχανία προσφυγών και ενστάσεων) και αποτελεί μια γιγαντιαία τροχοπέδη για την προσέλκυση σοβαρών επενδύσεων στην χώρα. Παρ’ όλα αυτά, ελάχιστα έχουν γίνει για την επίλυσή του. Μόλις όλη αυτή η κατάσταση με το καζίνο του Ελληνικού, γίνει γνωστή στο εξωτερικό, πόσες μνήμες διαφόρων αντίστοιχων περιπετειών θα "ξυπνήσει"; Πόσες επενδύσεις θα μπουν στον πάγο άραγε, μέχρι να φανούν απτές και συγκεκριμένες αποδείξεις πως η Δικαιοσύνη στην Ελλάδα έγινε ουσιαστικά αποτελεσματικότερη;

Αυτά είναι δύο μόλις περιστατικά "αυτοπυροβολισμού", και σημειώθηκαν μόλις στις τελευταίες 48 ώρες. Υπάρχουν εκατοντάδες (αν όχι χιλιάδες) άλλα. Διαφωνείτε; Ρίξτε μια ματιά στις "αντιδράσεις" των νησιωτών που "διαμαρτύρονται", επειδή θα γίνουν κλειστά κέντρα για τους μετανάστες, στην περιοχή τους. Ή σ’ εκείνους που δεν επέτρεψαν να γίνουν εργοστάσια επεξεργασίας απορριμμάτων στην περιοχή τους και πληρώνουμε ΟΛΟΙ εκατομμύρια επί εκατομμυρίων, σε πρόστιμα. Ή στο χάλι μυριάδων έργων υποδομής, πληροφορικής κ.ο.κ. σε όλη την επικράτεια, που έγιναν με καθυστερήσεις ετών. Όταν πλέον οι ανάγκες που κάλυπταν, είχαν ξεπεραστεί και ήταν από μερικώς έως εντελώς άχρηστα.

Ή, ή, ή… θα μπορούσε να γράφει κανείς ημέρες ολόκληρες.

Όλες δε οι περιπτώσεις είχαν ένα ίδιο, κοινό και μοναδικό αποτέλεσμα: την καθυστέρηση ή τη ματαίωση της βελτίωσης ενός μέρους ή και ολόκληρης της χώρας. Προς όφελος πάντα μιας μειοψηφίας, λίγων, συγκεκριμένων συμφερόντων.

Πάντα στη λογική: "Εάν όχι εγώ, κανείς"! Πάντα στο μότο "Να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα".

Αυτή η κατσίκα που, τελικά, είναι ο μεγαλύτερος εχθρός αυτής της χώρας.

Πηγή: www.capital.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr