Ο όχλος στο τιμόνι...

Το βέβαιο μέχρι στιγμής είναι πως το 2020 θα έχουμε ύφεση, βύθιση των εταιρικών κερδών και εκτίναξη της ανεργίας σε επίπεδα που δεν έχουμε ξαναδεί στην υφήλιο μετά τον πόλεμο…

Όλα αυτά με τις συνέπειες του κλειδώματος της παγκόσμιας οικονομίας λόγω της επιδημίας μόνο την περασμένη Άνοιξη. Χωρίς να υπολογίζουμε τις συνέπειες ενός δευτέρου κύκλου της επιδημίας το Φθινόπωρο ή τον Χειμώνα που από τους ειδικούς θεωρείται ιδιαίτερα πιθανός.

Ενώ οι συνέπειες για το 2020 δεν έχουν προσδιοριστεί ακόμη, σχεδόν άπαντες ειδήμονες στα οικονομικά και τις παράπλευρες επιστήμες και μη, εκτιμούν πως το 2021 οι οικονομίες θα εκτιναχθούν σαν πιεσμένα ελατήρια και θα υπερκαλύψουν τις φετινές απώλειες...

Το να νομίζει κάποιος πως γνωρίζει τι θα συμβεί στο β' εξάμηνο του 2021 ή του 2022 όταν δεν μπορεί να γνωρίζει τι έχει λάβει ακριβώς χώρα στο α' εξάμηνο του 2020 που έληξε χθες ή τι θα συμβεί τους επόμενους έξι μήνες δεν ονομάζεται ακριβώς ρεαλιστική πρόβλεψη ή ορθολογική προσδοκία...

Αντί να ακούμε τι λένε οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης καλύτερα να κοιτάμε τι κάνουν τα "δυνατά χέρια" στις αγορές: Πουλάνε σαν να μην υπάρχει αύριο και τα χαρτιά που βρίσκονται κοντά στις υψηλότερες τιμές της τελευταίας δεκαετίας περνάνε στα αδύναμα χέρια δηλ. στα χέρια της επονομαζόμενης επενδυτικής "μαρίδας"...

Τούτο δεν σημαίνει πως οι αγορές θα καταρρεύσουν αύριο. Κανένας δεν είναι σε θέση να προβλέψει τον χρόνο και το ακριβές σημείο από το οποίο θα καταρρεύσουν.

Όταν τα ηνία περνάνε στα χέρια του όχλου με την ξαναμμένη φαντασία πολλά μπορεί να συμβούν, εκτός από το να καταργηθεί για πάντα ο νόμος της βαρύτητας στο σύμπαν της οικονομίας και το σύμπαν γενικότερα.

Ο Μπάφετ έχει ξεκινήσει να ρευστοποιεί από πέρυσι και έχει πλέον πάνω από 130 δισ. σε μετρητά να περιμένουν το κραχ. Όμως κάποια Σούλα από τα Πετράλωνα και κάποιος Τζεφ από μια κωμόπολη της Γιούτα οι οποίοι άνοιξαν πριν δυο μήνες κωδικό για να επενδύσουν από ένα χιλιάρικο, ειρωνεύονται τον Μπάφετ πως ζημιώθηκε δεκάδες δισ. χάνοντας την άνοδο των τελευταίων μηνών. Προς το παρόν δικαιώνονται…

Δεν είναι μόνο ο Μπάφετ ή ο Ντάλιο… είναι όλοι οι μεγάλοι επενδυτές που διαχειρίζονται εκατοντάδες δισ. που ο ένας μετά τον άλλο έχουν αρχίσει να λαμβάνουν αποστάσεις από τις μετοχές.

Η GMO του Grantham έχει μειώσει την έκθεση του χαρτοφυλακίου στο 25% από 58% που το είχε μειώσει νωρίτερα.

Ο Jeremy Grantham στις 10 Μαρτίου 2009, δημοσίευσε ένα σημείωμα με τίτλο "Επενδύστε όταν τρομοκρατηθείτε" υποστηρίζοντας ότι οι μετοχές ήταν ουσιαστικά υποτιμημένες και ότι οι επενδυτές θα έπρεπε να μπουν στην αγορά, παρά τον "πόνο" που θα τους προκαλούσε αυτό. Φυσικά, είχε πιάσει το χαμηλό. Όπως αποδείχθηκε το χαμηλότερο σημείο ήταν στις 9 Μαρτίου όταν ο S&P 500 μέσα στη συνεδρίαση ακούμπησε το "διαβολικό" 666...

Τις τελευταίες εβδομάδες ανοίγουν εκατομμύρια νέοι λογαριασμοί στα χρηματιστήρια και παρατηρείται αύξηση των κερδοσκοπικών κινήσεων υποστηρίζει ο Julian Emanuel της BTIG.

"Αυτό που τράβηξε την προσοχή μας είναι το ράλι που κάνουν μετοχές χρεοκοπημένων εταιρειών…" λέει ο Emanuel.

Το πιο εμφανές παράδειγμα: Hertz Global Holdings (HTZ), η οποία αναπήδησε και μέσα σε λίγες μέρες η τιμή δεκαπλασιάστηκε με την είδηση πως η εταιρεία πουλάει ένα μεγάλο μέρος του στόλου των μεταχειρισμένων αυτοκινήτων της.

Εν τω μεταξύ η εταιρεία έχει κηρύξει χρεοκοπία και έχει τεθεί στο άρθρο 11 προστασίας από τους πιστωτές. Τούτο σημαίνει πως τα έσοδα από την πώληση δεν θα πάνε στην εταιρεία αλλά στους πιστωτές.

Όλα αυτά θυμίζουν τις ημέρες της "φούσκας" dot-com της περιόδου 1999-2000, η οποία όμως μας έμαθε και κάτι ακόμη: "Η συμμετοχή του κοινού μπορεί να διαρκέσει πολύ περισσότερο και να παραμείνει πιο έντονη από ό,τι θα περίμενε κανείς".

Το τιμόνι των αγορών βρίσκεται λοιπόν στα χέρια του "όχλου", ο οποίος τις οδηγεί με ιλιγγιώδη ταχύτητα αν και είναι "τυφλός" και "κουφός". Οποιαδήποτε εκτροπή των αγορών όμως θα έχει άμεσες συνέπειες στις οικονομικές και γεωπολιτικές εξελίξεις της περιόδου.

Όπερ;

2) Απουσιάζει η κριτική...

Αγαπητέ κ. Στούπα,

Παρακολουθώ πολλά χρόνια τα άρθρα σας και οι απόψεις μας συγκλίνουν τις περισσότερες φορές. Για αυτόν τον λόγο θα ήθελα να γράψω κάποιες σκέψεις, στα πλαίσια μιας καλοπροαίρετης κριτικής, των κυβερνητικών αποφάσεων, που πιστεύω δυστυχώς απουσιάζει παντελώς από τον τύπο.

Α) Επικοινωνιακή πολιτική VS Επιστημονικής πραγματικότητας: Συγκεκριμένα το θέμα αποκλεισμού του Η.Β από τις πτήσεις την παρούσα χρονική στιγμή δεν έχει καμία λογική με βάση επιδημιολογικά δεδομένα ειδικά όταν τα σύνορα έχουν ανοίξει με χώρες με χειρότερα δεδομένα ή αμφίβολες πολιτικές / δυνατότητες διαχείρισης. Επίσης, εφόσον το Η.Β. επέτρεψε την επιστροφή χωρίς καραντίνα η Ελλάδα θα έπρεπε να το εκμεταλλευτεί και την ίδια μέρα να ανοίξει τα σύνορα για να βοηθήσει τον τουρισμό. Η απαγόρευση σήμερα οδήγησε όσους λίγους που ήταν έτοιμοι να κάνουν κράτηση να επιλέξουν Ισπανία.

Β) Καλοκαιρινή ανεμελιά VS Οικονομικής πραγματικότητας: Η σημερινή ανακοίνωση της πρόβλεψης της Τράπεζας της Ελλάδος θεωρώ είναι τρομερά αισιόδοξη και σε συνδυασμό με την συνεχή "παραπληροφόρηση" για το άνοιγμα των συνόρων και το πόσοι τουρίστες θα έρθουν δημιουργεί λάθος προσδοκίες στους πολίτες. Στο Η.Β. είπε ξεκάθαρα ο πρωθυπουργός ότι είναι η μεγαλύτερη κρίση των τελευταίων 300 ετών και θα την βιώνουμε για δεκαετίες. Δεν είμαι υπέρ της καταστροφολογίας αλλά μιας ειλικρινής προσεγγίσης στα πλαίσια καλύτερης προετοιμασίας για το τι θα ακολουθήσει.

Γ) Θριαμβολογία VS Ταπεινής προετοιμασίας: Προφανώς συμφωνώ ότι η κυβέρνηση αντέδρασε άμεσα και πήρε δραστικά μέτρα που βοήθησαν τον περιορισμό αλλά δεν δέχομαι αυτό ως μοναδικό λόγο της επιτυχίας και αντίστροφα δεν δέχομαι ως μόνο λόγο της αποτυχίας του Η.Β. την καθυστέρηση στη λήψη μέτρων. Το μέγεθος και το ποσό ανοικτή είναι η οικονομία παίζουν καθοριστικό λόγο. Κατανοώ την ανάγκη για μια εθνική επιτυχία μετά από χρόνια αποτυχιών αλλά όταν κάτι δεν έχει ακόμα τελειώσει (και για την Ελλάδα ίσως ακόμα αρχίσει) μου φαίνεται κάπως βιαστικό. Θα ήταν καλύτερο να παρουσιάζονται καθημερινά οι αλλαγές που γίνονται για να αποφευχθούν τα χειρότερα τον χειμώνα.

Δ) Ίσως λίγο πιο φιλοσοφικό, αλλά το ότι βρέχθηκε ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση την κατάλληλη στιγμή δεν θα έπρεπε να παρουσιάζεται ως η λαμπρή εξαίρεση αλλά θα έπρεπε να είναι ο κανόνας για όλες της θέσεις. Αυτό δεν αναιρεί τον έπαινο απλώς μου φαίνεται σαν παραδοχή ότι το αναμενόμενο ήταν να έχουμε έναν άσχετο σε μια τόσο σοβαρή θέση.

Ε) Aegean: κανένα σχόλιο για τον νόμο που καταπατά το ευρωπαϊκό δίκαιο.

Συνοψίζοντας, προσωπική μου άποψη είναι ότι η κυβέρνηση επένδυσε πολύ σε επικοινωνιακά παιχνίδια με κάποια αύρα λαϊκισμού σε κάποιες περιπτώσεις και μου κάνει εντύπωση που δεν υπάρχει κανένας αντίλογος από τα ΜΜΕ (όχι απαραίτητα ως διαφωνία αλλά τουλάχιστον ως διάλογο).

Ο.Μ.

Απάντηση: Δεν υπάρχει καμιά διαφωνία. Τις περισσότερες παρατηρήσεις θα μπορούσα να τις έχω κάνει και ο ίδιος… Αν τις έχω κάνει ήδη...

Πηγή: capital.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr