Στις δύσκολες στιγμές κερδίζει η δημόσια Υγεία

Εν μέσω πανδημίας και δη της κορύφωσής της, είναι περίπου αδύνατον να ξεκινήσεις να μιλάς για το τι χρειάζεται να γίνει μετά. Η σκέψη όλων είναι αφοσιωμένη στο τι συμβαίνει τώρα.

Η πανδημία δεν μπορεί να περιμένει, ούτε όμως γίνεται να περιμένει ο ταλαίπωρος τομέας της δημόσιας Υγείας, αυτός δηλαδή που σηκώνει όλο το βάρος του κορονοϊού.

Μια δημόσια υγεία. η οποία νοσεί βαθιά. Ωστόσο, σε πείσμα όσων ανέμεναν κάτι διαφορετικό, ανταπεξέρχεται στον τιτάνιο αγώνα.

Πριν λίγες ημέρες έγιναν μικρές συγκεντρώσεις ιατρών και νοσηλευτών σε σχεδόν όλα τα νοσοκομεία της χώρας. Αφορμή υπήρξε η Παγκόσμια Ημέρα Υγείας, οπότε οι συγκεντρώσεις είχαν συμβολικό χαρακτήρα. Παρόλα αυτά, ξαφνικά και εντελώς αναίτια, έφτασαν στο νοσοκομείο "Ευαγγελισμός" περίπου 15 άνδρες της ομάδας ΔΙΑΣ, επειδή γιατροί, νοσηλευτές και κάποιες καθαρίστριες, δεν τηρούσαν τα μέτρα ασφαλείας.

Πήγαν δηλαδή αστυνομικοί στους ανθρώπους που είναι στην πρώτη γραμμή της μάχης. Σε αυτούς που πολεμάνε τον ιό, που υποδέχονται ανθρώπους άρρωστους, που τους βάζουν ορούς και ενέσεις και που καθαρίζουν τουαλέτες, να... τους πειθαρχήσουν.

Να υπενθυμίσω πως πριν κάποιες ημέρες υπήρξε σωστή πρωτοβουλία να χειροκροτήσουμε από τα μπαλκόνια μας το ιατρικό προσωπικό της χώρας, ενώ κάθε μέρα πολιτικοί όλων των κομμάτων πλέκουν εγκώμια στους ήρωες της πρώτης γραμμής.

Εάν εστάλησαν 15 αστυνομικοί στην παρούσα φάση, πόσο εύκολο είναι να σταλούν τα ΜΑΤ σε μία μεγαλύτερη συγκέντρωση; Όταν θα είναι περισσότεροι οι γιατροί και οι νοσηλευτές; Όταν θα διαμαρτύρονται με ένταση και θλίψη για τη φθίνουσα πορεία και την απαξίωση της δημόσιας Υγείας;

Τα δημόσια νοσοκομεία και όλο το προσωπικό τους σηκώνουν όλο το βάρος. Με τις μεγάλες ελλείψεις που έχουν. Τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν λόγω έλλειψης προσωπικού. Σε τεχνική - τεχνολογική υποστήριξη. Τη συρρίκνωση τους. Τους χαμηλούς μισθούς. Τη διαρκή απαξίωσή τους, πολλές φορές εκπορευόμενη από πολιτικούς. Από το ΕΣΥ έχουν φύγει εκατοντάδες γιατροί οι οποίοι στράφηκαν στον ιδιωτικό τομέα, όχι γιατί το ήθελαν, αλλά για να ζήσουν με αξιοπρέπεια.

Μην ξεχνάμε πως ήταν η δημόσια Υγεία, επί ημερών ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που χτυπήθηκε ανελέητα από τα μνημόνια και τις περικοπές. Όπως επίσης να μην ξεχνάμε πως και πριν τα μνημόνια, οι προηγούμενες κυβερνήσεις, κώφευαν στις εκκλήσεις των γιατρών στη δημόσια υγεία ή προχωρούσαν σε σπασμωδικές κινήσεις υποτιθέμενης βελτίωσης.

Να όμως που έρχεται η ζωή να αποδείξει αυτό που φωνάζουμε χρόνια. Πως καμία σύγχρονη κοινωνία δεν μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, χωρίς δημόσιο σύστημα Υγείας. Έπρεπε να έρθει η πανδημία του κορονοϊού για να καταλάβουν κάποιοι την αξία της. Να συνειδητοποιήσουν πως οι μεγάλες, οι πραγματικές μάχες δίνονται στα δημόσια νοσοκομεία. Εκεί που ο κάθε γιατρός ξεπερνά τον εαυτό του και κάθε όριο κούρασης, σε ατελείωτες βάρδιες, πολεμώντας ασθένειες, ατυχήματα, τροχαία και ότι άλλο βάζει ο νους μας.

Στους ίδιους χώρους που παλεύουν με τον κορονοϊό, πριν λίγο καιρό δεν είχαν γάζες, βαμβάκι και άλλα πρώτα υλικά. Κι όμως! τα κατάφεραν και ξεπέρασαν κάθε προσδοκία, κάθε όριο. Εκτεθειμένοι απόλυτα στον ιό, πέφτοντας θύματά του, ως κρούσματα, οι ίδιοι. Στο νοσοκομείο Παπανικολάου έχουμε μέχρι σήμερα 29 κρούσματα μεταξύ του νοσηλευτικού προσωπικού.

Θέλω να ελπίζω πως η κυβέρνηση θα στηρίξει τη δημόσια Υγεία ως το πρωταρχικό αγαθό του πολίτη σε ένα ευνομούμενο κράτος, θα ισχυροποιήσει τα νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας και θα ανοίξει, όσο γίνεται, την κάνουλα χρηματοδότησης.

Θέλω να νιώθω ασφαλής στην Ελλάδα που ζω και όχι να φοβάμαι πως θα μετατραπεί το ΕΣΥ σε ένα τύπου ΗΠΑ σύστημα όπου οι μη έχοντες ασφάλιση ιδιωτική θα πεθαίνουν στους διαδρόμους. Είναι δικαίωμά μου και πληρώνω φόρους γι αυτό.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr