Πληθωρισμός και λεφτόδεντρα

Ο πληθωρισμός είναι ένα φαινόμενο που, όταν εμφανιστεί, δημιουργεί μεγάλα προβλήματα στις εθνικές οικονομίες τοπικά αλλά συνολικά διεθνώς.

Κατά το παρελθόν έχει προκαλέσει μεγάλες κρίσεις ανά την Υφήλιο και θεωρείται ως η γενεσιουργός αιτία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, λόγω των προβλημάτων που προκάλεσε στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης.

Σαν πληθωρισμός ορίζεται η γενικευμένη κίνηση των τιμών αγαθών και υπηρεσιών, σε έναν οικονομικό χώρο. Ανάλογα με την κατεύθυνση της κίνησης προσδιορίζεται ως αποπληθωρισμός, στασιμοπληθωρισμός, υπερπληθωρισμός κ.ο.κ.

Σε μία ελεύθερη (ή έστω "ελεύθερη") αγορά οι τιμές αλλάζουν συχνά και εξαιτίας πολλών και διαφορετικών λόγων. Όσο αυτές οι αλλαγές διατηρούνται σε ένα συγκεκριμένο εύρος και δεν επηρεάζουν τις τιμές συνολικά σε όλα τ’ αγαθά και τις υπηρεσίες, το φαινόμενο είναι όχι μόνο ανεκτό, αλλά και επιθυμητό για την υγιή λειτουργία της αγοράς.

Η εκάστοτε Κεντρική Τράπεζα και οι οικονομικές αρχές παρακολουθούν την πορεία του και λαμβάνουν τα μέτρα που εκείνοι θεωρούν κατάλληλα ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν, ώστε να μην επεκταθεί και να παραμείνει στα επιθυμητά όρια.

Τα όρια αυτά, διαχρονικά ποικίλουν ανάλογα με τις οικονομικές θεωρίες που επικρατούν στη συγκεκριμένη περιοχή του κόσμου τη συγκεκριμένη εποχή, αλλά για τις μεγαλύτερες οικονομίες ο στόχος παραμένει κοντά στο 2%, στη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών!

Με το ξέσπασμα και τη διάδοση της πανδημίας από τη μεγαλύτερη ΒΙ.ΠΕ. του πλανήτη που λέγεται Κίνα, αναπόφευκτα δόθηκαν σοβαρότατα πλήγματα στη λειτουργία και συνοχή της εφοδιαστικής αλυσίδας που προμηθεύει τα πλείστα όσα αγαθά, σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Αυτά τα πλήγματα είχαν σαν αποτέλεσμα να σημειωθούν σημαντικές ελλείψεις σε πολλά από τα αγαθά, γεγονός που οδήγησε σε σημαντικές (αλλά λελογισμένες) αυξήσεις των τιμών τους. Μέχρι εδώ δεν είχαμε τίποτε το εξαιρετικό από οικονομικής απόψεως. Απλά μια αυξημένη ζήτηση χωρίς επαρκή προσφορά, κάτι όχι ιδιαίτερα ασυνήθιστο, αλλά με αρκετά μεγάλο αριθμό προϊόντων να επηρεάζεται.

Τα άσχημα ξεκίνησαν όταν, με την πάροδο του χρόνου και την εφαρμογή των εμβολίων κατά του ιού, οι ανθρώπινες κοινωνίες άρχισαν να επανέρχονται μαζικά σε κανονικούς ρυθμούς. Ξαφνικά η ζήτηση γιγαντώθηκε, χωρίς να υπάρχει η άμεση δυνατότητα αντίστοιχης αύξησης της προσφοράς. Το τι επακολούθησε είναι εύκολο να το αντιληφθεί κανείς. Το βιώνουμε εξάλλου εδώ και μερικές εβδομάδες, τόσο στις ανεπτυγμένες όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες. Βρισκόμαστε στις αρχές ενός κλασικού φαινομένου ανάπτυξης υπερπληθωρισμού, ταχύτατης και σημαντικής αύξησης τιμών όλων των βασικών αγαθών.

Ενός φαινομένου που οι σύγχρονες οικονομίες έχουν δείξει ότι διαθέτουν τα απαραίτητα εκείνα αντανακλαστικά, που χρειάζονται για να το καταπολεμήσουν γρήγορα και αποτελεσματικά. Αλλά το οποίο θα μπορούσε να μεταμορφωθεί από βραχυχρόνιο γεγονός σε μακροχρόνια και δισεπίλυτη κρίση, πολύ-πολύ εύκολα. Το μόνο που απαιτείται είναι να υπάρξει χαλαρή αντιμετώπιση και να γίνουν 1-2 σημαντικά λάθη.

Λάθη σαν αυτές τις προτάσεις οι οποίες ακούγονται τις τελευταίες ημέρες που η κουβέντα για υψηλότερες τιμές και μεγάλες αυξήσεις, έχει πάρει διαστάσεις. Προτάσεις οι οποίες ζητούν να ληφθούν μέτρα κατά του πληθωρισμού.

Ποια μέτρα, θ’ αναρωτιέστε σίγουρα! Μα φυσικά "παροχές προς τους αδύναμους οικονομικά" και "ενίσχυση της αγοραστικής δυνατότητας των μισθών"! Σαν να λέμε δηλαδή ότι, για να σβήσει η πυροσβεστική μια πυρκαγιά, θα πρέπει να ρίξει στις φλόγες... κάμποση βενζίνα. Τόσο οι παροχές όσο και οι αυξήσεις στους μισθούς αυξάνουν τη ρευστότητα στο σύστημα και άρα ενισχύουν τη ζήτηση. Δηλαδή μεγαλώνουν την αιτία του προβλήματος! Είναι τόσο απλό!

Είναι να τρελαίνεται κανείς! Να βγαίνει πραγματικά από τα ρούχα του με την επιδεικνυόμενη άγνοια (αν θεωρήσουμε πως είναι άγνοια και όχι λαϊκισμός)!

Η καταπολέμηση του υπερπληθωρισμού μπορεί να επιτευχθεί μόνο με δύο τρόπους: τη μείωση της διαθέσιμης ρευστότητας και την ενίσχυση του ανταγωνισμού. Επειδή η πρώτη δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί στην παρούσα φάση, λόγω της πανδημίας, απομένει μόνο η δεύτερη.

Πρόκειται για μία σκληρή και αδυσώπητη πραγματικότητα η οποία όμως δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Και καλά θα κάνουμε όλοι να επικεντρωθούμε ακριβώς σε αυτό: την όσο τον δυνατό μεγαλύτερη, "φρενήρη" αν γίνεται αύξηση του ανταγωνισμού. Είναι ο μοναδικός εφικτός υπό τις δεδομένες συνθήκες τρόπος, για να αντιμετωπιστεί το τσουνάμι τιμών που χωρίς αμφιβολία έχει ξεκινήσει και θα κάνει συνεχώς όλο και πιο έντονη την παρουσία του.

Όποιος διαφωνεί, ας προσλάβει ένα πρωτοετή από κανονική σχολή Οικονομικών για ένα μάθημα δεκαπέντε, το πολύ τριάντα λεπτών. Δεν θα χρειαστεί παραπάνω. Εγγυημένα!

Πηγή: capital.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr